Flatruet

Gerrit och Jag önskar alla en....

Het is vandaag midsommar en dat is een feestdag die in heel Scandinavië wordt gevierd met familie en vrienden, net als kerst.

Wij hebben natuurlijk als familie net uitbundig met elkaar gefeest zodat we nu ieder ons eigen gang gaan. Zo staan wij met Midsommar op Flatruet. Geen slechte plek om Midsommar te vieren vinden wij!

Flatruet is een weg in Härjedalen en het is tevens de hoogst gelegen openbare weg (grusväg). Flatruet verbindt Funäsdalen met Ljungdalen. De weg heeft niet echt een wegnummer maar bij Trafikverket heet de weg Z 531. De weg is geopend 31 juli 1938 en het hoogste punt van de weg ligt 975 m boven zeeniveau. Bij slecht weer is de weg regelmatig afgesloten. Gelukkig hebben we nu eens goed weer op Midsommar zodat wij de nacht op het parkeerterrein bij het hoogste punt kunnen doorbrengen. Je staat hier dan midden in de fjällen en we hebben een werkelijk schitterend uitzicht. En .... onderweg hier naartoe zagen we dan toch echt rendieren Nel

Maar ik schreef over ons uitzicht en dat ziet er zo uit....

Ja het is hier echt zo mooi en zo stil. Wanneer we wandelen met Gösta beginnen we zelfs helemaal zacht tegen elkaar te praten. Niet dat we elkaar anders toeschreeuwen maar toch.... Het verstilt je, die stilte hier!

Het was aanvankelijk de bedoeling om naar Ljungdalen toe te rijden om daar een overnachtingsplek te zoeken. Maar het weer is zo mooi en zo rustig dat we hebben besloten hier te blijven voor de nacht.

We maakten al even een heerlijke wandeling met Gösta! 

Dit is de gedenksteen bij de parkeerplaats op het hoogste punt. Er liggen allemaal steentjes omheen met namen erop van mensen die hier zijn geweest. Ooit heb ik er zelf ook een steentje neergelegd dus dat hoeft nu niet opnieuw.

Dan heb ik nog niets geschreven over de route die we namen vandaag. Die was opnieuw bijzonder mooi. We hadden onze overnachting op een zgn lägerplats aan weg 70 en dan wel het deel tussen Särna en Idre. Vandaag reden we naar Idre en daar namen in Idre net voor de brug de weg van Idre naar Sörvattnet. Dat is dus niet de 311 van Idre naar Tännas maar een binnenweg deels asfalt deel grus. Een prachtige weg om te rijden met wederom schitterende lägerplatsen aan het stromende water. Voor visliefhebbers een eldorado stel ik me zo voor.

Aan die weg kwamen we ook deze locatie tegen. Een rendierverzamelpunt met daarbij zelfs ook nog twee tenten. Het is net alsof we al hoog in Zweden door Lapland rijden. Toch is het nog Dalarna.

Een prachtige route dus waar we echt de tijd voor hebben genomen.

Bij Sörvattnet reden we Härjedalen (härliga Härjedalen)binnen en reden we door naar Flatruet.

<

Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.......