Zo zit je midden in een reportage vakantieblogjes en zo word je na een bezoekje aan Nederland weer een beetje ziek en schiet daardoor het schrijven van de aanvullende blogjes erbij in. Niets aan te doen. Ik knap nu, na heel veel gehoest en geproest weer op en zit vanavond voor het eerst weer achter mijn computertje.
Na ons bezoek aan Metz reden we naar Luxemburg. Daar was ik nog nooit echt geweest. Ja wel op doorreis met bestemming Frankrijk of Spanje en dan nog eventjes tanken in Luxemburg maar verder niet. Ik vind Luxemburg een positieve verrassing. Een land met een glooiend landschap, mooie natuur, niet al te druk en opgeruimd en schoon.
We vinden er een mooie camperplaats in Vianden. We staan hier aan de rivier de Oer waarlangs je mooi kunt fietsen en die deels de grens met Duitsland vormt.
Vianden is een leuk stadje dat een historisch zelfs middeleeuwse sfeer ademt. De grote trekpleister is het kasteel van Vianden.
Wij bezochten dit gerestaureerde kasteel met een reden. Toen Gerrit een jaar of 12 was heeft hij dit kasteel ook bezocht samen met zijn zus Margriet en haar man Kees. Destijds was er van het kasteel niet zo heel veel meer over, het was een ruïne.
Nu gingen we samen terug naar het kasteel dat in 1977 in eigendom van de staat is gekomen en geheel is gerestaureerd. Voorafgaande aan de restauratie is er veel onderzoek gedaan naar de verschillende verbouwingen die het kasteel door de eeuwen heen heeft ondergaan. De eerste bouw was zo rond het jaar 1000. Van een kasteel was destijds niet echt sprake, het was meer een huis met een ommuring, een versterkte hof van Frankische adel.
De latere verbouwingen maakten het tot een groot kasteel, een van de belangrijkste in West Europa.
De graven van Vianden, een invloedrijke adelijke familie met banden met het Huis Nassau, hebben het kasteel in de 12e en 13e eeuw sterk uitgebreid. In 1417 kwam het kasteel in handen van het Huis Nassau en later van Oranje-Nassau. Het was in deze periode waarin het kasteel niet meer een primaire woonfunctie had en ook geen politieke betekenis meer, dat het in verval raakte. In 1820 verkocht koning Willem I van Nederland het kasteel aan een particulier die het zag als een winstobject en onderdelen van het kasteel, zoals de houten vloeren, stenen bogen, dakbedekking en goten en regenpijpen van koper, verkocht en de plek gebruikte als een steengroeve. Zo veranderde het eens zo statige kasteel in een ruïne.
We zijn twee dagen in Luxemburg gebleven, naast ons bezoek aan het kasteel hebben we er veel gefietst. De omgeving is prachtig
Toen werd het tijd om naar Nederland door te reizen in verband met de verjaardag van onze oudste kleinzoon. Hij is 4 jaar geworden en gaat nu naar de basisschool. Ook brachten we weer een bezoek aan Dordrecht waar een ingepland klusje op ons wachtte. Het inbouwen van een wasmachine kast in een kast. Gerrit en Greetje deden dit samen en ik keek ernaar (nog steeds niet fit) en ik las een prachtig boek van Jan van Aken getiteld 'De Valse Dageraad'. Prachtig weer dit boek, met een verhaal dat zich afspeelt rond het jaar 1000 en waarin de hoofdpersoon, een bijna 100 jarige monnik, het perkament van een bijbel afkrabt om er zijn eigen levensverhaal in te schrijven. Dat levensverhaal is zeer bijzonder en kleurrijk. Ik heb het boek in een soort van roes uitgelezen.
Nu staan we nog even een paar dagen op Møn. We fietsen veel en ik knap weer ietsje op, we genieten van het heerlijke weer dat we hier nog hebben!
Morgen dat is dan woensdag 1 oktober steken we over naar Zweden. Heerlijk toch weer dat Noorden!!
Heb het goed en ontvang een warme en vooral vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten