Grotteberg en Göteborg...

 Nu de ingeplande werkzaamheden zijn afgerond ontstaat er wat meer tijd voor andere dingen. Gisterochtend hebben we eerst maar eens een lekkere lange wandeling gemaakt door het bos. Grotteberget, het uitzichtspunt, was het doel. Dat is een wandeling die begint in het bos tegenover ons huis.  We lopen door het bos omdat het hier steeds heel hard waait. Je zou zeggen het gat waar de wind heen waait moet zo ongeveer nu wel gevuld zijn....maar nee hoor, het blijft waaien met een straffe gure wind. In het bos lopen we lekker uit de wind en dat is aangenaam. De vorige wandeling door het bos maakte dat de honden nogal wat teken hadden opgelopen. Nu waren ze beter voorbereid. We hebben ze druppen in de nek gedaan tegen teken. Dat hielp, na afloop hebben we bij elke hond maar een of twee kunnen ontdekken. We controleren ook onszelf nu maar; Gerrit en ik hadden gelukkig geen teken.

We kwamen onderweg nog deze vlinder tegen met een lichamelijke beperking. Hij leek er niet zoveel last van te hebben want hij vloog na het fotomomentje ook zo weer weg.

 De route is goed gemarkeerd! Om hier te komen moeten we eerst over het veld van de hembygdsgård heen lopen. Dit is het terrein waar de midsommarstång is opgezet. Hij oogt mij een beetje kaal, ik mis de cirkels aan de onderkant.

 Het uitzicht bij Grotteberget is altijd erg mooi. Je ziet hier het Viken meer met nog net tussen de bomen door het dorpje Näs waar een klein haventje is.

Dit is dan het uitzicht over het Vångdalen. Ons huis kun je net niet zien.

Na alle uitzichten goed bekeken te hebben zijn we weer teruggewandeld. Een beetje in versnelde pas omdat het begon te druppen.
's Middags brak de zon echt lekker door. Kon ik lekker mijn was drogen en heeft Gerrit zich gewaagd aan de start van het graven van de geul voor de Fiber (glasvezel).

Hier heeft Gerrit een beginnetje. Hij gebruikt een schep met een lange steel, dat hebben we afgekeken van Gauke. Dan kun je wat meer rechtop staan tijdens het spitten.

Gerrit kan nog lachen...

De geul wordt ook mooi recht, dat geeft straks vast en sneller internet.... Hier heeft hij toch al 17 meter gedaan een aardig stukje zou je zeggen.

Maar hier zie je wat hij nog moet. Hij is er nog niet. De rest spit hij een andere dag.

Vandaag is het maandag en staat er een reis naar Göteborg in de planning. We staan daarom vroeg op want van ons dorp naar Göteborg is het drie uren rijden. We hebben Jan bezocht in het ziekenhuis en daarna hebben we de stad bekeken. Natuurlijk niet helemaal omdat daarvoor te weinig tijd overbleef. We hebben ons wat geconcentreerd op het haven gebied. Dit nadat we eerst een hapje hebben gegeten.

Je ziet het...de borden zijn leeg, het smaakte prima.

Tijdens onze wandeling kwamen we Evert Taube tegen. De link is van Wiki met info in het Zweeds maar als je interesse hebt kom je met de translate knop een heel eind. Taube was een man van de muze. Hij had vele talenten en is vooral bekend geworden met zijn liederen. Op de radio hoor ik hem nog heel vaak voorbij komen. Göteborg was zijn geboortestad. We hebben het opera gebouw bekeken, aan de buitenkant wel te verstaan. Ik vraag me af waarom dit soort gebouwen aan het water of in havengebieden staan. In Amsterdam staat het muziektheater aan het IJ en in Sidney is het eveneens gelegen aan de haven en zo ook in Göteborg. Vanwaar??

We zijn hier niet lang gebleven omdat we het water bijna werden ingeblazen, het was er ondanks het zonnige weer guur koud. Wat ons opviel is dat Göteborg een zeer multi culturele stad is. 20% van de bewoners is allochtoon. Het is een levendige stad waar we zeker nog eens naar terug willen gaan.

 Na de koude haven hebben we ons even opgewarmd in het overdekte winkelcentrum. Daarna moesten we onze auto alweer opzoeken. Half zeven vertrokken we weer, wederom drie uur te gaan. Gelukkig hebben onze honden een vijfliterblaas.
Tijdens ons bezoek aan Göteborg scheen de zon volop en ook het grootste gedeelte van de terugweg. Daar kwam plotseling een einde aan. Toen we in de vuurt van het Vänern kwamen werd de lucht ineens gitzwart. De routeplanner ging van schrik al in de nachtmodus functioneren.

 En ja hoor....daar kwam de bui al, een heerlijke aanvulling van het grondwaterpeil. De foto heb ik mar even vanuit de auto genomen.

Kun je hem vinden?

 Prachtig die twee regenbogen, hier waren we bijna thuis. Het was een dag met vele indrukken.