Gisterochtend (maandag) was ik al vroeg wakker, rond vijf uur was het geloof ik. Ik had nog wel even willen slapen maar na wat gedraai van de ene zij op de andere ben ik maar uit bed gestapt. Ik had tenslotte twee brooddegen in de koelkast staan en die kon ik evengoed gaan bakken zo op de vroege ochtend. Ik zette de oven op 260 graden met het eerste brood, gelegen in de tajin als in een Duch Oven, erin. Pang was het.... oven uit en keuken donker. Dat was geen goed begin. Ik probeerde het nog een keer en weer sloeg de aardlekschakelaar uit. Ik zette de oven op 230 graden en toen bleef die het gelukkig doen. Ik weet niet wat de reden was, misschien dat de warmtepomp net aansloeg en de belasting net ons vermogen oversteeg of zoiets. Maar gelukkig .... op 230 graden ging het goed. Ons huis begon al snel heerlijk naar vers gebakken brood te ruiken. Een klein uurtje later was het eerste brood gebakken en het ziet er prachtig uit. De belichting van de foto is niet optimaal (het was nog steeds vroeg) maar het brood zag er goudbruin uit met een ietsje donkerder bovenkant. Snel deed ik ook het tweede brood in de tajin, de oven was nu immers mooi warm.
Het tweede brood is iets lichter van kleur en is niet opengebarsten op de insnijding. Volgende keer kan ik die wellicht ietsje dieper maken. De binnenkant van het brood ziet er ook heel mooi uit vind ik.
Twee heerlijke supervolkoren broden van Graham meel vermengd met bloem (600-400). We lieten ons het ontbijt die ochtend lekker smaken met vers warm brood en heerlijke koffie.
Het was sowieso een prachtige ochtend want het had 's nachts goed gevroren (-4,-5) en alles was wit en de lucht blauw. Heerlijk winters weer. Dat kwam ons mooi uit want we hadden een lange rit voor de boeg, we moesten naar Lidköping. Ik heb mijn mijn tweede ervaring met de Zweedse gezondheidszorg en ik moet zeggen....ietsje anders dan mijn referentiekader.
Ik weet nog niet zo heel goed wat er aan de hand is maar ik hoest al meer dan een jaar nadat ik in september vorig jaar met een heel klein verkoudheidje terug kwam uit Nederland. Het verkoudheidje zelf had niets om de hakken, een beetje een loopneusje, een klein hoestje maar werkelijk intens vermoeid (terwijl ik eigenlijk nooit moe ben). De verkoudheid is al lang weer over maar het hoesten blijft. Soms lijkt het even iets beter te gaan en dan komt het ineens weer terug. Heel raar. Na een dik jaar hoesten vond ik het tijd om naar de dokter te gaan. Het duurde drie weken voordat ik kon komen, ook hier is, net als in Nederland, een tekort aan huisartsen en ander zorg personeel, dus ja.... dat wachten had ik wel verwacht.
De dokter kon mijn klachten ook niet direct duiden en stelde voor een longfoto te laten maken en een spirometrie te doen (dat is een longfunctie-onderzoek). Ik vroeg haar nog of deze onderzoeken op korte termijn konden plaatsvinden en zij dacht van wel. Ik zou een oproep krijgen voor beide onderzoeken.
Voor de longfoto kon ik gelukkig een week later al naar het ziekenhuis, naar de röntgen afdeling. Echter.... de afspraak kon alleen worden ingeboekt in het ziekenhuis in Lidköping. De afstand tussen waar wij wonen en Lidköping is 100 km. Voor een onderzoek dat misschien 10 minuutjes duurt..... Mijn mond viel open. Maar ja wat moet dat moet en we besloten er een mooie dag van te maken. Een prachtig ritje vandaag zo met dit winterse weer. Het longfunctie onderzoek kan half januari in het huisartsencentrum, daar zitten net de feestdagen tussen. Het is dus een lang uitgerekte diagnostische fase kun je wel zeggen.
Lidköping is een mooie stad en ligt onder aan het grote Vänern meer. Het lag gisterochtend verborgen in de mist en dat gaf mooie sfeerbeelden.
geleende foto van het ziekenhuis in groenere tijden
Het ziekenhuis ligt tegen het stadscentrum aan en het is een mooi oud gebouw, modern en goed onderhouden van binnen. Het ziekenhuis heeft 700 bedden en moest vorig jaar de afdeling voor Acute zorg sluiten. Die zorg is nu geconcentreerd in Skövde.
Een wandeling door de stad schoot erbij in, we moesten nog op jacht voor de kerstboodschappen. Ook dat laatste is goed geslaagd.
Helemaal mooi werd het toen we 's avonds ook nog een beetje sneeuw mochten ontvangen. Het vriest matig dus als het niet verandert, hebben we dit jaar een witte kerst! Wie had dat verwacht na al die regen.
Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons uit een winters Undenäs. Wordt vervolgd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten