Een heerlijke zondag

Een jaar terug ging ik met mijn dochter Greetje naar de plaatselijke Loppis van Anna en vonden we daar een drietal tegeltjes met landschapsbloemen erop. Dat waren tegeltjes die pasten bij 3 tegeltjes die ik  in Nederland op Marktplaats had gescoord. Door daar nu nog eens drie bij te vinden kregen we door dat dit een serie moest zijn. Na zoeken op internet werd ons duidelijk dat het gaat om een serie tegeltjes van JIE, de zgn landskapsblommor, een bekende keramiekfabriek in Zweden.

Toen ik daarover schreef op mijn blog kreeg ik van mijn zoon Henk als reactie.... Dit wordt een kwestie van Nu wil ik ze allemaal........

Natuurlijk, nu duidelijk werd dat het een serie is met van elke provincie een tegeltje met een specifieke bloem, wilde ik ze graag compleet hebben.
Toen Jan en Nel vorig jaar bij ons op visite kwamen bood Nel aan om mee te zoeken. Immers ik leef het grootste deel van het jaar in Nederland waar ik ze niet zal vinden in de kringloopwinkels. Jan en Nel bezoeken vaak een Loppis en vonden het leuk om mij te helpen met mijn project.. Nu wil ik ze allemaal. Een heel jaar lang zijn ze op jacht geweest naar mijn tegeltjes (waarvoor mijn dank natuurlijk).

Vandaag gingen we ze halen. We hebben er een dagje uit van gemaakt. De heenweg hebben we de toeristische route genomen en genoten van de prachtige omgeving.
Onderweg kwamen we deze ree tegen die erg nieuwsgierig was en steeds dichter naar ons toeliep om vervolgens in een keer ook weer te verdwijnen. Ook reden we in de buurt van Sunnemo langs dit mooie plekje. Jammer was het dat het weer niet zo mee zat; het regende het grootste deel van de dag.

Toen we aankwamen bij Jan en Nel lag de tafel vol met Jie tegeltjes (de foto heb ik stiekum eventjes van Nel haar blog janennel.blogspot.nl , zie op haar blog het bericht ' Een heerlijke zondag', geleend zonder voorafgaande toestemming overigens).

Nel heeft ons verwend met een heerlijk drie gangen diner waarvan ik een foto heb van alleen het voorgerecht. Het verdere foto nemen van de gerechten is me ontschoten omdat mijn aandacht verdween in de gezelligheid van het moment.

Na de maaltijd en de fameuze Irish Coffee hebben we met onze honden erbij nog een heerlijke wandeling gemaakt door het bos.
Om 18.00 uur zijn we weer huiswaarts gereden langs de kortste route en waren we omstreeks 21.00 uur weer thuis. Om in Nel haar termen te blijven, het was een dag met een gouden randje.

Thuis aangekomen zeiden wij tegen elkaar:

Het tegeltje dat ik van Jan en Nel cadeau kreeg.