Het verhaal van vest tot pen met als toegift een potje zout......

HJO

Ik zit in de bank in de keuken....dit is geen verschrijving of taalfout...het is een bank waar je in zit of eigenlijk zit ik half liggend. Gerrit noemt deze bank de 'Hannemand'. Han is dan natuurlijk het stukje han in mijn voornaam JoHANna. Wanneer er geen anderen zijn is dit mijn plek als we niet aan  de keukentafel zitten. Maar ik dwaal af! Ik zou mijn post eigenlijk beginnen met de vermelding dat ik het gevoel heb dat het weer veel tekst gaan worden vandaag. Daarover kreeg ik van Henk al eens een corrigerende opmerking, hij vindt namelijk dat ik vaak (te)veel tekst in mijn posts heb. Daar zou niet iedereen van houden. 

Dus wil je niet veel tekst lezen sla deze post dan maar over.

De foto hieronder heeft het scherpe deel van de foto net op de plek waar die niet moet zitten. Het gaat natuurlijk om het blad. Het is een van de planten uit mijn recovery ruimte. Die was na onze vakantie in Nederland op sterven na dood en nu heb ik weer één blad en een heel klein nieuw blad in wording. Hoera!

 Vandaag zijn we naar Hjo geweest. Dat is 35 km bij ons vandaan. Hjo ligt strak aan het Vättern en het is een leuk stadje.  Hjo is de stad met de houten huizen. Er staan fantastische  niet te evenaren houten huizen.

 De onderstaande foto vind ik ook erg leuk. We zagen dit soort strandhuisjes voor de eerste keer in zuid Zweden toen we naar Ystad gingen. Nu zag ik ze voor het eerst ook in Hjo staan, misschien stonden ze er al langer maar had ik ze niet opgemerkt, dat kan ook.

 Wat moesten we in Hjo vandaag. Wel....dat heeft te maken met mijn vest! Dat vest is niet om aan te zien. 5 jaar geleden kocht ik het bij Harms, het was een duur vest ik geloof dat het wel 200 euro kostte destijds. Ik vond het vest niet mooi maar het zag er zo lekker warm uit en ik houd van warm. Dat was de reden dat ik het kocht, met een wit blousje erbij voor eronder. Die laatstgenoemde aanschaf ligt nog ongebruikt in de kast, ik houd niet zo van bloesjes ze zitten me altijd te strak om de bovenarmen, maar het vest....dat was echt een 'boppeslach'. Al 5 jaar lang draag ik het bijna dagelijks. Het is vervaardigd van wol met acryl. De wol is er inmiddels uitgedragen, de acryl is nog over. Ik draag het in de winter en in de zomer. Deze zomer toen het zo erg warm was, stond ik de kozijnen van de ramen buiten te schilderen op de noordkant van ons huis. Ik kreeg het wat koud in mijn hemdje en trok daarom mijn vest even aan. Toen ik een lastig hoekje stond te schilderen en ik dat uiteindelijk afgeschilderd had bemerkte ik dat ik lekker tegen het juistgeschilderde kozijndeel stond te leunen. Onopgemerkt! Mijn heerlijke vest zat onder de rode verf. Snel heb ik het toen in de wasmachine gedaan en twee keer achter elkaar gewassen. Toen was de verf er zo goed als uit maar het vest was er niet mooier op geworden. Heel graag wil ik dit vest behouden maar het heeft het eeuwige leven niet. Het is een vest van P & I (Pen en Ink) en ik had al eens op marktplaats gekeken of er ook iemand is die zo'n vest in de aanbieding heeft maar ik vond niets. Dit weekend kreeg ik het idee om het vest zelf na te breien, dat moet prima kunnen. Een paar dagen ben ik gaan zoeken op internet naar garen maar ik kon het niet echt vinden. Daarom had ik Gerrit voorgesteld om vandaag naar Hjo te gaan naar 'Hem och Hobby'. Daar hebben ze garen in de hobby tak en zo hadden we vandaag een uitje.
Het garen heb ik gevonden en deel een van het vest heb ik inmiddels op de pennen staan. Het wordt erg saai breien met de rechte ribbels maar het is voor het goede doel, het klonen van mijn lievelingsvest!

 Toen we thuiskwamen vroeg Gerrit mij tijdens het indraaien op de oprit van ons huis of ik wel even in de brievenbus wilde kijken. Hij is namelijk gek op post!. Nu verwacht ik ook nog een aantal pakjes dus ik wilde wel naar die brievenbus. En ja hoor,... we hadden post, een brief van de Nat Nederlanden en één van mijn pakjes. Die pakjes vragen ook weer even om een inleiding.....
Ik heb namelijk twee verslavingen, ja ik schaam me ervoor dit zo op te schrijven, de eerste is porselein en de tweede is vulpennen. Het zijn verslavingen die ankeren in mijn verleden. Eerst maar even het porselein. Die verslaving is ontstaan bij mijn beppe. Vroeger mocht ik in de zomervakantie een paar weken bij mijn pake en beppe logeren. Mijn broer mocht de hele zomervakantie, ik een paar weken. Ik was erg jaloers op mijn broer. Pake en Beppe woonden in Grou. Ik mocht niet zo lang omdat ze al wat ouder waren. Mijn vader is nl een nakomer 15 jaar na zijn zus, mijn tante, geboren. Eén keer toen ik bij hen logeerde opperde mijn beppe dat we samen de 'diggeltsjeguodkast' dat is de porseleinkast ,wel konden schoonmaken. Die kast was wat verstopt in de kamer, hij zat achter een deur die bedekt was met behang, hetzelfde behang als de rest van de kamer. Die deur daar stond de rookstoel van mijn pake voor. Die stoel stond altijd lekker bij de kolenkachel, zo'n zwarte met glaasjes in de deur en boven een klep waar je met de kolenkit de kolen door kon laten gaan. Zoiets als deze....

 Dus wij aan de schoonmaak, Ik was reuze nieuwsgierig wat er achter die kastdeur tevoorschijn zou komen, ik had nog nooit gezien wat daarin stond. Dus de stoel aan kant en de deur van slot en tot mijn grote verrassing stond die kast vol met mooi serviesgoed van porselein. Prachtig! (in mijn ogen dan). Ik vond het een schatkamer! Heel voorzichtig haalden wij het serviesgoed uit de kast en mocht ik het afwassen in het teiltje met gekookt water opgeklopt met groene zeep. Beppe droogde af met een schone theedoek. Wat vond ik dat een spannende bezigheid. En wat een eer dat ik dat mooie porselein mocht afwassen. Ik weet nog dat mijn beppe ook van alles vertelde over haar serviesgoed zoals waarvoor ze het had gebruikt en hoe ze eraan kwam.
Zelf heb ik nu ook kasten vol met porseleinen serviesgoed. Er kan niets meer bij. ......

Mijn tweede verslaving is ' vulpennen'. Nu weet ik niet of je dit wel een verslaving kunt noemen. Op dit moment heb ik er 4: een Japanse pen, een Parker pen, een Waterman pen en een Chinese pen. Morgen ontvang ik er waarschijnlijk nog een.
In de kerstvakantie zag Gerrit een mooie ets van Ids Wiersma op een veilingsite. Hij liet me die zien, we hebben een bod uitgebracht maar niet verder geboden dus niet kunnen kopen. Ik heb verder nog wat op die site geneusd en zag dat er ook allemaal mooie en erg mooie vulpennen werden aangeboden. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Echt prachtige pennen van soms wel 600 of 700 euro. Ik heb niet geboden hoor want dat is me te gek. Maar waarom ben ik nu zo gek op vulpennen. Wel toen ik een klein meisje was van denk ik een jaar of 6, toen had mijn vader eens een heel mooie zwarte Parker vulpen. Echt een mooie pen met een gouden randje en.... met een gouden pen erin. Op de pen stond gegraveerd 14 K. Ik vroeg aan mijn vader wat dit betekende en hij vertelde mij dat de K karaat betekende, de hoeveelheid goud in het metaal van de pen. Ik vond het allemaal heel indrukwekkend. Ik weet nog dat in de pen een soort van zuigertje zat waarmee je de inkt uit de inktpot kon zuigen. Die zuiger was van zwart rubber gemaakt met een soort klemmetje eromheen dat kon je indrukken om de lucht uit het rubber te drukken zodat daarna de inkt opgezogen kon worden. Mijn broer kreeg die pen van mijn vader. Helaas was er maar één. Ik hoop maar dt mijn broer heel lekker met die pen heeft geschreven.
Later toen ik groot was heb ik ook een mooie zwarte Parker pen gekocht en daar veel mee geschreven. Met kerst heb ik op Marktplaats, waar ook veel pennen worden aangeboden een mooie rode Waterman vulpen gekocht. En nu komt het..... al weet ik niet meer precies hoe het komt maar op een gegeven moment zat ik op de site van ' Ali Baba' te kijken naar pennen. Dat is een Chinese internetgigant. En warempel daar vond ik ook vulpennen aangeboden. En... die pennen kosten 3.95 euro!!! Niet te geloven. Ik vroeg aan Chang wat een bekend vulpennenmerk is in China en zij noemde mij een merk dat ook voor die prijs werd aangeboden. Chang heeft ook wel eens op Ali Baba gekocht zo vertelde ze me en dat ging altijd erg goed. Ze heeft zelfs al haar klasgenoten ook getipt zo vertelde ze me later. Voor de gein heb ik twee vulpennen besteld. GEEN VERZENDKOSTEN bij de bestelling. Vol verwachting wacht ik op de komst van mijn pennen. Vorige week kreeg ik post van Postnord of ik wel even per pakje 75 kronen invoerbelasting wilde betalen voor mijn pakketjes uit China. Dat werd dus 3 keer 75 SEK. ongeveer 7.50 euro. De invoerkosten zijn hoger dan de prijs van de artikelen. Maar goed, betaald en vandaag kreeg ik mijn eerste pen. Morgen komt denk ik de tweede.

Het is echt een heel mooie pen met een prachtige penpunt, een goede greep voor de vingers, heel mooi uitgevoerd en heerlijk schrijvend. Fantastisch! Ik vind hem lekkerder schrijven dan mijn Parker pen die ik bij Bergsma heb gekocht voor meer dan 200 euro, als zakelijke uitgaaf toen ik nog werkte,

en ook lekkerder dan mijn Waterman pen die je nieuw koopt voor 120 euro.

Waterman en Jinhbo

 Tot slot....

Nog even dit zoutpotje, gescoord op de loppis in Hjo, leuk voor in onze keuken aan de wand.

 Dat was het dan weer voor vandaag. Wanneer je hier bent aangekomen heb je het hele verhaal van 'vest tot pen'  doorgelezen. Dank daarvoor en een compliment voor je doorzettingsvermogen.


Wordt vervolgd.......