Zo rond 1600 was Blekinge (Zuid Zweden) een deel van Denemarken. De stad Avaskär (een stad op de grens met Zweden) was voor de Denen moeilijk te verdedigen. Om dit te verbeteren bouwde de Deense koning Christian IV een vestingstad op een eiland, 500 meter ten zuiden van Avaskär, met daaromheen een negen meter hoge muur. Die nieuwe stad kwam in 1606 gereed en had ongeveer 700 inwoners, meest militairen. Die nieuwe stad kwam Kristianopel te heten, naar de pas geboren zoon (Kristian) van de Deense koning.
Het midzomerweekend van 1611 werd voor Kristianopel een grote katastrofe. De Deense koning had namelijk een aanval uitgevoerd op Kalmar en de militairen uit Kristianopel hadden hieraan deelgenomen. Voor de Zweedse koning Karl IX, een uitgelezen moment om zijn zoon op strafexpeditie te sturen naar Kristianopel. De bevolking aldaar was niet in staat zich te verdedigen en vluchtte de kerk in. Echter de Zweedse kroonprins stak de hele stad in brand, inclusief de kerk. Slechts de priester bleef in leven.
De Denen bouwden de stad opnieuw en deze keer nog sterker op en in 1624 was de stad weer klaar.
De Zweden gaven niet op en de strijd ging door. in 1645 kwamen er vredesonderhandelingen waarbij Blekinge een deel van Zweden werd (Vrede van Roskilde 1658). De hoge belastingen en zware tol betalingen maakten dat de plaatselijke bevolking niet positief was t.a.v. de nieuwe machthebber. Toen de Deense koning in 1676 opnieuw een aanval op Blekinge deed kreeg hij daarbij de hulp van de 'Skåningar en Blekingar'. De Deense vlag wapperde opnieuw in Kristianopel. In 1677 moest die weer worden verruild voor de Zweedse vlag, de oorlog werd in 1679 beëindigd. De Zweden ontmantelden de stad, de stadsrechten werden afgenomen en de bevolking werd gesommeerd te vertrekken.De stenen van de stadswal werden gebruikt voor de wederopbouw van Karlskrona.
Bron: Vistit Karlskrona
Dit is in vogelvlucht de geschiedenis van Kristianopel het stadje waar wij op onze reis doorheen reden. Een prachtig stadje en heel authentiek en prachtig gelegen aan het Kalmarsund.
Niets vermoedend reden we het kleine stadje binnen.
een deel van de vestingmuur
idem
idem
zicht op het stadje vanaf de vestingmuur
de doorgaande weg
en daar komt de kerk (1600) in beeld
Vandaag hebben we de kustroute gereden die loopt van Kalmar naar Torhamn. Zoveel mogelijk naast de snelweg. Echt een schitterende route. Nu hadden wij ook geluk want we hadden er prachtig weer bij. Zelfs zo mooi en warm dat Gösta er tijdens de niet eens zo heel lange wandeling alweer bij ging liggen. Hij vond het te warm en wilde niet verder lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten