donderdag 29 maart 2018

De eerste echte dag....en de tijd tikt weer recht weg....


Vorige week waren we natuurlijk ook al in Zweden maar nu voelt het toch meer als echt hier zijn en hier wonen. We komen nu steeds onze spulletjes tegen die al een leven lang bij ons horen. Vaak vind ik het verrassend die spullen hier te zien staan. Het maakt me blij, ik verwonder me erover.

Nu we de gehele verhuizing achter de rug hebben bemerken we toch ook wel dat we moe zijn. We doen het daarom rustig aan. Vannacht heerlijk kunnen slapen na de reis van gisteren. Kwart over negen zomertijd werd ik wakker. Heerlijk uitgerust na een verkwikkende slaap. Gerrit was al in de keuken aan het scharrelen met het ontbijt. Ik kon zo aanschuiven.

We doen het rustig aan, lekker rustig ontbijten, een beetje kletsen met Suzanne die nog zo ongeveer een weekje bij ons in het appartement woont voordat haar verhuizing in gang wordt gezet. Lekker een extra kopje koffie drinken, de internetkranten lezen in het Zweeds en in het Nederlands, rustig de tafel afruimen en het afwasje doen. Onszelf een 'Lagom' leefstijl aanmeten. Dat is wat we graag willen. 

We hebben vanuit Nederland best nog veel spulletjes meegenomen en die staan op dit moment allemaal in de tussenhal. Daar is het wat een chaos. Dat komt er vanzelf van, het opruimen van die spullen. We hebben eerst vanochtend een lange wandeling gemaakt naar het Viken. Het is hier prachtig weer, de zon schijn voluit en de lucht is prachtig blauw met witte wolkjes waar ik zo van houd!!

 De wandeling naar het Viken is altijd weer mooi. Het slingerweggetje en de prehistorische sfeer wanneer we bij de Vikinggrafvelden langslopen. Wat houden we daarvan Gerrit en ik.

 Het Viken is nog helemaal bevroren. Af en toen zien we er mensen ijsvissen. Aangekomen bij het Viken hebben we eerst heerlijk uit de wind op een stijger gezeten. We hebben zitten kijken maar vooral ook zitten luisteren. Het ijs maakt continu geluid, net alsof de ijsvloer beweegt en tegen de walkant aanbeukt waardoor het ijs gaat kraken.
 Er was niemand op het ijs, wij dus ook niet. Al zou het natuurlijk best wel kunnen want het vriest nog elke nacht licht tot matig.

De temperatuur was 1 graad maar door de harde wind voelde het wel als -10.
Gerrit 29-03
's Middags zijn we nog naar de bröderna Andersson gereden. Suzanne heeft daar een eethoek aangeschaft voor straks in het nieuwe appartement. Tijdens de koop druk overlegd met Fredrik die gewoon aan het werk was natuurlijk.

Thuisgekomen hebben Gerrit en ik nog een plekje gezocht voor de klok. Deze hebben we meegenomen in de auto. We hadden ons al voorgenomen deze in de tussenhal op te gaan hangen. Het ophangen van de Friese klok was een peulenschilletje. Echter het aan de praat krijgen van de klok....dat was een lange geschiedenis. Hij bleef maar steeds niet tikken. We moesten hem steeds wat verhangen waardoor hij wel langer bleef tikken maar uiteindelijk toch weer tot stilstand kwam. Toen de klok uiteindelijk liep zagen we dat hij helemaal scheef hing. Gerrit heeft daarom de slinger wat verbogen waardoor het nu mogelijk is dat hij blijft tikken en redelijk recht hangt. De klok is een Friesche Klok, een erfstukje. We hebben hem gekregen van Gerrit's moeder maar uiteindelijk komt de klok uit de familie van zijn vader of nog preciezer uit de familie van zijn opoe. Opoe kwam uit Overijssel, de vader van opoe, Hein van Dalen ook wel Hein de Paye genoemd,  heeft de klok gekocht. Oorspronkelijk droeg de klok uitsluitend schildjes. Wij hebben de schildjes vervangen door een Atlas figuur en engelen. We hebben gehoord dat dit de feestuitrusting van de klok is. De schildjes is meer de dagelijkse dracht. Wel, wij willen graag elke dag vieren en houden daarom de klok ook in zijn feestdracht. De klok heeft een bruidsrand  van witte bloemen om de wijzerplaat heen, de beschildering is vrij sober. Een echte protestantse klok zou je kunnen zeggen.

Ik heb de gewichten, een grote en twee kleintjes en het beslag nog even mooi gepoetst zodat de klok er nu glimmend bijhangt. Over de kast om het uurwerk heen hang een klokkleedje geborduurd door mijn schoonzus Hiltje. Ik heb gehoord dat je dit kleedje moet laten hangen en het geen jaarlijkse wasbeurt moet geven. Wat de rationale hiervan is dat weet ik niet. Dus.... geen wasbeurt en geen strijkbout over het kleedje maar zo uit de verhuisdoos weer over de klok.
Een oude klok in een oud huis. Dat past mooi!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten