Gisteren was het maandag, we hadden mooi en zonnig weer en het was overdag ongeveer 7 graden C. wel met veel wind. Een prachtige dag om weer even in het hout te gaan werken dachten wij. Proberen zover te komen dat de grote blokken van de boomstam zouden zijn verwerkt tot hapklare brokken/blokken.
Onderstaande foto toont de uitgangssituatie. Ik plaats deze foto omdat het hoekje in de tuin waar je niet graag wilt zijn er in alle glorie op staat. Wellicht hebben de meesten onder ons wel zo'n hoekje in de tuin. Het begint vaak met een soort van noodstort omdat je het tuinafval/snoeihout op dat moment even niet kwijt kunt. De intentie is om dat op een later moment af te voeren. Die intentie daarbij is het wat dit hoekje betreft voor ons bij gebleven. Er kwam steeds iets bij, de laatste stort was die van de kerstbomen die na gebruik bij koud weer even een plekje nodig hadden uit het zicht. Ik ergerde mij al een hele poos aan deze plek en had al een aantal keren geopperd dat we die plek eens moesten opruimen. Gerrit beaamt dit dan ook na mijn opmerking maar toch blijft het erbij omdat het zo'n onooglijke plek is denk ik 😶.
Nu was het moment dacht ik. Gerrit was de laatste stukken aan het wegzagen en ik was weer even zonder batterij. Achter in het land ligt een grote stapel takken afkomstig van de kroon van de boom. Die wordt later opgehaald en afgevoerd door onze arborist. Daar kon m.i. nog wel wat afvalhout bij. Ik begon met het bij elkaar plukken van alles wat daar lag. Toen Gerrit klaar was met zagen deed hij mee. Langzaam maar zeker slonk die bult en aan het einde van de middag waren we ermee klaar. Boom weg en ergernis hoekje weg. Pffff....
Wat een open ruimte nu met een heerlijk uitzicht. Om vijf uur ruimden we ons gereedschap op. Heerlijk dat we nu zover zijn. Nu alleen nog kloven en stapelen. Daarbij gaan S en Fr ons helpen en ook zij krijgen dan een deel van dit hout.
Een kleine week werk was het! Aanvankelijk dacht ik, en Gerrit ook zo vertelde hij mij later, dat we het niet zouden redden met die grote zware blokken boomstam. Zo zie je maar weer dat je je gedachten niet voor waarheid moet houden. Gewoon beginnen en kijken waar het schip strandt. Nu het klaar is ben ik best wel een beetje trots en voldaan.
Nu kunnen we even bijkomen van al deze inspanning. We gaan er eventjes tussenuit. Een dag of vier. Samen met Fr. en S. en hun vrienden S. en S. naar de sneeuw. De jeugd gaat skiën, wij passen op de honden en gaan wandelen. Mooi geregeld toch....
Tot op een later moment! Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten