Bijna vakantie

We staan op Camping De Schreiershoek. Dat is een kleine camping met ongeveer 11 kampeerplaatsen, 4 blokhutten, en prima sanitaire voorzieningen en een paviljoen waar je heerlijk kunt eten en aan het water een glaasje wijn kunt drinken of waar je een klein (familie)feestje kunt houden. We zijn erg tevreden op de Schreiershoek. Voorafgaand aan ons verblijf hier hadden we wilde verhalen gehoord over een camping voor gescheiden mannen, waar wij waarschijnlijk 's avonds nog bij moesten klussen om het leed te verzachten. Niets van dat alles hoor!! Het is hier prima, lekker sfeertje, relaxed en we hebben hier erg fijne buren in de caravan naast ons bij wie we absoluut niet  hoeven bij te klussen. De camping is gelegen aan de Dokkumer Ee en bij mooi weer vaart er af en toe een bootje voorbij. Het voelt alsof we al vakantie hebben en tussendoor af en toe even moeten werken.

Die ontspanning is ook wel nodig want we hebben net een stevige verhuizing achter de rug. Na meer dan 30 jaar hebben we ons huis verlaten.  Het paste ons niet meer, nu onze kinderen uitgevlogen zijn. Na het uitsorteren van de in 30 jaar verzamelde spullen hebben we onze gehele inboedel in de opslag gezet. We hebben namelijk nog niet een ander huis.... Tenminste hadden... toen we hier kwamen op de camping. 

Terug naar het oude huis.We hadden verwacht dat de verkoop en de verhuizing zou zorgen voor gevoelens van heimwee en gemis. Tot op dit moment valt dat reuze mee. Het loslaten van een huis wat veel onderhoud met zich meebrengt geeft ons een gevoel van ruimte. We hoeven even niets en dat is een heerlijk ontspannen gevoel.

Onze caravan

Campingview vanuit de caravan genomen

Nou ja... niks doen.
We hadden onze caravan 2 jaar niet gebruikt. In het laatste jaar hadden we een zonnecel op het dak laten monteren. Die doet het overigens prima. Meestal schijnt overdag de zon wel eventjes en dan laadt de zonnecel de accu meteen op. Zo staan we eigenlijk nooit meer zonder stroom.
Nooit meer....
Totdat we nu hier onze eerste regendag zonder zon meemaakten. Wat bleek ons nu, als de zonnecel niet laadt loopt de accu leeg. Dat zou niet moeten omdat we aan de stroom staan. Dat was schrikken dus.
Tijdelijk hebben we er even een acculader van de campingbaas aan gezet. Maar dat voelt toch niet goed. Zo'n 'kwaliteitscaravan uit Zweden' en dan een acculader. Dus wij, lees vooral Gerrit, gingen nadenken over wat het probleem zou kunnen zijn. We hadden twee mogelijkheden of de accu is niet goed of de ingebouwde oplader, omvormer is kaduuk. Een dagje Leeuwarden bracht ons een spanningsmeter, die antwoord zou geven op die vraag. De accu was goed en de oplader-omvormer was kapot. We zouden bijna al een nieuwe bestellen toen ik tegen Gerrit zei... Meet nog even door met je nieuwe spanningsmeter, in had gezien dit snelle resultaat daar wel vertrouwen in en ondertussen stond de hele caravan toch al op de kop terwijl ik net een glaasje wijn had klaargezet. We kwamen er achter dat we de banken omhoog konden zetten waardoor we de lader-omvormer los konden monteren zodat hij beter door te meten zou zijn. Dat doormeten hoefde ineens niet meer omdat bij het openmaken van het apparaat bleek dat er een zekering in zat, twee zelfs, die kapot was. Toen was het slechts nog een ritje naar Stellema, benzinepomp, hup.. nieuwe zekering plaatsen, weer meten en ja hoor. Dat was het.
Het heeft heel wat hoofdbrekens gekost maar het probleem is gevonden en opgelost. Nu doet de hele handel het weer helemaal perfect!!! Heerlijk!

Onze Fynn dacht, ik lig hier goed lekker op de vloerverwarming, en ik blijf lekker liggen, wat er ook gebeurd.

Het glaasje wijn bij de puinhoop in onze caravan tijdens de speurtocht naar het euvel van de stroomstoring.

We hebben nu een week op de Schreiershoek gestaan. De honden vinden het heerlijk, ze mogen mee naar mijn praktijk om daar de boel onveilig te maken. De eerste dag zaten ze luidkeels te zingen toen ik midden in een lastig gesprek zat. Erg fijn!! Maar nu gedragen ze zich zo prima, dat ik vette complimenten krijg van mijn beide collega's. 

Ondertussen hebben we ook een ander huis. In Zwaagwesteinde of beter gezegd ' De Westereen '. De hardcore van de woudpiekjes. Daar komen we te wonen. We hebben er zin in. Een huis vol techniek met een EPC van 0.2    0.0 zou energie neutraal zijn geweest en dat is het net niet. Maar omdat wij veel weg zijn zou het kunnen dat we energieneutraal wonen. We wachten af.

Dit is ons nieuwe huis in Friesland voor de komende tijd.

Altijd welkom, wanneer we er wonen.

Vanaf nu weer nieuwe blogs over de onze belevenissen wanneer we echt vakantie hebben.