Mijn weefkamer

Zo dat waren wel even druk bezette dagen die nu achter ons liggen. En dan is het ineens weer stil. Wat een overgang! Gisteren, dat is donderdag, regende het de hele dag. Dat kwam ons wel goed uit, zo konden we de aandacht weer even naar binnen richten. Soms is dat best wel lekker hoor, zo'n regenachtige dag die de rem er eventjes opzet. Ik ben vroeg opgestaan en heb alle bedden afgehaald en de wassen gedaan. Voor het ontbijt had ik het trapsgat al vol hangen met gewassen beddengoed. Zo kon ik mooi de hele dag besteden aan het inknopen en opstarten van mijn beide weefgetouwen. Eindelijk heb ik daar weer tijd en motivatie voor.  

Ik heb veel wol liggen, overgebleven van de breiprojecten van de afgelopen winterseizoenen, die ik wil gaan gebruiken voor mijn nieuwe weef op het grote weefgetouw. Het plan is het weven van een lap stof die ik vervolgens ga gebruiken voor het maken van bijvoorbeeld een kort jasje. Nu hoop ik maar dat ik nog voldoende ketting op mijn weefgetouw heb zitten. Dat wordt me vanzelf duidelijk.

Ik geniet van de fijne rustige en warme sfeer in mijn weefkamer. Het maakt me kalm van binnen zeker wanneer ik zacht mooie muziek aan heb staan. Ik heb het gemist merk ik.

Ik moet er eerlijk gezegd wel even inkomen. Aanvankelijk heb ik moeite om de weef mooi egaal recht te krijgen. Ik heb de ketting nog wat strakker gespannen en er een spreider in gezet en nu is dat probleem opgelost.

Dit is de eerste keer dat ik met wol weef, al mijn vorige werkstukken gebruikte ik lapjes stof, trasor in het Zweeds genaamd, als inslag. Zo met wol weeft het wel een stuk prettiger moet ik zeggen. Lekker egaal.

Ik heb ook mijn kleine weefgetouw ingespannen. Daarop zat ook nog een ketting, een Rosengång, eertijds door mijn oudste dochter Greetje gebruikt voor het weven van kussenhoezen. Dat was haar eerste weefproject en bijzonder mooi geslaagd toen.

Volgens mij zit er op dit weefgetouw nog net genoeg ketting voor nog een kussenhoes. Dus dat is het plan. Ik kan dus nu wisselen tussen mijn weefprojecten, maar net waar ik zin in heb.

Gerrit heeft op deze regenachtige dag wat administratieve dingen geregeld. Binnenkort moeten we naar Stockholm voor het aanvragen van een nieuw Nederlands paspoort. Die van ons zijn in januari volgend jaar verlopen. Het was wellicht handiger geweest om dit in Nederland te doen toen we er toch waren maar we hadden daar niet alle benodigde documenten voor handen. Wel een paar daagjes Stockholm is ook niks mis mee. Hebben we weer een uitje in het verschiet. Het hotel is nu geboekt en de trein ook. Dat is hier iets anders dan in Nederland. Je moet vooraf de trein boeken en een plek reserveren. Reis je een grotere afstand dan kun je eveneens een maaltijd bestellen. Wel goed geregeld zo vind ik. Geen gestress of je wel een zitplaats kunt bemachtigen in de trein.

Vandaag, vrijdag 31 oktober, hebben we beter weer. Het zonnetje schijnt een klein beetje en het is droog. Ik denk dat Gerrit straks met het voorstel komt om even de tuin in te gaan. Daar moeten we de komende tijd nog 30 kuub blad ruimen. Het wachten is echter nog op de Beuken, die staan nog vol in het blad. We zullen zien...

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons!! Wordt vervolgd.....

Dat was leuk!

Dinsdagochtend was het prachtig weer. Nadat ik de ontbijttafel had opgeruimd ging ik even op ons zuid terras kijken naar de temperatuur. Het was er boven de 20 gr. C. Ik heb mijn boek gepakt en om nog even lekker in het zonnetje  te zitten lezen, totdat er wolken kwamen en de temperatuur daalde.

De maandag ervoor hadden we een gevulde dag. Eerst gingen we boodschappen halen in Mariestad. Een hele winkelwagen vol spullen want we zouden bezoek ontvangen. Sjoukje, Sake en hun drie volwassen zonen, waarvan er eentje in Zweden woont, zouden bij ons op bezoek komen. We hadden dit zo vlak voor onze reis naar Rhodos afgesproken en we keken uit naar hun bezoek aan ons.

De rest van de maandag ging op aan voorbereidingen want iedereen wil natuurlijk graag eten, drinken en slapen.

Dinsdag middag, toen ik in aandacht verzonken mijn weefgetouw aan het inknopen was, stonden ze zonder dat ik er erg in had ineens zomaar in de hal. Wat een heerlijk weerzien! 

Sjoukje en Sake kennen we al heel lang, zij werd ons buurmeisje toen wij in 1984 in ons nieuw gebouwde huis in Dokkum kwamen wonen. Al heel snel ontstond er een hechte band tussen Sjoukje en mij, ze kwam vaak na schooltijd even bij ons langs om bij te praten en dat laatste konden we samen over van alles en nog wat. Ook toen ze ging studeren in Groningen kwam ze vaak bij ons langs wanneer ze weer even thuis in Dokkum was. Zo maakten wij ook kennis met Sake toen ze samen een relatie kregen. Twee prachtige jonge mensen vonden wij! In de jaren die volgden raakte onze relatie meer op afstand. Er kwam een carrière, een gezin, een promotie en wij hadden ook onze handen vol aan werk en ons opgroeiende gezin met vier kinderen en alles wat daarbij komt kijken. Nu  onze levens in een andere fase zijn gekomen en hun oudste zoon in Zweden woont om  een PhD te doen, hernieuwt ook ons contact. Dat vinden we heel leuk! We maakten nu ook voor het eerst kennis met hun drie jonge mannen en hoe bijzonder is dat dan!

Na het welkom en de thee met iets erbij wilde iedereende de benen wel even strekken en maakten we een wandeling naar het Vikenmeer. Een wandeling in de schemering want het is hier nu in de wintertijd al redelijk vroeg donker. Gelukkig voegt Apple een beetje licht toe aan de foto's zodat we toch nog kunnen zien wat erop staat.

Zoon H. maakt de foto

Hoe mooi...

Na de wandeling heeft Gerrit het eten klaargemaakt en hebben we met elkaar gekeken naar het allerlaatste verkiezingsdebat. Na afloop deden we met elkaar de nabeschouwing die gelukkig geen spanning opwierp omdat we met z'n allen in dezelfde politieke hoek zitten. Ons bordje eten hebben we voor deze keer op schoot leeg gegeten. 

De volgende dag begon natuurlijk weer met eten. Gerrit en ik hadden de ontbijttafel klaar gemaakt en we hadden voor elk wat wils. Naar mijn idee zaten we met zijn allen super gezellig en als haringen in een ton in onze keuken.

Ook voor deze dag hadden we een plan...En we hadden geluk want het weer zou prima worden, zelfs met een waterig zonnetje erbij. We konden wandelen in Tiveden. Daar is het prachtig in elk seizoen. Na enig porren van mijn kant, lukte het een ieder zich los te weken van de ontbijttafel om de wandelschoenen onder te binden. 

Het werd een prachtige wandeling. We namen de paarse route vanaf de hoofdingang. Die voert je langs het water naar Vitsand. Een wandeling door het bos waarbij je regelmatig moet klimmen en klauteren over de rotspartijen die Tiveden zo kenmerken.

'de hobbits' lijkt het wel

het strand van Vitsand

nog even doorlopen en dan tref je dit fantastische steenmannetje aan als een buddha op een rots in het water

Wanneer je loopt naar Vitsand is de paarse route toch wat een heen en terug wandeling, daarom besloten we op de terugweg de afslag naar 'Stenkälla' te nemen. Die route toont je Tiveden in zijn volle glorie. Je klautert er over echt enorme rotspartijen. Soms was het nog even oppassen op de gladde rotsen. Maar hoe indrukwekkend....

Een jas is niet echt nodig bij dit deel van de wandeling

Tiveden heeft ons ook ditmaal niet teleurgesteld, waarom gaan we niet vaker vraag ik me af....

Thuis werden we ook nog eens getrakteerd op een schitterend uitzicht!

Wat was het mooi zo met elkaar! 

Ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd........

Rhodos

De hoogste tijd om weer eens een blogje te schrijven. De afgelopen week verbleven we met de gehele 'Corpogang' op Rhodos en in de week eraan voorafgaand waren Gerrit en ik bezig met voorbereidende werkzaamheden in en rond ons huis. Niet het meest interessant om over te schrijven dus vandaar de pauze.

Zaterdagochtend 18 oktober was het zover. De lang verwachte reis naar Rhodos begon. Dat het een hele organisatie is zo'n vakantiereis met 14 personen, dat laat zich raden. Het idee om deze reis te hebben ontstond volgens mij zo tijdens één van de kerstdiners van vorig jaar. Daar opperden Gerrit en ik dat we het aankomende jaar 45 jaar getrouwd zouden zijn. De hoogste tijd om weer eens iets met z'n allen te ondernemen. Daar was iedereen wel voor te porren, al beseften we allemaal ook wel dat het een hele organisatie zou zijn nu we ook een aantal kleinkinderen rijker zijn geworden. Een rondreis zoals we hadden toen we 40 jaar getrouwd waren zou nu niet tot de mogelijkheden behoren. Maar ergens een groot familiehuis huren waar we met z'n allen inpassen en van daaruit uitstapjes maken zou wel een optie kunnen zijn. Na veel voorstellen wat betreft de bestemming kwamen we na een poos heen en weer praten uit op een bestemming. Rhodos zou het gaan worden. Daar was niemand nog geweest! In de maanden hierna werd er een passend vakantiehuis gevonden, werden er vliegtickets geboekt en auto's gereserveerd en hoe dichter we bij de afgesproken datum kwamen hoe meer zin iedereen kreeg in deze reis.

Gerrit en ik vertrokken samen met Fredrik en Suzanne op zaterdag 18 oktober. Henk en Chang en Emke waren er toen al, zei deden een aantal weken eilandhoppen met onze week als afsluiting en Femke en Louis waren er ook al die hadden een aantal dagen vooraf geboekt om te kunnen acclimatiseren samen met hun twee jongens.

het vertrek

We hadden een prachtig huis gehuurd geschikt voor 16 personen, groot genoeg dus. Het mooiste vond ik zelf de buitenkamer waar we, zittend aan een grote tafel konden eten en drinken met een zwembad in de achtertuin, met uitzicht de zee en op Turkijke.   Een heerlijke plek!

 

Bijna alle dagen maakten we wel een uitstapje. Soms met z'n allen, soms in groepjes. Iedereen kon zelf kiezen.

We hadden ook nog eens heerlijk zomerweer dus dat zat lekker mee. 

Vlak bij ons verblijf was een dierentuin waar de kinderen dichtbij de dieren mochten komen en ze zelfs ook mochten voeren. Alle kinderen zijn daar geweest, ze vonden het prachtig. 

We hadden ook nog een soort van bonte avond. Femke en Louis zongen met hun jongens een mooi Rhodoslied voor ons, Greetje en Eliot en Liam hadden een dansact ingestudeerd waaraan ook Emke en Julian mee mochten doen en later op de avond werden we door Henk zelfs nog getrakteerd op een 'Pake en Beppe Quiz'. Hoe mooi wil je het hebben. 

Wat hebben wij genoten van deze familiereis die een onvergetelijk indruk op ons achterlaat! 

Vandaag is iedereen weer veilig thuis aangekomen.

Ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.........

Herfstwerk

Zoooo mooi rood was de lucht gisteravond, we hebben er even vol verwondering naar gekeken. Heerlijk zo'n rode lucht want ' 's Avonds de lucht rood morgen mooi weer aan boord'. En dat klopte.....vandaag was een zomerse dag. We zijn de hele dag buiten geweest en ik liep in mijn t-shirt. We hebben niet aan de boom gewerkt omdat het slijpen van de ketting niet goed gaat. Blijkt dat de vijl niet de goede maat heeft. Daar moeten we eerst voor op stap. Kunnen we lekker even iets anders doen, ook wel leuk!

We dachten dat het een mooie dag zou zijn om onze altan winterklaar te maken. Dat klinkt zo mooi vind je niet? Iets winterklaar maken, alsof je alles onder controle hebt en dit nog even moet doen en dat het dan klaar is voor de winter.  Wel zo klinkt het dan misschien maar alles onder controle, zover is het bij ons niet. Kijk maar eens hoe we onze altan aantreffen,

 

Sporen van een heerlijk zomerleven buiten. En wanneer het mooie weer dan op is en het binnenleven begint, dan vergeet je de boel buiten en kom je het op een later moment (nu-vandaag) weer tegen. Tenminste zo gaat het vaak bij ons. Niet erg want het is droge rommel en mijn moeder zei altijd al, 'droge rommel, zo aan kant'. En zo is het ook. Eén werkdag, daar hadden we het op. Stoelen schoonboenen, bekleding schoonmaken, dak en balken soppen aan de binnenkant, ramen lappen, de hele rataplan. We deden het samen, dat is wel zo leuk. Het meeste buitenmeubilair staat nu binnen in de kelder, het witte setje laten we altijd buiten staan, in het overdekte deel van onze altan. Daar kunnen we nog wel eens een keertje zitten als het zonnetje schijnt.

 

De altan oogt weer helemaal fris, netjes en schoon en niet meer zo gezellig

Halverwege het soppen en boenen dronken we nog even een kopje thee op zuid. Kijk, net zomer toch....

Toen alles klaar was ruimden we ook de de laatste sporen op van vrolijk kinderspel. De schommel is weer afgebroken en kan op een ander moment zo weer in elkaar worden gezet. Hij is gemaakt van de trouwpoort van Suzanne en Fredrik, de zandbak hebben we ook opgeruimd.

Het Vångdalen kleurt elke dag intenser, kijk eens zo mooi!

deze laten we nog heel eventjes staan, voor je weet maar nooit....

Zo bewegen we mee met het ritme van de seizoenen. Dit soort werk zo in de herfst, geeft me naast voldoening toch ook altijd een gevoel van weemoed. Wat was het toch weer heerlijk die zomer en wat was het mooi met al het bezoek van familie en de hele maand juli met Femke en Louis en de jongens. We hebben er zo van genoten! Binnenkort zien we elkaar allemaal weer, een heerlijk vooruitzicht. 

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij!! Wordt vervolgd......

Stormschade opruimen

 Het is vandaag woensdag en het is heerlijk, deels zonnig, herfstweer. Mooi weer om veel buiten te zijn dachten we. We begonnen de dag met een wandeling door het Vångdalen. Daar is een boer, we hebben geen idee welke boer het is, heel druk bezig met het opnieuw inzaaien van het land. Een heel werk voor de boer want het zijn grote lappen, daar ben je echt wel even zoet mee. Maar het ligt er keurig bij en naar we hopen voor de boer, kan hiervan volgend jaar weer flink wat gras worden gehaald.

Toen we terug liepen naar huis gingen we langs het huis van onze vakantieburen. Daar was een heidestruikje uit een van de potten gewaaid en dat hebben we er weer ingepoot. Vanaf hun oprit keken we nog even over het land. Wat zijn de kleuren toch prachtig. We zien het per dag veranderen. Nog één keer laten de bomen al hun pracht zien met hun gekleurde kronen voordat ze in de winterrust gaan om energie op te doen voor de volgende groeiperiode (waar wij nu al naar uitkijken😀)

Thuis aangekomen deden we de stevige tuinschoenen aan en de werkkleding natuurlijk maar in een andere volgorde dan dat ik het hier beschrijf. We hebben namelijk nog een flinke klus opruimwerk. We begonnen dit tuinseizoen in maart met de Linde op de ene hoek van de tuin en we eindigen het tuinseizoen met een Esdoorn op de andere hoek. Het hout kunnen we niet eens meer kwijt.

Ik heb tegenwoordig zelf een kettingzaag op een accu en deed daarmee de klus onder de boom waarvan takken waren afgewaaid.

klaar

Na een uurtje werk had ik dat klusje aan kant. De takken met blad gooien we op het land achter ons huis op een grote stapel. Dat laten we denk ik afvoeren. De stammetjes leg ik eerst voor het houthok neer. Ondertussen was Gerrit al druk met de omgewaaide halve boom in de weer. Daar zijn we samen mee verder gegaan. Gerrit zagen ik afvoeren op de stapels afvoerhout en de bruikbare stammen ergens anders op elkaar stapelen. Die halen we later met onze aanhanger van het land.

Die aanhanger zit nu overigens vol met de takken uit de voortuin en nog wat snoeihout dat elders geparkeerd lag. Dat moeten we eerst morgen afvoeren naar het stort.

Om vijf uur zijn we gestopt met werken. De kettingen moeten eerst worden geslepen voordat we verder kunnen werken. De zaag komt niet meer door het hout.

Daar ligt ie dat, onthoofd! Nu deze stam nog in mootjes van 30 cm zagen, dat wordt nog wel een uitdaging want zie hem daar eens steunen op een aantal zijtakken. Een keer liep de zaag al vast vandaag, toen moest de garagekrik eronder om ruimte te maken om het ketting los te halen. Vertillen kun je het zaakje niet, het lijkt zo op de foto maar een stammetje maar het is echt een dik stuk boom.

Je snapt dat we vanavond lekker zitten en oh ja... vergeten te vertellen. We hebben inmiddels gestemd (dat doen we nog altijd omdat we Nederlands staatsburger zijn. We mogen niet stemmen voor de 'Riksdag' in Zweden. We hadden eerst de kieswijzer ingevuld en die bevestigde onze keuze. En.... De nasleep van de Gordelroos vaccinatie is weer voorbij, maar dat had je waarschijnlijk al door....

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....