zondag 25 oktober 2020

Wij doen nu ook mee met het plukken

Dit weekend stond in het teken van buiten. Gisteren, dat was zaterdag, was het heerlijk herfstweer met een klein zonnetje en behoorlijke wind. We besloten om te gaan wandelen bij Lilla Edit, dat is een wandeling langs het water dat het Undenmeer en het Vikenmeer met elkaar verbindt. Het is een wandeling van bijna twee uur waarin we volop genoten van de prachtige herfstkleuren. De herfst is uitbundig. 







Moe maar voldaan kwamen we thuis, honden in de rust en zelf actief in de keuken want zondag (dat is dus vandaag) zouden Suzanne en Fredrik komen en dat vraagt om een fika. Ik heb voor ons een lekker vers brood gebakken en een kruidkoek en voor Greetje die veganistisch eet een bananenbrood.


Je wilt wel geloven dat na het saunabad van de zaterdagavond er van lang opblijven en napraten niet zo heel veel kwam. Toen ik op een gegeven moment mijn medebewoners even observeerde zag ik dat ze beide met de ogen dicht boven een boek hingen. Dat extra uurtje deze nacht was aan ons welbesteed!

Vanochtend was ik al vroeg wakker en heb ik nog lekker even liggen lezen. Suzanne en Fredrik kwamen zo rond koffietijd en het bananenbrood en de kruidkoek smaakten heerlijk. Gerrit had de haard aangestoken en zo zaten we gezellig met elkaar in de kamer. Maar een zitdag werd het niet. Na de fika zijn we het bos ingegaan om paddenstoelen te gaan zoeken. Wat wij niet wisten is dat Fredrik daar kennis over heeft. Zijn moeder is specialist in het zoeken en we zagen foto's van keukentafels vol met kantarellen. Kijk dat willen wij nu ook graag leren en onze leermeester hebben we warempel in de familie (nou ja bijna dan). De vraag is dan eventjes waar je dit gaat doen. We moesten een gemengd bos zien te vinden met niet al teveel begroeiing op de bodem. De keuze viel op de bossen rond de stavkyrkan van Skaga, zo'n 10 kilometer bij ons vandaan.



Ja je moet soms bijna op de kop staan om ze uit de grond te halen

Is het geen plaatje?



We moesten even op gang komen met het zoeken maar in de herkansing hadden we niets te mopperen. Een mand vol kantarellen in twee soorten de gewone gele kantarel en de tratt kantarellen. Die laatsten zie je al snel over het hoofd maar na enige tijd vond Fredrik een veld vol. Plukken maar!


Nu de boel nog schoonmaken met een kwastje en dan verwerken maar. Ik vond het een hele ervaring en bovendien heel leuk om te doen. Het is genieten van de natuur met een focus op de kantarellen. Heerlijk rustgevend.



Het begon al te schemeren toen we weer naar huis reden. De avond overvalt je wat zo na het verzetten van de klok naar de wintertijd. Thuis op de bank ontdekten we dat ons haar vol zat met elandenvliegen. Dat zijn spinachtige insekten met vleugels die ze loslaten wanneer ze op je zitten. De beet van een elandenvlieg kan een sterke allergische reactie opwekken. Dus eerst maar ons haar goed gekamd. Zelf had ik er geen, de honden goed gekamd en die hadden er ook geen maar Suzanne en Fredrik en Greetje hadden er een groot aantal  en zijn eerst maar gaan douchen. Daarna konden we even rustig zitten met een glaasje wijn bij het haardvuur. Gerrit en ik zijn de keuken ingedoken om voorbereiding te treffen voor de maaltijd. 


En zo was het weekend alweer voorbij.

Wordt vervolgd......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten