De laatste snee en onze held

Het leven thuis gaat nu weer zijn gewone gangetje. We leven in quarantaine en zitten nu in dag vier en voelen ons gelukkig prima. De quarantaine merken we bijna niet want we doen gewoon onze dingen in en rond het huis. Zo heeft Gerrit vandaag het gras, waarschijnlijk voor de laatste keer dit seizoen, gemaaid. Het wordt al aardig koud op de tracker, hij heeft zijn wintermuts er al bij op.

Eigenlijk was het grasmaaien en bladeren opruimen in één keer. Dat laatste dat zal nog vaak moeten want er hangen er nog heel wat aan de bomen. In het gras staan ook een aantal paddenstoelen, heerlijke Karl-Johans zoals het Eekhoorntjesbrood hier heet. Wij eten ze niet, ze zijn al te ver in hun ontwikkeling. Jaren hadden we er maar eentje maar nu met de nieuwe modder en de mest en het nieuwe gras staan er plotseling drie. Ik weet niet of dit nu een goed of een slecht teken is.

Gisteren zijn we naar Skövde geweest voor de boodschappen. We hebben er goed om gedacht steeds goed afstand van de anderen te houden. We moesten o.a. hondenvoer kopen, het merk dat we gebruiken is alleen in Skövde te verkrijgen. We hebben ook wat speeltjes voor onze grote vriendelijke reus gekocht.

Hij is nogal een held :-) Het nieuwe speeltje is een bal met gaatjes erin. Hierin kun je brokjes stoppen die er met het rollen van de bal weer uit vallen. Arvid had het direct door en duwt met zijn neus de bal over de keukenvloer ondertussen genietend van de brokjes die eruit vallen.

Gösta kijkt ernaar en neemt afstand. Hij vindt die bal heel erg eng. Die harde bal maakt namelijk veel lawaai op de vloer. Die brokjes die lokken hem wel en steeds wanneer Greetje (die nu even bij ons is) de bal vult staat hij verlekkerd naar die brokjes te kijken. Hij wil dan heel graag vriendjes met haar worden maar niet met die bal.

Na zo een beetje naar die bal te hebben gekeken wil hij heel graag weer naar buiten. Daar draaft hij dan in volle galop de frustratie er even uit in onze tuin. Hij kan steeds sneller. Gisteren liep hij achter Fynn aan die plotseling stil bleef staan. Met een grote sprong, sprong hij over Fynn heen.

Tijdens onze reis zijn de honden voor het eerst in hun leven in een pension geweest. Dit hondenpension is gevestigd in Mölltorp. De dames van de weefclub hadden mij dit pension geadviseerd toen ik hen vroeg of er in de buurt ook een goed hondenpension te vinden was. Het pension wordt gedreven door Christin en zij heeft veel liefde voor de honden. In haar pension worden in het weekend ook politie honden opgevangen. Bij terugkomst zien onze honden er goed uit en... zijn ze erg blij ons weer te zien. Dat laatste gold overigens ook voor mij. Elke dag moest ik wel aan hun denken en 's nachts droomde ik er over.

Gelukkig is alles heel goed gegaan. Toen ze weer thuis waren hebben we de honden eerst gewassen, flink tanden gepoetst en gekamd. Dat vinden ze allemaal niet zo fijn maar nu zien ze er weer fantastisch uit.

We hebben zelfs het idee dat Gösta in de twee weken nog verder is gegroeid. Hij heeft nu een schofthoogte van wel 80 centimeter en hij kan ruimschoots over de tafel heenkijken. Hij past al niet meer helemaal op zijn kleedje....of moet ik zeggen helemaal niet.

daar ligt ie dan, onze held!

Ondertussen hebben we alle dingen die je zoal doet wanneer je van een vakantie thuiskomt weer gedaan. 

Nu is het weekend, geniet ervan! Ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij!

Wordt vervolgd......