De donkere tijd wat verlichten met lichtjes

We hebben het rustig momenteel. Het laatste tuinwerk is aan kant en binnen hebben we wel een aantal klusjes te doen maar dit is niet direct noodzakelijk. We doen het een beetje rustig aan en volgen even het ritme van het leven. 

Ik moet zeggen, die donkere dagen die bevallen me wel.  Zo om half vier wordt het donker. Dan heb je het idee dat de middag op z'n retour is en dan beginnen we niet meer aan iets nieuws. We zitten in de kamer en lezen een beetje of luisteren naar muziek of (ik) doe dan een handwerkje. Heerlijk slow en huiselijk. Het maakt me heel rustig en ik bemerk dat de rust zich vertaalt in veel beter slapen. Echt een cadeautje voor mij.

Deze week gingen we naar Mariestad. Voordat we daar belandden hadden we eerst een keuring van de aanhanger in Töreboda. Gerrit had al het elektrisch nagelopen en maakte zich al wat zorgen over één van de lagers. En ja hoor de aanhanger werd afgekeurd. We moeten een nieuw lager laten monteren. Dit wordt al de derde keer dat we een lager moeten laten vervangen. Wat slijten die dingen toch snel! Wel de afspraak is gemaakt en wanneer het nieuwe lager daar is krijgen we wel een goedkeuring want de rest was in orde zei de keurmeester.

Na de mislukte keuring namen we de aanhanger mee naar Mariestad. Zo konden we mooi twee kerstbomen mee terug nemen. We laten die echter nog wel even buiten staan want optuigen doen we pas later in december. 

Ons dorp is al wel in kerstsferen. De kerstmarkt is achter de rug, dat was vorige week zaterdag. We zijn niet geweest, we deden op dat moment iets anders. Maar de kerstbok die staat er al wel weer en is ook dit jaar erg mooi!!

Er staat warempel ook een bordje bij met een uitleg over de kerstbok.

Voor de liefhebber is hier de tekst op het bordje.

"Maar toen ze daarna rond de kersttafel gingen zitten en het plotseling op de deur klopte en de kerstbok binnenkwam met een zak op zijn rug, werden Petter en Lotta zo bang dat ze onder de tafel kropen. Want in die tijd was het niet de kerstman die de cadeautjes bracht, maar een grote kerstbok, die binnenkwam, met zijn stok op de grond stompte en vroeg: 'Zijn er hier brave kinderen?' Het was helemaal niet vreemd dat Petter en Lotta bang werden." 

Uit: Petters och Lottas Jul door Elsa Beskow. 

De 'bock' was de voorloper van Tomten (de kerstman).

Het doet mij denken aan Sinterklaas en Piet. In mijn tijd zochten die ook naar stoute kinderen. Wanneer Sinterklaas bij ons thuis kwam strooien dan zat ik ook onder de tafel, bang dat ik niet lief genoeg was geweest en meegenomen zou worden. Mijn zusje en broer graaiden alle pepernoten weg. Zij hadden blijkbaar minder last van deze angstvisioenen. Al bedenk ik nu dat mijn broer destijds al de leeftijd had van de ongelovigen. 

           

Ook onze ICA näre is in kerstsfeer. 

Vandaag hebben we gewandeld in Karlsborg. We dachten Gösta weer even wat in de bewoonde wereld te trainen maar we kwamen geen 'kip' en geen hond tegen. We wandelden wel lekker zo langs de kust van het Vättern dat er overigens grijs en rustig bij lag.

We passeerden ook de school voor voortgezet onderwijs, dat voortgezet onderwijs heeft hier in Zweden één naam 'Gymnasium'. Voorheen was de school een vervallen gebouw waar geen fleur aan zat (aan de buitenkant dan). Deze zomer is de buitengevel geheel gerenoveerd met isolatie en nieuwe gevelbekleding. Ook het plein is aangepakt. Het ziet er nu weer heel verzorgd en eigentijds uit. 

Maar wat houdt het eigenlijk in, het Zweedse 'Gymnasiet'. 

Gymnasiet is een vervolg op de 9 jarige grundskola (7j t/m 16j.) Tot 7 jaar zitten de kinderen op de förskola. Er zijn twee stromingen binnen het gymnasiet. De eerste is een voorbereidend hogeschoolprogramma die studenten moet voorbereiden op een hogeschool of universitaire opleiding. De tweede stroming is een Beroepsgerichte voorbereiding waarmee je na afronding direct de arbeidsmarkt op kunt gaan. Deze twee stromen binnen het gymnasiet hebben samen 18 programma's/ profielen waaruit leerlingen kunnen kiezen. In deze programma's zit de differentiatie van MBO t/m voorbereidend universitair onderwijs verwerkt. Deze differentiatie wordt niet expliciet aangegeven. Leerlingen zijn vrij om te kiezen ongeacht hun studieniveau. Beide opleidingslijnen hebben een duur van 3 jaar. Het 'gymnasiet' kent 8 hoofdvakken te weten: Engels, Geschiedenis, Sport, Wiskunde, Natuurkunde, Religieuze vorming, Maatschappijleer en Zweeds/Zweeds als tweede taal. Naast deze verplichte vakken moeten leerlingen nog keuzevakken kiezen binnen de stroming/ het profiel dat ze volgen.

Er is geen afsluitend landelijk examen. Leerlingen moeten een eindopdracht binnen hun profiel maken. Dit mag individueel of in groepsverband. Wellicht dat je deze opdracht kunt vergelijken met het profielwerkstuk zoals men dat in Nederland kent.

Voor het gymnasiet hoeft geen schoolgeld te worden betaald door de ouders. De opleiding is zgn. 'avgiftsfri'. Er is een bovengrens in de leeftijd van 20 jaar. Ben je ouder dan moet je naar het volwassen onderwijs.

Wil je na het gymnasiet doorstuderen op hogeschool of universiteit dan word je niet automatisch geplaatst. Er is een selectie want ook in Zweden zijn de plaatsen niet onbeperkt. Wat helpt bij de selectie is de zgn Hogeschoolproef. Hierbij wordt je kennis op verschillende vakken getoetst. Je mag de hogeschoolproef doen zo vaak je wilt en het hoogste resultaat geldt en niet het aantal keren dat je de toets hebt gedaan.

(Ik moet zelf ook bijna voor de proef, haalde bij herlezen nog tweemaal een -t- achter 'word' vandaag vanwege het -je- dat erachter staat en moest ik een dag later weer een -t- toevoegen omdat -je- niet het onderwerp is. Wat is het ook een gedoe met die d's en t's.)

Tot zover wat informatie over het schoolsysteem in Zweden. Ik moest er zelf ook even wat studie van maken. En dit alles naar aanleiding van een verbouwing van het gymnasiet in Karlsborg :-)

Dan nog het laatste onderwerp in de blog van vandaag. Dat handelt over de trui die ik 3 keer heb moeten breien. Eerst maar even een foto van het eindproduct.

Vorige week begon ik met breien. Ik had een patroon gekozen vanaf de Drops site. Gedurende het breien had ik het gevoel dat de trui veel te klein werd. Toen ik het lijf af had en het eens goed bekeek besloot ik het weer uit te halen en in een maat groter te herbreien. Uiteindelijk was ik zover dat ik de boord van de laatste mouw nog moest, zeg maar nog een kwartiertje breien. Ik was nieuwsgierig en deed de trui even aan. Wel wat een teleurstelling. Nog veel te klein en het stond voor geen meter. Ik besloot de trui opnieuw af te halen en koos een ander patroon. Daarmee ben ik maandag begonnen. Gisteravond breide ik de laatste steek van de laatste mouw en vanochtend na het ontbijt heb ik de delen aan elkaar gezet. Nu is het een heerlijke warme wintertrui in een maat die lekker zit. Drie keer breien over een trui, dat is me nog nooit overkomen.

Nu heb ik nog een tas met wol, en ik heb alweer zin om mijn 'tanden erin te zetten'. Maar 3 keer, dat doe ik niet weer.

Oh ja, en we zijn in deze donkere tijd ook weer bezig met de lichtjes.....

Een fijn weekend en een warme en vredevolle groet toegewenst van ons. Wordt vervolgd.......

Veel dingen maar vooral een witte wereld

Ik hoor je denken.....'dat ziet er goed uit'. Het smaakte ons ook goed, heerlijk zelfs! We hadden een traktatie afgelopen woensdag, het was namelijk Suzanne haar verjaardag. 34 Jaar alweer, ons jongste kind! Niet te geloven! Dus toen wij naar Skövde moesten voor een aantal boodschappen namen we een kopje koffie en thee met iets lekkers erbij. Komend weekend gaan we het echt vieren, een heerlijk hapje eten met elkaar.

We zijn goed geslaagd voor onze aankopen. Ik moest nieuwe winterschoenen aanschaffen want mijn oude wandelschoenen zijn lek doordat de stiksels losgaan. Ook heb ik een lekker warm winterjack gekocht voor onze dagelijkse wandelingen met Gösta. Mijn oude jas, destijds gekocht bij de ANWB is wel 10 jaar oud en lekt nu op de stiksels, mijn nieuwe groene jas wil ik bewaren voor wanneer we er even op uit gaan. 'Voor netjes', zou mijn moeder zeggen. De juiste kleur was niet voor handen in de winkel maar geen nood, die kon worden besteld en bij mij thuis worden afgeleverd met Post Nord. Ik werd gestrikt als klant van 'naturkompaniet' en ik kreeg 10% korting op deze aankoop. Zo hadden we mooi de koffie weer terugverdiend :-)

De nieuwe schoenen kwamen vanochtend gelijk goed van pas. De wereld is hier namelijk wit gekleurd. Nu toch echt de eerste sneeuw en wat ziet het er weer prachtig uit. Zo puur! Er ligt niet erg veel, zo ongeveer 4 cm. Het is behoorlijk koud, de hele dag onder het vriespunt en zo tegen de avond zakt de temperatuur met rasse schreden. Tijdens het schrijven van dit blogje, zo rond half vijf, is het - 5,2 C. Ik hoorde op de radio dat het wel kan zakken naar -10 C. Serieus koud dus, we zullen zien. Volgens mij duurt dit wintertje niet heel erg lang en hebben we volgende week weer de + te pakken.

Onze wandeling kende vandaag een valse start. Vol goede moed stapten we met Gösta en mijn nieuwe schoenen de sneeuw in. Dit is echt zijn weer, hij vindt het prachtig en springt soms met alle vier zijn poten de lucht in. Het was echter veel glibberiger dan wij hadden gedacht. Bij de kerk aangekomen besloten we weer terug te gaan om de 'dubbdäck' onder de schoenen te doen, een rubberen gevalletje met metalen pinnen erin die je onder je schoenen kunt spannen.

Kijk daar staan we al zie je ze bijna niet vanwege de sneeuw op de neus van de schoenen. Gerrit, behulpzaam als hij altijd is, tilde zijn voet nog even op voor een beter beeld. Wel het beeld is beter maar dan van de neus van Gösta en daar zit geen pin in.

Zo konden we heerlijk verder wandelen in de mooie en witte wereld.

Toen we terugkwamen van onze wandeling bleek dat de kerstboom er al staat. De lampen moeten er nog in, hij was er echt net neergezet. We geraken steeds meer in kerststemming. Iedereen gaat vanaf nu met lichtjes in de weer nu het zo donker is buiten.

Wij kochten gisteren ook nieuwe buitenverlichting voor langs ons balkon. Van de oude was het snoer kapot gegaan zodat we die niet meer kunnen gebruiken. De nieuwe set heeft een veel dikker snoer dat naar we hopen langer meegaat.

Gerrit heeft de hele middag aan de aanhanger gewerkt. Die moet voor de keuring en voordat we dat laten doen wil Gerrit eerst een aantal zaken verbeteren. Het wilde vandaag niet echt lukken geloof ik. De kentekenplaat verlichting doet het niet evenals de verlichting op de spatborden van de aanhanger. De rest van de verlichting doet het wel. Hij zit op het moment van schrijven in de naslagwerken te bladeren op internet. Daar krijgt hij een suggestie om de fietsendrager op het stopcontact van de auto aan te sluiten. Dit om te ontdekken of het aan de stekker of de bedrading van de aanhanger ligt of dat het probleem in de auto gezocht moet worden. Ook wil hij de spijkerbanden (de echte dubbdäck) om de auto zetten (want je zult maar van de weg afglijden met de dubbdäck in de garage). Hij heeft dus nog wel even een programma vandaag.

Ik zou net de slotzin schrijven en daar komt hij alweer aanlopen. De tracker (grasmaaier) wil niet starten. Die moet eruit voordat de auto erin kan. (het bandenwisselen doet hij altijd in onze garage waar het lekker warm is). Nu er zoveel niet wil geeft hij het op voor vandaag. Morgen is er weer een dag.

Vergeet ik nog te vermelden dat mijn dag van gisteren naast het doen van de aankopen ook nog werd ingevuld met het maken van vouwgordijnen voor in onze erker. We hadden hier vitrage vouwgordijnen hangen maar we willen er voor de winter dikkere gordijnen hebben die de warmte tegenhouden. Dat is nu ook klaar. De kleur is geheel anders dan wat je op de foto ziet. In NL zou men de kleur van de vouwgordijnen 'zandkleur' noemen, de kleur past perfect bij de gordijnen die we in de woonkamer hebben hangen. De vouwen die je ziet moeten nog uithangen en als dat niet gebeurt moet ik ze strijken. Eerst wacht ik eventjes af.

Wel alweer een gevulde blog. Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vooral heel vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd.....

 

Koning Winter laat zich even zien

Gisteren kregen we van Chang een foto van Emke met haar andere beppe, 'Waipa' en dat is beppe in het Chinees. Samen maken ze iets lekkers om te eten, in de keuken van Waipa. Dumplings denk ik. Ik wil Waipa complimenteren want ze ziet er wel 10 jaar jonger uit nu ze de krullen kwijt is. Echt een jeugdige beppe zo!!

Gisteren deden we ook ons laatste klusje buitenom. Het schoonmaken van de dakgoten. Daar waaien altijd veel bladeren in en soms verstoppen die de regenpijpen waardoor de dakgoot overloopt. Dan wordt de kelder veel vochtiger en dat wil je liever niet. Heel veel blad kwam er niet uit. Het is al een tijdje droog weer en met de harde wind is blijkbaar het meeste blad alweer uit de goten gewaaid. Het was gisteren ook al redelijk fris weer zodat de vingers na dit klusje wel even tijd nodig hadden om op te warmen.

Ik heb bij dit klusje letterlijk en figuurlijk een gewichtige rol, al zou je dat niet zeggen kijkend naar deze foto. Ik ben namelijk het contragewicht! Soms hangen de dakgoten namelijk wat hoog en dan komt het zwaartepunt helemaal bovenop de ladder. Dan is het wel fijn wanneer er op het laagste punt ook wat gewicht rust. Mijn gewicht dus, en daarmee komt het altijd goed.

We hadden afgelopen nacht een winters nachtje! 

Van schrik slaap ik al met de sokken aan om koude voeten te voorkomen :-) Maar oh wat zag het er vanochtend mooi uit....

Nog geen sneeuw zoals in Noord Nederland maar wel al een heerlijke vorst. 

Aanvankelijk was alles wit gekleurd maar omdat we zo'n zonnige dag hadden verdween de meeste rijp alweer snel. voordat we gingen wandelen haalde ik nog snel even mijn sjaal en muts uit de berging. Halverwege de wandeling kreeg ik het echter zo warm dat ik me ontmantelde van de winterse elemementen in mijn wandelkleding. Gösta vindt dit ook heerlijk weer.

Zo zag het eruit op de heenweg

en zo op de terugweg

Nu het kouder wordt stoken we onze kachels tweemaal per dag. Zo houden we het heerlijk warm. Vijf houtjes per kakelugn en dan heb je de hele dag warmte, het is bijna niet te geloven.

Bij de post vonden we deze week onderstaand boekje 'Om krisen eller kriget kommer' (Wanneer er een crisis is of de oorlog uitbreekt). Een 30 pagina's tellend boekje vol tips en tricks. Wij zijn redelijk voorbereid, in de kelder hebben we een doos met spullen en een paar jerrycans met water die we af en toe verversen. We hadden ook een crisis radio aangeschaft maar die kunnen we niet meer terugvinden. Die radio kun je opladen met een zonnecel, er zit een lamp in en een USB aansluiting voor je telefoon en een radio natuurlijk. De verdwijntrol heeft hem meegenomen of de dief die twee jaar geleden een bezoekje aan ons heeft gebracht. Hij lag namelijk in de kelder maar daar vind ik hem niet meer terug.

Binnenkort maar weer een nieuwe bestellen. Dan zijn we er wederom helemaal klaar voor. Ik kan me niet herinneren dat we in Nederland ooit zo'n boekje hebben ontvangen met info in geval van crisis of oorlog. Alleen de mededeling dat je bij een lang aanhoudende sirene de deuren en ramen moet sluiten en de radio aan moet zetten. Maar ja.... gebeurt er iets dan kunnen wij ons in elk geval een paar dagen redden.

We zijn weer bij! Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd......

De finale en klaar voor de winter

Toen we vrijdagmiddag thuis aankwamen zagen we direct dat de tweede beuk het blad nog niet had laten vallen. Wel waren de bladeren goed verkleurd, het wachten was nog op een beetje wind. Wel we werden op onze wenken bediend want in de nacht van vrijdag op zaterdag stond er een stevige bries. Zaterdagochtend was het eerste wat we zagen dat de beuk geen blad meer had. In één nacht was alles eraf gewaaid. Mooi! Dan konden wij dit weekend voor de laatste keer bladruimen. Dat ging niet op de zaterdag omdat de wind nog niet was gaan liggen. Vanochtend echter was het zonnig weer met weinig wind. Tijd voor de finale wat het blad betreft dachten wij.

We hebben daarbij een beetje geluk gehad omdat de wind al het blad op twee hopen had geblazen. De ene hoop lag naast de voordeur onder het raam van de weefkamer en de andere hoop lag bij de ingang van de oprit. Gerrit koppelde de aanhanger weer achter de grasmaaier en niet heel veel later hadden we alweer een kar vol. 

Vandaag hadden we nog een extra klusje bladruimen bij de vakantie buurman tegenover ons. Die was er niet aan toe gekomen om de greppel leeg te maken zodat dit klusje voor ons was blijven liggen. Het is best wel belangrijk dat de greppel leeg wordt gehaald want komt er veel sneeuw dat moet dit in die greppel kunnen worden geschoven. Bovendien is het zo dat wanneer de wind draait wij de tuin weer vol blad hebben liggen. Dus de handen uit de mouwen en scheppen maar.

 

In totaal hadden we vandaag weer 3 aanhangers vol blad en dat is wederom 10 kuub blad. Ik ben zo langzamerhand de tel al kwijtgeraakt over de hoeveelheid blad die we dit jaar hebben opgeruimd.

Ik ben tevreden met het resultaat, het ziet er netjes uit zo. Klaar voor de winter.

ook de oprit nog even aangeharkt

En die winter lijkt eraan te komen, komende woensdag en donderdag wordt er sneeuw verwacht met temperaturen onder het vriespunt. Zo kunnen we nog net even twee dagen genieten van een opgeruimde tuin :-)

Eenmaal weer binnen hebben we snel de kachel aangestoken en verder niet zo heel veel meer gedaan. Onze schouders moeten nu even tot rust komen. Pfff wat een blad toch weer dit jaar. Fijn dat het nu klaar is.

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

De witte route en weer naar huis

 Het leuke van ontwaken in de camper is dat je naast het raampje ligt en dat je zo het rolgordijntje kunt openen om te zien wat voor weer het is. Gisterochtend was de grond bevroren en wit, je zag de ijskristallen schitteren in de zon. Wat een prachtig gezicht.

We gingen 's ochtends nog een heerlijke wandeling maken. Naast een blauwe en een groene wandelroute bleek er ook nog een witte te zijn, uitgezet door de sportverenigingen in het dorp. 

her eerste ijs van dit winterseizoen

Een deel van de wandeling liep langs de beek. Daar hingen veel vogelhuisjes met soms grappige teksten erop.

zou het helpen???

Ook de bomen hadden soms een grappige beschildering. We voelden ons bijna bekeken.....

Het eerste stukje was door het bos en langs het water, verderop ging de wandeling verder door de weilanden. 

Onderstaand huisje was vroeger een smederij. Elke boer had voorheen zijn eigen smederij zo lazen we op een begeleidende tekst. De smederij is opgetrokken  uit gestolde slakken uit de ijzeroven. De vloeibare restanten die overblijven na het onttrekken van ijzer uit het erts, werden in zand gegoten en later na stolling ervan in kleine stukken geslagen. Soms werd het ook in vormen gegoten om een vierkante vorm te verkrijgen. Die konden dan worden gebruikt voor het maken van de hoeken.

Een heel mooi gebruik van de restproducten. Maar een negatieve kant had het ook. Zo lazen we dat er een vrouw was die de nog warme 'stenen' moest verzamelen en handmatig weg moest tillen. Ze hield ze dan tegen haar buik om ze te kunnen dragen. Later bleek dat haar buik vol verlittekende brandwonden zat. Niet alles was fraai, zeker niet in die tijd. Het werken in de mijnen en de ijzersmelterij zal een hard leven zijn geweest.

Verder wandelend kwamen we fraaie oude huizen tegen, de meesten gelukkig goed onderhouden en mooi om te zien.

Een heel mooie wandeling die witte route! De mooiste van de drie durf ik wel te stellen.

En toen zat het er weer op. Waarschijnlijk ons laatste uitje met Bosse dit jaar en zeer geslaagd. Toen we 's middags vertrokken was het zo ongeveer 7 graden C. De wegen waren gelukkig niet glad meer. Half vijf waren we weer thuis. Het was nog net niet helemaal donker.

In ons huis was het ook een beetje aan de frisse kant. Gerrit heeft de kakelugn in de woonkamer aangezet en dan is het na een uurtje alweer heerlijk warm. 

We wensen jullie allemaal een heerlijk weekend toe. Warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....