Het is vandaag 20 september, vroeger leerden we op school dat de herfst begint op 21 september en dat zou dan morgen zijn. Toen we vandaag tussen het klussen door even koffie dronken zagen we de zon in het Vångdalen ondergaan. Gerrit realiseerde zich dat dit de laatste zonsondergang van deze zomer was. We hebben er eventjes aandacht aan gegeven aan deze zonsondergang! Onze eerste volledige zomer in Zweden. We hebben ervan genoten. Onze dag begon vandaag positief. Suzanne vertelde ons dat ze een baan heeft gekregen. Vandaag had ze de contract bespreking en in oktober kan ze al starten. Na haar Master in Communicatie en Informatie Wetenschappen aan de VU heeft ze geheel zelfstandig een opleiding programmeren gedaan waarbij zij zich diverse programmeertalen heeft eigen gemaakt, net als haar broer overigens. Daar heeft ze heel hard en concentieus aan gewerkt toen ze bijna een jaar lang hier in Zweden in ons gastenverblijf woonde. Nu dus een baan. In een bedrijf met groeimogelijkheden. Wij vinden het helemaal super!!
Gisteren was een dag met van alles wat en dat maakte dat we niet zoveel tijd hadden om aan de weefkamer te werken. Vandaag wel! En we hebben veel gedaan en stevig doorgewerkt. Het plafond zit erin.
Hier nadert het de voltooiing, en op de foto hieronder schroeft Gerrit een van de laatste schroeven in het gips.
Ondertussen heb ik ook alle schroefgaten geplamuurd. Ik zou mijn armen nu wel even willen afhaken zo moe voelen ze van het bovenhands werken de hele dag. Na drie ronden gaatjes vullen heb ik dat nu wel gehad. Morgen nog een keer schuren en dan kunnen we het plafond witten. Dat zal dan wel een heel ander gezicht zijn! Ik heb er nu al zin in.
Gerrit is tevreden en dat wil wat zeggen!! Achter hem staan de gipssteunen. Die gebruiken we voor het stutten van de gipsplaat wanneer we deze net tegen het plafond hebben getild, zo hebben we dan de handen vrij om te schroeven. Dat schroeven vind ik overigens een wat zenuwachtig gedoe. Dat moet precies op het randje van de plaat. Je moet de schroefkop net ietsje verzinken in de gipsplaat want steekt de kop maar ietsje uit dan kun je het gat niet dicht plamuren maar als je de kop net ietsje teveel verzinkt knapt de gipsplaat open en past de volgende plaat er niet mooi strak tegenaan. Bij mij ging het een aantal keren mis, waar ik vervolgens erg van baalde :( omdat ik zelf het probleem dan met het plamuurmes ook weer moet oplossen. Maar het is allemaal gelukt, de schuine kantjes aan de platen lopen allemaal mooi door, zijn strak en het plafond zit er mooi in.
En hier dan echt de allerlaatste zonnestraal van deze zomer!Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten