zaterdag 3 september 2022

Een week in vogelvlucht

Zo dit was wel weer een weekje met van alles wat, ik wil niet zeggen dat we het druk hebben, we zijn tenslotte pensionado's maar onze tijd is goed bezet. Maandag en dinsdag hadden we de wekker op 6.00  uur staan. We moesten o.a. met de auto naar de garage in Mariestad en met Gösta naar de dierenarts in Skövde. Dinsdag togen we naar het makelaarskantoor waar de overdracht van het huis van Henk en Chang plaats zou vinden. Wij waren gemachtigd om dit voor hen te doen en we vonden dat wel heel bijzonder! Al deze zaken verliepen gelukkig voorspoedig. In Zweden vindt het passeren van de koopakte niet plaats op een notaris kantoor maar wordt dit allemaal keurig verzorgd door de makelaar zelf. We zaten daar gemoedelijk in een historisch pandje midden in de oude binnenstad. Na het afhandelen van de administratieve zaken zijn Gerrit en ik naar het huis gegaan voor de 'tillträde' (de toegang tot het huis).




Van binnen zag het er nog steeds helemaal puik uit en in opdracht van Henk hebben we een controle gedaan van de vloer. Henk wil namelijk vloerverwarming aanleggen en daarvoor moest de situatie onder de vloer in beeld worden gebracht. Hiervoor had Gerrit wat gereedschap meegenomen dat we als een cadeau voor het nieuwe huis hebben achtergelaten.




De situatie onder de vloer zag er goed uit zodat na het nemen van enkele maten nu de spullen besteld kunnen worden. Henk en Chang hopen over niet al te lange tijd met deze klus te starten. Natuurlijk hebben we ook even de meterstanden opgenomen. Dat is slechts voor de zekerheid omdat vanaf dit moment de bestaande contracten voor de nutsvoorziening digitaal aan de nieuwe eigenaars zijn gekoppeld. 

Woensdag en donderdag waren weinig spectaculaire dagen. Ik heb de poets ter hand genomen en Gerrit heeft in de tuin gewerkt, een mooi traditionele rolverdeling dacht ik zo. 
We hebben frisse bloemen geplant in de bakjes op de palen van de oprit en bij de voordeur, onze violen hebben dit jaar lang gestaan maar waren nu toch echt uitgebloeid. 




Gisteren hebben we weer afscheid genomen van Greetje, ze is nu weer naar Engeland vertrokken.

Hier zit ze in de trein die haar naar Göteborg gaat brengen en als je goed kijkt zie je in de weerspiegeling in het raam dat wij op het parron staan om nog een laatste foto te nemen en haar uit te zwaaien. We hebben heel leuke weken gehad met elkaar en kijken vanaf gisteren weer uit naar de volgende keer.

Na het afscheid hebben we boodschappen gehaald. Die wilde ik deze keer voor het eerst betalen met 'Apple pay' maar dat ging nog niet een twee drie. Thuis eerst nog maar eens doorlezen. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik de hele dag met mijn telefoon in de broekzak loop en er in die telefoon al mijn belangrijke pasjes zitten. Je moet er niet aan denken wat dit voor consequenties heeft wanneer je hem verliest of wanneer de telefoon gestolen wordt. Nu dus alle pasjes eruit gehaald en morgen nog eens een poging doen tot betalen met deze tool. Dan zal het me wel lukken denk ik.

Met de auto vol boodschappen zijn we op de namiddag naar Fr. en S. gereden. Vorig jaar zomer hebben ze bij 'Din murare' (jouw metselaar (bedrijf)) een houtkachel besteld en deze week is die geïnstalleerd.  Dat was nog even een hele ingreep omdat het huis geen schoorsteen had en deze dus nog aangebracht moest worden. Net als onze kakelugn kan deze kachel tweemaal per dag worden gestookt met zo ongeveer 5 stukjes hout waarna hij dat 8 uren lang warmte afgeeft. Zoveel, volgens de Murare, dat de hele beneden verdieping ermee verwarmd gaat worden. Dat is dus mooi klaar voordat deze dure winter zijn intrede gaat doen. Een opgeluchte Suzanne zei ons de winter nu met meer vertrouwen tegemoet te zien :-). We hebben nog even bij hen gegeten en zijn toen weer snel naar onze viervoeters gegaan.


Gerrit en ik kijken uit naar de komende week! We krijgen bezoek van Theo en Marlies. Theo en Gerrit zijn bevriend sinds hun middelbareschooltijd. Ze zaten samen op het Lienward College in Leeuwarden. Sinds wij als dames aansloten is het een vriendschap van vier geworden, heel dierbaar. Nu komen ze voor het eerst naar ons toe, een uitgesteld bezoek vanwege de pandemie. Volgens ons zijn we er helemaal klaar voor :-)

Wel een week in vogelvlucht, de komende week zal ik ook weinig tijd hebben voor het schrijven van mijn blogjes. Dat komt wel weer wanneer straks de winterrust over ons heen daalt.

Ontvang een heel hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten