Gisteren, dat was maandag 3 november, gingen we boodschappen halen in Mariestad en Skövde. Twee boodschaplocaties omdat het lijstje wat specifieke zaken bevatte. Zo moesten we bijvoorbeeld bij de Jula een rubber halen voor op de hydraulische krik. Ik wilde graag naar de Elgiganten voor de aanschaf van oordoppen bij mijn mobiel. Bij die Elgiganten vond ik naast de doppen ook een verpakking fotopapier. Dat was ik ook al een poos van plan om te kopen maar vergat het steeds. Ik wil namelijk graag een aantal foto's uitprinten op fotopapier met als doel die foto's in een lijstje te plaatsen. Ik heb foto's van Gösta, natuurlijk van de kleinkinderen en ik wil een trouwfoto van Suzanne en Fredrik uitprinten.
Vanmorgen, toen Gerrit de garage indook om de winterbanden om de groene Volvo te zetten, ging ik aan de slag met het uitprinten. Aanvankelijk werden de foto's veel te donker. Ik heb ze wat lichter gemaakt en nu komt er een aanvaardbare foto tevoorschijn. Helemaal 100% mooi vind ik ze nog niet maar ik heb nu wel een foto van onze lieve en zo wezenlijk gemiste Gösta in een lijstje.
Wat mooi he, het doet bijna pijn ernaar te kijken. Ik heb een klein plekje voor hem ingericht in onze keuken, waar hij zo graag lag in zijn grote hondenmand. Er staat een batterij kaarsje bij. Nu heb ik daar ook de ingelijste foto bij gezet. Zo is hij toch nog een beetje bij ons ♡
Ja en dan het blad.....
Ergens bevindt zich hier de oprit maar waar.... Nog steeds hebben de beuken nog niet al hun blad losgelaten maar we moeten nu aan de slag. Toen het vanmiddag even droog was hebben we een begin gemaakt met het opruimen van de 30 kuub gevallen blad. In de achtertuin lijkt het nu alweer wat. Ik moest eerst nog even mijn tuinkledij aantrekken en toen ik de tuin inliep voor het maken van een 'voor' foto zat Gerrit al op de grasmaaier voor het bij elkaar blazen van het blad in rijen. Snel als de wind. De meeste mensen worden iets trager bij het ouder worden, bij Gerrit is het net andersom. Hij liep gisterochtend ook al een record op de vijf kilometer die hij een aantal keren per week hardloopt.
Wanneer het blad zo in rijen ligt zet Gerrit de sneeuwschuiver eronder om het vervolgens op te scheppen. Ik hark daarna het achtergebleven blad weer bij elkaar en zo werken we een aantal uren achter elkaar.
We hebben nu een begin in de achtertuin en namen en passant ook nog een klein deel van de oprit mee.
Nog even een 'tot slot foto' van de achtertuin.
En zo komt hij dan toch nog een keertje in de blog voorbij, die eens zo grote lieve reus van ons.....
het gedenkplekje met foto
Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons!! Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten