donderdag 20 februari 2025

het verhaal van de loodgieter, de arborist, de schoorsteenveger en de keurmeester

Volgens mij ben ik nu eindelijk weer een beetje beter aan het worden. Het was een heel vreemd ziektebeeld. Eerst ziek, toen wat beter, toen weer ziek, en weer wat beter en daarna weer ziek en nu weer beter maar nu zonder koorts en met energie. Tot zover de update!

Op de goede dagen gingen we kortstondig wel even naar buiten. Vooral om met Gösta te wandelen. Even de neus in de frisse lucht. Maandag liepen we het dorp uit en zagen we aan de kant van de weg een groot gat. Of eigenlijk was het gat op zich niet heel groot en is een een soort van toegang tot een ruimte onder het wegdek. Er staat nog niet een bord bij. Het lijkt me een linke ontwikkeling maar meestal is het zo dat oplettende dorpsbewoners, en die zijn er zeker, wel een melding doen bij trafikverket. Ik zal vanavond nog even op de FB site van ons dorp kijken of er iets over vermeld staat.


Dinsdagmiddag zou de loodgieter langskomen voor het vervangen van een gietijzeren afvoerbuis in de kelder. We hebben 1,5 jaar op deze afspraak moeten wachten. Gerrit had vooraf een aantal foto's gestuurd over de bestaande situatie. Ze kwamen idd langs op dinsdag maar ze hadden maar één bocht meegenomen terwijl er twee nodig zijn. Dat gaat dus niet. Onverrichter zake zijn ze weer naar Hova gereisd met de belofte dat ze de volgende dag 's ochtends terug zouden komen met twee bochten. Ze kwamen idd de volgende ochtend met een zak vol bochten. Gerrit benoemde nog even dat ze nu echt wel genoeg bochten hadden maar ze vonden het geloof ik niet echt een grappige opmerking. Nu is het ook niet het allerleukste werk om zo'n oude afvoerbuis weg te halen. Hij dient voor het afvoeren van het keukenwater (het kan dus nog erger). Op de foto hieronder zie je de oude situatie. Die afvoer heeft een bijna horizontaal deel en dat is precies het pijnpunt. Daar blijft natuurlijk het e.e.a. op liggen en daar op die plek was de afvoerbuis helemaal doorgeroest. We hadden er al duct tape omheen gedraaid om te voorkomen dat de buis zou knappen. De mannen vroegen al aan Gerrit wat de functie was van de tape. Zijn antwoord dat dit was om te voorkomen dat de buis uit elkaar zou vallen maar dit antwoord  maakte niet zo heel veel indruk. Eigenlijk waren ze zomaar klaar met dit klusje. We hebben nu een grijze PVC buis.

oude situatie

nieuwe situatie

Wij zijn blij dat de klus nu geklaard is! Toen ook de arborist langs was geweest voor het opnemen van een oude Lindeboom waar je van onder tot boven doorheen kunt kijken en die staat in de hoek bij het houthok en de spa omgeving, was het wachten op de schoorsteenveger. Het was deze keer een 'zij' net als de vorige keer. De kachels zagen er prima uit zei ze geen op of aanmerkingen op de wijze van stoken. Voordat de schoorsteenveger komt maken we de kachels helemaal schoon en alles ziet er nu weer proper uit. Het geeft mij altijd een fijn gevoel dat de schoorsteen weer is geveegd!

Woensdag moest de vervuiler voor de keuring. De afspraak kun je van tevoren via internet inboeken. We hadden een tijd om 14.30 uur met 150 SEK korting. De roetuitstoot (K-Värde) wordt bij zo'n keuring gemeten en die bedroeg 0.02, de maximale waarde is 1.5. Een heel mooie uitkomst dus.


Ik mag hem van Gerrit nu dan ook niet meer de vervuiler noemen. Overigens kwam onze XC 70 met glans door de keuring.  Vooral bij het testen van het afnemen van de trekhaak (iets waarop Gerrit extra voorbereiding had getroffen omdat we hierop éénmaal werden afgekeurd omdat we het sleuteltje ervan niet bij ons hadden), hoorde Gerrit de keurmeester zeggen 'perfekt!!'. Dat doet een mens goed! 
Ik heb de meeste info omtrent dit onderwerp uit tweede hand want ik ging niet mee naar de keuring. Ik liep uit veiligheidsoverwegingen in de Dollarstore. Dat hoefde natuurlijk al lang niet meer want de virale fase is al lang voorbij maar vlak bij iemand staan snuiven en hoesten dat wil ik niet. Vandaar de Dollarstore, waar ik overigens met de 'ziel onder de arm' rondliep omdat ik me niet goed voelde. Ik kocht er alleen maar een schuurspons op een soort van afwaskwasthouder om de WC mee schoon te kunnen maken. 

Verheugd dat dit allemaal weer achter de rug was gingen we op de terugweg nog even naar het Vikenmeer. Het was er prachtig!!



overal ijs!

als kers op de taart kwamen we ook de groep herten weer tegen.

Vandaag is het donderdag. Ik heb nu echt de overtuiging dat ik weer helemaal beter word. Ik voel de energie terugkomen. We hebben heerlijk gewandeld met Gösta en daarna hebben we in de tuin gewerkt. Bij de wandeling passeerden we de beek die uitmondt in het meer. Je ziet het ijs wel 20 cm boven het water hangen. Het water stroomt onder het ijs door.


 We hebben deze hele week heerlijk winterweer. We besloten te gaan snoeien op de kerkgrond. Die grond is niet van ons maar we onderhouden het wel. Aan de rand van de kerkgrond staan wat groepjes bomen waartussen struikgewas groeit. Dat laatste dat snoeien we weg omdat het heel wild in elkaar groeit. Een aantal bomen halen we ook weg omdat ze in elkaar groeien en te dicht op elkaar komen te staan. Gerrit zaagt en ik ruim op.

Het is nog niet helemaal klaar maar het ziet er al veel beter uit!

Op de foto hieronder zie je de oude Lindeboom staan. De boom tussen het houthok en de sauna. Er is al eens een helft vanaf gebroken met een storm. Nu kun je er helemaal doorheen kijken en dat is ook de reden dat we hem zelf niet omzagen. Dat doet de Arborist voor ons die gaat de boom van boven naar beneden ontmantelen. Wanneer precies dat weten we nog niet maar binnen een paar weken. Hij gaat dan ook de 'stubbe' wegfrezen. De 'stubbe' dat is het deel dat achterblijft in de grond wanneer de boom is omgehaald.



Wel al met al een heel verhaal en dat terwijl je het gevoel hebt niets te beleven...... Ik hoop maar dat jullie het allemaal goed op de been houden!! Ontvang een warme en vooral vredevolle groet van ons en wordt vervolgd......








 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten