Winter

Alweer een week voorbij. Het nieuwe jaar is in volle gang! We hebben hartje winter met soms donkere en soms heel mooie winterse dagen met zon. Vanochtend zaten we in de keuken met ons ontbijtje en leek het zo uit het keukenraam net wintersport vakantie. Dan heb je echt zin om naar buiten te gaan. Dat deden we ook om de wandeling met Gösta te maken. Toen we echter een voet buiten de deur zetten bleek er een straffe harde wind te staan. Ik trok  Gösta nog snel een jas aan om zo zijn longen wat te beschermen tegen de ijskoude wind en daarna zetten we de stap erin. Ik had zo in mijn hoofd om naar het Vikenmeer te lopen maar onderweg verloor ik ongemerkt mijn spijkerband voor onder de schoen. Op een gegeven moment glibberde ik alle kanten uit. We zijn toen weer teruggekeerd om hem te zoeken. Gevonden ook nog! 

 We waren nog maar net gekeerd of Gerrit zag in de bossages een stel elanden staan. Zie je ze ook? Rechts van de paal zie je een donkere vlek. Twee elanden. Eentje ging liggen en de andere bleef ons aankijken.

Maar wat was het mooi in het 'Vångdalen' vandaag. 

Jammer dat we niet verder konden lopen vanwege de gladheid en de ontbrekende spijkerband onder mijn laars.

Soms zijn de weerscondities zo erbarmelijk met dan weer sneeuw en dan weer dooi, dat we Gösta een stel schoenen aantrekken. Dit om te voorkomen dat er allemaal sneeuw tussen zijn tenen gaat zitten en hij de kussentjes onder zijn poten beschadigd. Hij loopt dapper door met zijn schoenen aan. 😂

Dit stukje daarop kun je wel schaatsen.

Onze vogelvoeder hanger controleren we zorgvuldig. Nu het zo koud is kunnen de vogeltjes wel een beetje hulp gebruiken bij het vinden van voer. De vogel op de foto is geloof ik geen ekster. Die zou zichzelf namelijk moeten kunnen redden maar doet zich af en toe ook wel tegoed aan onze lekkernijen.

Gerrit is in zijn werkplaats met een klusje begonnen. De vakantie is nu immers voorbij 😊 Hij heeft de twee witte terrasstoelen uit elkaar gehaald. Ik was door eentje heen gezakt, twee maal zelfs, dus tijd voor reparatie. Nu blijkt dat er best veel gerepareerd moet worden. Soms een stoelpoot, soms een raamwerk van het zitgedeelte. Straks wanneer hij klaar is met het maken van de vervangende delen, kom ik weer in actie met mijn verfbussen. Zo is het straks mooi klaar wanneer het weer voorjaar wordt. We kunnen natuurlijk ook nieuwe kopen maar we zijn eigenlijk wat gehecht aan deze stoelen, die al op leeftijd zijn maar erg lekker zitten. En met de kussens die we ervoor hebben gemaakt staat het ook heel vrolijk en gezellig op ons zuid terras. We vonden deze stoelen destijds op de Zweedse Marktplaats. Ze waren bij de aankoop al weet ik hoeveel jaren oud maar hadden altijd binnen gestaan op de overdekte altan. Straks na de reparatie kunnen ze denk ik weer jaren mee.

Het mooie van repareren is dat Gerrit zijn 'overschothout' ervoor kan gebruiken. Klussen is mooi werk maar je houdt altijd materiaal over. Nu heeft hij in de kelder een soort van kamer waar hij dit hout kan bewaren. Het is een heerlijk gevoel dat je in dit overschot kunt zoeken naar een stuk dat je goed kunt gebruiken.

de bril moet erbij op tegenwoordig

Vorige week zondag aten we onze eerste Semla van dit jaar. Je ziet ze nu na de kerstdagen en oud en nieuw, overal in de supermarkten en bij de bakker liggen. Semla is van oudsher een lekkernij dat voorheen uitsluitend werd gegeten op de dinsdagen tijdens de vastentijd (40 dagen voor pasen). De eerste keer dat de Semla wordt genoemd in een christelijke context is 1541 in Gustav Vasa's bijbel. Het eten van de Semla is klaarblijkelijk al een oude traditie. Tegenwoordig worden er per jaar in Zweden 50 miljoen Semla's gegeten in de periode tussen begin januari tot Pasen. Maar eigenlijk beginnen we dus te vroeg met het eten van de Semla. Na Pasen verdwijnen ze weer uit beeld.

Ik stop nu maar met schrijven voordat dit blogje te lang gaat worden. Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van ons!

Wordt vervolgd.....