Op de fiets

We zien ze niet zo vaak, wellicht omdat we er ook niet zo heel goed op letten maar tijdens onze wandeling door het bos struikelden we zo'n beetje over de cantharellen. Toegegeven nog heel klein en niet om te plukken maar toch.... 

We kwamen er nog veel meer tegen maar alleen maar deze kleine die nog groot moeten groeien. Momenteel komen we menigeen tegen met een mandje en zien we vaak auto's in het bos staan van plukkers. Vaak hebben mensen een plek gevonden waar ze groeien, een 'hemligt ställe' een plek die niet wordt gedeeld met anderen. De onze groeiden gewoon langs het pad waarop we liepen. Je ziet ze zomaar over het hoofd, het zijn net kleine berkenblaadjes.

In het bos kun je goed zien dat de herfst voor de deur staat. De bomen verkleuren, de varens worden alweer bruin en er zijn veel paddestoelen te vinden.

het weer is ook omgeslagen. Zaten we vorige week zaterdag en zondag nog lekker op ons terras in het zonnetje ons ontbijtje te nuttigen, nu hebben we 's 's ochtends en avonds al eventjes de kachel aan. Het is nog steeds wel mooi weer maar de wind is koud.

Gisteren (zaterdag) gingen we naar het huis van Henk en Chang en Emke. We troffen hen daar niet en dat wisten we natuurlijk. Ze zijn voor drie maanden naar China vertrokken. Een hele onderneming met de kleine meid. Emke gaat daar zelfs ook naar een 'förskola' of kinderopvang. Dat kan omdat Chang natuurlijk nog altijd de Chinese nationaliteit heeft. Dat geeft haar dochter het recht om daar naar school te gaan. Er kwamen al wat foto's voorbij op de app van de eerste schooldag daar, het ziet er prachtig en kindvriendelijk uit. 

Ze heeft het er goed naar de zin. In elk geval is de taal geen probleem want ze spreekt al heel goed Chinees. Voor hun verblijf van drie maanden hebben ze in Shanghai een appartement gehuurd zodat ze daar lekker hun eigen plekje hebben. Wij gingen bij hun huis in Zweden het gras maaien, en ook dat van hun buren (had Henk ons op het hart gedrukt). Hij doet dat altijd voor hen omdat de buurman slecht ter been is. Wij hebben ons met plezier aan die opdracht gehouden en dronken bij die buren ook gezellig even een kopje koffie.

Vandaag (zondag) is het ook weer een zonnige dag en zijn we de hele dag buiten geweest. Eerst voor een lekkere wandeling met Gösta, daarna voor een lange fietstocht van bijna 50 km.

Langs allemaal binnenpaadjes fietsten we van Forsvik naar Karlsborg en daarna door de bossen en velden weer terug naar huis. Het is nu overal weer heel erg rustig en het zomer seizoen is echt voorbij. Alles is weer gesloten. Toch was het een heel mooie fietstocht. Tegen vijf uur waren we weer thuis. We bemerken dat het elke dag een beetje vroeger donker wordt. Dat gaat nu echt heel snel. Het is 's nachts ook al behoorlijk koud met zo'n 4 graden C. Nog eventjes en we hebben de eerste nachtvorst alweer te pakken. Dat duurt echt niet lang meer.

Ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.......

Het wordt herfst

Op de een of andere manier is het altijd zo dat ik bij ons thuis door de stoelen heen zak.  Blijkbaar ben ik de zwaargewicht hier...... Gistermiddag zaten we na de wandeling lekker op het zuidterras aan ons kopje koffie toen ik ineens een zacht 'krakje' hoorde en een lichte beweging in de stoel vernam. Ik dacht nog 'het kan niet waar zijn...', dus ik keek niet! Na de koffie ruimde ik de kussens van de stoelen weer op omdat de lucht donker begon te kleuren en ja hoor...... dwars door, het zitvlak en dat niet alleen, ook nog het uitschuifbare voetensteuntje eronder. 

Gelukkig had Gerrit nog een plankje liggen zodat ik op mooie nazomer dagen toch nog even lekker buiten kan zitten. Maar deze tweedehands stoelen hebben hun beste tijd gehad.

Overigens is het lekkere buiten leven nu eventjes voorbij. Plotseling is het herfst geworden. Wat jammer want we hadden nog niet echt genoeg van het heerlijke zomerse weer. Vanochtend was het echter buiten 11 graden en heel erg veel warmer werd het buiten niet. We steken daarom vandaag voor het eerst de houtkachels weer aan. Vanochtend die in de keuken en vanavond die in de woonkamer. Ook wel weer gezellig hoor!

Vandaag overdag hebben we ons houthok gereorganiseerd en het hout uit de perenboom en oude stammetjes die we nog hadden liggen van vorig jaar, gekloofd en in het houthok opgestapeld. Nu liggen er nog een aantal wat dikkere takken. Die hoeven niet te worden gekloofd maar daar moet de zaag in. Daar kwamen we vandaag niet aan toe dus dat wordt iets voor een ander moment.

Ja ik zit er dik ingepakt bij want het was best wel frisjes. De korte broek is voor nu verleden tijd!

We hebben ons houthok voor de winter niet helemaal vol maar we denken genoeg te hebben aan wat er nu ligt.

Gösta vindt het heerlijk dat het niet meer zo warm is, hij huppelt, en springt en rent weer blij achter ons aan tijdens de wandeling. Hij is helemaal gelukkig. 

Gisteren gingen we even naar Skövde om daar een aantal boodschappen te halen. Ik kocht daar een aantal bloeiende heideplantjes voor in de potten op de palen bij de oprit. De violen die ik daarin had staan deze zomer waren bij thuiskomst, zoals ik al verwachtte, helemaal opgedroogd. Morgen plant ik ze, wat zal dat weer lekker fris staan met die bloeiende heide.

Wel dat was het weer voor vandaag, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd....

Meer van hetzelde

Vandaag zijn we druk, druk! Gerrit ging vanochtend eerst weer zijn rondje lopen. Bij hem gaat dat heel goed en qua conditie en prestatie gaat hij nog steeds vooruit. Bij mij lijkt er op dit moment wat stilstand te zijn. Ik maak me er maar niet zo druk om. 40 Minuten bewegen denk ik dan en hoe snel en hoe ver het gaat dat is me een zorg. Zelf neem ik steeds 2 dagen rust voor herstel van de spieren, Gerrit loopt om de dag, dus dat zal het verschil wel maken. Na ons ontbijt gingen we lopen met Gösta. Je kunt aan hem merken dat hij het fijn vindt weer op bekend terrein te zijn. Hij huppelt weer mooi met ons mee.

Tijdens die wandeling door het Vångdalen passeren we altijd een manege, Gister waren daar een aantal kinderen lekker aan het paardrijden in de wei.

De tuin is nu bijna weer op orde. Vanochtend hebben we de takken weggebracht die tijdens de storm van de perenboom waren gewaaid. We hebben nog wat extra takken weggesnoeid om te voorkomen dat die ook nog afbreken met alle gevolgen van dien voor die oude boom.

Op de foto hierboven kun je goed zien hoe dik die takken zijn. Ik heb hier alle zijtakken al weggezaagd met de kettingzaag. De perenboom heeft twee hoofdstammen en je ziet dat het afgebroken deel rust tussen die twee stammen in. Het was nog even spannend hoe we die tak weg moesten halen. Tillen was geen optie, de tak is zo zwaar dat je hem niet kunt tillen. Uiteindelijk heeft Gerrit hem doorgezaagd en daarna met een dikke stok er een mep op gegeven. Je wilt namelijk niet dat er een deel van de tak omhoog veert terwijl je die kettingzaag nog in je handen hebt. Veiligheid voor alles, dat is ons motto. Het is gelukkig goed gegaan, het afgezaagde deel viel naar beneden en daarna konden we de stam omduwen. Zo bleven de heg en het hek gespaard.

Vandaag hebben we een omslag in het weer. Het is minder zonnig en ook kouder. Zou de herfst nu komen..... We zien de bomen al verkleuren. De bladeren verliezen hun glans en kleuren geel en soms al rood. Bovendien zie je per dag meer blad op de grasmat liggen.

Vandaag hebben we dus de takken van de perenboom in twee ladingen afgevoerd naar het stort. Daarna is Gerrit met de trimmer in de weer gegaan en heb ik het gras voor de derde keer gemaaid. Deze keer op stand twee, dat is de stand waarop we meestal maaien. Tijdens het maaien belandde ik met mijn hoofd in een andere perenboom. Ook deze hangt vol peren en ik heb het even op de foto gezet.

daar hangt zomaar een paar kilo peer

Het is echt een heel gewicht dat aan die takken hangt, geen wonder dat er wel eens iets afbreekt.

Het was alweer 18.00 uur voordat we naar binnen konden, ik denk nog een dag werk en dan zijn we weer brand meester in de tuin. Dan is er tijd voor andere dingen.

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.......

 

Weer thuis

We zijn weer thuis na een lang verblijf in Nederland. Zoals ik in een vorige blogpost al schreef zijn we heel rustig van Zweden naar Nederland gereisd. Eenmaal in Nederland gingen we eerst naar Friesland naar de camperplaats van Andries en IJkje in Sybrandahus. Wat een prachtige camperplaats en wat hebben we daar gezellig gestaan. Voorheen was Adries een actieve boer die vee melkte, tegenwoordig melkt hij campers en dat bevalt hem heel goed. In de stal zijn fantastisch mooie sanitaire voorzieningen gerealiseerd en daarbij ook een soort van keukenruimte voor de afwas. Het geheel is heel gezellig en smaakvol ingericht. IJkje maakt de boel elke dag goed schoon en met haar talenknobbel weet zij iedereen in diens eigen taal te ontvangen. De fietsen kun je stallen in de stal en daar kun je ze ook opladen als dat nodig is. Prima voor elkaar daar!!

uitzicht vanaf de camperplaats

Toen de uitgerekende datum in zicht kwam zijn we naar Brabant gegaan. Daar hebben we gestaan op de camperplaats in Den Bosch. Dat klinkt misschien niet aangenaam maar ook die plaats was prima. We hebben daar mooi rustig gestaan. We hebben met Gösta elke dag  door het stadscentrum gelopen. Hij deed het prima. Na een week kregen we toen het verlossende telefoontje. Greetje was naar Rosmalen gegaan om op Julian te passen en Femke en Louis gingen naar het ziekenhuis voor de bevalling. 's Nacht rond drie uur is Tobias geboren. We zijn natuurlijk naar hen toegegaan toen ze weer thuis waren en een beetje bijgekomen. Daarna moesten we alweer op stap voor een volgende afspraak. 

We hadden namelijk een afspraak voor het plaatsen van nieuwe veren en schokdempers onder de camper. We vonden de vering namelijk wat stug net alsof de camper al op zijn maximale veringsuitslag zat en daardoor de onregelmatigheden in het wegdek niet optimaal kon opvangen. Ook de wegligging met name bij het inhalen vonden we niet helemaal fijn. In krimpen aan de IJssel zit een bedrijf 'Carsupport' dat zelf veren maakt passend bij het gewicht op elk wiel. De nieuwe schokdempers zijn van Koni (Koni FSD). De camper is nu met de nieuwe steunveren ongeveer 7 cm hoger komen staan (iets dat we graag wilden) en het rijden gaat nu stukken beter. We zijn echt heel enthousiast over hoe de camper nu rijdt!!

Onze volgende camperplaats werd Dordrecht, bij de haven. Vanuit daar konden we met Greetje haar auto gaan en staan waar we wilden. In die periode moest Greetje een medische ingreep ondergaan en vonden wij het prettig een beetje bij haar in de buurt te zijn. Bovendien konden we zo ook nog een keertje naar Rosmalen gaan. Toen alles na een aantal dagen met iedereen goed leek te gaan zijn we weer terug gereisd naar Zweden. Het was een echte familiereis deze keer.

Ik vind het heerlijk weer thuis te zijn, mijn hoofd komt weer wat tot rust. Want oh oh wat is het druk in Nederland overal wemelt het van de mensen, iedereen is druk lijkt het wel. Zelfs in Dokkum vonden wij het druk, overal waren de terrassen overvol. 

Nu weer thuis wacht zoals gebruikelijk het tuinwerk. In de tuin hadden we zelfs nog een gevalletje van stormschade. Tijdens onze afwezigheid heeft hier een stevige storm gewoed. De oudste boom in onze tuin, de perenboom, heeft in die storm drie grote takken verloren. Die hingen vol met peren en zijn bezweken onder het gewicht in die storm.

Het kostte me een dag om die takken te ontleden en samen hebben we de boel aan het einde van de dag opgeruimd. Ondertussen is de boom drie grote kruiwagens vol peren lichter geworden. We eten geen peren dus het geeft geen hartzeer.

hij staat er nu weer redelijk bij

De appelbomen hebben dit jaar voor het eerst prachtige appels van een even prachtig formaat. Die eten we dan weer wel, zei het met mate, dus dat komt goed uit.

Twee dagen zijn we nu alweer volop bezig in de tuin om het achterstallig onderhoud weg te werken. Tegenover één week weg staat bij thuiskomst één dag tuinwerk, is onze ervaring. 5 weken weg betekent 5 dagen werken in de tuin. We hebben er nu twee gehad waarvan de eerste 12 werkuren telde.

Vandaag ging Gerrit het afgemaaide en gedroogde gras opborstelen met de borstelbak om daarna het gras nog weer een keer te maaien op een lagere stand. Het ziet er nu weer redelijk netjes uit. volgende week nog een keer en dan zijn we tevreden. Zelf hield ik me vandaag bezig met de oprit. Die zat vol met gras en onkruid. 

Gelukkig hebben we prachtig weer en is het geen straf buiten bezig te zijn. 

Dit was het weer, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....





 

Ons derde kleinkind is geboren

Waarom gingen we naar Nederland.......... Natuurlijk om de geboorte van ons derde kleinkind af te wachten. Het liet eventjes op zich wachten! Dat is niet erg want een kindje mag zelf bepalen wanneer het naar de wereld wil gaan. Uiteindelijk werd het 27 augustus 2024 dat ons kleinkind geboren werd. Wat waren wij blij en opgelucht dat het allemaal goed verlopen is. Een jongetje en hij heet....

Tobias Gerrit

Het is een hele mooie, rustige en lieve baby en hij doet het heel goed! We zijn allemaal echt heel blij met hem! Ook zijn grote broer is super trots op hem net als zijn ouders natuurlijk. Met Femke gaat het ook heel goed en zij en Louis zijn deze week al buiten met hem aan de wandel geweest. Beiden hebben ze een poos verlof zodat Tobias met hen rustig kan wennen aan het leven in de grote wereld. 

Wij wensen hem een gelukkige en liefdevolle toekomst toe waarin hij zich ten volle kan ontplooien en op zoek kan gaan naar dat wat hij waardevol vindt in zijn leven. We hopen echt een eind met hem mee te mogen lopen en te genieten van hoe hij zich gaat ontwikkelen.

Lieve Tobias, de eerste stap heb je al gezet en dat is het verwerven van een plekje in de harten van je pake Gerrit en beppe Johanna!!