Gisteren was het vrijdag en dat vind ik wel een mooie dag voor de poets. Dan is het in het weekend lekker netjes en opgeruimd. Sowieso had ik de poets wel nodig, het is namelijk een mindfulle bezigheid en die helpt wanneer het hoofd wat te vol zit met zorgelijke gedachten. De poets werd daarom groter dan normaal. Ik heb mijn wollen kleden uit de keuken met de tuinslang afgespoeld, net zolang tot er schoon water uitliep, en dat duurde best wel even. Dat heb je met drie honden die in en uit de keuken lopen. Bovendien moest Gösta donderdagavond overgeven en deed hij dat zorgvuldig op ons blauw maar vooral witte vloerkleed in de keuken. In het warme zomerweer droogden de kleden na de wasbeurt weer helemaal op zodat ze 's avonds, lekker fris, weer op hun plek gelegd konden worden. Overigens was het overgeven van Gösta maar één keertje, waarschijnlijk ten gevolge van de toegediende anti teken pil.
Gisteren heeft Gerrit een nieuwe vensterbank uitbreiding gemaakt voor het raam in de keuken. Het kleine raampje daar had maar een heel smal vensterbankje waarop bijna geen planten gezet konden worden. Met de nieuwe vensterbank ging een lang gekoesterde wens in vervulling nu heb ik daar een verbrede vensterbank, eentje met een mooi randje eraan gefreesd, net als de andere in de keuken.
Vandaag heb ik de hele vensterbank geschuurd, geplamuurd en geverfd en heb ik gelijk het hele kozijn aan de buitenkant ook opnieuw geverfd. Het ziet er nu echt weer fantastisch uit.
Verder hebben we vandaag een bezoekje gebracht aan onze vakantieburen die in een groot monumentaal huis wonen schuin achter ons. Hun huis is gebouwd in 1870, en was voorheen een soort van herberg een 'gästgiveri'. Ze hebben ons het hele huis laten zien, indrukwekkend zoals vele oude details bewaard zijn gebleven en in hun zorg voor het huis ook geconserveerd blijven. Hun huis en ons huis zijn door dezelfde persoon gebouwd maar ons huis stamt uit 1906 en is na de aanbouw van de dokterspraktijk in 1960 destijds aangepast aan de eisen van die tijd. Daarmee zijn de originele details deels verloren gegaan. Ons huis heette aanvankelijk 'Karlsro' waarbij 'Karl' de naam was van de eigenaar en 'ro' staat voor rust. De gästgiveri werd dus voortgezet en Karl kon tot rust komen op de plek waar wij nu wonen. We hadden met onze buren een zeer genoeglijk samenzijn op corona-afstand in het lusthus (prieel in de tuin) met alle ramen open zodat het lekker doorwaaide. We gaan hen beslist ook uitnodigen voor een tegen bezoekje maar wanneer dat kan plaatsvinden zal afhangen van wanneer ze hier weer kunnen zijn. In deze Coronatijd weet je immers helemaal niet zeker meer wanneer je van hier naar daar kunt reizen en onze vakantieburen komen uit Oostenrijk.
En wat is het warm he, ik denk wel de warmste dag van het hele jaar, in de zon kon je niet zitten. Op straat was het dan ook heel stil. Vanavond hebben we met onze viervoeters nog een wandeling gemaakt om zo een beetje af te koelen en te bewegen.
Spectaculair is het allemaal niet maar tot nu toe rollen we goed door de Coronatijd heen en we hopen dat dit zo blijft.
Deze week sprong ook te teller van het aantal bezoekers op mijn blog op 200.000. Bijzonder!
Nog een fijne voortzetting van het weekend toegewenst van Gerrit en mij.
Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten