Half acht 's ochtends betekent: opstaan, douchen, eten, afwassen, spullen bij elkaar zoeken om snel naar school te gaan. Ik houd daar niet zo van, van dat gehaast maar vandaag is het donderdag en we gaan weer. Bij de auto aangekomen, die we al meer dan een half uur hadden laten verwarmen met de standkachel, bleken we de deuren niet te kunnen openen. Gisteren was het namelijk qua weer een wat bijzondere dag. 's Ochtends was het prachtig, met temperaturen onder nul en verse sneeuwval. Oh wat was het buiten mooi licht. Echter na het middaguur begon de temperatuur te stijgen en raakte
boven nul en begon de sneeuw over te gaan in regen. Toen ik 's avonds naar het weven liep was bijna alle sneeuw al weg geregend en toen ik naar huis toe liep was het 3.5 graden.
Echter 's nachts begon de temperatuur weer te zakken en vanochtend was het - 7 graden. Dat is een heel verschil. Dat betekent echter dat de auto die de hele middag en avond in de regen had gestaan ondanks de voorverwarming van een half uur, aan alle kanten bevroren was en niet open wilde. We hebben gewassen en gestreken nog een kwartier op het bankje in de hal gezeten en net op het moment dat we wilden opgeven kon ik de deur aan de passagierskant openen. Snel vertrokken en zo kwamen we dus een dik kwartier te laat aan op de les. Wij vinden dat niet leuk maar onze docent heeft er geen probleem mee, er kwam zelfs nog iemand na ons binnen.
We zitten nu twee weken in groep Grundvux 3-4 en we hoopten eigenlijk dat met de bevordering naar een volgende groep het niveau ook wat hoger zou liggen, zodat er voor ons iets meer uitdaging in de lessen zou zitten. We besteden er tenslotte zo'n 7 uur per week aan wanneer je de reistijd en huiswerk maken meerekent. Dan wil je toch ook het gevoel hebben dat je wat vooruit gaat in je Zweedse taalvaardigheid. Dat gevoel hebben we niet meer zo. Een probleem voor ons is ook wel een beetje dat we in een groep zitten met emigranten die geen Europese talen spreken behalve dan een beetje Zweeds. Ze zijn en blijven voor ons heel slecht te verstaan en dat gaat dan weer ten koste van de kwaliteit en kwantiteit van de interacties. Daarvan moeten wij het juist hebben. Ons lezen is goed, het schrijven is goed, het praten en luisteren behoeft nog training.
Dat komt nu niet goed uit de verf. Ik heb het idee dat de investering die wij doen qua tijd zich niet uitbetaalt in progressie in die vaardigheden.
Dat maakt dat ik me wat zuur voel! Dat durf ik bijna niet op te schrijven maar toch is het zo. Ik krijg wat een slecht humeur van de lessen nu al een aantal malen achter elkaar. Daar komt nog bij dat onze lerares, die overigens een goede sfeer heeft in de klas, wat chaotisch is en weinig structuur weet aan te brengen in haar lessen (daar kan ik ook niet zo goed tegen). Dat maakt dan weer dat het allemaal erg langzaam gaat.
De laatste keren vroegen Gerrit en ik op de terugweg naar huis aan elkaar wat we vandaag geleerd hadden om vervolgens tot de conclusie te komen dat dit niets was.
Wanneer je deze ervaring afzet tegen ons voornemen om in de tijd van ons pensioen niet in situaties terecht te willen komen waarin we dingen doen die anderen van ons verwachten en heel bewust willen kiezen wat we wel en niet doen kunnen we niet anders dan de beslissing nemen te stoppen met deze lessen. Op dit moment voldoen die niet aan onze verwachting en behoefte.
Voorlopig gaan we weer verder met zelfstudie.
Morgen gaan we niet meer naar school.
Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten