De winter is weer voorbij, het is vandaag wel 10 graden warmer dan gisteren. toen was het de hele dag min vijf, vandaag plus vijf. Met de winter is ook het zonnetje weer achter het wolkendek verdwenen. Mooi weer om iets in huis te doen dachten wij.
Vorige week, of misschien was het ook wel de week daarvoor trachtten we het laatste restje van de ketting op mijn weefgetouw te verlengen zodat ik nog even kon doorweven met de matten. Dat experiment is mislukt. We hebben daarom alles eraf gehaald, nieuwe kettingdraad besteld en gisteren en vandaag de nieuwe ketting op het getouw gezet. Gisteren hebben we de ketting op de kettingboom gespannen en vandaag hebben we de ketting draden volgens het patroon op onderstaande foto weefnota genaamd, ingeregen en door het riet gehaald en vastgeknoopt. Dat is een klus werk waar je met z'n tweeën een hele dag mee bezig bent. Het is een zeer precies werkje en als je een fout maakt kost het veel tijd om deze weer te herstellen. Ik spreek hierbij uit ervaring, bij onze voorgaande kettingen was er steeds wel een foutje in geslopen. Vandaag hebben we goed opgelet en weinig met elkaar gepraat, met een kerstmuziekje van Sonja Aldén op de achtergrond, met als resultaat dat we een foutloze ketting hebben ingespannen en opgeknoopt. Hij trapt ook nog eens heerlijk nu met de 'kontramars'.
Deze keer heb ik een gecombineerde binding van Keper- en een linnenbinding (in het Zweeds: 'Kypert en Tuskaft').
 |
| De weefnota.. |
Hieronder nog wat beelden van het proces van vandaag.
Boven zie je de trappers aangebonden. Het kussentje op de achtergrond is niet voor de sier, ik heb het gewonnen met een loterij op de kerstmarkt en Gerrit heeft het vandaag gebruikt om op te zitten daaronder in het weefgetouw. Het spannen van de ketting en het binden is een werkje wat je echt wel met twee mensen moet doen.
Hierboven zie je de derde en de vierde schacht prachtig symmetrisch opgetrokken worden door de kontramars. Schacht één en twee worden al even mooi naar beneden getrokken.
Hier zie je de ketting mooi opgespannen op de kettingboom. De latten ertussen dienen om de draden van de ketting te beschermen tegen slijtage.
Op de foto hierboven kun je heel mooi zien dat de trappers met draadjes zijn geknoopt aan de dwarse stokken die op hun beurt weer zijn verbonden met de schachten en de kontramars en de trappers.
En in rust hangen de hevels van de kontramars mooi horizontaal. Wanneer ik nu op de trappers trap trap ik het touwtje in het midden naar beneden waardoor de wipwapjes van de kontramars in het midden naar beneden worden getrokken en bij de uiteinden omhoog. De omhoog gaande kant zit met een touw weer vastgeknoopt aan de schachten, zoals de foto hierboven laat zien. Die worden zo dus prachtig omhoog gehesen waardoor er een ruime inslagruimte ontstaat.
Ik heb voor deze weef een uitdagend patroon gekozen. Maar eens kijken of dit een beetje wil gaan lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten