Schokkende zaken

Jakt med drivande hund! Wanneer we momenteel met de auto ergens naartoe rijden zien we regelmatig een bord naast de weg staan met daarop de beschrijving ' Jakt' of 'Jakt med drivande hund'. Het jacht seizoen is in volle gang. Daarom draagt Gösta ook vaak een reflecterend geel dekje opdat hij niet wordt aangezien voor een prooi voor de jager. Eén keer kwamen wij tijdens een wandeling een jager tegen en hoorden we in de verte zijn honden blaffen. Het jagen met honden oogt niet heel sportief. Honden jagen het wild op en de jager zit in een jaaghut ergens een paar meter boven de grond en kan op een app op zijn telefoon zijn honden volgen. Hij weet dus precies wanneer het wild zich in zijn nabije omgeving bevindt en hij zit dan met zijn jachtgeweer klaar om te schieten. 

Toen wij vanochtend zaten te ontbijten hoorde Gerrit honden blaffen. We hadden op dat moment net wat chaos in de keuken omdat S en Fr. er zijn met hun hond Sevs. Dus dat betekent 4 honden in de keuken en vier mensen en Fr. kreeg net een telefoontje, dus die liep even weg. Gerrit riep plotseling 'kijk nou!!' En dan moet je maar weten waarnaar je moet kijken. Achter ons huis liep een eland koe met een kalf en daar achteraan liepen twee honden al blaffend de eland en haar kalf op te jagen. Het was een aandoenlijk beeld om te zien. Ik wilde het fotograferen maar kon op dat moment mijn telefoon niet vinden. S. wel dus die ging snel naar buiten om wat foto's te nemen maar toen waren ze alweer een eindje verder. Hieronder kun je ze zien.

Wanneer je goed kijkt zie je de eland en haar kalf en daarachter te twee honden. De jager mag deze eland niet afschieten. Een moeder met een kalf mag niet worden afgeschoten.Wij hoeven ons dus hierover geen zorgen te maken. Overigens mogen er dit jachtseizoen  in onze provincie Skaraborg 11 elanden worden geschoten. Heeft de jager er eentje geschoten dan moet hij dit melden en is het quotum van 11 bereikt dan stopt de elandenjacht. Tot op dit moment weet ik niet hoe je dit aan de weet komt. Op een gegeven moment zien wij geen bordjes meer aan de kant van de weg staan. Zover is het dus nog niet.

Dit is het weekend van allerhelgonsdag. Die dag valt altijd tussen 31 oktober en 6 november. Mensen trekken dan naar de graven van hun geliefden om daar een bloemstukje neer te zetten met een lichtje. Wanneer je dan 's avonds langs het kerkhof loopt zie je overal lichtjes branden, dat vind ik een erg mooi gezicht. Overdag is het op de begraafplaats een drukte van belang. Je ziet families naar graven lopen om daar even stil te staan om de overledene te gedenken. Een heel mooie traditie vind ik zelf.

Wij hebben deze week wel gemerkt dat het dit weekend allerhelgonsdag is. De tuinmannen die werkzaam zijn op het kerkhof hebben de hele week erg hard gewerkt om de graven bladvrij te maken. Alles ligt er nu echt tiptop bij. Vandaag was de kerk ook open, zodat je na het kerkbezoek naar binnen kon lopen en aan het einde van de middag was er een kerkdienst. Op het kerkhof heb je ook een plek die 'Minneslund' heet. Ik heb aan Fr. gevraagd of je daar ook een lichtje mag neerzetten wanneer er niet een graf is. Van mijn ouders is bijvoorbeeld de as verstrooid en zij hebben geen graf. Ik mag dus gewoon op de 'minneslund' een kaarsje voor hen branden en een bloemstukje neerleggen, ook al ben ik geen lid van de kerk. Wellicht dat ik dit een volgend jaar ga doen.

Vandaag zijn we hondoppas. S en Fr. zijn naar Fredrik's familie en hun hond Sevs is bij ons. We hebben een heerlijke wandeling door het bos gemaakt, 10 km. De honden gedragen zich prima naar elkaar, ze accepteren elkaar nu volkomen en ze zijn erg ontspannen. 

 Gisterochtend hadden we bezoek van Jan en Nel. Met hun camper hebben ze vier weken vakantie gevierd in Nederland en Duitsland. In Nederland hebben ze familie en vrienden bezocht en ze hebben het daar erg mooi gehad. Wij hebben met hen koffie gedronken met iets zwaars erbij en hebben heel gezellig met elkaar aan de keukentafel zitten praten.  

foto Nel

Nel bracht ook nog een mooi bloemetje voor ons mee, dat staat nu mooi in onze keuken op de tafel. Na hun bezoek aan ons zijn ze verder gereden richting huis. Hun laatste vakantienacht brachten ze door in Karlskoga van uit daar zouden ze de volgende dag naar huis gaan.

Vanmiddag ontvingen wij van hen een bericht waarin ze ons vertelden dat ze met hun camper in de slip waren geraakt op een weg die was opgevroren door nachtvorst. Het was erg glad geweest en Jan kon de camper niet meer uit de slip krijgen waardoor ze wegzakten in de berm waarna de camper kantelde. Oh wat een drama en wat vinden wij dat erg voor hen. Ze waren zo blij met hun camper en hebben erg veel gedaan om de camper helemaal naar hun zin te maken. Met hun camper hebben ze een heel aantal prachtige reizen gemaakt. Nu is hun camper heel erg beschadigd, wat jammer. We hadden eerst een appje terug gestuurd maar hebben even later ook nog met hen gebeld. Gelukkig is met hen beiden alles goed! We vinden het heel erg verdrietig dat hun vakantie, waarvan ze zo hebben genoten, zo moest eindigen. Ik plaats van dit drama geen foto. Het verhaal kun je vast lezen op Nel haar eigen blog. Jan en Nel leven in Zweden. Lieve Jan en Nel heel veel sterkte met deze enorme schrik en het verlies van jullie camper. We hopen zo voor jullie dat er goede oplossingen gaan komen!!

Ondertussen zijn Fr. en S weer thuisgekomen, zij hebben gelukkig gaan last gehad van gladheid, we gaan een rustige zondag tegemoet. 

Ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.......