Dat was leuk!

Dinsdagochtend was het prachtig weer. Nadat ik de ontbijttafel had opgeruimd ging ik even op ons zuid terras kijken naar de temperatuur. Het was er boven de 20 gr. C. Ik heb mijn boek gepakt en om nog even lekker in het zonnetje  te zitten lezen, totdat er wolken kwamen en de temperatuur daalde.

De maandag ervoor hadden we een gevulde dag. Eerst gingen we boodschappen halen in Mariestad. Een hele winkelwagen vol spullen want we zouden bezoek ontvangen. Sjoukje, Sake en hun drie volwassen zonen, waarvan er eentje in Zweden woont, zouden bij ons op bezoek komen. We hadden dit zo vlak voor onze reis naar Rhodos afgesproken en we keken uit naar hun bezoek aan ons.

De rest van de maandag ging op aan voorbereidingen want iedereen wil natuurlijk graag eten, drinken en slapen.

Dinsdag middag, toen ik in aandacht verzonken mijn weefgetouw aan het inknopen was, stonden ze zonder dat ik er erg in had ineens zomaar in de hal. Wat een heerlijk weerzien! 

Sjoukje en Sake kennen we al heel lang, zij werd ons buurmeisje toen wij in 1984 in ons nieuw gebouwde huis in Dokkum kwamen wonen. Al heel snel ontstond er een hechte band tussen Sjoukje en mij, ze kwam vaak na schooltijd even bij ons langs om bij te praten en dat laatste konden we samen over van alles en nog wat. Ook toen ze ging studeren in Groningen kwam ze vaak bij ons langs wanneer ze weer even thuis in Dokkum was. Zo maakten wij ook kennis met Sake toen ze samen een relatie kregen. Twee prachtige jonge mensen vonden wij! In de jaren die volgden raakte onze relatie meer op afstand. Er kwam een carrière, een gezin, een promotie en wij hadden ook onze handen vol aan werk en ons opgroeiende gezin met vier kinderen en alles wat daarbij komt kijken. Nu  onze levens in een andere fase zijn gekomen en hun oudste zoon in Zweden woont om  een PhD te doen, hernieuwt ook ons contact. Dat vinden we heel leuk! We maakten nu ook voor het eerst kennis met hun drie jonge mannen en hoe bijzonder is dat dan!

Na het welkom en de thee met iets erbij wilde iedereende de benen wel even strekken en maakten we een wandeling naar het Vikenmeer. Een wandeling in de schemering want het is hier nu in de wintertijd al redelijk vroeg donker. Gelukkig voegt Apple een beetje licht toe aan de foto's zodat we toch nog kunnen zien wat erop staat.

Zoon H. maakt de foto

Hoe mooi...

Na de wandeling heeft Gerrit het eten klaargemaakt en hebben we met elkaar gekeken naar het allerlaatste verkiezingsdebat. Na afloop deden we met elkaar de nabeschouwing die gelukkig geen spanning opwierp omdat we met z'n allen in dezelfde politieke hoek zitten. Ons bordje eten hebben we voor deze keer op schoot leeg gegeten. 

De volgende dag begon natuurlijk weer met eten. Gerrit en ik hadden de ontbijttafel klaar gemaakt en we hadden voor elk wat wils. Naar mijn idee zaten we met zijn allen super gezellig en als haringen in een ton in onze keuken.

Ook voor deze dag hadden we een plan...En we hadden geluk want het weer zou prima worden, zelfs met een waterig zonnetje erbij. We konden wandelen in Tiveden. Daar is het prachtig in elk seizoen. Na enig porren van mijn kant, lukte het een ieder zich los te weken van de ontbijttafel om de wandelschoenen onder te binden. 

Het werd een prachtige wandeling. We namen de paarse route vanaf de hoofdingang. Die voert je langs het water naar Vitsand. Een wandeling door het bos waarbij je regelmatig moet klimmen en klauteren over de rotspartijen die Tiveden zo kenmerken.

'de hobbits' lijkt het wel

het strand van Vitsand

nog even doorlopen en dan tref je dit fantastische steenmannetje aan als een buddha op een rots in het water

Wanneer je loopt naar Vitsand is de paarse route toch wat een heen en terug wandeling, daarom besloten we op de terugweg de afslag naar 'Stenkälla' te nemen. Die route toont je Tiveden in zijn volle glorie. Je klautert er over echt enorme rotspartijen. Soms was het nog even oppassen op de gladde rotsen. Maar hoe indrukwekkend....

Een jas is niet echt nodig bij dit deel van de wandeling

Tiveden heeft ons ook ditmaal niet teleurgesteld, waarom gaan we niet vaker vraag ik me af....

Thuis werden we ook nog eens getrakteerd op een schitterend uitzicht!

Wat was het mooi zo met elkaar! 

Ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd........