Ik word geen Shetland knitter

We belanden alweer aardig in ons eigen ritme. Vanochtend zaten we om half tien aan de ontbijttafel en om half één zaten we er nog. Zo lang doen we natuurlijk niet over het daadwerkelijke eten, dat hebben we in een half uurtje achter de kiezen. Maar nadien zitten we de krant even te lezen en vandaag zat ik te breien. 

Ik heb het breien aan mijn dikke vest weer opgepakt. Nu het zo koud is wil ik mijn dikke vest wel gebruiken. Deze zomer of misschien wel het voorjaar was ik daarmee begonnen  maar het breiwerk raakte in het slob. Ooit had ik dat ook met een vest van Henk, toen ik dat weer oppakte zaten de mottegaten erin en kon ik weer helemaal overnieuw beginnen. Dat vest was dan ook van echte Alpaca wol. Dit vest niet, dit is voor de helft plastic en voor de andere helft iets anders. Correctie het is helemaal plastic. 

Wanneer ik zo zit te breien heb ik wel een aardig breiritme al zeg ik het zelf. Mijn ene been tikt altijd de maat, daar kan ik niets aan doen. Zet ik het been stil dan gaat het breien veel langzamer. Vandaag dacht ik ineens dat ik wellicht ook wel iets sneller zou kunnen breien. Mijn breiwerk wordt namelijk in ribbels gebreid en dat schiet niet op. Over dat snelbreien zocht ik wat op, op het internet. Er blijken allerlei filmpjes te zijn die gaan over snelbreiers. Het is zelfs zo dat de Nederlandse Mirjam Tegels de snelste breier van de wereld is, ze breit 118 steken in één minuut, dat zijn bijna 2 steken per seconde. Kijk maar eens hoe snel dat gaat. Ik kwam ook nog een filmpje tegen van de Shetland knitters (1935-1945), die dames konden 200 tot 300 steken per minuut breien. Het gaat sneller dan het oog kan volgen. Om mijn persoonlijke tempo wat te stimuleren heb ik wat snelbrei cursussen op internet gevolgd vandaag. Daaruit blijkt dat ik al veel dingen goed doe. Ik hanteer namelijk sinds geruime tijd de continentale techniek. Dat wil zeggen dat ik de draad door de linkerhand laat geleiden. Zo heb ik het van mijn moeder niet geleerd. Zij leerde mij de Engelse techniek van insteken, draad omslaan (met de rechterhand), doorhalen en af laten gaan. Voor snelbreien is die techniek minder geschikt, er zit teveel beweging van de handen in en bewegen kost tijd! Bovendien zo zeggen de cursussen moet ik met korte punten breien en ook dat doe ik al. Ik brei dus nu continentaal en met korte punten. Verder moet ik met metalen naalden breien. Hierbij ga ik in de fout want mijn rondbreinaalden die zijn van hout. In de cursussen wordt gesteld dat ik veel moet oefenen. Wel dat heb ik volgens mij al gedaan. Toch gaat mijn tempo niet omhoog. Ik besloot om het even met Gerrit te overleggen. Hij ziet het nut van sneller breien niet in. Dat maakt hem onrustig zegt hij (Hij denkt dan aan zijn beppe die ook heel snel kon breien, tijdens het breien om zich heen keek en hem corrigerend toemompelde.)   Ik zit nu op één steek per seconde en als het meezit één steek in een korte seconde. Ik bemerk dat het streven naar sneller me ook meer moe maakt waardoor ik vaker het werk wegleg en iets anders ga doen. Ik berust er nu maar in die ene steek per seconde, dat is toch mooi 60 steken per minuut. Een Shetland knitter hoef ik niet meer te worden, ik ben nu met pensioen.

De aanhanger..... om het maar even over iets anders te hebben, hadden we in Lindesberg laten keuren en daar werd hij afgekeurd op het rechter wiellager. Dat hadden we niet verwacht want enige jaren terug werd hij daar ook op afgekeurd en toen hadden we nieuwe wiellagers laten monteren. Nu was er dus weer een lager dat lawaai maakt. Dat is altijd even balen want je moet dan repareren binnen een bepaalde tijd en dan weer naar de herkeuring. Die herkeuring kost je 35 euro extra en die zou je je liever willen besparen.

Toen we dinsdag weer naar huis gingen hebben we de aanhanger meegenomen en in Töreboda laten repareren. Dat ging reuze snel en goed en aansluitend op het halen van de aanhanger konden we ook weer naar het keuringsstation. Goedgekeurd! Gelukkig maar want zonder aanhanger kunnen we niet.

Verder hebben we vandaag een lange wandeling gemaakt en nog wat tochtstrip geplakt rond tochtende deuren. Ook hebben we de oven even naar voren gehaald om te zijkanten en de oven omgeving te reinigen. We kunnen nu weer schoon koken en bakken met de kerst.

Dit was het weer voor de zaterdag, heb het goed en ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons!

Wordt vervolgd.....