Ontmoetingen in een ontmoeting met het verleden en nog een PS over de Zeven Zussen

Wat hadden wij een leuke dag vandaag. Bij het opstaan was het bewolkt en winderig weer maar later op de dag brak de zon door en ging de wind wat liggen. 

Inmiddels heb ik nu twee dagen op de altan gezeten en heb ik Undenäs wel zo'n beetje gezien :-) Vanochtend besloten we een klein uitstapje te maken om het vizier wat op te rekken. Het werd een klein rondje Göta Kanal.

Bij Hajstorp zijn we even uitgestapt. Dat is een plek waar je terug gaat in de tijd. Wat is het daar verstillend mooi. Als eerste brachten we een bezoekje aan het 'hantverksbod' en daar kocht Gerrit een nieuw vogelbroedhuisje. Onze oude is uit elkaar gevallen en ook nooit bewoond geweest. Nu proberen we er eentje van Zweedse makelij, eens kijken hoe dat gaat volgend jaar.

Natuurlijk wilden we ook iets lekkers en dat kon bij het sluiswachtershuisje, een soort van cafeetje waar de lekkere dingen worden geserveerd op aardewerk dat in het 'hantverksbod' te koop is. Wat mooi dat dit kan en dat mensen het niet meenemen als souvenir.

Bij de ingang van het cafeetje stonden borden van de He for She Run waarmee inwoners van Zweden worden opgeroepen zich te verzetten tegen geweld tegen vrouwen. Wereldwijd wordt één op de drie vrouwen geconfronteerd met fysiek of seksueel geweld. UN Women Sverige werkt samen met sportverenigingen en organiseert een loop waaraan iedereen kan meedoen in de periode vanaf 25 september - 25 november (Orange Day). Gevraagd wordt naar een kleine bijdrage ter ondersteuning van het doel en het dragen van iets in de kleur oranje. Een mooi initiatief voor een noodzakelijk doel! Misschien moet ik er ook voor gaan trainen....

Wel we zaten er heerlijk en aten ook iets heerlijks, echt een feestje!

Na ons bezoekje aan deze verstillende plek, een plek waar, zoals Gerrit het zo treffend formuleerde, mensen uit het heden elkaar ontmoeten in een ontmoeting met het verleden, zijn we doorgereden naar Sjötorp. Daar was de sfeer iets anders en minder intiem en daar zijn we niet heel erg lang gebleven. De middag vorderde ook al en daarom reden we over Mariestad terug naar huis. Het was een verademing om even ergens anders te zijn en andere dingen te zien dan je eigen gras.

Vandaag kregen we ook een appje van Greetje. Maandag jl had ik haar een verhuisdoos vol met haar zomerkleren verstuurd. Toen ze bij ons kwam overwinteren kwamen we immers net terug uit het zonovergoten Griekenland en die zomerkleding die ze bij zich had kon ze niet mee terugnemen toen ze in maart terugging naar Engeland. Haar koffers zaten vol met winterkleding. Die verhuisdoos met de zomeruitrusting is vandaag al aangekomen in Engeland, geheel ongeschonden. Dat is snel!! Nu maar hopen dat het nog in haar kasten past maar in elk geval heeft ze nu elke ochtend keuze wat betreft haar garderobe.

Toen wij onze spullen naar Zweden verhuisden na de aankoop van ons huis, hadden we een aanhanger aangekocht met een rek met daarover een tent. Zo konden we onze spullen droog vervoeren. De aanhanger hebben we in deze conditie de afgelopen jaren veel gebruikt maar de tent werd elk jaar slechter. Eind vorig jaar hebben we hem van de aanhanger af gehaald evenals het rek. Zo werd het een lage aanhanger. De tent hebben we inmiddels afgevoerd naar het stort maar het rek stond nog steeds in de tuin, een raar gezicht.

Gisterochtend heeft Gerrit de helft van het hek eraf geslepen en de overgebleven helft (de onderste) weer op de aanhanger terug geplaatst. Zo hebben we iets meer hoogte of diepte (hoe je het maar wilt noemen) verkregen, er kan zo meer volume op de aanhanger worden vervoerd. Zo kunnen we een deel van dit rek toch nog goed gebruiken, het afgezaagde deel gaat net als de tent naar het stort.

Dit was het weer voor vandaag, plezier met het lezen en een hartelijke groet van Gerrit en mij!

Wordt vervolgd....

P.S.

Nu ben ik zo mooi de verhalen over de Zeven Zusters aan het lezen, inmiddels heb ik boek zeven over de verloren zuster ook uit. Nu ben ik toch wel een beetje ontdaan over het gegeven de de auteur Lucinda Riley deze week is overleden. Gerrit las het me voor net op het moment dat ik de laatste regels van boek zeven aan het lezen was. Wat een timing! Wat heeft ze een kluif gehad aan het schrijven van al deze boeken terwijl ze eigenlijk al ziek was. De grootste onthulling moet komen in het achtste boek dat in de herfst van 2022 uit zou gaan komen. Nu is het maar helemaal de vraag of dit nog gaat gebeuren. Heeft ze haar overlijden voorzien en het verhaal in grote lijnen opgeschreven of blijven we gissen naar het mysterie 'Pa Salt'. In elk geval heb ik de eerste zeven boeken met genoegen gelezen.

Johanna