De afgelopen twee dagen, zaterdag en zondag, hebben we heerlijk in de tuin gewerkt. We hebben lekker voorjaarsweer en drinken koffie en thee op ons zuid terras. Het is daar dan wel 33 gr. C. Dat is natuurlijk een vertekende waarde want de temperatuur buiten is ongeveer 16 tot 17 graden C. Dat het op zuid zo warm wordt komt omdat de wind daar wordt gekeerd door het hoger gelegen terras op west.
Gisteren hebben we ons werkje aan de heesters voor in de tuin af gemaakt. Schoonzoeken en voorzien van bemeste aarde. Toen we daarmee bezig waren kwamen onze Syrische buren net voorbij wandelen. We maakten even een praatje. Het gaat hen goed en ze vertelden dat de situatie in hun geboorteland veel beter lijkt dan het was. Iedereen durft nu weer met elkaar te praten over hoe het gaat in het land. Ze hebben er vertrouwen in dat het nieuwe regiem het goede voor heeft met het land en wachten af hoe het komt wanneer er verkiezingen komen. Ze hopen natuurlijk op een democratie. Dan durven ze ook eens terug te gaan voor familie bezoek.
Toen dit klusje voor in de tuin klaar was hebben we nog de tuintjes rondom ons huis schoon gezocht. Daar ligt altijd nog wel een hoeveelheid herfstblad en zo in het voorjaar groeit er van alles wat er niet hoort. Een geduldig werkje. Gerrit deed het tuintje op zuid en ik deed het tuintje voor. Alle stenen wegrollen, schoonzoeken en weer terugleggen. Het snoeiwerk hadden we al gedaan.
Dat oogt weer netjes, zo voor pasen.
's Avonds deed ik nog de gekleurde veren in de Kolkwitzia. Nu zijn we dan echt wel geïntegreerd. Gekleurde veren in de tuinplanten is iets dat je in Nederland niet tegenkomt. Hier in Zweden zie je het overal. Het is een traditie die 'påskris' heet. Påskris is een paasdecoratie bestaande uit takken die worden versierd met kleurrijke veren of linten. Deze traditie stamt uit de 17e eeuw en is eigenlijk begonnen als een soort boetedoening voor het falen in de vastentijd. Zo wordt er tegenwoordig niet meer naar gekeken. De gekleurde veren staan voor het vieren van het begin van de lente, nieuw leven en vrolijkheid rond Pasen. De terugkeer van het licht na de donkere winter. Dat is in Zweden natuurlijk extra betekenisvol, gezien de lange winters en de donkere tijd.
Vandaag, zondag ben ik begonnen met het in de olie zetten van ons grote terras op west. Eerder had ik het hout al geboend met onze boenmachine. De zon scheen heerlijk vandaag, een uitgelezen moment om ook dit terras in de olie te zetten. Het terras was snel droog zo in de zon.
Vanavond hebben we onze buitenmeubeltjes weer neergezet en zo ziet het er allemaal weer heel gezellig uit.
Het was ook tijd om de al eerder gekochte blauwe en gele violen in de bakken te planten. Ieder jaar zet ik die bakken op de palen van de oprit. Die violen blijven bijna de hele zomer mooi!
Een van onze twee beuken heeft in de stam een soort van plantenbakje. Dat is daar zo gegroeid. Eerder vroeg ik aan de arborist of ik daar violen in zou kunnen planten. Dat was geen probleem, vertelde hij, dat kon prima. Dus vandaag heb ik ook dat speciale bakje van violen voorzien. Ze moeten natuurlijk nog wat uitgroeien en voller worden maar het staat best mooi.
Elk jaar probeer ik ook de Geraniums te bewaren. Ik snoei ze in het najaar terug en zet ze dan binnen in de garage. Daar staan ze min of meer in het halfdonker. Heel af en toe krijgen ze een drupje water, maar deze winter hebben we daaraan niet gedacht. Toch begonnen ze nu uit te lopen en eentje heeft er zelfs als een bloem. Hoe is het mogelijk!!
Ik heb de geraniums uit de bakken gehaald de oude aarde eraf geschud en opnieuw en in verse aarde in de bakken geplant. Nu maar afwachten hoe het ze vergaat. Vorig jaar lukte het om alle geraniums over te houden. Komt er echter nog een nachtvorst, niet onmogelijk in deze tijd, dan lukt het niet. Daar kunnen de geraniums niet tegen.
Ook voor op het stoepje van de voordeur heb ik de boel wat opgevrolijkt. Een pot met narcissen die heel mooi bloeien en twee aardewerken vogels een groene en een gele.
de kerstkrans kan nu wel worden weggehaald :-)
Wat hebben we veel gedaan de afgelopen dagen. Ik zit nu wel met spierpijn in de stoel maar dat komt omdat ik van het trapje van de altan was gevallen. Ik zou het blik olie openen maar dat wilde niet zo goed. Toen ik even een andere houding aannam stapte ik naast het trapje, verloor mijn evenwicht en viel ik achterover in het gras. Gelukkig niks gebroken maar hier en daar wel een pijntje. Dat was al de tweede keer deze week want afgelopen maandag, toen we nog bij Henk en Chang en Emke waren en snoeihout naar het stort brachten zaten mijn voeten verstrengeld in de takken en rolde ik ook over de grond. Ik heb mijn portie nu wel weer gehad, vanaf nu met beide benen stevig op de grond :-)
Het is alweer een heel verhaal geworden, voor de doorzetters dus :-)
Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons!! Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten