Van Nejlikor tot wintersport....

Vanmorgen stonden Greetje en ik al in alle vroegte bij Monica's ICA. Gisteren waren we namelijk net te laat en was de winkel al gesloten. We moesten daarom vanmorgen muesli met magere melk eten in plaats van yoghurt. Daar Greetje voor vandaag een heerlijk Veganistisch diner had uitgekozen om te bereiden, moesten we echt vandaag boodschappen halen. Mijn voorraadkast was hiervoor niet voldoende uitgerust. Greetje had een boodschappenlijstje met allerlei exotische kruiden en dat deed mij afvragen of dit alles wel bij Monica's ICA in de schappen te vinden zou zijn. Wel, toegegeven het was eventjes zoeken maar uiteindelijk hebben we bijna alles gevonden.

Al direct na thuiskomst is Greetje begonnen met de voorbereidingen van het avond diner. Zo konden de kruiden lekker intrekken. Zet ik normaal gesproken eerst de aardappelen op, dit diner begint met het roosteren van kruiden. Dat geeft echt fantastische geuren zodat Gerrit en ik al liepen te watertanden terwijl we nog wel zes uur moesten wachten op de lekkere hap. 

Om die tijd te overbruggen en omdat het vandaag toch een wat 'lekker' koele (speciale toevoeging voor alle Nederlanders die nu niet meer weten waar ze het moeten zoeken van de warmte) en ietwat regenachtige dag was hebben we de stoute schoenen aangetrokken en hebben we het laminaat met eikprint en uitgevoerd in een hoogglans, uit de keuken gehaald. Ik had al heel lang mijn buik vol (figuurlijk natuurlijk) van dit laminaat welk een naar mijn smaak een toch wat depressieve uitstraling had, Gerrit had steeds iets van ' beter iets dan niets'. Hij was en bleef nog wat terughoudend in het uitvoeren van het verwijderplan maar ging uiteindelijk, na een goed gesprek met door Greetje en mij geformuleerde overtuigende argumenten, toch door de bocht.

Secuur wordt hier het eerste latje met een koevoet verwijderd

Een eerste blik op de onderliggende vloerdelen

Stilletjes hadden we de hoop dat onder de laminaatvloer een vloer tevoorschijn zou komen die we als keukenvloer zouden kunnen gebruiken. We wisten inmiddels dat de vloer dik genoeg is ( 28 mm) en dat deze vloer is geïsoleerd met houtschaafsel. Het positieve van de vloer is dat we niet wakker hoeven te liggen van slechte of verrotte vloerdelen. De vloer ziet er geheel gaaf uit. Onze keukenruimte is een samenvoegsel van verschillende ruimtes. De originele keuken, een halletje en een bijkamertje of assistentekamertje uit de naastliggende praktijkruimte. Deze ruimtes kun je op de onderliggende vloer nog goed onderscheiden. De vloer van het voormalige halletje is opnieuw ingetimmerd met bredere planken, zodat de naden niet doorlopen. Ook is hij vastgezet met dikke spijkers die goed zichtbaar zijn. Op de vloer zitten zwarte strepen, waarschijnlijk lijmresten. Deze strepen hoeven geen probleem te vormen die kunnen worden afgeschuurd. Echter Dwars op de plankrichting lopen kerven in het hout. Waarschijnlijk is de voormalige vloerbedekking doorgesneden of gezaagd om het zo in kleine stukken af te kunnen voeren. Zo op het eerste gezicht is het dus niet direct een vloer waarvan je zegt dat die gemakkelijk te schuren en te lakken is en zo als afwerkvloer voor de keuken kan dienen.

Zwarte lijmresten en de groef dwars op de lengterichting zichtbaar

 Greetje en Gerrit zijn al de hele avond aan het googlen op herstel van beschadigde vloeren. Ook op youtube wordt intensief gezocht maar we zijn er nog niet uit. Tips zijn welkom. Zelf denk ik dat er een nieuwe vloer bovenop moet wil je het mooi krijgen. En wanneer je besluit de nu bestaande vloer te gebruiken, dat je die dan moet schilderen.
Wat wel mooi is dat we nu kunnen zien wat een verschil deze lichte vloer maakt met de donkere eikenkleurige vloer die erin lag. Welke vloer er ook komt hij moet licht van kleur worden.

Nadat alles op zijn plek stond hebben we een glaasje wijn gedronken en heeft Greetje haar maaltijd afgerond. Heel bijzonder, met kaas (Haloumi) die niet smelt wanneer het wordt gebakken, zoete aardappelen en sla met een strooisel van noten en kruiden en een bloemkool onder een kruidenpasta afgemaakt met een eigengemaakte pesto van peterselie, koriander, olijfolie en citroensap.

Gerrit aanschouwt de gerechten met een onderzoekende blik....

Ik glunder bij het inscheppen en ben trots op mijn dochter als keukenprinses

Voor de kenners; dit is de bloemkool!!

En zo ligt het uiteindelijk op ons bord en wat smaakte het lekker!!

Na ons diner en het opruimen ervan hebben we nog lekker een uurtje zitten kletsen met Suzanne. Vanmorgen al geskyped met Femke en Louis, Henk en Chang zouden we dit weekend ook nog digitaal treffen maar dat wordt geloof ik volgende week en dat is ook helemaal prima. Zo hebben we ook hier lekker al onze kinderen om ons heen, is het niet fantastisch?? En terwijl ik deze laatste woorden schrijf zie ik een emailtje van Louis voorbij komen met een PPT met uitgewerkte wintersport ideeën. Het is zo warm in Nederland dat de enige afkoeling die voor Louis nog mogelijk is, is het denken aan sneeuw en wintersport :)