Van alles wat

Gisterochtend heeft de elektricien het stopcontact voor de oven aangelegd. Die doet het nu. We hebben de oven definitief geplaatst en Gerrit heeft daarna de handgreepjes op de keuken gemonteerd. Dat is een precies werkje want die wil je bij het lakenblokje natuurlijk allemaal precies onder elkaar hebben. Ook wil je voorkomen dat bij het boren en splinters van de laklaag van het kastje losbreken. Daarom schuifmaat erbij voor de maat en opnieuw schilderstape bij het boren. Zo komt het allemaal goed. Verder hebben we de plinten onder de bovenkastjes en nog een aantal vloer en zolderplinten gemonteerd. Dat maken we morgen af en dan kunnen we niet verder omdat alles wacht op het betimmeren van de achterwand en het aanbrengen van het tegelrandje boven het aanrechtblad. Dat doen we nu niet meer.

Ik begin al met het creëren van gezellige hoekjes in ons nieuwe gastenverblijf. Hier zie je onze nieuwe stoeltjes die heerlijk zitten. Ik heb de kast nog eens lichtjes geschuurd en opnieuw in de hardwad olie gezet. Het wachten is nu op leuke spulletjes om erin te zetten. Die ga ik deze winter verzamelen op Marktplaats.

Omdat het vandaag bijzonder mooi weer is en het een heel heerlijke avond is gaan we 's avonds nog even in de tuin werken. Om het huis heen staat allemaal Zevenblad en dat spitten we uit. Ik wil graag om het huis heen Hosta hebben omdat dit een mooie overgang geeft van het huis naar de tuin. Zo stranden we op de stronk van de Ceder die naast  het huis heeft gestaan en die door de vorige eigenaar al eens geheel terug is gesnoeid omdat die te dicht bij het huis stond. De stronk staat op de plek waar we volgend jaar een nieuw deel altaar willen realiseren. We hebben hem uitgegraven en stuk voor stuk de wortels doorgeknipt. Dan licht daar op een gegeven moment een stronk van 100 kg in de tuin. Hoe krijg je die weg.....?  Het steekkarretje bood uitkomst. We hebben hem achter in de tuin gedeponeerd.

De honden hebben vanavond de grootste pret. Nu het ietsje koeler is, worden ze actief en dat betekent verstoppertje spelen rond en in de grote struik in de tuin. Ze rennen eromheen Finn voorop en Arvid er achteraan. Ze rennen zo hard dat ik ze niet eens op de foto kan krijgen.
Op een gegeven moment wordt Finn moe en duikt hij de struik in. Arvid rent dan door en kan Finne ineens niet meer vinden. Na drie rondjes stopt hij dan en gaat hij staan voor het gat in de struik om Finn op te wachten. Dat gaat zo een aantal keren achter elkaar met het nodige geblaf en gegrom. Om een gegeven moment deponeren wij ze maar in de keuken om een beetje af te koelen. Finn had er wel een beetje genoeg van, bij het slapen gaan wilde hij niet bij Arvid in de bench.

Finne in volle vaart

Arvid bijna sneller dan het licht.