Wat verdieping

Vorige week kwam er op mijn tijdlijn van FB een bericht in de Trouw voorbij met als onderwerp ' Waarom je maar beter een pessimist kunt zijn'. Het artikel gaat over de positieve instelling die de Zweden zouden hebben, die eigenlijk omgebogen zou moeten worden naar die van 'het is wat het is'. Een opleiding pessimisme in Zweden zou binnen enkele dagen zijn volgestroomd. Waaruit je zou kunnen concluderen dat 'de Zweden' positivistisch zijn ingesteld en zouden kunnen leren iets negativistischer, zeg maar reëler te worden. In eerste instantie heb ik het artikel met een half oog gelezen met als reden dat ik al 40 jaar mijn uiterste best doe om positief te denken en te leven. Dat is wel eens hard werken voor mij omdat mijn natuur toch vaak aan de schaduwzijde van de straat neigt te lopen. 

Vandaag heb ik dan toch bemerkt dat het zo zijn effect kan hebben wanneer je het vizier op het negatieve legt. In mijn blog van gisteren schreef ik over het regenachtige herfstweer en liet ik me ook even meevaren in een negativistische gedachtenstroom over het koude weer in de voorzomer, toen wij in Zweden waren voor onze zomervakantie. Wel.....vanmorgen werd ik wakker, doe ik de gordijnen open en wat zie ik.... de zon die prachtig schijnt over het Vångdalen!!! 

Nu moet ik eventjes oppassen dat ik niet al te zeer in een opsomming beland...Ja..na het ontbijt zijn  Gerrit en ik een lange wandeling gaan maken in het mooie weer. Dat was er immers al dagenlang bij ingeschoten! In het kader van het ontdekken van nieuwe wandelpaden zijn we deze keer richting het Unden (is een meer in onze omgeving) gaan wandelen. Een schitterende tocht van zo'n 15 km. Meer dan 4 uur gewandeld en geen mens tegengekomen. De stilte knetterde in mijn oren. Heerlijk!! 

Het was deze keer een wandeling met verdieping. Eerder schreef ik al dat de paddenstoelen hier letterlijk de grond uitschieten. Ook vandaag zijn we er weer zeer veel tegengekomen. We hebben er foto's van gemaakt met als gedachte bij thuiskomst op internet te gaan zoeken naar de bijbehorende namen.

1. Waarschijnlijk de meest voorkomende Melkzwam.

Deze eerste foto betreft een licht trechtervormige paddenstoel met de kleur zoals die hier op de foto staat. Dus in de midden van de hoed een kuiltje en aan de onderkant allemaal streepjes. De steel is een beetje met een rokje eraan. Ik kom er op internet niet uit welke paddenstoel dit is. De hoed heeft een doorsnede van ongeveer 8 cm.

2 Xerocomus badius of Kastanje boleet, eetbare paddenstoel waarvan de hoed naar verloop van tijd lichter kleurt en afplat.

2. Ik vraag me af of dit een kastanje boleet is. De hoed golft een beetje, is lichtbruin van kleur, de rand is scherp en de onderkant is wit. Deze paddenstoel heeft een korte steel waardoor de hoed maar een klein stukje boven de grond zweeft.

3. De vliegenzwam, giftige paddenstoel

We hebben echt massa's Vliegenzwammen gezien, de een nog mooier dan de andere.

4. Dit lijkt me Eekhoorntjesbrood echter een beetje misvormd

5. ik denk ook Eekhoorntjesbrood

6. Geen Eekhoorntjesbrood maar wat dan wel? Volgens het naslagwerk zou dit de lactarius utilis in het Nederlands de Forse Melkzwam, Zweeds: Blek skogsriska. Een eetvare paddenstoel die gemakkelijk vordt verward met een niet eetbare en niet giftige Lactarius flexuosus. De Nederlandse benaming kan ik niet vinden.

Deze paddenstoel groeit in groepjes. De kernkleur is gebroken wit, verkleurend naar bruin. De steel is donkerder dan de hoed. De hoed is een klein beetje bol. Hoe de onderkant eruit ziet weet ik niet. Hij lijkt wel op de Vuurmelkzwam alleen heeft die geen bruin gekleurde steel.

7. Eekhoorntjesbrood?

8. Na enig speurwerk lijkt dit de bruine vliegenzwam te zijn de Amanita Regalis een zeer giftige paddenstoel.n

9. Deze stond er zo mooi in z'n eentje. De steel is donkerbruin, het hoedje is camel kleurig. Het is een klein en iel paddenstoeltje. Er kan nog geen kabouter op zitten. Ik kan hem niet terugvinden in de overzichten.

heb nu 'Det svenska standardverket' omtrent paddenstoelen aangeschaft en weet dat dit de: Galerina marginata is. In het Nederlands het Bundelmosklokje in het Zweeds Gifthätting. Het is een zeer giftige paddenstoel.

10. In het echt was deze meer oranje. Het lijkt mij een Cantharel 

 

11. Speurwerk in mijn standaardwerk over paddenstoelen geeft geen zekerheid over deze paddenstoel. voor zover ik het met mijn leken kennis kan overzien komt deze uit de familie van de Cortinarius in het Nederlands 'Gordijnzwam en in het Zweeds Spindling. Maar geen zekerheid dus!!

12.....

13Misschien ook een Melkzwam?

14. Is dit een eekhoorntjesbrood over zijn top heen? De hoed was enorm groot wel doorsnee 30 cm.

Dit is wel een heel bijzonder gevormde paddenstoel...Eekhoorntjesbrood?

Ik heb nog niet alle namen kunnen vinden, bemerk dat dit heel lastig is en de onderkant van de paddenstoel net zo belangrijk is als de bovenkant. Dus dat voor de volgende keer. Meer door de knieen voor het fotograferen van de onderkant van de hoed.
Mocht er nu iemand met verstand van zaken naar de afbeeldingen kijken en aanvullingen hebben dan zijn die natuurlijk erg welkom!!

De wandeling die we maakten voerde ons langs de oevers van het meer Unden. Voor ons een nieuwe wandelroute, prachtig om te lopen. Ik zei het al eerder...ben je in Zweden dan moet je het asfalt achter je laten en de grusvägen opgaan, dan kom je in de 'sprookjes'. En dan natuurlijk het liefst lopend dan is het ook bijna CO2 neutraal.

De wandeling ging van Fräckestad naar Tovatorp. Tovatorp is geen wereldcentrum, het bestaat uit een boerderij met veel schuren en een prachtig uithangbord.

Na kilometers lang door de bossen en tussen de paddenstoelen te hebben gelopen kwamen we zeer onverwacht deze prachtig gelegen gård (boerderij) tegen. Zo mooi om te zien die mooie rode erfmarkeringspalen met daarachter het rode woonhuis, alles Falunrood.

Tot Gerrits grote verrassing kwamen we daar ook deze tractor tegen. Een echte Ferguson! Hij stond er helemaal verlekkerd naar te kijken. Op zo'n tractor heeft hij vroeger zelf ook nog gereden. De tractor stond er met motorpech. De bougie was eruit gehaald en de bus ether, nodig voor een vlotte start stond ernaast.

Het bedrijfsdeel van de gård.

Met net een eindje verder twee paarden in de wei die erg nieuwsgierig naar ons toe kwamen lopen.

na een goed gesprek met elkaar, de paarden en ik,  hebben we onze tocht weer voortgezet. Het bleek dat we zelfs op een officiele wandelroute terecht waren gekomen. De Sätraleden.

Onverwacht splitse onze route zich. Nieuwsgierig weken we af van ons pad en kwamen we uit vlak aan de oever van een uitloper van het Unden. Ohh wat was het hier mooi, en wat stil, en wat was het water schoon en helder. Verstild hebben we enige tijd daar aan de oever gestaan, opnieuw tussen de paddenstoelen.

Op diezelfde plek staat ook nog een 'utedass' en verderop nog een plek om gevangen vis te roken.

En het water zo helder, je zou er zo uit gaan drinken en misschien kan dat ook wel.

Nog eventjes verderop in onze wandeling werd er hout gekapt.

Op zich geen bijzonderheid. Elke dag zien we meerdere grote opleggers met hout voorbij komen. We vroegen ons alleen af hoe het hout afgevoerd moest worden omdat er in de nabijheid niet echt een weg te vinden is. Wel dat hebben we geweten. De eerstvolgende kilometer moesten we door de drek ploegen. De bosweg was stukgereden door de machines die gebruikt worden voor het kappen en afvoeren van de bomen.
Uiteindelijk, na een kleine 20.000 stappen, komen we aan in Skara en ontdekken we dit bordje aan de kant van de weg. Heerlijk, een kopje koffie als afsluiting van de wandeling denken we...

Tot we een eindje verderop lezen dat het zomerseizon met de dagelijkse openingstijden nu voorbij is. Geen koffie dus, helaas. Op een grote steen hebben we naast de Stavkyrka onze thermosfles water leeggedronken. Ook lekker!

t

Terwijl we daar zaten bij te komen, wachtende op Suzanne die ons zou ophalen met haar auto kwam er iemand aanlopen met een enorme smeedijzeren sleutel. We hadden geluk, ze deed de kerkdeur open zodat we even binnen konden kijken. Dat was de moeite waard. Een prachtige eenvoudige kerk met een uitgeholde boomstam als preekstoel

Met bijbehorend doopvont.

De dakconstructie.

De kerk in z'n geheel.

De huidige kerk is een replica van de oorspronkelijke die is afgebrand. Een herdenkingssteen herinnert hieraan, die staat op de plek waar de oorspronkelijke kerk heeft gestaan.

Henk het is toch weer een opsomming geworden deze documentatie van onze wandeling langs het Unden naar Skaras' Stavkyrka. Volgende keer beter :)