Het Viken zingt zijn winters lied........

Het  leven is niet altijd spectaculair en daarom was het even stil op de blog. We doen onze dagelijkse dingen. Gerrit is bezit met de voorbereidingen op de Zweedse belastingaangifte en dat vraagt wat studie en ik ben bezig met huishoudelijke klusjes of met mijn weef.  Zaken waarmee ik niet direct een blogpost kan vullen. Het weer was de afgelopen dagen wat grijs met vorst. Er ligt nog steeds een dun laagje sneeuw zodat het landschap een winterse aanblik heeft.

Vandaag echter scheen de zon volop. Na onze uurtjes Zweeds, dat doen we nu dus weer geheel thuis, hebben Gerrit in ik een flinke winterwandeling gemaakt. Hieronder wat foto's van het Viken in wintertooi.

We zijn eerst rondom Näs door het bos gewandeld. Dat hadden we al bijna een jaar niet gedaan. In dat bos staat een huis met een vijver ervoor. Heel mooi gelegen midden in het bos. Misschien was de opname uit een andere hoek beter geslaagd. Je kunt het huis zo niet zo goed zien (een fotocursus is misschien nog wel eens een idee) maar de foto toont wel hoe mooi dat huis er ligt en daar ging het me om. 

In het bos zochten om het paadje naar het meer en dat vonden we. Toen we in de richting van het meer liepen konden we het ijs al horen. Het ijs werkt en daardoor trekken er scheuren in. Dat geeft een wat donker en dof geluid. Het is echt een fantastisch geluid om te horen. Ik heb geprobeerd het vast te leggen op een filmpje. Goed luisteren dus naar de donkere achtergrondgeluiden.

Mijn vader is geboren en getogen in Grou (Fr) waar hij ongeveer op één straat afstand van het Pikmeer woonde. Ik kan me herinneren dat hij ons eens vertelde dat wanneer hij 's winters op bed lag, het dak was toen nog dun, hij het meer 's nachts kon horen zingen. Daar moest ik vandaag ik aan denken toen ik daar stond en naar het meer luisterde. Ik kon het meer horen zingen en herkende het geluid al had ik het nog nooit gehoord.
We hebben daar een poosje gestaan en zijn daarna weer naar huis gelopen.

Vanavond had ik weefclub en bleek dat we in de pauze jaarvergadering hadden. Voor een ieder was er een financieel overzicht van de baten en de lasten. De voorzitter die ook penningmeester is heeft het overzicht even toegelicht. De posten waren helder en riepen geen vragen op. De vergadering was in 5 minuten voorbij, we hoefden niets goed te keuren. Het lidmaatschap van de weefclub brengt geen kosten met zich mee. De club is financieel zelfvoorzienend. Een aantal keren per jaar is er een loterij en dat brengt voldoende op om de kosten te dekken. Is het niet prachtig. Aan het einde van de avond mochten we opgeven wat we graag als volgende weef willen weven. Ik heb daarover echt nog geen flauw idee. Eerst mijn badkamer-kleedje maar eens afweven dan zie ik wel weer.


Wordt vervolgd......