Weer een geweldige loppisfynd......

Vandaag waren wij in de loppis van Skövde waar ik meestal eerst even kijk naar het aardewerk en de bloempotten. Vaak koop ik wel een paar stekjes die ik thuis direct verpot en waarvoor ik dan ook weer een bloempot nodig heb. Voor een euro of hooguit twee heb ik vaak een prachtige sierpot voor mijn nieuwe plantjes. Gerrit kijkt eerst even bij de eierdopjes want ik zoek er nog steeds een stel van het merk Hackefors omdat deze zo mooi bij mijn antieke Thun ontbijtseries passen. Nog steeds geen geluk gehad wat betreft de eierdopjes. Mocht iemand ze hebben staan of weet iemand ze te staan dan hoor ik het heel graag, ik zoek er nog 4.

Een deel van de aankopen van vandaag.

De volgende blik werpt Gerrit dan op de kunst. Hij heeft hiervoor namelijk een speciaal oog en heeft zo al twee kunstwerken gevonden de laatste in januari dit jaar op een loppis in Mariestad. Een echte H.C. Van Kranenburg en eerder in Amsterdam een werk van Theo Swagemakers.
Onderweg in de auto kreeg Greetje nog informatie over hoe je een goed kunstwerk kunt ontdekken. Ik weet niet zeker of ik dit geheim mag prijsgeven maar ik doe het toch maar. Hij kijkt als eerste naar de signatuur van het kunstwerk. Is deze gewoon geschreven en goed leesbaar dan is het meestal amateurwerk maar vindt hij een signatuur die onleesbaar is, dan begint het interessant te worden en bekijkt hij het werk grondiger. Dus wij liepen vandaag door de loppis, ik nog verdiept in de bloempotten en Gerrit en Greetje bij de kunst. Daar zagen ze eigenlijk samen gelijktijdig een niet goed leesbare signatuur die na ontcijfering de naam Joh. v. Zweden bleek te zijn. Direct werd er ter plekke research gepleegd naar deze naam en wat blijkt....

Johan Hendrik van Zweden is het derde kind van Hendrik Berend van Zweden en zijn ChineesIndische vrouw Margeretha Rurop. Johan volgde een opleiding tot onderwijzer en behaalde in 1918 de hoofdakte in Groningen. In 1921 kreeg hij een aanstelling in Groningen waar hij ook teken-en schilderlessen ging volgen aan de Academie Minerva. In 1922-1923 was hij aspirant lid van de Groninger Kunstkring ''De Ploeg'' en in 1924 werd hij werkend lid van dit kunstenaarscollectief. In 1926 verhuisde hij naar Amsterdam waar hij een aanstelling kreeg aan een school waar hij zich voornamelijk bezig hield met teken en schilderlessen. De band met ''De Ploeg'' hield hij aan eveneens was hij actief lid van de Communistische Partij Holland. Tijdens de tweede wereldoorlog sloot hij zich aan bij het kunstenaarsverzet maar werd al spoedig opgepakt en gevangengezet in Kamp Vught. In mei 1944 werd hij gedeporteerd naar het concentratiekamp Dachau waaruit hij in april 1945 werd bevrijd. Na de oorlog kreeg hij een aanstelling aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs de latere Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Hij werd toen meer actief als tekenaar en als beeldhouwer. Zijn werk valt in de stroming van de Figuratieve Kunst. (lang leve Wiki)

Nog even terug naar ons werk hebben we ontdekt dat het eigenlijk best bijzonder is dat hij zo laat in zijn leven met deze tekening weer terugkeert naar de stijl van 'De Ploeg'. Tenminste dat is onze geachte. Een wijds oer Nederlands landschap, na een lange periode waarin hij zich vooral heeft toegelegd op beeldhouwen. Ons werk komt uit 1963 10 jaar later is hij overleden.

Bijzonder is ook dat wij in onze boekenkast een boek hebben staan getiteld:''De Wadden & De Ploeg en hun omgeving''. Vorig jaar heeft Gerrit dit boek gekregen van Marco en Maria. Het beschrijft het werk van diverse Ploeg kunstenaars over het thema 'De Wadden'. Destijds vonden we het al een heel mooi boek met prachtige reproducties over het gebied waar wij zolang hebben gewoond en dat we zo mooi vinden, nu bekijken we dit boek weer met nieuwe ogen nu we nog wat meer kennis hebben over het kunstenaarscollectief ''De Ploeg''.

Deze tekening getiteld ' Landweg bij Cadzand' (1963) is dus niet van de eerste de beste maar is het werk van een serieus kunstenaar. Opnieuw een prachtige loppisfynd en dat voor maar voor 25 euro. Hieronder het werk nog eens in de close-upp. Persoonlijk vind ik het mooier worden wanneer ik op afstand sta. Met een paar snelle streken is het op papier gezet en zo herkenbaar als een Nederlands landschap.

We gaan er weer een mooi plekje voor zoeken.

Na onze aankopen zijn we naar Suzanne en Fredrik gegaan, waar we heerlijk en gezellig hebben gegeten. Daarna weer snel terug naar onze twee rakkers in de mand voor de kachel.

'

Wordt vervolgd....