Woensdag, na ons nachtje aan het Usken meer, gingen we eerst naar het huis van Henk en Chang en Emke. Twee keer eerder hebben we daar het gras gemaaid maar dat hoeft deze keer niet. Nu alleen even controleren of alles er goed gaat. We waren snel klaar. Het huis blijft goed op temperatuur en het water in de vloerverwarming blijft ook goed op niveau. Alleen de radiator in de garage een heel klein beetje open gezet zodat deze niet bevriest. De post even opgehaald bij de buurman en daarna het water in de camper nog aangevuld en toen waren we alweer klaar.
We gingen een volgend plekje zoeken en vonden dat eigenlijk al heel snel. Tussen Lindesberg en Kopparberg ligt aan de weg 50 een dorpje Löa. Dat dorpje is in tweeën gesplitst door deze weg zodat je nu een 'västra Löa' en een 'östra Löa' hebt. Wij staan in 'östra Löa'!
Daar is een prachtige camperplaats zelfs met stroom en gelegen aan een beekje. Dat is wel even een dingetje wanneer je zo laat in het jaar met de camper op stap bent. Je moet eigenlijk van tevoren wel weten waar je gaat staan omdat het al heel vroeg donker is. Veel tijd om te zoeken heb je niet.
Östra Löa is een dorpje dat je al snel over het hoofd zou zien. Toch heeft het in lang vervlogen tijden een grote rol gespeeld in de Europese ijzerproductie. De restanten van dit verleden zijn in het dorpje nog steeds te vinden. De ijzer oven functioneert natuurlijk niet meer, die is in 1908 gedoofd. Later is deze oven als monument gerestaureerd en nu is het een sierraad in het dorp. Zomers is het een museum waar je zelfs een rondleiding kunt krijgen. Nu, zo tegen de winter, is alles gesloten. We konden er bijna helemaal omheen lopen en het was voor ons ook nu leuk om te zien. Op de informatieborden bij de ijzeroven was veel te lezen over het proces van ijzererts versmelten tot ijzer.
Op het informatiebord bij de camperplek staan twee wandelroutes aangegeven. Die hebben we vandaag gelopen. Prima te doen, niet al te lang en door een mooie bosachtige omgeving.
Ik heb het over een dorp maar eigenlijk is Löa een soort van buurtschap. Her en der zijn de huizen over de omgeving verspreid.
Eén van de gebouwen is een heel grote winkel waar geen nee te koop is. IJzerwaren diervoeders, huishoudelijke artikelen, touw, gereedschap, tuinartikelen noem maar op en het is er. Wij belandden daar omdat ons gas op was. De koelkast begon plotseling te piepen net toen we ons hadden geïnstalleerd en dan weet je het wel. Gelukkig had Gerrit op zijn eerste inspectieronde een bordje gezien waarop te lezen stond dat er in die winkel gas te verkrijgen was. Dat was even een gelukje. We hebben natuurlijk nog wel een fles gas bij ons maar die zit maar voor een kwart vol. Daarmee zouden we niet zo heel lang toe kunnen. Nu gelukkig dus weer een volle fles.
We vermaken ons prima en we hebben tot nu toe mooi weer met vooral vandaag veel zonneschijn.
Tot zover maar weer, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten