In nevelen gehuld......

Vanochtend was ik al vroeg wakker, zo rond een uur of half zes. Ik zag dat het buiten licht was en de zon leek al te schijnen. Snel even opgestaan om naar buiten te kunnen kijken. Toen ik vanuit het badkamerraam naar buiten keek zag ik het Vångdalen in nevelen gehuld. Dat was echt een prachtig gezicht, een dikke laag wolken in de kom van het dal en de  door de zon beschenen boomtoppen in de verte. Zo in het zachte ochtendlicht was het net een sprookje.

 Ik hoopte al dat dit een voorbode zou zijn voor een dag met mooi weer en dat bleek te kloppen. De lucht was vandaag strak blauw en de zon scheen heerlijk, het voelde als een hoog zomerse dag.
Na het ontbijt zijn Gerrit en ik een wandeling gaan maken met de honden. 'Roll om', zo noemen we deze wandeling. De wandeling is een aantal km en duurt ongeveer 1.5 uur. Vandaag hebben we een stukje extra gelopen omdat we een weggetje wilden nemen dat we nog niet eerder hadden gewandeld.

Gezicht pons dorp in de verte....

 Thuisgekomen heb ik me eerst over 12 lijnen wasgoed ontfermd en daarna hebben Gerrit en ik de resterende glasplaten gemonteerd. We hadden er nog drie staan voor op het zuidelijke terras van de altan. Het deel naar de tuin laten we open.

De laatste hand aan het hekwerk.

Deze laatste glasplaten versterken de verbinding met de andere altandelen. Ik vind het er echt nog mooier door geworden.

Toen de klus geklaard was konden we lekker eventjes zitten in onze nieuwe stoelen. Dat geeft toch echt wel het 'Zwitserleven' gevoel!

Vanavond heb ik, omdat ik vandaag toch zo lekker bezig was, nog de twee resterende gordijnbanden gemaakt, zodat mijn nieuwe gordijnen in de woonkamer nu ook mooi in een band hangen.
Het spijt me, het is weer een soort van opsomming geworden. De dag was spectaculair in zijn eenvoud vandaar.

Wordt vervolgd....