Flinke workout in de tuin

Vanochtend tijdens de wandeling met de woefen liepen we zelfs even in het zonnetje! Lang zou dat niet duren want dit kwam er op ons af..... 

We zagen onze plannen voor vandaag al in het water vallen. Maar gelukkig, de donkere lucht verdween en de dag verliep wat het weer betreft dan,  best wel redelijk. Zo konden we vandaag toch lekker in de tuin werken. 

Ja dat klinkt zo lieflijk 'in de tuin werken' maar je weet waarschijnlijk nog van gisteren, toen de arboristen langs waren geweest voor de Lindeboom.

Oh oh oh wat een puinhoop is het nu in die hoek van de tuin!

alles wel in mootjes van 30 cm..... dat dan wel weer

Om een indruk te geven van de omvang van de houtblokken is Gerrit er op mijn verzoek even bij gaan staan. Dat we deze blokken zo niet kunnen tillen is wel duidelijk. Daar moet eerst wat mee gebeuren.

Ik vertelde al eerder over het gat in de stam. Daarvan heb ik nu, om er een indruk van te geven, wat foto's genomen. 

De takken die de kroon vormden van de Lindeboom hebben we nu verzameld en bijgeknipt en die liggen nu in het grasland achter ons huis op een grote bult. Die wordt later door de arborist nog opgehaald zo is met hem afgesproken. Dus de kroon is nu verwerkt. 

Her en der verspreid liggen er stukjes stam van de dikkere takken die eveneens in mootjes van 30 cm zijn gezaagd. Die zijn we nu aan het verzamelen.

Dat is eigenlijk wel fijn werk want wanneer het dan zo ergens gestapeld in de tuin ligt, geeft dat een gevoel van orde. Het is echter zwaar werk want al die mootjes moeten we bij een heuveltje op tillen. Vaak groeien er ook nog dunne takjes aan en die knip ik er eerst af voordat ze worden gestapeld.

mooi geordend

Het tweede deel van de middag zijn we nog weer op de kerkgrond aan het werk gegaan. Daar moest nog een boom worden omgezaagd waarvan tijdens een storm een groot deel was afgeknapt. Dat is te zien op de foto hieronder, links van het midden.

We hebben het hele bosje daar wat uitgedund zodat niet alles meer in elkaar groeit.

Ook hier hebben we flink wat opruimwerk. We kunnen nog eventjes vooruit met al dit werk en zien het maar als een flinke 'workout', na een lange winterzit op de bank. 

De Volvo XC 40 recharge en de lindeboom

Gisteren, dat was maandag, konden we onze nieuwe auto ophalen uit Vara. Het was een grijze dag dus dat deed niet echt mee aan de feestvreugde!

Aangekomen in Vara waren we nog een uurtje te vroeg en daarom gingen we een kopje koffie drinken in 'Conditori Nordpolen'. Niet echt een toepasselijke naam want de noordpool is nog niet in zicht wanneer je in Vara bent, maar goed.... de koffie was lekker en het 'iets erbij' ook!

Daarna gingen we naar de garage. De introductie van onze nieuwe aankoop nam een goed uurtje in beslag. Onderstaande foto toont wel dat die introductie zeer grondig was 😜

Nadat alle formaliteiten waren afgerond zijn we naar huis gereden. Gerrit een stuk en ik een stuk en zo konden we mooi even wennen aan de auto. Gelukkig kregen we hem volgeladen mee zodat we ons geen zorgen hoefden te maken over een eventuele tussenstop met opladen. 

een en al concentratie.....

Omdat onze laadbox thuis nog niet is aangesloten hebben we vanochtend eerst een kabel aangeschaft waarmee we de auto vanuit het stopcontact buiten kunnen opladen. Dat buitenstopcontact loopt over drie fasen zodat we daarmee veilig kunnen laden. 

Gistermiddag kregen we ook nog een telefoontje van de door ons bestelde arborist. Hij zou vandaag (dinsdag) langskomen voor het omhalen van onze Lindeboom. Dat kwam goed uit! Het waarom van het omhalen van de Lindeboom heb ik eerder al beschreven. Hij was al stervende, de helft was bij een storm al eens afgeknapt en nu was de stam van de boom helemaal hol van binnen. Je kon er van onder tot boven doorheen kijken. 

Vandaag hebben we afscheid genomen van onze Lindeboom. Op de foto hieronder zie je de arborist in de boom klimmen. Hij gaat eerst de top laten vallen en daarna het onderste deel van de boom.

hier mist de boom al één van zijn zijtakken. je ziet hem naast de boom op de grond liggen.

en daar gaat het hele bovenste deel van de boom terwijl de arborist aan de zijkant hangt.

Een klein uurtje later was alles klaar. De boom lag om en de stam, of wat daar nog van over was, lag keurig in mootjes van 30 cm op de grond. Nu is het aan ons. We moeten opruimen. Eerst de takken op een bult (die wordt dan later door de arborist nog opgehaald), daarna de kleine stammetjes verzamelen en dan moeten we met de grote brokken in de weer. Wat een klus zo'n boom.

Om vijf uur zijn we vandaag gestopt met opruimen. Niet dat het klaar is maar we waren moe en het werd donkerder. Nog net zag ik aan de zijkant van de garage de eerste sneeuwklokjes uitkomen. Wat mooi! Een echt voorjaarsteken.

Jammer van die oude Lindeboom maar we wisten dat hij het niet lang meer zou maken. De arborist die onze bomen in 2016 snoeide zei al dat die boom aan het afsterven was. Hij gaf hem toen nog 6 jaar, het zijn er 8 geworden, niet gek. We zullen de boom missen want het is nu een leeg gapend gat zo tussen al die andere bomen in. Ik denk dat we er wel een nieuwe gaan planten.

Tot zover weer onze belevenissen. Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van ons!! Wordt vervolgd.......

 

het verhaal van de loodgieter, de arborist, de schoorsteenveger en de keurmeester

Volgens mij ben ik nu eindelijk weer een beetje beter aan het worden. Het was een heel vreemd ziektebeeld. Eerst ziek, toen wat beter, toen weer ziek, en weer wat beter en daarna weer ziek en nu weer beter maar nu zonder koorts en met energie. Tot zover de update!

Op de goede dagen gingen we kortstondig wel even naar buiten. Vooral om met Gösta te wandelen. Even de neus in de frisse lucht. Maandag liepen we het dorp uit en zagen we aan de kant van de weg een groot gat. Of eigenlijk was het gat op zich niet heel groot en is een een soort van toegang tot een ruimte onder het wegdek. Er staat nog niet een bord bij. Het lijkt me een linke ontwikkeling maar meestal is het zo dat oplettende dorpsbewoners, en die zijn er zeker, wel een melding doen bij trafikverket. Ik zal vanavond nog even op de FB site van ons dorp kijken of er iets over vermeld staat.

Dinsdagmiddag zou de loodgieter langskomen voor het vervangen van een gietijzeren afvoerbuis in de kelder. We hebben 1,5 jaar op deze afspraak moeten wachten. Gerrit had vooraf een aantal foto's gestuurd over de bestaande situatie. Ze kwamen idd langs op dinsdag maar ze hadden maar één bocht meegenomen terwijl er twee nodig zijn. Dat gaat dus niet. Onverrichter zake zijn ze weer naar Hova gereisd met de belofte dat ze de volgende dag 's ochtends terug zouden komen met twee bochten. Ze kwamen idd de volgende ochtend met een zak vol bochten. Gerrit benoemde nog even dat ze nu echt wel genoeg bochten hadden maar ze vonden het geloof ik niet echt een grappige opmerking. Nu is het ook niet het allerleukste werk om zo'n oude afvoerbuis weg te halen. Hij dient voor het afvoeren van het keukenwater (het kan dus nog erger). Op de foto hieronder zie je de oude situatie. Die afvoer heeft een bijna horizontaal deel en dat is precies het pijnpunt. Daar blijft natuurlijk het e.e.a. op liggen en daar op die plek was de afvoerbuis helemaal doorgeroest. We hadden er al duct tape omheen gedraaid om te voorkomen dat de buis zou knappen. De mannen vroegen al aan Gerrit wat de functie was van de tape. Zijn antwoord dat dit was om te voorkomen dat de buis uit elkaar zou vallen maar dit antwoord  maakte niet zo heel veel indruk. Eigenlijk waren ze zomaar klaar met dit klusje. We hebben nu een grijze PVC buis.

oude situatie

nieuwe situatie

Wij zijn blij dat de klus nu geklaard is! Toen ook de arborist langs was geweest voor het opnemen van een oude Lindeboom waar je van onder tot boven doorheen kunt kijken en die staat in de hoek bij het houthok en de spa omgeving, was het wachten op de schoorsteenveger. Het was deze keer een 'zij' net als de vorige keer. De kachels zagen er prima uit zei ze geen op of aanmerkingen op de wijze van stoken. Voordat de schoorsteenveger komt maken we de kachels helemaal schoon en alles ziet er nu weer proper uit. Het geeft mij altijd een fijn gevoel dat de schoorsteen weer is geveegd!

Woensdag moest de vervuiler voor de keuring. De afspraak kun je van tevoren via internet inboeken. We hadden een tijd om 14.30 uur met 150 SEK korting. De roetuitstoot (K-Värde) wordt bij zo'n keuring gemeten en die bedroeg 0.02, de maximale waarde is 1.5. Een heel mooie uitkomst dus.

Ik mag hem van Gerrit nu dan ook niet meer de vervuiler noemen. Overigens kwam onze XC 70 met glans door de keuring.  Vooral bij het testen van het afnemen van de trekhaak (iets waarop Gerrit extra voorbereiding had getroffen omdat we hierop éénmaal werden afgekeurd omdat we het sleuteltje ervan niet bij ons hadden), hoorde Gerrit de keurmeester zeggen 'perfekt!!'. Dat doet een mens goed! 

Ik heb de meeste info omtrent dit onderwerp uit tweede hand want ik ging niet mee naar de keuring. Ik liep uit veiligheidsoverwegingen in de Dollarstore. Dat hoefde natuurlijk al lang niet meer want de virale fase is al lang voorbij maar vlak bij iemand staan snuiven en hoesten dat wil ik niet. Vandaar de Dollarstore, waar ik overigens met de 'ziel onder de arm' rondliep omdat ik me niet goed voelde. Ik kocht er alleen maar een schuurspons op een soort van afwaskwasthouder om de WC mee schoon te kunnen maken. 

Verheugd dat dit allemaal weer achter de rug was gingen we op de terugweg nog even naar het Vikenmeer. Het was er prachtig!!

overal ijs!

als kers op de taart kwamen we ook de groep herten weer tegen.

Vandaag is het donderdag. Ik heb nu echt de overtuiging dat ik weer helemaal beter word. Ik voel de energie terugkomen. We hebben heerlijk gewandeld met Gösta en daarna hebben we in de tuin gewerkt. Bij de wandeling passeerden we de beek die uitmondt in het meer. Je ziet het ijs wel 20 cm boven het water hangen. Het water stroomt onder het ijs door.

 We hebben deze hele week heerlijk winterweer. We besloten te gaan snoeien op de kerkgrond. Die grond is niet van ons maar we onderhouden het wel. Aan de rand van de kerkgrond staan wat groepjes bomen waartussen struikgewas groeit. Dat laatste dat snoeien we weg omdat het heel wild in elkaar groeit. Een aantal bomen halen we ook weg omdat ze in elkaar groeien en te dicht op elkaar komen te staan. Gerrit zaagt en ik ruim op.

Het is nog niet helemaal klaar maar het ziet er al veel beter uit!

Op de foto hieronder zie je de oude Lindeboom staan. De boom tussen het houthok en de sauna. Er is al eens een helft vanaf gebroken met een storm. Nu kun je er helemaal doorheen kijken en dat is ook de reden dat we hem zelf niet omzagen. Dat doet de Arborist voor ons die gaat de boom van boven naar beneden ontmantelen. Wanneer precies dat weten we nog niet maar binnen een paar weken. Hij gaat dan ook de 'stubbe' wegfrezen. De 'stubbe' dat is het deel dat achterblijft in de grond wanneer de boom is omgehaald.

Wel al met al een heel verhaal en dat terwijl je het gevoel hebt niets te beleven...... Ik hoop maar dat jullie het allemaal goed op de been houden!! Ontvang een warme en vooral vredevolle groet van ons en wordt vervolgd......








 

'Göta kanal'

Nou.....ja..... wat is dit nou! Na mijn verjaardag vrijdag bleven S en Fr een nachtje slapen. Zo kunnen we dan de volgende ochtend even met elkaar ontbijten en de honden samen uitlaten. Daarna pakken ze hun spullen om weer naar hun eigen stek te gaan. Zo ook deze keer. Echter, terwijl zij hier nog waren begon ik steeds meer te hoesten en te snuiven en voelde ik me opnieuw weer ziek worden. Ik kon he tniet geloven. Je kunt begrijpen dat ik baalde als een stekker. Toen ze wegreden naar huis ben ik weer op de bank gaan liggen en later maar naar bed gegaan. Ik voelde me opnieuw ........ dikke koorts met hoesten en snuiven. Ik kreeg er ook al weinig opbeurende gedachten bij zo van 'dit komt nooit weer goed', ik zag de boer in z'n tracktor voorbij gaan en dacht 'die heeft nergens last van'. Oh wat was ik zielig!!

Gelukkig viel ik in een diepe slaap en toen ik de volgende dag (zondag) wakker werd voelde ik me een stukje beter. We zijn even een ommetje gaan rijden in onze vervuiler. Even naar het 'Göta kanal'. Daar was echt helemaal niemand en zo konden wij daar gerust een wandelingetje met Gösta maken. 

Het kanaal staat bijna leeg en al het water dat erin is achtergebleven is bevroren. We hebben 's nachts een temperatuur van - 15 ongeveer, overdag is het prachtig weer.

langs het kanaal zijn heel vool bomen gerooid

hier mond een drainagebuis uit in het kanaal. Een heel mooi gezicht zo met al dat ijs op de stenen bij de uitmonding van die pijp en langs de kant.

Na onze wandeling zijn we met een klein ommetje weer naar huis gereden. De foto hieronder is genomen bij Tåtorp. Er was zelfs iemand aan het schaatsen. Verderop op het meer was een heel grote groep aan ht ijsvissen. Dik ingepakt dat konden we zien want er stond een koude bries en daar midden op het meer en op het ijs is het werkelijk heel koud.

Wij gingen weer naar ons warme kacheltje. Morgen kunnen ze nog net even aan en daarna moeten de kachels afkoelen voor de schoorsteenveger die dinsdag komt. Een koude klus op het dak zo midden in de winter.

Wel dit is het weer voor vandaag. Heb het goed, blijf gezond en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij. Wordt vervolgd.....

 

Het was een mooie dag

Gisterochtend was het zover, zo rond half tien werd ik 68 jaar!. Ik kan het zelf eigenlijk niet geloven.... maar het is waar! Na het ontbijt moest Gerrit even een kleine bestelling uit de ICA halen. Hij kwam terug met een mandje vol bloemen, vier bouquetten. Elk jaar weer probeert hij aan mijn verjaardag een feestelijk tintje te geven zo ook dit jaar. Hij had ook al een programma bedacht en stelde voor te beginnen met een wandeling in Tiveden, even lekker in beweging en wat werken aan de conditie en daarna door naar Askersund om daar bij de banketbakker een lekker kopje koffie te drinken met een taartje. 

Een prachtig programma waarbij we ook nog eens prachtig winterweer hadden. Blauwe lucht en een heel klein beetje sneeuw.

Gerrit wilde ook even een foto maken van de jarige maar het leek mij wel leuk om even een verjaardag-selfie te nemen van ons samen. Wel daar staan we, één en al fleur!

En Gösta vond het er ook heerlijk hij zocht takken en sprong in de lucht. Dan weet je dat hij happy is.

Eigenlijk hadden Henk en Chang en Emke de hele dag zullen komen maar dat hebben we in overleg even uitgesteld. Ze gaan vandaag (zaterdag) naar Nederland, deels voor Chang haar werk en willen daar niet al ziek aankomen. Ze zullen er zeker iets oplopen want naar wat wij horen is het één en al griep en covid. Bij Femke en Louis heerst zelfs de 'mannengriep'. je zult het maar hebben!

Wel in Askersund hadden ze wel een taartje voor ons, heerlijk. We kochten er ook eentje om mee te nemen. Die hebben we in goed gezelschap 's avonds als toetje gegeten.

's Middags kwamen we weer thuis aan. We troffen voorbereidingen voor het eten 's avonds want Suzanne en Fredrik zouden na het afronden van hun werk naar ons toekomen. We maakten lekker nasi met saté in pindasaus en gebakken ei, wat hebben we dat lang niet gegeten. Heerlijk!

Hieronder nog even mijn bloemen...

's Avonds kreeg ik ook nog eens bloemen van Suzannen en Fredrik en wanneer ik nu de woonkamer inloop ruikt het er naar een bloemenwinkel, heerlijk!

De hele dag door stroomden de felicitaties binnen van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Dat is echt hartverwarmend! Soms denk je wel eens dat je zo langzamerhand wat uit beeld raakt na al die jaren maar na een dag als vandaag vervliegt die gedachte als sneeuw voor de zon. Dankjewel allemaal, mijn nieuwe levensjaar begint in elk geval met een flinke boost, door jullie gegeven 😀

En nu is het weer voorbij, ik ben weer beter en Gerrit en ik zijn bezig met het maken van plannen voor de komende tijd. Dan heb je iets om naar uit te kijken en dat is altijd fijn!

Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd......