Het is zaterdag en een heftig warme dag vandaag. We zijn niet eens met de honden aan de wandel geweest, het is te warm voor ze. Ze kunnen spelen in de tuin en daarin ook de schaduw opzoeken. Dat is beter voor hen dan een wandeling in de hitte en over het warme asfalt.
Wij hebben een rustdag en we doen weinig. Gerrit probeerde nog even het restant van ons pad naar de weg van onkruid te ontdoen maar het was te warm. Ik deed alleen even de was en verder niets. Ook een ervaring hoor..... niets doen!
Rond vier uur besloten we even in Forsvik te gaan kijken. Forsvik is een klein dorp bij ons in de buurt en het ligt aan het 'Götakanal'. Wat zijn wij er vaak geweest aan het begin en het einde van onze vakanties. Het begin kenmerkte zich toen door bijkomen. De overgang tussen een hectisch levensritme door de druk van werk en dan de ontspanning van de vakantie. Het trage ritme van het leven in Forsvik en het wandelen in de omgeving maakten dat wij langzaam maar zeker de stress van het dagelijks leven los konden laten en zo aan onze vakantieweken konden beginnen.
Forsvik was 'ontdekt' door mijn broer. Hij vertelde ons over een mooie en rustige plek met een ontspannen atmosfeer en een heel vriendelijke sluisomgeving beheerder. Onze eerste keer Forsvik was zo ongeveer 2010 nadat wij er een jaar eerder zijn geweest om er even te kijken. Het was een erg leuke plek om te staan. Aan het kanaal op het gras bij de sluis, lekker in de zon met uitzicht over het meer. Fantastisch toen. De plek kostte ons toen iets meer dan 100 SEK per nacht, geen geld en het was er nooit druk. Daarna kwam er steeds iets bij en ons maximum was 150 SEK per nacht. Het kampeergeld werd geind door de beheerder 'Håkan' die 's avonds langskwam. Dat was een leuk moment, met iedereen werd een praatje gemaakt. Kwam je er twee jaar achtereen dan herkende hij je en vroeg hij hoe het was en wat we dit jaar gingen doen in de vakantie. Het praatje maakte dat je je welkom voelde en geaccepteerd. Bovendien sloeg hij ook wel eens een avond over wanneer je er meerdere dagen stond :-)
Håkan's vrouw Lotte beheerde het winkeltje (5 knop) bij de sluis. Daar kon je een ijsje kopen of een souvenir voor de achterblijvers. Erg gezellig ingericht was haar winkeltje, overgenomen van haar moeder die het initiatief ertoe had genomen. Op dat moment denk je dat het leven daar in Forsvik altijd zo blijft, omdat je dat misschien ook graag wilt. Het voelt veilig om daar elk jaar weer dezelfde situatie tegen te komen en daar van te genieten.
De eerste verandering die we meemaakten was de aanleg van een kleinschalig spoorlijntje voor toeristen. Wij stonden altijd aan de linkerkant van het kanaal, vanuit het dorp gezien dan, met een heel fraai uitzicht over het meer en de sluis. (zie foto boven)
Het volgende jaar mochten we daar niet meer staan. We moesten naar de schaduwkant van de sluis waar de bomen waren gerooid, met geen uitzicht meer over het meer en een kampeerruimte op grind en niet meer op gras.
Een volgend jaar stond er een hek en moesten we met de voorkant van de caravan naar het hek toe parkeren zodat er meer ruimte was voor andere gasten. Voor ons geen probleem, dat snapten we wel. Het seizoen is immers kort in Scandinavië en de vraag naar camperplaatsen nam toe. 2013 was onze laatste keer, dat jaar kochten we ons huis.
Voorjaar 2022 is het beheer van de kampeerplaats en het winkeltje van Lotte overgenomen door Malin en Peter. Lotte en Håkan hebben nu andere banen. Begrijpelijk want het is natuurlijk een hele investering om elk voorjaar, zomer en nazomer zo bezet te zijn met het beheer van de sluisomgeving. Het gezinsleven schiet er dan bij in net zoals de mogelijkheid tot een zomervakantie met elkaar.
Vandaag gingen we eventjes naar Forsvik en kochten we er een ijsje. Daarna wandelden we over het terrein van de sluisomgeving daar waar de kampeerplaats is, tegenwoordig heet dat 'ställplats'.
Het eerste dat ons opviel was dit bord:
Er staat in diverse talen vermeld dat het een ställplats is en geen parkeerruimte. Wel dat snappen we dat je dat even aangeeft. Onze ervaring was namelijk dat er overdag vele mensen kwamen om er even te wandelen en dat die mensen ook hun auto even parkeerden op de ruimte die er was. Het was altijd zeer ongedwongen daar en voorheen nooit een probleem. Twintig meter verder staat dit bord:
Er wordt aangegeven dat campers met hun voorkant naar het hek, bij het kanaal mogen parkeren en dat daarna caravans en campers tegen de bosrand gezet moeten worden. Daar waar je niet meer uitzicht hebt dan dat op de achterkanten van de campers die tegen het hek aanstaan. Niet leuk zo dachten wij nog.
En nog geen twintig meter verder staat dit bord:
Op tien meter dit informatiebord met opnieuw in alle mogelijke talen de regels van de ställplats en weer de tekening van hoe je je voertuig dient neer te zetten.
Het tarief is inmiddels opgehoogd tot 200 SEK. Nog steeds niet duur voor een kampeernacht maar toch het dubbele van wat wij aanvankelijk betaalden. Het kampeergeld wordt niet meer aan de deur geind maar moet worden betaald in het winkeltje dat daartoe speciaal nog een avondopening heeft ingesteld. Voor Zweedse kampeerders is het ongecompliceerder, die kunnen betalen met Swish.
Weer twintig meter verder stond er opnieuw een bord met daarop een tekening van hoe je je voertuig moet parkeren....
Dus mocht je met je caravan aankomen en aan het kanaal willen staan dan moet je tot drie keer toe een aanwijzing negeren en dan sta je er vermoedelijk niet zo lekker meer. Je zou ook kunnen zeggen dat caravan eigenaars hun auto niet bij de caravan mogen parkeren maar deze op de parkeerplaats bij de ställplats moeten zetten. Dan maak je geen onderscheid tussen camper eigenaars en caravan eigenaars.
Wij hadden moeite met deze strakke organisatie. Het tast je gevoel van vrije keuze aan. Vrijheid en ongedwongenheid zijn juist een hoofdthema in een vakantie en zeker een kampeervakantie in Zweden. Dat is in Forsvik nu verdwenen met de regels van Malin en Peter de nieuwe beheerders van de sluisomgeving. Het gemoedelijke is ermee verdwenen.
Verder is de sluisomgeving nog altijd even mooi en is Forsvik een pittoresk dorpje waar het goed toeven is. Zeker de moeite van een bezoek waard.
Hieronder vind je nog enkele foto's van de sluisomgeving.
Hej Johanna!
BeantwoordenVerwijderenJij hebt het hier over Forsvik. Hoe zeer het er veranderd is, hoe je de ongedwongenheid daar nu mist. Ik snap het; wij zien dat ook elders. Overal bordjes, overal mensen die zich er ook nog eens vaak niet aan houden. We zien sowieso het kamperen veranderen én de mentaliteit veranderen. Diverse campings sluiten, (betaalde) ställplatser nemen snel toe.
Daar sta je soms alleen, maar vaak zelfs in het voorseizoen niet meer alleen. Het aantal campers neemt ook zeer snel toe. Ik snap ook dat het voor ställplaatsbeheerders, campingeigenaren en Trafikverket ställplatser steeds lastiger wordt om die ontwikkeling bij te houden. Er moeten er steeds meer campers op de beschikbare plekken komen en de voorzieningen moeten ook geregeld (sanizuil). Maar ook voor hen die helemaal vrij staan, moeten er plekken zijn voor af- en aanvoer van schoonwater/afvalwater.
Die gemoedelijk kleine campings / ställplatser zullen plaats gaan maken voor campers, daar valt niet aan te ontkomen.
Het moet wel anders worden hoe jammer dat dan ook is.
Na een reis van ca. 6-7 weken door Scandinavië ben ik toch ook blij dat we een camper hebben en het reist toch wel heel erg fijn. Ik ben nu overtuigd. Soms kwamen we nog wel eens een kleine heel persoonlijke camping tegen met persoonlijk service en praatje maar heel vaak is het ook gewoon, betalen en in envelop (of swishen).
We zijn nu op weg naar het zuiden, en zoeken vanavond de camping maar weer eens op bij Mariestad.
Hahaha, voor de mooie zonsondergang ...helaas het regent pijpestelen, dus dat zal niks worden. Maakt niet uit na zo'n prachtige reis waarin we erg genoten hebben. De regen is voor anderen bovendien weer heel erg nodig. Voor jullie tuin bv. Of voor de boeren.
Ik wens je weer een goede klusweek toe. En een fijne reis maar Nederland.
Groetjes, Jet
Hallo Jet,
VerwijderenLeuk dat je reageert. Ik had op Nel haar blog al gelezen dat jullie een mooie rondrit hebben gemaakt in jullie nieuwe camper. Fijn om te horen dat het zo goed bevalt!
Wij hebben ook opgemerkt dat er heel veel campers rondrijden, dat er blijkbaar veel mensen overstappen van een caravan naar een camper. Begrijp me goed, ik snap prima dat er organisatie moet zijn zowel op een campings als op een ställplats. Organisatie is niets mis mee en als het goed is dient dat ook het plezier van de gasten die er verblijven. Bovendien is het zo dat wanneer er voldoende ställplatser zijn, het op de campings leuk en gezellig blijft voor mensen met een tent of een caravan. Een hele rij grote campers op een camping is m.i. niet het meest fraaie gezicht. De strekking van de post over Forsvik is meer de overregulering met om de tien meter een bord met instructie. Het doet de vraag opkomen of de ställplats er is voor de gasten of dat de gasten er zijn voor de beheerder. Ik proef er iets 'dwangmatigs' in maar wellicht is dat ook een beroeps deformatie :) Eén bord zou ook kunnen want zo groot is het terrein niet. En wat mij toch wat tegenstaat is dat de caravans achteraan moeten staan. Wil je geen caravans op de ställplats laat dat dan weten, mogen ze er wel staan dan geen onderscheid tussen campers en caravans. Dat vind ik heel raar en naar.
Wij komen ook plekken tegen waar je het stageld even kunt swish-en. Dat is reuze handig en dat geeft ook weer vrijheid. Je kunt dan ook vertrekken wanneer je wilt. De nieuwe tijd zullen we maar zeggen.
Wij waren blij met de regen. Hartelijke groet, Johanna