zaterdag 1 oktober 2022

Familie

 Er waren al lezers die zich afvroegen of het nog wel goed met ons gaat. Na de laatste post kan ik me dit voorstellen maar het antwoord op die vraag is 'JA'. Nu het stof rond het overlijden van Arvid is gedaald en we erop terug kunnen kijken hebben we er vrede mee. Arvid heeft een goed leven gehad bij ons en we hebben liefdevol op hem gepast. Zijn leven was op en het is beter zo!

Wij hebben onze zinnen verzet en zijn naar NL gereisd. Onze kleine Julian is één jaar geworden en we wilden dit graag met hem en Femke en Louis vieren. Wel zijn verjaardag was een groot feest. 
Voorafgaande aan het verjaardagsbezoek zijn we naar Henk en Chang gegaan. Het is altijd fijn om daar aan te komen na een lange reis. Chang had een appeltaart gebakken en die hebben we met elkaar lekker 'opgesmuld'.
Emke was alweer groter gegroeid en we hebben de tijd genomen om met haar te spelen en te wandelen. Emke is 9 maanden en ze praat nog niet maar begint nu wel dingen aan te wijzen met haar wijsvinger. Boven de eetkamertafel hangt een vogeltje en als je haar in het Fries vraag waar het vogeltje hangt dan wijst ze het aan. Maar nog meer bijzonder was dat toen haar Chinese opa (爷爷)  aan haar vroeg waar het vogeltje hangt (in het Chinees dus) dat ze het toen ook aanwees. Dat vond ik echt zo super geweldig!! Dat lijkt wel goed te gaan met die twee talen.



Na de verjaardag van Julian zijn we met hen een kleine vakantiereis gaan maken. F en L hadden ons gevraagd met hen mee te gaan. In de zomer hadden ze twee weken vakantie genomen en nu hadden ze nog 1.5 week. We zijn eerst een aantal dagen naar Wintersberg geweest. Natuurlijk in de winter een ski gebied maar in de zomer en in de nazomer is daar ook van alles te doen. Wij hebben vooral gewandeld, ook met Julian en F en L zijn er gaan mountainbiken. De laatste dag van ons verblijf daar werd er zelfs al gewerkt aan het fabriceren van sneeuw.



Na een aantal dagen zijn we met elkaar verhuisd naar België waar we de rest van de week ons verblijf hadden in een huisje gelegen in een voormalig mijn gebied. Van dit gebied is een schitterende natuurlijke omgeving gemaakt en het grenst ook nog eens aan een nationaal park waarin je heerlijk kunt wandelen. We hadden daar een prachtig vakantiehuisje waar Julian mooi kon spelen.


Het is heel fijn om zo een tijdje bij elkaar te zijn. Natuurlijk heb ik veel foto's van Julian en zullen er vast ook een heel aantal op ons digitale fotolijstje komen. We hebben met hem gewandeld, gezwommen, wij zijn met elkaar uit eten geweest, noem maar op. Heerlijk!! Het is een kleine druktemaker die inmiddels al kan staan en werkt aan het leren lopen. Je hebt je handen er vol aan. Hij speelt het liefst met auto's en maakt daarbij ook een brom geluidje met zijn tong uit de mond. Het is een heerlijk ventje!!
Donderdag zijn we 's ochtends vroeg uit België vertrokken en zo konden we 's middags een bezoekje brengen aan Dirk en Hiltje in Stiens. Daar waren we al een hele poos niet geweest (zo gaat dat natuurlijk wanneer je in Zweden woont en je dierbaren in NL). Ook zijn we samen met Henk en Chang en Emke even kort nog  bij mijns zusje Grietje geweest. Verder hebben we deze keer geen familie bezoekjes of andere bezoekjes kunnen doen. Wellicht een volgende keer. Het is altijd keuzes maken wanneer je zo in NL bent, dat is het moeilijke van zo'n reis. 

We hebben er een goede tijd gehad. Vanochtend zijn we om vier uur opgestaan en konden we om kwart voor vijf de thuisreis aanvangen. Het weer was aanvankelijk heel slecht met veel wind en regen. In Denemarken werd het gelukkig droog en vanaf dat moment ging het heel voorspoedig. We zijn in 13 uur van NL naar ons huis in Zweden gereden en dat is heel (echt heel) erg vlot. Daarbij inbegrepen zat 40 minuten wachten op de Ferry van Puttgarden naar Rødby. De reis is altijd een hele zit en wat zijn we altijd blij wanneer we dit beeld zien.


Dan zijn we in Jönköping en kunnen we van de snelweg af. Dan is het nog 1.5 uur rijden naar huis. Dat zijn de mooiste kilometers, zeker nu de bomen hun herfsttooi krijgen. Wat een mooi gezicht is dat toch. De herfst in Zweden is echt uitbundig.


En nu zijn we weer thuis. De laatste foto is die van het uitzicht in onze achtertuin, het 'Vångdalen'.


Het eerste wat we thuis hebben gedaan is even stil staan bij het grafje van Arvid. Hij woont nu niet meer naast onze kachel maar in onze harten. Hij voelt dichtbij!

In de afgelopen twee weken zijn er veel dingen gebeurd. Zweden krijgt helaas een rechtse regering waarin de Sverige Demokraterna veel invloed zullen krijgen. Het zal een kabinet worden met weinig regeringservaring en dat in een periode waarin er in de wereld zoveel gebeurt en steeds meer mensen grote zorgen hebben over hoe het nu financieel verder moet. Een wereld waarin Putin annexeert en dreigt terwijl hij op dit moment de oorlog verliest en zijn soldaten ongemotiveerd zijn. 
Gerrit en ik proberen ons leven per dag te beleven. Elke dag zullen er momenten zijn van zorgen maar zeker ook momenten van genieten.

Ik wens jullie allen een goede zondag toe, ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij!! Wordt vervolgd.......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten