Apparaten

Schrijf ik net in mijn vorige blog dat het leven hier bij ons heel rustig is momenteel en volgt er een week waarin we zomaar voor de vierde dag op een rij op stap zijn. Eén activiteit daarvan stond ingepland en dat was de service beurt voor Bosse. Elk jaar is dat een terugkomend iets, service voor de motor en service voor het woondeel. Dat betekent meestal de ene dag brengen en de andere dag ophalen, en daarvoor met twee voertuigen moeten rijden.  

Afgelopen dinsdag had ik een afspraak bij de audicien. Al langere tijd vernam ik dat mijn gehoor niet optimaal is. In een gesprek moet ik vaak aangeven dat ik het niet versta. In het afgelopen weekend zei Fredrik iets tegen mij en ik verstond hem helemaal niet. Ik vroeg hem het nog eens te zeggen en toen verstond ik hem nog niet. Heel ingewikkeld was het niet wat hij zei. Ik baalde er verschrikkelijk van. Bij het gebruik van mijn computer met de 'oordoppen' aangesloten bemerk ik dat mijn rechteroor slecht hoort. Ik dacht al even dat de oordop niet goed meer werkte. Maar stop ik die in mijn linker oor dan kan ik er prima mee horen. Oeff..... wat een confrontatie. Gerrit en ik hebben wat dingen op een rijtje gezet en we besloten een afspraak te maken bij een audioloog. Gelukkig kon dat op korte termijn, er was op dinsdag nog één plekje open in Örebro. Die plek hebben we gereserveerd. Het gehooronderzoek gaf een heel duidelijke uitslag. Het advies was een gehoorapparaat voor beide oren. Ik had het verwacht!

Het gekozen apparaat heeft de mogelijkheid gekoppeld te worden met TV en computer en telefoon. Voor mijn computer moest ik dan een koppeling aanschaffen omdat die te oud is. Nu zagen wij bij de Elgiganten dat je een nieuwe kunt kopen met een flinke korting in de 'Black Week' weken. Dat scheelt dan ook weer de aanschaf van het koppeling-apparaat. Die keuze hebben we ook maar gemaakt. Dan alles maar in één keer.

's Ochtends naar Skövde gereden waar we eentje online hadden gereserveerd. We zouden hem bij de kassa kunnen afhalen. Toen we daar stonden kregen we te horen dat de reservering in andere stad was gedaan. Gelukkig had ik een sms waarin stond dat hij in Skövde klaarstond. Ze riep er een collega bij die aangaf dat ze het bestelde product uit de winkel kon halen. Kwam ze terug met twee pakken Lego! Wel dat was duidelijk niet onze bestelling. Ik snap nu ook wel dat haar collega mijn vraag of er een oplader bij de koop inzat, niet begreep :-) Toen werd er opnieuw in de computer gekeken en wat bleek, daar stond de door mij gereserveerde computer. Twee bestellingen onder één nummer op verschillende locaties en op eenzelfde tijdstip. Het systeem is niet helemaal waterdicht, dat blijkt. Maar ik heb hem!

Als deze het ook 10 jaar volhoudt dan teken ik ervoor!

Genoeg over het prothetiseren, zo blijkt dat namelijk te heten wanneer je een hulpmiddel gaat gebruiken.

Het is winter en dan heb ik meestal wel een breiwerkje voor de lange avonden. Je ziet het al voor je denk ik, zo'n dametje op leeftijd met in elk oor een gehoorapparaat en een breiwerkje op de pennen.... Ik brei een trui met een Fins motief. Nog een mouw en dan moet ik weer iets nieuws bedenken. (De foto is alweer van een paar dagen geleden). 

Vanmiddag ging de hele middag heen met het installeren van mijn nieuwe Mac. Alles werkt weer en zelfs de foto's laden gemakkelijk in, in het blog. Hij is nu helemaal bedrijfsklaar en dit is het eerste product dat eruit rolt :-) 

Ik denk dat we morgen weer een rustige dag hebben.....

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....

Winterrust

Geen vlokje sneeuw hebben we gekregen en dat terwijl  we ons zo goed hadden voorbereid op de code geel waarschuwing betreffende het weer. 😂 Volgende keer beter zullen we maar rekenen. Toch was de wereld wel een beetje wit geworden, bevroren vocht in de buitenlucht denk ik.

De dagen kabbelen momenteel een beetje voorbij. Dat ervaren we elk jaar zo rond deze tijd. Het tuinwerk is aan kant, het blad is verzameld en ons leven komt daarmee even in een andere versnelling. Ik houd daar wel van, even tot rust komen. De langere avonden, zo voelt het althans, dwingen het lijf ook in een rustmodus. 

Er is dan ook niet altijd een inhoudsvol blogje te schrijven, vandaar dat de frequentie een beetje naar beneden gaat. 

Even terug naar het weer. Geen sneeuw maar wel heel mooi winterweer met vorst. Gerrit en ik maakten een lange wandeling van 10 km, langs het meer en door de bossen. Echt zo prachtig. De dag ervoor hadden we ook al een behoorlijke wandeling gemaakt van 7 km en dat maakte dat we de smaak weer te pakken hadden gekregen. Heerlijk buiten zijn zolang het licht is buiten (en dat is dus niet zo vreselijk lang zo in de dagen voor de kerst).

Gisteren, dat was zondag, maakten we een wandeling langs het 'Götakanal'. Ik wilde die wandeling al een poosje maken echter we konden er niet komen. De weg langs Halna is afgezet. Het wegdek wordt namelijk op kwetsbare plekken versterkt omdat die weg volgend jaar opnieuw geasfalteerd gaat worden. In het weekend wordt er niet aan gewerkt en zo konden we er gisteren langsrijden. Het 'Götakanal' ligt er rustig bij, gelukkig gevuld met water, het is ook wel eens zo dat men het water uit het kanaal laat lopen voor het verrichten van werkzaamheden aan de walkant. Dat ziet er dan wat desolaat uit. Nu was het water oppervlak bevroren met een nog niet heel dikke ijslaag. Het was er bijzonder rustig, we kwamen niemand tegen en het was er volkomen stil. 

kijk, boven het Vikenmeer is de lucht blauw.

De storm van enige weken geleden, die bij ons een boom heeft doen sneuvelen, heeft ook langs het 'Götakanal' bomen geveld. Een wat verdrietig gezicht zo'n ontwortelde oude reus die zo mooi langs de rand van het kanaal stond.

Er viel ons ook nog iets op tijdens onze wandeling. Langs het kanaal loopt een grindpad voor de fietsers en wandelaars. Het hele stuk dat wij erop liepen zagen we her en der pootafdrukken. Nu zien we dat wel vaker maar dan gaan ze vaak vergezeld van schoenafdrukken van de eigenaar die de hond heeft uitgelaten. Nu waren die schoenafdrukken niet aanwezig. soms gingen de afdrukken even richting het water, soms gingen ze even de stuiken in maar steeds waren ze er weer. Het waren grote afdrukken, zoals Gösta die ook achter liet wanneer we daar met hem liepen. Ik heb er even een foto van gemaakt. De lengte en de breeedte van de afdruk is zo ongeveer 7 cm. Ik vraag me af of het een wolf is geweest die daar heeft gelopen. Jammer dat ik niet een scherpere afdruk kon vinden dan die hier op de foto's. 

De tijd van de kerstmarkten breekt hier ook weer aan. Voor ons gevoel is dat nog wat vroeg in de tijd maar hier heb je natuurlijk geen Sinterklaas. Je ziet menigeen dan ook al in de weer met het creëren van kerstsfeer in en om het huis. Wij zullen er binnenkort ook wel aan moeten geloven :-)

Afgelopen zaterdag was het kerstmarkt in ons dorp. Jammer genoeg lijkt het zo te zijn dat de markt ieder jaar een beetje in volume afneemt. Meestal zijn er zowel binnen als buiten kraampjes te vinden waar je (zelfgemaakte) kerstspullen kunt kopen. Nu waren de uitstallingstafels binnen niet eens allemaal bezet. 

je ziet het... het is niet erg druk op de kerstmarkt

zelfs de kerstman was aanwezig

Hieronder nog twee afbeeldingen die we namen tijdens een klein tochtje in de omgeving waarin wij wonen. Ook de natuur in winterrust.

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....

We hebben winterse omstandigheden

Het afgelopen weekend hadden we het weer gezellig druk. Henk en Chang en Emke kwamen het hele weekend bij ons en Suzanne en Fredrik waren er ook een nachtje voor een gezellige vrijdagavond met elkaar en om Sevs te brengen. Zelf gingen ze een weekend naar Göteborg om een concert bij te wonen. 

Na een regenachtige week met een overdaad aan grijs weer was het een verademing dat de zon vrijdag scheen. Die dag zijn we dan ook bijna de hele dag buiten geweest. Henk ging zijn banden wisselen voor de winterversie en daarna gingen we met z'n allen bladruimen. Henk en Gerrit deden de grote meuk en de meiden verrichtten hand en span diensten. Maar wel heel gezellig zo met elkaar!

Zaterdag was het wederom mooi winterweer. Ja je leest het goed, het vriest en er wordt sneeuw verwacht. Wij gingen zaterdag naar Skövde. Eerst naar Billingen voor een wandelingetje en voor Emke om te kunnen steppen op haar nieuwe step. Het was echter koud en toen iedereen een aan het verkleumen was doken we het winkelcentrum in om een beetje op te warmen.

Billingen dat is een bergrug bij Skövde en daar vind je veel mogelijkheden tot het beoefenen van sport. In de afgelopen jaren is het gebied helemaal op de schop geweest en het ziet er nu echt fantastisch uit. Jong en oud kan zich daar vermaken, zeker wanneer het echt winterweer is met vorst en sneeuw. Er is zelfs een grote skipiste. De eerste sneeuw is er nu gevallen en deze week komt er zoals gezegd meer.

In het winkelcentrum mocht Emke van pake even rijden in het treintje.

Zondag ging iedereen weer naar huis, ook Sevs. Overdag scheen de zon in de kamer en had hij zich een heerlijk warm plekje veroverd. Zo kom je de dag wel door!

Maandag moesten we opnieuw naar Skövde. We brachten ook even een bezoekje aan de Eriks Hjälpen, de Second Hand. Toen we de winkel weer uitliepen was de lucht grotendeels oranje. Een heel bijzonder gezicht.

Vandaag, dinsdag 18 november, maakten Gerrit en ik een heerlijke wandeling door het Vångdalen. Momenteel zijn ze daar bos aan het kappen. Op de foto zie je in het midden een zwart gat, dat is zo ongeveer de plek waar de kap plaatsvindt. We hopen maar dat ze ook nog wat bos laten staan, wij hebben er namelijk het uitzicht op. Wordt er eenmaal gekapt dan duurt het wel tien jaar voordat zo'n stuk bos weer een beetje oogt.

Hieronder nog wat foto's die ik tijdens de wandeling nam.

het ijs ligt al op het weiland

De begraafplaats uit de ijzertijd, precies achter ons huis.

We zijn benieuwd hoeveel sneeuw er woensdag gaat vallen, we hebben in elk geval al een code geel voor het weer. Gerrit zet de spijkerbanden vandaag onder de rode Volvo. Mocht er heel veel sneeuw vallen dan hebben wij in ieder geval 'grip' :-)

Heb het goed en ontvang een winterse en vredevolle groet van ons, wordt vervolgd......

 

Stockholm

Zo tegen het einde van onze lange vakantiereis, toen we in Nederland waren, bedacht ik ineens dat het wel eens zo kon zijn dat onze paspoorten bijna verlopen zouden zijn. Ik herinnerde me nog dat we destijds in de maand januari nieuwe hadden aangevraagd maar in welk jaar dat nu precies was, dat was me ontgaan. Dus snel gecheckt en ja hoor, januari 2026 zouden ze verlopen. Er moeten dus nieuwe worden aangevraagd. Nu waren we nog in Nederland dus snel uitzoeken wat er allemaal nodig is voor het aanvragen van een nieuw paspoort en wonende in het buitenland. Daarvoor heb je een handige checklist en die pakten we erbij. Een aantal zaken hadden we bij ons, een nieuwe foto zou snel zijn gemaakt bij een fotograaf maar een kopie van onze trouwakte.... die hadden we niet. We concludeerden dat de aanvraag in Nederland er niet inzat. Wel niet getreurd, het kan ook prima in Stockholm bij de ambassade. We zouden het oppakken zodra we weer terug waren van onze vakantie op Rhodos. De afspraak was snel gemaakt via internet en we hoefden niet eens zo heel lang te wachten, een aantal weken maar.

Deze week was het zover, de afspraak hadden we op 11-11 zo rond het middaguur. Maandag 10 reisden we comfortabel met de trein naar Stockholm. Gerrit had er een hotel gereserveerd waar we twee nachten zouden verblijven. De eerste dag, zo hadden we samen afgesproken zouden we de foto's laten maken bij de fotograaf die door de ambassade wordt aanbevolen. Vanaf het hotel in Södermalm was dat een half uurtje lopen. Jammer was dat het begon te regenen, niet vanwege de regen maar mijn haar vond het niet geweldig. Voor de foto moest het gelukkig achter de oren maar eerlijk..... de foto komt niet in een lijstje in de woonkamer 😂   Toen de foto was gemaakt en we weer buiten stonden bij de fotograaf begon het al flink te schemeren. In het centrum van Stockholm bij Slussen, wordt al jarenlang flink gewerkt. Langs de waterkant staan hoge hekken met gaas. Ik wilde er even een foto maken want het zag er zo mooi uit met al die lichtjes en het water, dus door het gaas heen  gefotografeerd en is het toch nog wat geworden met de foto!

We liepen weer terug richting ons hotel en vonden een leuk plekje om te dineren. 

De volgende dag hadden we dus de afspraak bij de ambassade zo rond twee uur zodat we de hele ochtend konden invullen met het maken van uitstapjes. Ik wilde graag naar de Saluhallen, samen wilden we door de Gamla Stan slenteren, daarna het bezoek aan de ambassade en daarna zouden we nog naar het historisch museum gaan. Een hele planning!

het prachtige gebouw waar de 'saluhallen' in zijn gevestigd.

Ik vond het er prachtig, alleen de architectuur van het gebouw al, echt schitterend. En van binnen het echte marktgevoel. Een hal vol met delicatessen, vlees, vis, wild, noten, chocolade. Langs de buitenrand van de overdekte markt vind je allerlei restaurantjes waar je prachtig kunt zitten om te genieten van al dit lekkers. 

Wij waren er in de ochtend en hadden net ons hotel ontbijt achter de kiezen dus voor ons bleef het bij -'kijken niet kopen'. De Saluhallen liggen prachtig in het nieuwe stadscentrum dus na ons bezoek hebben we de tijd genomen daar doorheen te lopen. We kwamen uit bij een groot plein waaraan het koninklijk theater was te vinden. 

Vlak daarbij bevindt zich ook het koninklijk paleis 'Kungliga slottet'. Het paleis is gebouwd op de plek waar vroeger het Middeleeuse slot 'Tre Kronor' stond. Dit slot is afgebrand in 1697. De naam 'Tre Kronor' dankte het slot aan de drie vergulde kronen die boven op de centrale toren van het slot waren geplaatst. Dit slot was de voornaamste residentie van de koning. Hieronder een afbeelding van het voormalige slot zoals het te vinden is op de wiki site. De afbeelding is geschilderd door Govert Dirckszoon Camphuysen, die in 1623 of 1624 geboren is in Dokkum, de stad waar onze vier kinderen geboren zijn en waar wij zo lang (1979-2016) hebben gewoond en gewerkt. Hij maakte dit schilderij van het slot in 1661, 36 jaar voor de verwoestende brand.

Het huidige paleis is ontworpen door Nicodemus Tessin de Jonger en is gebouwd in de jaren na de brand en in barokstijl opgetrokken. Dit grote paleis telt meer dan 600 kamers. Het is te bezichtigen.

de achterzijde

Vanaf het paleis is het een kleine stap om bij het gebouw van de 'Riksdag' (het Zweedse parlement) te komen. Het parlementsgebouw is gebouwd op het eiland 'Helgeandsholmen'. Dat is een bestaand eiland gesitueerd tussen Gamla Stan en Norrmalm precies tussen het oude- en het nieuwe centrum.

Ik had graag een bezoek gebracht aan de Riksdag. Dat kan prima zonder reservering in juli en augustus. Buiten de vakantiemaanden zijn de rondleiding op afspraak. Dat wordt voor mij dus iets voor een andere keer. We liepen door naar Gamla Stan en kwamen daarbij voorbij het  'Nobel Museum', gehuisvest in het gebouw van de vroegere Beurs van Stockholm (Börshuset). 

Het Nobel museum ligt aan een prachtig plein in de oude stad. Men is overigens al druk bezig om de oude stad in kerstsferen te brengen.

Na het slenteren door de nauwe straatjes van Gamla Stan was het tijd om naar de Ambassade te gaan. Die ligt vlak bij Slussen. Slussen is in Stockholm een belangrijke plek. Het woord betekent natuurlijk 'de sluis', het is ook een sluis. Het is namelijk het punt waar het meer Mälaren en de Baltische Zee elkaar treffen en de verbinding vormt tussen Södermalm en Gamla Stan.

De Nederlandse Ambassade

Het aanvragen van onze nieuwe paspoorten verliep heel prettig. We hadden alle benodigde papieren bij ons en met de persoon die ons hielp hadden we een heel prettig contact. De grote verrassing was wel dat het nieuwe paspoort naar ons kan worden opgestuurd. Dat scheelt mooi een tweede reis naar de hoofdstad.

Toen we na de aanvraag weer naar buiten gingen hadden we al 18000 stappen gezet (die van mij ook nog op hakken). We waren best wel moe en hebben onze laatste activiteit geschrapt (het bezoek aan het historisch museum). We zijn naar ons hotel gelopen en hebben daar een poos met de benen gestrekt zitten lezen. 's Avonds hebben we heel bijzonder lekker gegeten in een klein Indisch restaurant. 

Dat ziet er heerlijk uit of niet......

Woensdagochtend zijn we met de metro naar het station gereisd en daarna met de trein terug naar Skövde. Het waren mooie dagen in Stockholm maar wat waren we moe....

Vandaag en dat is dan donderdag is voor ons weer een gewone dag. We deden boodschappen want het komende weekend hebben we het huis weer gezellig vol.

Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd.....

Tiveden, Tived, Dan door de sprookjes en veel elanden vandaag

Het is zondag vandaag en op zondagen gaan wij vaak 'uit wandelen'. Dus niet wandelen in de buurt van ons dorp maar er even op uit. We hadden bedacht dat we naar Tiveden wilden gaan, naar de kleinere ingang bij Ösjönäs, om daar de kortere maar fantastische wandeling te maken langs het water. 

Toen we ons huis via de voordeur verlieten zagen we dit.... zoals verwacht. We kunnen wel weer opnieuw beginnen met bladruimen 😂

De chronologie van mijn verhaaltje raakt wat in de war want ik wil eerst vertellen over 'de belevenis' van de ochtend. Tijdens ons ontbijtje raakten we niet uitgekeken op alle vogeltjes die bij ons voederrestaurant komen eten. We zien koolmezen, pimpelmezen, een matkop of een glanskop (we kunnen deze twee niet goed onderscheiden) een ringmus, de grote bonte specht, de boomklever en in de esdoorn  zitten momenteel veel (Noordse) Goudvinken. Die hebben we elk najaar. Wellicht dat ze een beetje van het noorden naar het zuiden trekken voor het vinden van voldoende voedsel. Toen we uitgekeken waren en net klaar waren met het afruimen van de tafel riep Gerrit opeens....'Kom hier met je fototoestel (dat is gewoon mijn telefoon, maar goed) We keken uit het raam van de keuken en wat loopt daar zo'n beetje in onze achtertuin.....

Wat een schitterend gezicht toch weer, zo'n moeder eland met een kalf. We hadden op het Undenäs forum al gelezen dat er een moeder met kalf in de buurt was gezien en op het forum wordt dan gevraagd om voorzichtig te rijden. Nu doen wij dat altijd wel gelukkig. 

Dat was al een hele belevenis, het was alweer een aantal jaren geleden dat we op die plek elanden hebben zien lopen. Daarna deden we onze jassen aan om in de Saga naar Tiveden te rijden voor onze wandeling. Wat was het daar toch weer prachtig. We zeiden tegen elkaar, 'het maakt niet uit welk jaargetijde je hier komt, het is altijd mooi'. Het was bijzonder rustig in Tiveden en zo stil! Je wordt er helemaal rustig van. 

We parkeerden op de parkeerplek een kleine kilometer voor het bezoekerscentrum bij Ösjönäs. De gekozen wandeling is namelijk niet erg lang en zo kunnen we er een paar metertjes aan toevoegen.

Na de wandeling reden we nog door het Dorpje Tived op zoek naar de koffiebranderij. Die vonden we op een plek waar we het niet verwachtten. Je kunt er ook koffiedrinken maar nu, zo buiten het seizoen, was het gesloten.

We reden weer terug richting Undenäs en besloten even in de 'sprookjes' te gaan kijken. Zo noem ik de plekken die je tegenkomt wanneer je de hoofdweg verlaat. Doe je dat dan kom je de mooiste stukjes Zweden tegen. Prachtige huisjes, kleine dorpjes of gehuchten. Eenvoudig maar prachtig.

Ineens zien we aan de kant van de weg drie elanden staan. Zo op de scheiding tussen bos en weiland. Dat zijn hun favoriete plekken. Het was een moeder met twee kalven.

altijd goed opletten want je rijdt ze zo voorbij

Wij bleven even stilstaan aan de kant van de weg, reden nog een stukje achteruit om de elanden beter te kunnen zien. Daarna hebben de elanden en wij zo'n tien minuten naar elkaar staan kijken. We waren verwonderd dat ze niet wegliepen!

er blafte vanuit de verte een hond, de ogen op ons gericht, de oren op de hond

Toen er achter ons een auto naderde die ook wel even wilde genieten van dit tafereel, zijn wij doorgereden. Wat was het mooi!

Eventjes verderop zagen we een groep schapen lopen. Ja, wanneer je net drie elanden hebt gezien dan is een schaap een schaap. Maar toch stonden we ineens weer stil. Gerrit zag een schaap verstrikt zitten in het gaas van de afscheiding van het stuk land. Hij stapt uit de auto, doet zijn handschoenen aan en loopt naar het schaap toe. Dat wilde natuurlijk weglopen maar dat ging niet. Wel lukte het hem het voorste deel van zijn kop weer uit het gaas te trekken maar de rest bleef steken op de hoorns. Ik was van plan er even een filmpje van te maken maar voordat ik er erg in had was de klus al geklaard. Gerrit had de ene hoorn vastgepakt waardoor het schaap zijn kop scheef trok. De andere hoorn kwam toen vrij uit het gaas waarna Gerrit de vastgepakte hoorn door het gaas kon laten gaan. Snel liep het schaap toen weer naar zijn soortgenoten toe. Wat een heldendaad 😀 Fijn voor het schaap! Die hoorns..... het staat mooi maar het is niet handig wanneer je van die dingen op je kop hebt die naar achteren groeien.

Wel een dag vol met belevenissen. Heerlijk!

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd.......