Even bijpraten

Afgelopen zaterdag, een week geleden, kwamen S en Fr hun Sevs weer ophalen. Sevs was een dikke week bij ons geweest en voelt zich bij ons zo heerlijk thuis dat hij de hele bank in beslag heeft genomen. 

S en Fr hadden een superleuke tijd gehad in NL. Het enige minpuntje is dat je er altijd een virusje tegenkomt en wel eentje die je lichaam niet herkent. S kwam ziek thuis en is inmiddels alweer aan de beterende hand.

Zondagochtend vertrokken wij met Bosse want we hebben nu onze eigen vakantie! We trekken richting het zuiden. Hoe zuid dat weten we nog niet precies. We hebben afgesproken dat we kleine stapjes nemen en onze eerste stap is in Torne (Småland). Daar hebben we al heel vaak op het campinkje gestaan en we halen er altijd herinneringen op. Onze eerste vakantiefoto met het mooie Åsnen op de achtergrond.

En op de foto  hieronder staat Bosse in het zonnetje te glimmen van genoegen.

de receptie van de camping in Torne

Dit is onze eerste vakantie samen zonder viervoeters. Dat is wel heel anders. We hebben nu de fietsen achterin de garage van de camper staan en kunnen nu voor het eerst mooie fietstochten maken. Dat geeft een extra dimensie aan de vakantie.

In Torne hebben we dat ook gedaan. We zijn naar het Åsnen Nat. Park gefietst. We hadden een doel en dat doel ligt bij de brug in het Åsnen. Daar is een plek waar we eerder zijn geweest, zie mijn post over het steentje 

Wel het steentje van mijn moeder, dat we tegen een grote steen hadden gelijmd konden we deze keer niet meer terugvinden. We laten het los! Het moment van gedenken kan natuurlijk altijd en dat hebben we dan ook gedaan.

Het was een lange fietstocht voor onze benen, die het fietsen niet meer zo gewend zijn en mijn knie begonnen ervan te protesteren. inmiddels lijkt het al wat te wennen.

Na twee nachten vertrokken we weer uit Torne.

Ons volgende doel was Lund bezoeken. Lund is een prachtige en oude stad in Skåne (zuid Zweden en veel vroeger een deel van Denemarken) en wij zijn er nog nooit geweest. We hadden een camperplaats uitgezocht op loopafstand van het historische centrum. Toen we daar vroeg in de middag aankwamen bleek dat de camperplaats al gesloten was. Einde seizoen!! Wel, wij waren stomverbaasd dat zul je begrijpen. Overigens waren wij niet de enigsten die voor een dicht hek kwamen te staan. De een na de ander kwam met een beteuterd gezicht terug van het bezoekje aan de receptie waarvan de deur gesloten bleek zonder nadere vermeldingen.

We hebben Bosse op een parkeerterrein neergezet en hebben een stadswandeling gemaakt. Lund is werkelijk een prachtige stad met een heel mooi historisch centrum. Wij hebben als eerste een bezoek gebracht aan de Domkerk. Eerst maar de foto's:

het middenschip

de preekstoel

Mozaiek in het hoogkoor (1925-1927) gemaakt door Joakim Skovgård

Hoogkoor met koorstoelen (1370) en het altaar

Altaar (1398)

een zij-schip

Over deze Domkerk het volgende: Met de bouw van de kerk is men begonnen in het jaar 1000-1100. Delen van deze kerk zijn dus al heel erg oud. Het is een kruiskerk en het middenschip bestaat uit drie delen. De stijl is Romaans. De inwijding van de kerk vond plaats in het jaar 1123. Het is een Lutherse kerk en ook de zetel van de aartsbisschop. (info Wiki)

We zijn een poos in de kerk gebleven, er was dan ook veel te bewonderen, maar vooral ook was het zo indrukwekkend om in een gebouw te zijn waar al die eeuwen historie op je afkwamen. Natuurlijk is de kerk vaak aangepast maar het allereerste begin van de huidige kerk ligt in het jaar 1000-1100.

Na deze indrukwekkende ervaring gingen we verder met onze wandeling en brachten we een bezoek aan de bijna oudste universiteit van Zweden ' Regia Academia Carolina'. In een parkachtige omgeving, Lundagård genaamd, staan de grote indrukwekkende gebouwen  (faculteiten) van de diverste studierichtingen. Wij bezochten natuurlijk  die van Geneeskunde en Psychologie.

Universitetshuset

Daarna hebben we ongedwongen nog wat door het historische centrum geslenterd, daar wat gedronken en gegeten.

De volgende dag verlieten we Zweden en staken we over naar Denemarken.

Deze keer kozen we niet voor Møn maar reden we door naar Fynen. Daar zijn we één keer eerder geweest en de herinnering aan dit deel van Denemarken is als heel positief blijven hangen. Op de app had ik een mooie camperplek gevonden aan een klein haventje bij het dorpje Dyreborg dat op 3 km van Fåborg ligt. Hier hebben we twee nachten gestaan. 

Het was prachtig mooi weer, net zoals alle andere dagen tot nu toe en in de haven was het een komen en gaan van zeilboten. Voor vertier konden we zo voor Bosse gaan zitten :-). Dat deden we niet natuurlijk.

De eerste dag fietsten we heerlijk naar het mooie Fåborg dat echt een bezoekje waard is. Een heel sfeervol plaatsje.

De tweede dag zouden we een mooie tocht fietsen over dit deel van Fynen echter....... we werden ziek!!

De benen voelden als lood zo zwaar en waren maar moeizaam in beweging te krijgen. We hebben nog even op de fiets gezeten maar meer dan 10 km werd het niet.

Gelukkig knapte Gerrit al snel weer wat op, mij heeft het wat meer te pakken maar ik houd het op de been.

Na twee nachten vervolgden we onze reis met als doel Sønderborg. Daarvoor zouden we met het pondje tussen Bøjden en Als oversteken. Gerrit had een reservering gedaan zodat dit zonder problemen verliep.

Ook Sønderborg is een mooi stadje. Er staat een oude Borg uit de middeleeuwen die je kunt bezoeken.  Wij hadden dit jaar in Örebro al de borg gekeken zodat we deze aan ons voorbij hebben laten gaan. We maakten een wandeling door de stad en dat was erg leuk. Daarna deden we een paar boodschappen en  liepen we terug naar Bosse, die al op ons stond te wachten op een parkeerplaats aan het water tegenover de Borg. Deze plek hadden we bewust gekozen op aanraden van P en J die er ook al eens hadden gestaan. Een prachtige plek met een schitterend uitzicht. 

uitzicht

Zo tegen vijf uur besloot ik eens te lezen wat er over deze parkeerplaats stond beschreven in de app. Oei Oei!! Daar las ik dat er in de zomermaanden controles waren uitgevoerd door de politie en dat mensen werden weggestuurd omdat in Denemarken het niet is toegestaan te overnachten op een parkeerplaats. We durfden het niet aan om te blijven staan en zijn daarom vertrokken. Sönderborg ligt heel dicht bij de Duitse grens en die zijn we dan ook maar overgestoken. We reden richting het veer over de Elbe en naarmate het aantal gereden kilometers toenam en we dichter in de buurt van het Veer kwamen besloten we door te zetten en de Elbe over te steken maar..............

Aangekomen bij het veer stond er een heel lange wachtrij. Aanvankelijk wisten we niet wat de reden was. Na een poosje wachten, steeds 20 minuten wachten en dan weer 100 meter kunnen rijden, besloot ik op de site van de veerdienst te kijken. Daar las ik dat één van de vier pontjes voor reparatie uit de vaart was die dag en dat dit zou kunnen leiden tot extra lange wachttijden. Wel, dat hebben we geweten! We hebben drie en een half uur staan wachten. Om half elf stonden we met één auto nog voor ons, vooraan in de rij. Daar kwam de pond aanvaren, er reden drie auto's af en toen........ werd de pond afgemeerd. Wat nu...... Gerrit dacht omkeren en naar Hamburg rijden maar daar had ik niet zo heel veel zin in. Ik dacht zo van hier maar slapen en dan de volgende dag om vijf uur oversteken. Zo stonden we een poosje te wikken en wegen. Opeens zegt Gerrit..... kijk daar komt er nog eentje aan. En ja hoor een nieuwe kans. Gelukkig we konden erop en na een half uurtje stonden we aan de overkant. We hadden echt geen zin meer om door te rijden en zochten om een plekje waar we eerder hadden gestaan voor een overnachting. Dat plekje is aan een historisch haventje. Dat vonden we al snel en we reden erop maar.......... De plek stond vol met kermisattracties een woonwagens van de exploitanten. Daar konden we echt niet meer tussen staan. Dus gekeerd en weer doorgereden. Een camperplaats vinden konden we gezien het uur van de dag wel vergeten. We besloten naar Bremen te rijden en daar aan de snelweg op de parkeerplaats  bij Grundbergsee te gaan staan. Daar is een overnachting nog net te doen. Kabel tussen de deuren en tussen de andere campers in staan dat is het veiligst. Een hondenriem voor het raam schijnt ook te helpen maar ja..... die hebben we helaas niet meer. We hebben een paar uurtjes goed kunnen slapen en reden de volgende dag door naar Earnewald. We staan hier heerlijk op de camperplaats van Wieger en Sietske Westerdijk met uitzicht op de haven en de lama's.

Wordt vervolgd......