Een nieuwe vloer en een snelle loodgieter

Even een korte update. Maandag kwam het pakket vloerverwarming dus niet en dinsdag ook nog niet, dat kan hier allemaal zomaar. Op de app kon Henk aangeven wanneer hij het geleverd wilde hebben en hij koos voor de eerste mogelijkheid en dat was woensdag tussen 8.00 uur en 10.00 uur 's ochtends. Wel, we hadden de boterham nog maar net achter de kiezen of daar stond de grote vrachtauto van DHL al voor de deur. We ontvingen drie grote en zware pakketen die op de oprit werden gezet. Die oprit die loopt wat op zodat de bezorger voorstelde om met z'n vieren de vracht omhoog te duwen, dat scheelde in het versjouwen van de spullen. Dat was heel tof en we hielpen hem dan ook graag. Na de levering stonden de spullen een half uurtje later veilig en droog in de garage. 

Na de wandeling met Gösta gingen Henk en ik bezig met het leggen van de vloer, terwijl Gerrit zich bezighield met het in elkaar zetten van de verdelerbak (een apparaat waaraan alle slangen van de vloerverwarming worden gekoppeld en waarin de regulering van de waterdoorstroom plaatsvindt) en de plaatsing ervan. Voor de plaatsing van die bak moet nog wel het wandje tussen de badkamer en de hal iets worden verzet zodat de bak mooi in de wand kan worden weggewerkt. Dat is nog wel even een klusje. Helaas heb ik er geen foto's van genomen dat komt een andere keer dan wel. Ik was te druk met onze eigen klus, het leggen van de vloerplaten waar de slangen in komen te liggen. Op de houten vloer zoals je die op onderstaande foto ziet komen nog dunne metalen platen te liggen die je ook in de sleuven drukt. Die zijn om de warmte straks goed te verdelen. 

Het leggen van de eerste platen kost wel even wat tijd want die eerste platen die wil je wel graag goed recht hebben liggen zodat de vervolgplaten goed aansluiten en er geen grote naden tussenkomen. En natuurlijk zoals zo vaak zijn de hoeken niet haaks en de wanden niet helemaal recht dus iedere eerste plaat moet steeds goed worden afgemeten. Twee keer meten één keer zagen (Wel één keer was het twee keer meten, twee keer zagen maar dat mag de pret niet drukken). 

Op de foto hieronder kun je mooi de ventilatieruimte onder de vloer zien. Je ziet de betonplaat, de ventilatieruimte, het isolatie materiaal en de spaanplaten met sleuven. De rondingen aan het begin en het einde moeten we er zelf in frezen. Het is mooi werken, het isolatie materiaal rust op steunen die om de regels klemmen en het past mooi tussen de balken. Zo sluit het de ruimte tussen de regels goed af, de regels liggen mooi waterpas zodat de platen niet wippen. 

Henk en Chang hebben fantastische buren getroffen, het zijn mensen die hun hele leven al in het dorpje wonen, ze kennen iedereen bij naam en toenaam en weten wat ze doen voor de kost. De buurman komt vaak even kijken om zich op de hoogte te stellen van de vorderingen. Hij vindt het prachtig wat Henk allemaal doet. Nu hebben we binnenkort een loodgieter nodig voor het verleggen van waterleidingen in de keuken en voor het koppelen van de vloerverwarming aan de buizen die uit de aardwarmte pomp komen. Wel de buurman wist te vertellen dat de buurman aan de andere kant een gepensioneerde loodgieter is die nog wel vaak een klusje doet in samenspraak overigens met het loodgietersbedrijf in de buurt. De ene buurman zou de andere buurman vragen even langs te komen om te werk op te nemen. Een uurtje later was de loodgieter er al. De buurman loodgieter komt morgen al langs voor het uitvoeren van de klussen. Hij heeft zelf gereedschap en zorgt zelf voor het benodigde materiaal. Zo'n buurman hadden wij vorig jaar ook wel willen hebben :-)

De komende dagen kunnen we gestaag doorwerken aan het creëren van de nieuwe vloer en de techniek ervoor. 

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.....

 

Een spannende rit zo onder winterse omstandigheden

 Gisteren was het een koude dag zodat we gisteravond de gordijnen in de keuken sloten om de warmte binnen te houden. Ik keek toch wel even verrast op toen Gösta nog even voor zijn laatste plas van de dag naar buiten moest. De wereld was een beetje witter. In elk geval veel witter dan het kleine beetje sneeuw van de dag ervoor. Ik pakte snel mijn fototoestel om deze echte eerste sneeuw van het jaar 2022 te vereeuwigen voordat het de volgende dag weggesmolten zou zijn. 

Echter bij het wakker worden deze ochtend zag ik dat de wereld nog weer een beetje witter was. Bovendien bleef de sneeuw ook liggen en was de temperatuur de hele dag onder het vriespunt. 

Zoals ik gisteren al schreef was het de bedoeling dat we vandaag met Bosse en de Volvo naar H en Ch. zouden gaan. Daarom had ik gisteren de camper van binnen schoongemaakt en voorzien van schoon linnengoed en hebben we gistermiddag binnenshuis ook even orde op zaken gesteld en had ik nog een paar wasjes gedraaid. Zo zouden we de volgende dag niet al te laat kunnen vertrekken.

Toen ik met Gösta de ochtendwandeling ging maken kon ik maar amper op mijn benen blijven staan zo glad was het bij ons in de straat. De sneeuw was nog niet aan de kant geschoven en er was ook nog niet gestrooid. Toen ik weer thuiskwam hebben Gerrit en ik de situatie bij ons voor huis bekeken.

Ook Gerrit glibberde alle kanten uit op straat. Conclusie was dat we onder deze omstandigheden Bosse niet van de oprit konden krijgen. Voor de draai die we er moeten maken hadden we te weinig grip. Heel jammer want we waren helemaal klaar voor vertrek.

We besloten H en Ch eerst maar te bellen. Die vonden ook dat het beter was als we thuis zouden blijven, geen risico's nemen. Daar zaten we samen op het bankje in de hal met onze winterjassen aan en de mutsen al op. Wat nu?

Gerrit stelde voor met de auto even de weg op te gaan om te kijken hoe verderop de conditie van de weg was. Zo reden we 's ochtends vroeg al naar Karlsborg. Behalve dan de weg in ons dorp waren de andere wegen heel goed schoongemaakt en berijdbaar. Weer thuisgekomen zijn we de keukenkast ingedoken op zoek naar zout. Nu had ik een paar weken geleden net de kast helemaal geherorganiseerd en omdat we tegenwoordig kaliumzout gebruiken had ik mij van de voorraad natriumzout ontdaan. Maar ik had gelukkig nog een verpakking Himalaya zout staan omdat ik het zonde vond die weg te doen. Gerrit vertrok met mijn verpakking Himalaya zout om deze voor op de openbare weg uit te strooien. Daarna dronken we een kopje koffie. 

Na de koffie zijn we de weg opnieuw gaan inspecteren, het zout had zijn werking gedaan, er waren ook een aantal auto's over het zout gereden zodat het goed ingereden was en de weg was veel stroever geworden. We waren beiden van mening dat we nu de draai zouden kunnen maken. Dat ging nu vlekkeloos!

Zo gingen wij alsnog op pad richting noorden, de weg is mooi schoon en niet glad. Zo reden we tot even voor Askersund en daar sprong de routeplanner op de nachtstand. De lucht werd gitzwart en het begon hevig te sneeuwen. Dat was spannend (niet zozeer voor mij want ik reed op gloednieuwe winterbanden) want je wilt natuurlijk niet met Bosse van de weg af glibberen op de all season banden. Ik had toch wel het zweet in de handen hoor van de spanning. Na een tijdje ging het minder hard sneeuwen en nog even later was de sneeuwbui aan kant. Nu lag er dus veel prut op de weg en tot en met Örebro was dat niet fijn rijden. Gelukkig werd het na Örebro veel beter. Daar had het minder gesneeuwd, de wegen waren er goed schoon en er werd niet hard gereden.

De tocht nam deze keer drie uur en gelukkig kwamen we zonder schrammen op de plaats van bestemming aan. Daar werd duidelijk dat de vandaag afgesproken levering van de materialen van de vloerverwarming (2000kg) niet zou komen. (dat was nu net de reden geweest waarom we vandaag graag naar hen toe wilden om te kunnen helpen met het naar binnen brengen van al die kostbare materialen). Maar goed....we zijn er nu en we hoeven niet meer te komen, een zorg minder. We hopen nu maar dat de materialen morgen geleverd gaan worden. Wij zijn er klaar voor!

Ontvang een winterse en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.....

De eerste kerstmarkt is alweer geweest

Ik was even twee weken thuis, de tweede week samen met Gerrit. Niet dat we al genoeg hebben van het klussen bij H en Ch, nee we hebben thuis soms ook dingen te doen nu de winter in aantocht is. Zo moesten we de tuin winterklaar maken. Dat laatste is gelukt. Vorige week hebben we de 30 m3 blad opgeruimd. Dat is altijd weer een hele klus werk, gelukkig hadden we deze keer heel lekker weer en weinig wind. Het blad ligt allemaal in de greppel achter ons huis, daar waar we de andere jaren het blad ook gedeponeerd hebben. Daar ligt het prima en het waait er niet weg. Het voelt als een opluchting dat die klus aan kant is. We hebben het gras ook nog een keer kunnen maaien en we hebben bovendien de moestuin winterklaar gemaakt. Heerlijk!

Net toen we het blad aan kant hadden werd het veel kouder en kwam er vorst. Dat betekent dat de winterbanden onder de auto moeten. Die klus daar bemoei ik me niet mee. Gerrit rijdt de auto in de garage en daar kan hij mooi de banden wisselen.

voor nu zitten de gewone winterbanden erom, komt er echt heel veel sneeuw dan hebben we ook nog de spijkerbanden. 

Niet alleen de auto is klaar voor de winter, ook Emke kan de kou weerstaan. Zaterdag was het kerstmarkt in Undenäs, het vroor een halve graad, dat mocht nog geen naam hebben maar er stond een krachtige wind zodat het heel erg koud aanvoelde. Maar zo met de dikke winterjas, de muts en de wintersokken, zo ging het prima. 

Dit weekend kwamen ook S en Fr. bij ons langs om Sevs op te halen maar ook om Suzanne's verjaardag te vieren. Vandaag is ze 32 jaar geworden (waar is die tijd gebleven). Henk had een heerlijk cheesecake gemaakt die we met elkaar hebben opgesmuld.

Sevs heeft bij ons even flink aan zijn conditie gewerkt, we hebben elke dag 7 km met hem gelopen. Hij voelt zich nu heerlijk thuis bij ons, zodat een logeerpartij geen straf voor hem is. Het is een lieve hond.

Vandaag zondag 20 november is ook de eerste sneeuw van het jaar gevallen. Gisteren viel er een minuscuul klein beetje maar dat was bijna niet te zien. Vanochtend was de wereld een heel klein beetje wit. 

Henk appte net nog dat er onderweg, ze zijn vandaag vertrokken naar hun huis en wij volgen morgen, heel veel sneeuw lag. Wij nemen morgen met Bosse de grote weg, die wordt meestal heel goed schoon gehouden. We hebben dan wel 'all weather' banden onder de camper maar hoe goed en betrouwbaar die zijn bij echt winterweer dat weet ik niet. We hebben nog een paar extra velgen en het liefst zou ik daar winterbanden om laten zetten. Daarvoor hebben we nu eerst geen tijd. Morgen wacht ons de klus weer, we zijn weer opgeladen en hebben er zin in!

 

Loppis

 We doen het na de pandemie minder vaak dan daarvoor, het naar de loppis gaan. Ik moet ook zeggen dat het aanbod in de 'loppisar' (meervoud voor loppis) die wij bezoeken kwalitatief aan het afnemen is. Er zijn veel kapers op de kust (als ik dit zo mag zeggen). Ook in de loppisar worden de spullen duurder, dat is wat ons opvalt. Vandaag hadden we echter zin om naar de loppis te gaan. We kozen voor Mariestad en we arriveerden er precies toen de loppis open ging. Veel mensen stonden al voor de deur te wachten. Een specifieke boodschap hadden we niet echt, gewoon even kijken.

Meestal beginnen we onze zoektocht in de hoek met serviesspullen. Ik kijk vooral naar borden en kopjes met blauwe decoraties, Gerrit is altijd uiterst geïnteresseerd in wit. Hij zoekt naar spullen van Arabia Arctica ik zoek naar spullen van vooral Rörstrand.

In onze keuken heb ik een bordenrek hangen. Hierin staan al jaren een heel aantal borden die ik ergens op een loppis heb gevonden. Ze hebben allen precies de goede kleur blauw. Onderaan het bordenrek zitten 4 dubbele haken die tot op dit moment onbehangen zijn. Daaraan wil ik graag kopjes hebben, ook met blauw. Ik zoek er al jaren naar maar ik heb ze nog nooit gevonden. 

Maar vandaag had ik geluk! Toen ik bij de kopjes stond zag ik ze ineens staan, acht kop en schotels in de kenmerkende kleur blauw en met een Zweeds motief. Eenvoudig maar mooi.

Ik hoopte en verwachtte dat deze kopjes van Rörstrand zouden zijn dus keek ik snel op de achterkant. Ja hoor... helemaal prachtig. Die kopjes die wilde ik wel hebben. En acht stuks is precies het aantal dat ik nodig heb. De acht kopjes kostten samen 30 kronen (drie euro). 

Na drie of misschien wel vier jaar zoeken heb ik ze nu toch gevonden. Wat leuk!

Kijk hier hangen ze......

Ik blijf ook zoeken naar blauwe borden. Soms vind ik er eentje die mooier is dan de borden die ik al heb en dan wissel ik ze om. Zo probeer ik mijn collectie te verbeteren :-) Het maakt het bezoek aan de loppis ook aantrekkelijk als je iets in je hoofd hebt om naar te kijken, het geeft een zekere spanning.

Ik vond vandaag nog iets maar dan niet voor mezelf. Tenminste niet in eerste instantie. Greetje is nog op zoek naar een taartschep. Ooit hadden we er al eens eentje gezien in een loppis in Vadstena maar die vonden we beiden te protserig en te duur. Ik had ook wel een paar keer eentje zien liggen maar die was dan te versleten, (er zijn blijkbaar mensen die erg veel taart eten). Vandaag liep ik in de loppis naar de bak met bestek en daar glinsterden mij twee taartscheppen tegemoet. Ik heb er snel een foto van genomen.

Die foto snel naar Greetje ge-appt. Ze vond ze beide heel mooi en de rechtse taartschep heeft op het uiteinde van de steel precies hetzelfde motief als haar bestek (dat ze ook bij elkaar zoekt op de loppis). Voor de zekerheid heb ik beide taartscheppen gekocht zodat ze kan kiezen. Ze is immers eind december ook jarig. De andere houd ik dan zelf (ik schep de taart tot nu toe altijd met een kaasschaaf dat gaat ook prima). Dan kan ik nu ook eens uitpakken!

Ik denk dat ze deze kiest maar we zullen zien.

We hebben ook nog even gekeken of ze wellicht ook een tafelstoel in het assortiment hadden maar helaas die was er niet. Daarvoor zullen we waarschijnlijk wel even naar de Ikea moeten. 

Zo hadden we een heel leuke en geslaagde middag in de loppis. Het was alweer donker toen we naar huis reden.

Ontvang een heel hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

We hadden er een zomerse dag bij

Toen we vanochtend de deur uitstapten voor de dagelijkse wandeling moest ik mezelf eerst even in de arm knijpen. Was dit echt of lag ik nog in bed te dromen. Het was echt. Het was alsof het een zomerdag was. De zon scheen, de lucht was blauw en het was heerlijk warm. Ik keek op de thermometer naast de deur en zag het kwik bij 20 staan. Ik kon het niet geloven en ik was er een beetje beduusd van.

Ik ben ook nog even naar de andere buitenthermometer gelopen, die op het zuid terras en ja hoor die stond eveneens op 20 graden.

Het is niet te geloven op 12 november en dan zulke temperaturen. We konden buiten zitten in de zon. Heerlijk natuurlijk allemaal als het zomer zou zijn of voorjaar of in de vroege herfst. Bij deze tijd van het jaar past het toch niet helemaal.

Wij hebben van dit weer gebruik gemaakt door in de tuin te werken, zonder jas en erg zweten. Al het blad in de voortuin aangeharkt en ook de greppel voor schoongemaakt. Ik moest het blad voorsorteren en Gerrit schepte het met de sneeuwschuiver in de kruiwagen. We tellen ze maar niet meer. We hadden overigens één gelukje.......gisteren hadden we heel harde wind en een deel van het blad van onze voortuin lag nu in de tuin van de overbuurman. Die was vandaag ook in het blad. Toen we even met elkaar stonden te praten zei Gerrit al dat veel van ons blad nu bij hem in de tuin lag, Gerrit zou er nog bij zeggen dat hij er wel korting op kon krijgen maar dat laatste heeft hij toch maar niet gedaan :-)

We hebben het gazon ook nog voor de laatste keer gemaaid. Dat kon nu mooi omdat het droog was.

Achter had ik het blad donderdag al opgeruimd en ook daar heb ik vandaag nog kunnen maaien. 

We moeten nu aan de beide zijkanten van het huis nog een stuk, dat is voor een volgende keer. Dan moeten we ook de moestuin nog leeghalen voordat we kunnen zeggen 'klaar voor de winter'. Hard gewerkt vandaag en we hadden er een zomerse dag bij!

 

Wij gingen vandaag even naar Skövde maar daar gaat deze blog niet over.

Warm herfstweer hadden we vandaag met harde wind en af en toe regen. Niet echt lekker om buiten te zijn. Die harde wind is wel altijd goed voor de elektriciteitsprijzen. De windmolens draaien dan op volle kracht en zo valt er dan toch nog wel iets te genieten.

Vanochtend toen ik op onze Tibber app keek ontdekte ik een stroomprijs van 11 öre (1 cent). Dus ik snel al mijn wasgoed bij elkaar gezocht en beide machines aangezet. De witte was zelfs op 90 graden gewassen. Niet om de was maar om de machine. Het is goed om af en toe de machine heel warm te laten wassen, voor het laten oplossen van de zeepresten in de machine. Dat kon mooi vandaag met deze ongekende prijzen.

Toen mijn was klaar was kreeg Gerrit een appje van Tibber. Hij ontvangt die bij extreem hoge- en bij extreem lage prijzen. Vandaag ging het appje over de laatste. Er stond in dat de stroomprijs ergens morgen 3 öre zal bedragen.

Toch net ietsje te enthousiast geweest met het aanzetten van mijn was. (Ik lees net in de krant dat rond middernacht in het hele land minus prijzen te verwachten zijn. Dan krijg je dus geld toe wanneer je stroom verbruikt). 

Wij zijn erg ingenomen met de app van Tibber. Je kunt heel mooi vooruit zien wat de stroom gaat kosten en dan daarop anticiperen. Vandaag heeft Gerrit even gekeken naar de afrekening. Daarin staat dat de stroom die we hebben verbruikt een lagere prijs had dan wat we hebben ontvangen voor de geleverde stroom. Het loont dus flink om uitgekiend met het verbruik om te gaan. Ons verbruik in oktober ligt 50 % lager dan in het jaar ervoor terwijl we toen ook al probeerden bewust met het energieverbruik om te gaan. Een reden is dat de buitentemperatuur nog steeds aan de hoge kant is, een andere reden is dat we veel afwezig zijn i.v.m. het klussen bij H en Ch maar daar staat tegenover dat we in de weekenden vaak met 5 mensen zijn en dat Greetje ook nog een dikke week bij ons is geweest. Een mooie reductie dus.

Ondertussen groeit de kritiek op de nieuwe regering. Er is een klein relletje over een uitlating van de minister van financiën Svantesson (Moderaat).

Minister van financiën Svantesson

In een interview met 'Svenska Dagbladet' (net als de Dagens Nyheter (die wij lezen) een van de betere landelijke dagbladen) werd haar gevraagd of de regering de klimaatdoelen van 2030 gaat halen. Haar antwoord op die vraag was 'Gör vi det inte, så gör vi det inte' wat zoiets betekent als 'lukt het niet, dan lukt het niet'. Ik vermoed zo dat ze hierop wel terug zal komen want de minister van milieu (in NL zou dit een staatssecretaris zijn want het ministerie van milieu is met het nieuwe kabinet komen te vervallen en milieu valt nu onder een ander departement) heeft vandaag al snel te kennen gegeven dat Zweden op schema ligt met betrekking tot de klimaatdoelen van 2030. De milieupartij heeft nu een spoeddebat aangevraagd om meer helderheid te krijgen over hoe dit kabinet invulling geeft aan het beleid dat zich richt op het behalen van die klimaatdoelen. Een ander relletje is dat een flinke groep politici van de steunende partij van het huidige minderheidskabinet (Sverige Democraterna) zegt dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat een klimaat crisis ondersteunt. Tot deze groep personen behoort ook de partijleider van de SD Jimmie Åkesson al zegt hij het ietsje genuanceerder. Hij zegt dat er wel problemen zijn wat het klimaat betreft maar dat je het geen crisis mag noemen.

Wel genoeg over de politiek, wij hebben nog steeds een logé en die begint zich steeds meer thuis te voelen. Hij loopt mij de hele dag achterna en hij komt nu 's ochtends ook even bij ons om ons te begroeten. Vanmiddag was helemaal een hoogtepunt, toen lagen ze zelfs even bij elkaar in de grote mand van Gösta. Echt gemakkelijk ziet het er nog niet uit want Gösta heeft graag wat ruimte om zich heen; ze kunnen het overigens goed met elkaar vinden.

Een mooie foto vind ik om deze blog mee te eindigen. De blogpost geschreven op de dag dat in Cherson weer een Oekraïense vlag wappert. 

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

 

Blauwe lucht en zonneschijn na een weekje regen

Mijn week is niet zo heel erg spannend nu ik zo alleen thuis ben. Ik doe wat huishoudelijke klusjes en ik wandel met de honden en het plan was om in de tuin in het blad te gaan. Maar we hadden regen en regen zodat ik dit laatste even heb gelaten voor wat het is. Vanochtend echter vertrokken we voor onze wandeling met mooi weer, blauwe lucht en zonneschijn.

gefocust want er staat een ree in het land 

Het was heerlijk in het Vångdalen en ik liep lekker in mijn vestje en toch nog met het zweet op de rug. En dat op 10 november. Toch heb ik de wandeling niet heel lang gemaakt omdat ik vandaag wel 'in het blad' kon.

De keuze was nog even waar te beginnen, voor of achter. 

Ik ben achter begonnen. Eerst al het blad op rijen harken om het daarna met de sneeuwschuiver en de tuinhark in de kruiwagen te deponeren. Ik ben denk ik drie uren aan het werk geweest. Ik denk zo ongeveer 12 grote kruiwagens vol. Het was al donker toen ik stopte zodat ik geen beeld heb van 'klaar'. Dat kan morgen.

Gerrit is gelukkig nu weer thuis, zijn weekend is een dagje eerder begonnen. Morgen gaan we namelijk de griepprik halen, in de kerk waar het vrij inloop is. Deze week kan dat elke dag. Dan is dat ook maar weer klaar. 

Voor iedereen wordt het leven alsmaar duurder. Op verschillende blogs wordt daarover al geschreven. Vorige week keek ik toch wel even op van een prijsverhoging. Ik wilde graag weer een aantal tubes Helosan kopen. Helosan is een fijne zalf voor de droge huid die ik altijd gebruik voor na het douchen. Meestal koop ik een stuk of 5 tubes zodat ik niet misgrijp. Voorheen kocht ik ze voor 60 kronen per tube van 300 gram, dat is ongeveer 6 euro per tube. Vorige week kon ik ze bij de winkel waar ik ze altijd koop niet vinden en ging ik naar een andere winkel. Daar kocht ik ze voor 99 kronen, ongeveer 10 euro per tube. Een verhoging van meer dan 50%. Ik vraag me dan wel even af waar zo'n prijsverhoging dan op is gebaseerd. Uit wraak heb ik maar 3 tubes gekocht deze keer. :-) Overigens stond er vanochtend in de krant dat de inflatie op dit moment 11 % is.

Wel dit was het weer, ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.......

 

Hij is weer als nieuw de Karl Johan

Deze week ben ik een paar dagen een 'onbestorven weduwe' :-) Ik ben thuis met de honden en Gerrit is met H en Ch en Emke weer naar de klus gegaan. We hadden dit weekend even een uitrustweekend in Undenäs. 

Vanochtend bedacht ik dat ik de Karl Johan wel eens leeg zou kunnen scheppen. Wel dat heb ik geweten. Ik ben er uren mee bezig geweest want van het één kwam het ander. Het leegscheppen was zo gebeurd. Toen bedacht ik dat ik het glas ook wel zou kunnen schoonmaken. Na verloop van tijd wordt dat altijd een beetje zwart en ondoorzichtig van het stoken. Voor het schoonmaken gebruiken we nooit chemische middelen. We hebben geleerd dat je het glas prima kunt reinigen met as uit de kachel. je pakt een stukje keukenrol papier dat je een beetje nat maakt onder de kraan en dat je dan vervolgens doopt in de as van de kachel. Daarmee maak je het glas schoon en ik sta er elke keer weer versteld van hoe goed dat werkt. Het glas wordt kraakhelder en het kost bijna geen moeite.

Toen dat klusje klaar was keek ik eens naar de Karl Johan en vond ik het messing beslag er smerig uitzien. Het was donker en het zat vol vlekken (spetters van Arvid en Fynn van wanneer ze zich uitschudden na het slaapje bij de kachel). Ik probeerde eerst of ik het messing ook met het as van de kachel kon schoonmaken maar dat werkte niet. Daarna probeerde ik het met bi carbonaat maar dat werkte ook niet. Toen heb ik een staal schuursponsje genomen en heb ik het messing met schuurmiddel en dit sponsje schoongemaakt. Ik moest lang poetsen voordat de vlekken wat verdwenen. Helemaal weg zijn ze nog niet maar het messing ziet er nu weer stukken beter uit. 

Het was een klus werk maar wel een klus die veel voldoening geeft. Onze Karl Johan ziet er nu weer uit als nieuw. 's Avonds heb ik hem nog even aangestoken Hij brandt prachtig!

Vandaag hadden we bijna de hele dag regen. Tussen de middag was het eventjes droog en toen heb ik een wandeling met de honden gemaakt. Dat vond ik wat spannend want ik heb mijn handen soms vol aan Gösta en nu had ik Sevs er ook nog bij. Nu is Sevs een heel rustige hond ook aan de lijn zodat ik besloot het erop te wagen, wandelen met twee grote en sterke honden. Het ging prima, beiden gedroegen ze zich uitstekend zelfs bij het passeren van de paarden. Ik ben twee uurtjes met ze op stap geweest en de rest van de dag liggen ze lekker te slapen. 'Ik heb er geen hond aan!'

Morgen ga ik de oven schoonmaken. Die staat op dit moment in de week met bakpoeder en de bakplaten staan vol water met een vaatwasser blokje erin. Als het goed is hoef ik hem morgen alleen maar uit te nemen. We zullen zien.

Een leuk moment in dit weekend was dat de kleine Emke voor het eerst ging staan. Ze was al een poosje aan het oefenen en nu was het ineens zover. We hebben er een vaag beeld van want het staan duurt niet lang en je moet snel je foto maken. Maar toch..... het is vereeuwigd!

Ontvang van mij een hartelijke en vredevolle groet en wordt vervolgd....

 

Diep in de herfst en verder werken aan het project

Ha we zijn weer even thuis en dat is heerlijk zo met alle comfort om je heen. Na een week hard werken nu even bijkomen. Inmiddels zitten we diep in de herfst en zijn de bomen rondom ons huis bijna kaal.  

Hier en daar hangt nog wat blad maar dat mag geen naam hebben, het meeste ligt nu op het gras. Zaterdag was het redelijk weer en zijn we eerst maar eens begonnen met het schoonvegen van onze oprit. 

Vorig jaar beviel het ons zo goed om de aanhanger achter de grasmaaier te koppelen zodat we die vol konden scheppen met blad. Die aanhanger hebben we nu echter bij H en Ch staan zodat we nu weer terugvallen op het afvoeren van het blad met de kruiwagen. Vijf scheppen blad, aanstampen nog een schepje er bovenop en dan wegrijden. Maar goed de oprit is weer schoon voor zolang het duurt want de rest van de tuin ligt nog vol blad en één windvlaag en we kunnen weer opnieuw :-)

We zullen zien wanneer we eraan toekomen want voorlopig ligt de klus immers ergens anders en je kunt maar één ding tegelijkertijd.

Met die klus gaat het goed! Henk is intensief bezig met het leggen van de Nivell vloer. De kamer ligt er nu in en de hal ook bijna. Ik had al eens laten zien hoe het Nivell systeem werkt maar nu kan ik ook wat eigen foto's tonen.

Op de foto hierboven zie je de draagbalken van de nieuw te leggen vloer die niet direct op het beton liggen maar met steunen op de oude betonvloer rusten. Die steunen worden in de balken geschroefd zodat ze steeds op hoogte kunnen worden gesteld. Daarna wordt elke steun in het beton verankerd. Daarvoor moet voor elke steun een gat in het beton worden geboord. Dat is een ferme klus! Inmiddels is er één steenboor versleten. Gelukkig hebben we een goede klopboormachine kunnen bemachtigen.

Om de houten balken heen worden isolatiemat haken/steunen aangebracht waarop het in elkaar geperste isolatiemateriaal komt te rusten boven de vloer. De ruimte onder de isolerende mat wordt straks continu geventileerd met lucht uit de kamer die via roosters onder de vloer terechtkomt en aan de andere kant van de kamer wordt afgezogen. Door alle openingen naar buiten af te dichten voorkom je dat je (vochtige en koude) lucht van buiten en muizen onder je vloer krijgt.

Inmiddels is de vloerverwarming ook besteld. Bovenop het Nivell systeem komt een vloer van dikke spaanplaat met daarin sleuven gefreesd voor de waterslang van de verwarming. Om de warmte goed te verspreiden, komt over de houten vloer een dunne metalen warmte verspreidingsplaat waarin uiteindelijk de slang wordt vastgedrukt. Die klus staat ons nog te wachten. De leverancier heeft een tekening ontvangen van de woning en maakt een ontwerp voor het zo efficiënt mogelijk aanbrengen van de slangen, zodat we dat zelf niet hoeven uit te vogelen.

Deze week heeft de elektriciën het elektrisch voor de keuken aangebracht en hebben Gerrit en ik de wanden van de keuken erin gemaakt. Gerrit heeft ook de afvoer voor de afzuigkap verlegd.

Het is fijn dat we nu weer aan het opbouwen zijn, dat is echt veel positiever werk dan steeds maar uitbreken. Eenmaal thuis in Undenäs hebben Henk en Chang eerst maar eens een appeltaart gebakken om te vieren dat we nu zover zijn. Heerlijk!!

Deze week blijf ik thuis. We hebben namelijk een logé, S en Fr genieten van een korte vakantie en wij passen op hun hond Sevs. Ook wel even heerlijk! 

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....