Koning Winter laat zich even zien

Gisteren kregen we van Chang een foto van Emke met haar andere beppe, 'Waipa' en dat is beppe in het Chinees. Samen maken ze iets lekkers om te eten, in de keuken van Waipa. Dumplings denk ik. Ik wil Waipa complimenteren want ze ziet er wel 10 jaar jonger uit nu ze de krullen kwijt is. Echt een jeugdige beppe zo!!

Gisteren deden we ook ons laatste klusje buitenom. Het schoonmaken van de dakgoten. Daar waaien altijd veel bladeren in en soms verstoppen die de regenpijpen waardoor de dakgoot overloopt. Dan wordt de kelder veel vochtiger en dat wil je liever niet. Heel veel blad kwam er niet uit. Het is al een tijdje droog weer en met de harde wind is blijkbaar het meeste blad alweer uit de goten gewaaid. Het was gisteren ook al redelijk fris weer zodat de vingers na dit klusje wel even tijd nodig hadden om op te warmen.

Ik heb bij dit klusje letterlijk en figuurlijk een gewichtige rol, al zou je dat niet zeggen kijkend naar deze foto. Ik ben namelijk het contragewicht! Soms hangen de dakgoten namelijk wat hoog en dan komt het zwaartepunt helemaal bovenop de ladder. Dan is het wel fijn wanneer er op het laagste punt ook wat gewicht rust. Mijn gewicht dus, en daarmee komt het altijd goed.

We hadden afgelopen nacht een winters nachtje! 

Van schrik slaap ik al met de sokken aan om koude voeten te voorkomen :-) Maar oh wat zag het er vanochtend mooi uit....

Nog geen sneeuw zoals in Noord Nederland maar wel al een heerlijke vorst. 

Aanvankelijk was alles wit gekleurd maar omdat we zo'n zonnige dag hadden verdween de meeste rijp alweer snel. voordat we gingen wandelen haalde ik nog snel even mijn sjaal en muts uit de berging. Halverwege de wandeling kreeg ik het echter zo warm dat ik me ontmantelde van de winterse elemementen in mijn wandelkleding. Gösta vindt dit ook heerlijk weer.

Zo zag het eruit op de heenweg

en zo op de terugweg

Nu het kouder wordt stoken we onze kachels tweemaal per dag. Zo houden we het heerlijk warm. Vijf houtjes per kakelugn en dan heb je de hele dag warmte, het is bijna niet te geloven.

Bij de post vonden we deze week onderstaand boekje 'Om krisen eller kriget kommer' (Wanneer er een crisis is of de oorlog uitbreekt). Een 30 pagina's tellend boekje vol tips en tricks. Wij zijn redelijk voorbereid, in de kelder hebben we een doos met spullen en een paar jerrycans met water die we af en toe verversen. We hadden ook een crisis radio aangeschaft maar die kunnen we niet meer terugvinden. Die radio kun je opladen met een zonnecel, er zit een lamp in en een USB aansluiting voor je telefoon en een radio natuurlijk. De verdwijntrol heeft hem meegenomen of de dief die twee jaar geleden een bezoekje aan ons heeft gebracht. Hij lag namelijk in de kelder maar daar vind ik hem niet meer terug.

Binnenkort maar weer een nieuwe bestellen. Dan zijn we er wederom helemaal klaar voor. Ik kan me niet herinneren dat we in Nederland ooit zo'n boekje hebben ontvangen met info in geval van crisis of oorlog. Alleen de mededeling dat je bij een lang aanhoudende sirene de deuren en ramen moet sluiten en de radio aan moet zetten. Maar ja.... gebeurt er iets dan kunnen wij ons in elk geval een paar dagen redden.

We zijn weer bij! Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd......

De finale en klaar voor de winter

Toen we vrijdagmiddag thuis aankwamen zagen we direct dat de tweede beuk het blad nog niet had laten vallen. Wel waren de bladeren goed verkleurd, het wachten was nog op een beetje wind. Wel we werden op onze wenken bediend want in de nacht van vrijdag op zaterdag stond er een stevige bries. Zaterdagochtend was het eerste wat we zagen dat de beuk geen blad meer had. In één nacht was alles eraf gewaaid. Mooi! Dan konden wij dit weekend voor de laatste keer bladruimen. Dat ging niet op de zaterdag omdat de wind nog niet was gaan liggen. Vanochtend echter was het zonnig weer met weinig wind. Tijd voor de finale wat het blad betreft dachten wij.

We hebben daarbij een beetje geluk gehad omdat de wind al het blad op twee hopen had geblazen. De ene hoop lag naast de voordeur onder het raam van de weefkamer en de andere hoop lag bij de ingang van de oprit. Gerrit koppelde de aanhanger weer achter de grasmaaier en niet heel veel later hadden we alweer een kar vol. 

Vandaag hadden we nog een extra klusje bladruimen bij de vakantie buurman tegenover ons. Die was er niet aan toe gekomen om de greppel leeg te maken zodat dit klusje voor ons was blijven liggen. Het is best wel belangrijk dat de greppel leeg wordt gehaald want komt er veel sneeuw dat moet dit in die greppel kunnen worden geschoven. Bovendien is het zo dat wanneer de wind draait wij de tuin weer vol blad hebben liggen. Dus de handen uit de mouwen en scheppen maar.

 

In totaal hadden we vandaag weer 3 aanhangers vol blad en dat is wederom 10 kuub blad. Ik ben zo langzamerhand de tel al kwijtgeraakt over de hoeveelheid blad die we dit jaar hebben opgeruimd.

Ik ben tevreden met het resultaat, het ziet er netjes uit zo. Klaar voor de winter.

ook de oprit nog even aangeharkt

En die winter lijkt eraan te komen, komende woensdag en donderdag wordt er sneeuw verwacht met temperaturen onder het vriespunt. Zo kunnen we nog net even twee dagen genieten van een opgeruimde tuin :-)

Eenmaal weer binnen hebben we snel de kachel aangestoken en verder niet zo heel veel meer gedaan. Onze schouders moeten nu even tot rust komen. Pfff wat een blad toch weer dit jaar. Fijn dat het nu klaar is.

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

De witte route en weer naar huis

 Het leuke van ontwaken in de camper is dat je naast het raampje ligt en dat je zo het rolgordijntje kunt openen om te zien wat voor weer het is. Gisterochtend was de grond bevroren en wit, je zag de ijskristallen schitteren in de zon. Wat een prachtig gezicht.

We gingen 's ochtends nog een heerlijke wandeling maken. Naast een blauwe en een groene wandelroute bleek er ook nog een witte te zijn, uitgezet door de sportverenigingen in het dorp. 

her eerste ijs van dit winterseizoen

Een deel van de wandeling liep langs de beek. Daar hingen veel vogelhuisjes met soms grappige teksten erop.

zou het helpen???

Ook de bomen hadden soms een grappige beschildering. We voelden ons bijna bekeken.....

Het eerste stukje was door het bos en langs het water, verderop ging de wandeling verder door de weilanden. 

Onderstaand huisje was vroeger een smederij. Elke boer had voorheen zijn eigen smederij zo lazen we op een begeleidende tekst. De smederij is opgetrokken  uit gestolde slakken uit de ijzeroven. De vloeibare restanten die overblijven na het onttrekken van ijzer uit het erts, werden in zand gegoten en later na stolling ervan in kleine stukken geslagen. Soms werd het ook in vormen gegoten om een vierkante vorm te verkrijgen. Die konden dan worden gebruikt voor het maken van de hoeken.

Een heel mooi gebruik van de restproducten. Maar een negatieve kant had het ook. Zo lazen we dat er een vrouw was die de nog warme 'stenen' moest verzamelen en handmatig weg moest tillen. Ze hield ze dan tegen haar buik om ze te kunnen dragen. Later bleek dat haar buik vol verlittekende brandwonden zat. Niet alles was fraai, zeker niet in die tijd. Het werken in de mijnen en de ijzersmelterij zal een hard leven zijn geweest.

Verder wandelend kwamen we fraaie oude huizen tegen, de meesten gelukkig goed onderhouden en mooi om te zien.

Een heel mooie wandeling die witte route! De mooiste van de drie durf ik wel te stellen.

En toen zat het er weer op. Waarschijnlijk ons laatste uitje met Bosse dit jaar en zeer geslaagd. Toen we 's middags vertrokken was het zo ongeveer 7 graden C. De wegen waren gelukkig niet glad meer. Half vijf waren we weer thuis. Het was nog net niet helemaal donker.

In ons huis was het ook een beetje aan de frisse kant. Gerrit heeft de kakelugn in de woonkamer aangezet en dan is het na een uurtje alweer heerlijk warm. 

We wensen jullie allemaal een heerlijk weekend toe. Warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

Östra Löa

Woensdag, na ons nachtje aan het Usken meer, gingen we eerst naar het huis van Henk en Chang en Emke. Twee keer eerder hebben we daar het gras gemaaid maar dat hoeft deze keer niet. Nu alleen even controleren of alles er goed gaat. We waren snel klaar. Het huis blijft goed op temperatuur en het water in de vloerverwarming blijft ook goed op niveau. Alleen de radiator in de garage een heel klein beetje open gezet zodat deze niet bevriest. De post even opgehaald bij de buurman en daarna het water in de camper nog aangevuld en toen waren we alweer klaar.

We gingen een volgend plekje zoeken en vonden dat eigenlijk al heel snel. Tussen Lindesberg en Kopparberg ligt aan de weg 50 een dorpje Löa. Dat dorpje is in tweeën gesplitst door deze weg zodat je nu een 'västra Löa' en een 'östra Löa' hebt. Wij staan in 'östra Löa'!

Daar is een prachtige camperplaats zelfs met stroom en gelegen aan een beekje. Dat is wel even een dingetje wanneer je zo laat in het jaar met de camper op stap bent. Je moet eigenlijk van tevoren wel weten waar je gaat staan omdat het al heel vroeg donker is. Veel tijd om te zoeken heb je niet. 

Östra Löa is een dorpje dat je al snel over het hoofd zou zien. Toch heeft het in lang vervlogen tijden een grote rol gespeeld in de Europese ijzerproductie. De restanten van dit verleden zijn in het dorpje nog steeds te vinden. De ijzer oven functioneert natuurlijk niet meer, die is in 1908 gedoofd. Later is deze oven als monument gerestaureerd en nu is het een sierraad in het dorp. Zomers is het een museum waar je zelfs een rondleiding kunt krijgen. Nu, zo tegen de winter, is alles gesloten. We konden er bijna helemaal omheen lopen en het was voor ons ook nu leuk om te zien. Op de informatieborden bij de ijzeroven was veel te lezen over het proces van ijzererts versmelten tot ijzer.

Op het informatiebord bij de camperplek staan twee wandelroutes aangegeven. Die hebben we vandaag gelopen. Prima te doen, niet al te lang en door een mooie bosachtige omgeving.

Ik heb het over een dorp maar eigenlijk is Löa een soort van buurtschap. Her en der zijn de huizen over de omgeving verspreid.

Eén van de gebouwen is een heel grote winkel waar geen nee te koop is. IJzerwaren diervoeders, huishoudelijke artikelen, touw, gereedschap, tuinartikelen noem maar op en het is er. Wij belandden daar omdat ons gas op was. De koelkast begon plotseling te piepen net toen we ons hadden geïnstalleerd en dan weet je het wel. Gelukkig had Gerrit op zijn eerste inspectieronde een bordje gezien waarop te lezen stond dat er in die winkel gas te verkrijgen was. Dat was even een gelukje. We hebben natuurlijk nog wel een fles gas bij ons maar die zit maar voor een kwart vol. Daarmee zouden we niet zo heel lang toe kunnen. Nu gelukkig dus weer een volle fles. 

We vermaken ons prima en we hebben tot nu toe mooi weer met vooral vandaag veel zonneschijn. 

Tot zover maar weer, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

 

Heerlijk hoor zo nog even met Bosse op stap

We zijn nog even met vakantie! Zomaar plotseling want vanochtend toen ik opstond had ik daar nog geen gedachte over gehad. Toen we nog maar net het ontbijt op hadden en Gerrit de krant zat te lezen vroeg ik hem naar het weer van vandaag. Het zou een aantal dagen heel redelijk weer worden zo vertelde hij. Toen kwam de wedervraag of ik misschien nog even weg wilde met Bosse. Daar hadden we het een poos terug wel over gehad, dat het leuk zou zijn om nog één keer een kort uitstapje met Bosse te maken. Het was er niet meer van gekomen en ik ging ervan uit dat nu de servicebeurt achter de rug was Bosse afgemeld zou worden voor de winterperiode. Dat is iets wat je heel gemakkelijk zelf op internet kunt doen. De camper gaat dan uit de wegenbelasting en ook de verzekering wordt van deze afmelding op de hoogte gesteld zodat die het tarief kan aanpassen naar niet op de weg maar slechts voor calamiteiten op het erf of de winterberging. Je krijgt dan een deel van je premie terug. Maar dat terzijde....

Bosse was nog niet afgemeld dus we besloten op stap te gaan en het uitje te combineren met een bezoekje aan het huis van Henk en Chang en Emke om te onderzoeken of daar alles goed gaat.

De spullen hadden we al snel in de camper, een half uurtje, toen reden we weg.

Het was mooi droog weer, niet mistig, geen regen. We zijn over binnenwegen richting Nora gereden. Een hele mooie tocht door omgevingen waar we nog niet eerder zijn geweest.

Pershyttan

idem

Prachtig en kijk die gordijnen

Zo halverwege hebben we ergens een paar boodschapjes gehaald voor een paar dagen en om half vier arriveerden we op de plek waar we graag wilden staan. Voorbij Nora aan het Usken meer, een plek die we kennen en waar we al een aantal keren eerder hebben gestaan. Toen we aankwamen was de schemering al ingevallen en kregen we als toegift nog een heel mooie zonsondergang.

 Het weer is goed en koud. We merken dat het hier (we zitten iets noordelijker dan Örebro) kouder is dan bij ons thuis. Wellicht dat we vannacht een beetje vorst hebben. Daar kunnen we tegen, we hebben het lekker warm in de camper. Boeken mee en een handwerkje en zo komen we de lange avonden wel door.

Morgen gaan we even bij het huis kijken en zoeken we weer een ander plekje. Maar heerlijk hoor, zo nog even op stap!

Ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.....

Een verstopte winkel, een Julbock en een eland

Vandaag had ik een leuk gevulde dag! Het begon vanochtend direct al goed met een telefoontje van Henk en Chang en Emke! Emke vertelde ons dat ze ons miste! Wel wij konden haar vertellen dat dit omgekeerd ook het geval is. Het is zo'n lieve meid en dan zo ver weg in China.

Overigens doen ze daar leuke dingen met z'n allen. Wat ik ook heel bijzonder vind is dat we een foto kregen van een familie bezoek. Chang haar opa en oma zijn al redelijk oud. Haar opa is 88 en haar oma is 82 jaar. Beiden zijn ze goed gezond. Ze eten gezond en Chang haar opa loopt vaak een stukje achteruit. Volgens hem is dat levensverlengend. Niet omdat je terugloopt in de tijd en de tijd dan opnieuw kunt beleven maar misschien wel om je motorische reflexen te trainen. (dat bedenk ik overigens zelf, wat de precieze gedachten achter het achteruitlopen is dat weet ik niet precies). Kijk eens hoe vitaal ze er nog uitzien. Chang vertelt ons wel eens iets over haar grootouders maar wij hadden ze nog nooit gezien. We vinden dit een heel leuke foto! En de kleine meid kon prima praten met haar overgrootouders.

Helaas kon ik niet heel lang meedoen aan het telefoon gesprek want ik moest me nog aankleden. Ik had vandaag een afspraak met Ingemari die ik ken van de weefgroep. Zij wilde mij een winkel laten zien, een soort van weidewinkel, die alles heeft op het gebied van handwerken en weven. Ik was daar wel benieuwd naar want ik vind het moeilijk om een winkel te vinden waar je mooi breigaren kunt kopen. Ook heb ik tot nu toe geen goed beeld gekregen van waar ik inkopen kan doen wat betreft benodigdheden voor weven. Maar dat is nu na vandaag allemaal anders.

We reden naar de 'middle of nowhere', een dorpje Ullervad geheten, vlakbij Mariestad. Eenmaal in dat dorpje aangekomen is het nog niet direct duidelijk waar je moet zijn. Ergens staat een heel klein bordje, je rijdt er zo aan voorbij, waarop staat 'spinneri' met een richtingaanduiding. Gelukkig had ik een gids die mij prima de weg kon wijzen. 

Twee foto's van de winkel die aan de buitenkant ook niet echt een winkel lijkt. De winkel grenst aan de 'spinneri' die ervoor ligt. Daar wordt o.a. eigen garen gesponnen. Het proces is te zien op hun website waarvan hier het adres Je moet dan even kijken bij het hoofdstukje 'Tillverkning'.

Terug naar de winkel. Eenmaal binnen valt je mond open. Wat veel spullen hebben ze. Niet alleen garens maar ook huishoudelijk textiel zoals vaatdoeken, handdoeken, schorten, dekbedovertrekken, lakens, tafellakens. Alles van een prachtige kwaliteit en een goede prijs. Ik keek mijn ogen uit. 

In een aangrenzend winkeldeel waren dan de garens te vinden. Garens om mee te haken, mee te breien en mee te weven. In alle soorten en diktes.

en natuurlijk ook naaigarens

Heel mooi vond ik ook de uitgebreide collectie met weefspullen. Alles wat je gebruikt bij het weven kun je hier kopen.

Wij zijn denk ik wel een uurtje in de winkel geweest. Ik kocht een aantal bollen wol voor een trui, mooie warme tinten. Ingemari koos een aantal bollen katoen voor een haakwerkje. 

Eenmaal buiten heb ik nog even om me heen gekeken. Hoe is het mogelijk zo'n 'verstopte' winkel met zo'n fraaie collectie spullen. Hoe vind je die wanneer je hier niet zo bekend bent. Ik werd er helemaal blij van want ik had me al heel lang afgevraagd waar je mooie garens kunt kopen hier bij ons in de buurt.

de buren

de omgeving

Echt als je het niet weet, en geen Ingemari hebt:-) dan vind je dit nooit.

Na deze wonderlijke en mooie ervaring reden we naar Töreboda om daar samen te lunchen. 'Bakat potatis med Skagenröra' stond er op het menu. Lekker! Ik vergat er een foto van te maken maar zo ziet het eruit....

Gerrit en ik lunchen bijna nooit omdat we meestal een stevig ontbijt nemen en zo kwam het dat mijn maag de rest van de dag op stand 'er kan niets meer bij' stond. We waren geloof ik zo rond half twee weer thuis.

's Middags waren we (Gerrit en ik deze keer) alweer op pad. Ik had twee weken geleden een paar schoenen bij de schoenmaker gebracht en die stonden al een poosje kant en klaar op mij te wachten. Die schoenen hebben we vandaag opgehaald en dit gecombineerd met wat boodschapjes halen bij de Lidl. De schoenmaker zit midden in het stadscentrum in een soort van kelderwinkel. Ik heb nu weer keurige hakken!

Het was alweer donker toen we naar huis toe reden en tot onze verrassing stond de 'Julbock' er alweer! Ook deze keer weer een prachtig stukje handarbeid.

Gerrit had vandaag ook een mooie ervaring. Toen hij het ontbijlaken buiten uitklopte stond hem daar een eland aan te kijken. Een koe met een kalf. We zagen ze twee weken geleden bij ons achterhuis lopen maar toen kregen we ze zo snel niet op de foto. 

Ze hebben een poos naar elkaar staan kijken, Gerrit en de eland. Daarna is Gerrit weer naar binnen gelopen. Een bijzondere ervaring, altijd weer!

Wel, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons!!

Wordt vervolgd.....