De trap naar boven was een probleemgeval. Hij zag er vies en versleten uit. Eerder had ik al eens een poging ondernomen de treden te schuren. Dat was geen succes. Ik was een avond bezig met een trede en ik kon maar niet door de oude laklaag heen schuren. Ik heb het daarop geprobeerd met de verfföhn en met afbijt. Beiden geen succes. Hoe moest het verder met de trap. We hebben besloten een nieuwe schuurmachine aan te schaffen eentje die ronddraait, een zgn. schuurtol. Dat werkt beter maar geeft ontzettend veel stof omdat de tol dit alle kanten uitblaast.
Na de aanschaf van de schuurtol heb ik de trap vermeden. Steeds kwam het wel over in mijn aandacht maar net zo snel kwam er ook iets anders in mijn bewustzijn, waarmee ik dan aan de slag ging. Reden was dat ik er niet aan moest denken hoeveel stof het zou gaan geven wanneer ik de trap ga schuren. Nu veel ruimtes in ons huis gerenoveerd zijn,dacht ik gisteren dat het toch een keer van moet komen met die trap. Opties over het opnieuw overkleden van de trap met platen of met laminaat werden door Gerrit systematisch afgewezen. De oude trap hoort bij het huis en die laten we zoals die is, dat is zijn gedachte over onze trap.
Gisteren dacht ik nu moet het dan maar. Ik kan het werken aan de trap wel uitstellen maar het moet toch een keer.
Van een rol plastic heb ik een soort tunnel gemaakt; ik heb de onderkant en de bovenkant afgeplakt met dit plastic.
Daarna ben ik gaan schuren met de schuurtol. Mensenkinders wat een stof en wat een werk en wat zag ik eruit. Bij de pauzes moest Gerrit mij eerst buiten helemaal afkloppen voordat ik naar binnen kon gaan, zoveel stof. Ik ben een dag aan het schuren geweest.
Toen ik aan het einde van de dag de tunnel uitstapte zag ik op de overloop of allrum het volgende:
Je zou denken dat we een witgelakte vloer hebben in de alrum. Laat ik je uit de droom helpen.... dat is niet het geval. Onze allrum ziet er doorgaans zo uit:
Op dat moment gaf me dat geen voldoening, wetende wat een schoonmaakwerk me te wachten stond. De rest van de avond ben ik aan het schoonmaken geslagen en daarna, aan het einde van de avond, zo rond een uur of 12.00 heb ik de trap in de hardwaxolie gezet. Dit betekende dan weer dat we niet direct konden gaan slapen omdat we niet naar boven konden. Uiteindelijk, toen we wat slaperig begonnen te worden zo rond een uur of half 2, zou Gerrit een ladder bij het balkon op zetten zodat we toch boven zouden kunnen komen. Dt werd mij te gek; ik stelde voor hardlopen bij de tap op de vliegen, zodat we er niet aan vast zouden kleven. De trap was bijna droog. Zo hebben we het gedaan. Heel hard lopen, zo hard als maar lukte na een dag hard werken.
Vanochtend ben ik eerst verder gaan werken met het schoonmaken van de allrum en daarna heb ik de trap met schilderstape afgeplakt. De gedachte was nl om de zijkanten en de stootplaat wit te schilderen. Dus dat alles eerst in de grondverf gezet en daarna toen de grondverf droog was in de lakverf (Wijzanol RAL 9010).
Als laatste nog een detailfoto. Het resultaat is een mooie trap, en een schone allrum.
Wat deed Gerrit al die tijd. Wel die werkt door in het gastenverblijf. Het plafond zit er nu in, al het gipswerk is klaar, de oude radiatoren zijn eruit gehaald en plinten zijn gespijkerd. Nu ik de trap klaarheb wordt ik uitgenodigd door Gerrit om verder te komen werken bij hem in het gastenverblijf. Dat zie ik als een eer want tot nu toe was het zijn project.
Morgen gaan we eerst lekker wat anders doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten