De stoelen staan weer in elkaar

Het gebeurt niet vaak maar deze week hadden we een 'loppis' week! Twee dagen op een rij op stap en naar de loppis. De aanleiding was een aankoop die Gerrit vorige week deed. Hij kocht voor 20 kronen een boek uit een serie en geschreven door Kristina Ohlsson. Inmiddels heb ik dat boek uit, echt weer prachtig en zo spannend om te lezen. Vooraf dacht ik nog deze keer eens wat rust te nemen in het lezen. Maar nee hoor... het was zo spannend. Ik bleef maar lezen. En toen was het uit en dan wil je graag een ander boek uit die serie. Dus daarvoor weer naar de loppis. Maandag in Skövde maar daar was niets. Dinsdag naar 'onze eigen loppis' in Mariestad. Altijd gezellig daar. En ja hoor daar lag een volgend boek op mij te wachten. Titel: Davidsstjärnor. Nu zie ik er bijna een beetje tegenop om erin te beginnen want dan ben ik weer een aantal dagen slecht aanspreekbaar :-)

De loppis in Mariestad is echt leuk, je kunt er heerlijk struinen. Twee verdiepingen. Boven servies, glaswerk, speelgoed en kleding en beneden meubels, lampen en dus de boeken. Een hele bibliotheek, netjes op onderwerp en alfabetisch op naam van auteur gesorteerd. Ik denk dat de auteurs er geen royalty's over ontvangen, dat is dan weer wat minder. (In de boekenwinkel was het boek niet meer in de collectie dus ja, dan moet je wat).

Dit is de stellingkast met keukenspullen. Hele uitzetten worden hier uit samengesteld. Ik heb de foto genomen toen er net even niemand aan het zoeken was maar dat soort momenten zijn zeldzaam. 

Dit is de kast met prullaria. Daar zie je vaak mensen staan die een item even apart hebben gezet en aan het zoeken zijn in hun telefoon. Op zoek naar een schat denk ik dan, of even overleggen met de achterban, dat kan natuurlijk ook.

Wel wij vonden ons boek.

En dat is dan leuk, je zoekt iets en je vindt het in de loppis!

Vandaag hadden we de hele dag natte sneeuw echt vreselijk weer. We zijn niet buiten geweest. Gösta gaat af en toe de tuin even in op die momenten waarop de nood hoog is, maar hij wil ook bijna niet naar buiten toe. Ik hoop dat het morgen weer wat beter is . 

 Gerrit heeft vandaag de stoelen in elkaar gezet. De eerste stoel, die links op de foto staat, daaraan moest het meeste worden hersteld. Die heeft een heel nieuw zitvlak en een nieuwe poot. Dat was nog eventjes passen en meten bij het monteren voor het bepalen van de gaten waar de schroeven doorheen gaan. De andere stoel was zomaar klaar, 20 minuutjes denk ik.

het proces van passen en meten (vooral meten)

 

Helemaal af is het nog niet. De knop om de rugleuning te stellen is nog in bestelling. Die moet uit China komen en ligt inmiddels in de haven hier in Zweden. Wellicht moeten we eerst nog belasting betalen voordat de levering kan plaatsvinden. De zon schijnt nog niet dus we hebben wel geduld. Maar wat zijn ze weer mooi geworden! Ik heb nu al zin aan de eerste 'zit' in de zon.

Nu de bank en de tafel nog dan is het setje weer pico bello.

Verder hebben we vandaag een deel van de poets gedaan maar daar zal ik jullie niet mee vermoeien, wij werden er al moe genoeg van :-)

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd......

Komkommertijd

Heel veel te vertellen is er niet momenteel. De dagen rijgen zich in grijsheid aaneen. De winter is helemaal verdwenen en de weerapp laat voor de komende 14 dagen geen nieuwe winterse periode zien. Het zonnetje zouden we graag weer verwelkomen maar ook dat laat op zich wachten. 

Vanochtend liepen we met Gösta door ons Vångdalen. Dit was voor het eerst weer in ongeveer een week. Wanneer het gaat dooien dan wordt het gruspad daar een modderbad. Kom je thuis na een wandeling dan heb je de drek tot aan je schouders zitten. Dat hadden we even uitgesteld, dat lopen door het Vångdalen dan. Vandaag kon het weer. Direct aan het begin van de wandeling doe ik Gösta meestal los van zijn riem nadat ik heb rondgekeken of er ook wild in het dal rondloopt. Meestal is dit niet het geval overdag. Ik liet hem los en na een paar stappen zegt Gerrit dat een eindje verderop de groep herten staat. Gelijk had Gösta ze ook gezien en toen de groep de benen nam ging hij er als een speer achteraan. Nu waren ze een heel eind van ons vandaag dus hij had wel even lopen. Het tempo van de herten kon hij niet bijhouden en na een korte sprint kwam hij weer bij ons terug. De herten graasden een eindje verderop gelukkig weer rustig verder. Wij hadden de schrik wel wat in de benen. De volgende keer nog maar beter om me heenkijken. Gösta ligt nu de hele dag al diep te slapen. Morgen heeft hij denk ik spierpijn.

Het breien is nu even klaar na vier truien en een vest. We hebben nu ook de zomerstoelen in de kelder en daar zijn we nu af en toe mee bezig. In de zomer gaat dat schilderen heel snel omdat het dan lekker droogt. Nu duurt dat drogen een dag. Dus de ene dag de ene kant en de andere dag de andere. 

Het wachten is nu nog op nieuw besteld bevestigingsmateriaal voor de rugleuningen die verstelbaar zijn.

Vorige week vrijdag ging ik met Ingemari weer op zoek naar een verborgen winkel. Deze keer een stoffenhuis in Moholm. Moholm ligt ongeveer 40 minuten autorijden bij ons vandaan. Het is een niet heel erg groot dorp en daar is dan zomaar een heel mooie stoffenwinkel. Alles zag er heel verzorgd uit en de stoffen werden heel mooi gepresenteerd. Gordijnstoffen in alle soorten en ook heel mooie meubelstoffen. Bovendien kun je er voor kleine prullaria ook terecht. 

Men bekleedt er ook meubels en je kunt je gordijnen er op maat laten maken. Het was echt een leuk uitje, bedankt Ingemari!

Wel ik sluit hiermee deze blogpost in komkommertijd af op de dag dat het bestand in Gaza lijkt te houden en Trump is geïnstalleerd. Het eerste juich ik toe al is het natuurlijk veel te laat en het tweede.... wel daarvoor houd ik mijn hart vast!!

Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd.....

 

Dooi en tweemaal knopen

Af en toe begint mijn blog een beetje op een weerbericht te lijken. Dat is ook niet heel gek omdat het weer zo op deze korte winterdagen heel bepalend is voor de hoofdactiviteit van de dag. Dus 's ochtends kijken we naar buiten en spreken we af we wat we gaan doen. 

Afgelopen zondag was dat niet heel moeilijk want het was een prachtige dag met weinig wind en blauwe luchten en een graad of wat onder nul. Lekker ingepakt liepen we naar het meer. Heen en terug is dat ongeveer een dikke 6 km dus dan heb je een lekkere wandeling te pakken.

Hieronder nog even wat foto's die ik toen nam.

Zo kwamen we aanlopen bij het Vikenmeer.

Hier staan we aan de rand van het meer en je ziet wel dat er weinig activiteit is. Dat is een verschil met Nederland. Is daar ijs dan is het feest. Er wordt een baantje gemaakt, er zijn ouders met kinderen en stoelen, overal schoenen, laarzen en schaatsen en soms koek en sopie. Hier houdt het ijs, zo aan de kanten van het meer, je ziet ook dat er al mensen hebben gelopen maar er is niemand te bekennen, zelfs geen ijsvissers. We hebben hier op deze plek nog nooit iemand zien schaatsen.

Nadat we een poosje bij het meer hebben staan mijmeren zijn we weer naar huis gelopen. De zon stond toen al laag aan de hemel en het werd heel snel kouder. Er ontstond toen een hele laag damp boven het land. Ik probeerde het te fotograferen maar je ziet het bijna niet.

We moesten vanwege de opkomende koude de jas nog wat dichter knopen en de muts goed over de oren trekken. Bovendien zetten we flink de stap erin om warm te blijven.

Maandag sloeg het weer om en nu hebben we dooi. We reden even naar Mariestad voor een bus verf voor de buitenmeubelen en een paar knopen voor mijn vest dat nu nog op de pennen staat. De verf was prima en gekocht bij de nieuwe Colorama winkel, echt prachtig er was geen nee te koop, de knopen bleken minder een succes. Vandaag moesten we er wederom voor op stap. Twee ritjes voor een stel knopen, je houdt het niet voor mogelijk. Maar ja ..... we zijn tenslotte pensionairs he. Voor het tweede stel knopen reden we naar Hjo naar de Hem och Hobby. Daar heb ik nu houtkleurige knoopjes gekocht en deze keer wel een succes. We zijn er ook nog naar 2 'loppisar' geweest. Dat geluk hebben we niet vaak dat ze alle twee open zijn. In de eerste vond Gerrit een boek van Kristina Ohlsson. Van haar hebben we al meerdere boeken gelezen, ze zijn spannend en leuk om te lezen. 2 euro, daar hoefden we het niet voor te laten liggen. Er liggen nu bijna 10 boeken op mij te wachten. Op de kerstmarkt van Hjo kocht Gerrit er 7 van een schrijfster die haar verhalen laat spelen in Hjo. Gerrit leest nu het vijfde boek en kent zo langzamerhand alle straten in het centrum uit zijn hoofd :-) soms rijden we door het centrum en hoor ik hem  zeggen dat we even over de 'Floragatan' gaan rijden want daar woont Helena op vier hoog..... Wel naast die 7 kreeg ik nog een boek als kerstcadeau, ik ben nog bezig in een boek en nu dus het nieuw gekochte boek. Dat zijn er 10.... dan ben ik nodig aan een vakantie toe!

Bij Hjo, waar ook minder sneeuw lag dan bij ons, is de sneeuw al bijna helemaal verdwenen. En... wat we merken is dat de dagen alweer langer worden. Voor de kerstdagen begon het om drie uur al te schemeren en was het kwart voor vier donker. De foto hierboven heb ik om precies vier uur genomen en je ziet, het is nog helder. We waren net voor donker thuis.

Ik vermoed dat we morgen de kelder weer induiken. Mooie sneeuwvergezichten daarop moeten we denk ik weer een aantal weken wachten.

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....

Winter

Alweer een week voorbij. Het nieuwe jaar is in volle gang! We hebben hartje winter met soms donkere en soms heel mooie winterse dagen met zon. Vanochtend zaten we in de keuken met ons ontbijtje en leek het zo uit het keukenraam net wintersport vakantie. Dan heb je echt zin om naar buiten te gaan. Dat deden we ook om de wandeling met Gösta te maken. Toen we echter een voet buiten de deur zetten bleek er een straffe harde wind te staan. Ik trok  Gösta nog snel een jas aan om zo zijn longen wat te beschermen tegen de ijskoude wind en daarna zetten we de stap erin. Ik had zo in mijn hoofd om naar het Vikenmeer te lopen maar onderweg verloor ik ongemerkt mijn spijkerband voor onder de schoen. Op een gegeven moment glibberde ik alle kanten uit. We zijn toen weer teruggekeerd om hem te zoeken. Gevonden ook nog! 

 We waren nog maar net gekeerd of Gerrit zag in de bossages een stel elanden staan. Zie je ze ook? Rechts van de paal zie je een donkere vlek. Twee elanden. Eentje ging liggen en de andere bleef ons aankijken.

Maar wat was het mooi in het 'Vångdalen' vandaag. 

Jammer dat we niet verder konden lopen vanwege de gladheid en de ontbrekende spijkerband onder mijn laars.

Soms zijn de weerscondities zo erbarmelijk met dan weer sneeuw en dan weer dooi, dat we Gösta een stel schoenen aantrekken. Dit om te voorkomen dat er allemaal sneeuw tussen zijn tenen gaat zitten en hij de kussentjes onder zijn poten beschadigd. Hij loopt dapper door met zijn schoenen aan. 😂

Dit stukje daarop kun je wel schaatsen.

Onze vogelvoeder hanger controleren we zorgvuldig. Nu het zo koud is kunnen de vogeltjes wel een beetje hulp gebruiken bij het vinden van voer. De vogel op de foto is geloof ik geen ekster. Die zou zichzelf namelijk moeten kunnen redden maar doet zich af en toe ook wel tegoed aan onze lekkernijen.

Gerrit is in zijn werkplaats met een klusje begonnen. De vakantie is nu immers voorbij 😊 Hij heeft de twee witte terrasstoelen uit elkaar gehaald. Ik was door eentje heen gezakt, twee maal zelfs, dus tijd voor reparatie. Nu blijkt dat er best veel gerepareerd moet worden. Soms een stoelpoot, soms een raamwerk van het zitgedeelte. Straks wanneer hij klaar is met het maken van de vervangende delen, kom ik weer in actie met mijn verfbussen. Zo is het straks mooi klaar wanneer het weer voorjaar wordt. We kunnen natuurlijk ook nieuwe kopen maar we zijn eigenlijk wat gehecht aan deze stoelen, die al op leeftijd zijn maar erg lekker zitten. En met de kussens die we ervoor hebben gemaakt staat het ook heel vrolijk en gezellig op ons zuid terras. We vonden deze stoelen destijds op de Zweedse Marktplaats. Ze waren bij de aankoop al weet ik hoeveel jaren oud maar hadden altijd binnen gestaan op de overdekte altan. Straks na de reparatie kunnen ze denk ik weer jaren mee.

Het mooie van repareren is dat Gerrit zijn 'overschothout' ervoor kan gebruiken. Klussen is mooi werk maar je houdt altijd materiaal over. Nu heeft hij in de kelder een soort van kamer waar hij dit hout kan bewaren. Het is een heerlijk gevoel dat je in dit overschot kunt zoeken naar een stuk dat je goed kunt gebruiken.

de bril moet erbij op tegenwoordig

Vorige week zondag aten we onze eerste Semla van dit jaar. Je ziet ze nu na de kerstdagen en oud en nieuw, overal in de supermarkten en bij de bakker liggen. Semla is van oudsher een lekkernij dat voorheen uitsluitend werd gegeten op de dinsdagen tijdens de vastentijd (40 dagen voor pasen). De eerste keer dat de Semla wordt genoemd in een christelijke context is 1541 in Gustav Vasa's bijbel. Het eten van de Semla is klaarblijkelijk al een oude traditie. Tegenwoordig worden er per jaar in Zweden 50 miljoen Semla's gegeten in de periode tussen begin januari tot Pasen. Maar eigenlijk beginnen we dus te vroeg met het eten van de Semla. Na Pasen verdwijnen ze weer uit beeld.

Ik stop nu maar met schrijven voordat dit blogje te lang gaat worden. Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van ons!

Wordt vervolgd.....

Code oranje op trettonde dagen Jul

We nemen afscheid van de kerstperiode. Het is tenslotte vandaag 'trettonde dagen jul' en dan mag de boel de woonkamer weer uit. 'Trettondagen' is voor veel mensen een vrije dag, ze hebben dan dus alle tijd voor het opruimen. 

De återvinning was er in elk geval klaar voor, daar hadden ze een speciale papier container neergezet waar je het afgedankte cadeaupapier in kon deponeren. Wel wij hadden een doos vol en die ligt nu in deze bak.

Ook de boom en de overige kerstdecoraties hebben we opgeruimd. Het is nu weer lekker ruim in de kamer. 

Nu iedereen weer weg is heb ik ook de bedden afgehaald en de kersttafellakens in de was gedaan. Het was een hele stapel daar in mijn tvätt en het was ook nog even zoeken naar momenten dat de stroom niet zo heel duur was. (Dat is gelukt overigens, 's nachts wassen)

de helft

Het is nu echt hartje winter bij ons. Qua temperatuur is het hier matig koud. Bij Jan en Nel in Värmland is het -25 en bij de fam De Geer in Luleå is het - 30; wij haalden - 13 ongeveer. De grote meren links en rechts van ons beïnvloeden de temperatuur. Wij vinden het overigens koud genoeg hoor. Lekker de warme trui aan, warm van de breipennen. Die komt nu goed van pas.

Tijdens de wandeling nam ik veel foto's en ook eentje van ons samen. je ziet  het, we staan er dik ingepakt op!

Heel zonnig winterweer hebben we momenteel niet meer. De lucht is vochtig en vandaag (maandag) heeft het de hele dag gesneeuwd. We zijn niet buiten geweest, het is echt vies weer. Dat vinden de Damherten ook, ze zoeken naar voedsel en komen dicht bij ons huis. De foto is genomen vanuit de keuken. Wel prachtig hoor zo'n hele groep herten maar ze kunnen beter aan de andere kant van de weg blijven. Het is echt gevaarlijk zo met een grote hoeveelheid sneeuw, wanneer ze de weg oversteken. Een paar dagen geleden stond er al een auto aan de kant van de weg in de greppel. Meestal een gevolg van overstekend wild. Enige tijd na de aanrijding zagen we vanuit ons keukenraam ook een jager door het dal gaan, op zoek naar gewond geraakt wild. Dat wordt dan afgeschoten. Je krijgt van je verzekeraar ook een lint met daarop 'Viltolycka'. Daarmee kun je de omgeving markeren wanneer je aanrijding met wild hebt gehad. Het dient als hulpmiddel voor de jager zodat die de plek weet waarop het wild is aangereden.

Deze groep heeft veilig de andere kant van de weg bereikt, het was vandaag niet druk op de weg. We hadden een code oranje in verband met heftige sneeuwval en harde wind.

vanavond

Wel een meter is het nog niet maar de sneeuw staat tot aan de onderste tree van het trapje naar de keuken. Morgen wordt het + 3 graden en dooit het weer weg, dan wordt het smurrie. Daarna gaat het weer vriezen. Zo gaat het tot nu toe een beetje op en af met de winter.

Tot en met vandaag hadden we onszelf vakantie gegeven, vanaf morgen doen we weer gewoon onze alledaagse dingen :-)

heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....

 

Een heel nieuw jaar staat voor ons klaar

 

Met deze foto, die ik vanochtend nam in het Vångdalen, wens ik alle lezers van mijn blog een heel Gelukkig 2025 toe!

Inmiddels zijn de feestdagen alweer achter de rug. Wat is het snel gegaan allemaal. Gerrit en ik kijken terug op een heerlijke tijd tezamen met bijna al onze kinderen. Natuurlijk misten we Femke en Louis en Julian en de kleine Tobias. Echter de wetenschap dat het voor hen veel beter was rustig thuis te blijven om zo een beetje uit te kunnen rusten na een enerverende tijd zo na de bevalling en het vroege ouderschap, verzacht het gemis. Heel mooi dat Greetje en Eliot met Liam toch ook nog bij ons konden komen. Een beetje een last minute beslissing maar daarom niet minder leuk!

Ons huis had zich ook nu al behoorlijk gevuld. Gerrit en ik hadden veel dingen al goed voorbereid zodat we niet de hele dag in de keuken hoefden te staan. Het is immers zo leuk om bij elkaar te zijn met leuke en/of interessante gesprekken over van alles en nog wat of het doen van een spel of het spelen met de kleine kinderen. Bovendien helpt iedereen een handje mee en dan is alles ook zo weer klaar of aan kant. het was heerlijk!!

ons 'Julbord'

de kersttafel in ontwikkeling

onze kleine prinses als muzikant

en even leuk met pake schommelen

of met tante Suus, ook heel leuk!

Een kleine greep uit alle momenten van de afgelopen periode kerst 2024 Oud en Nieuw 2024-2025. 

Nu is het weer voorbij en staan ze op de persoonlijke harde schijf gegrift zodat we er ten alle tijde naar terug kunnen keren.

Ik zie dat veel bloggers terugblikken op het afgelopen jaar. Dat ga ik niet doen. Alle gebeurtenissen zijn te lezen, ze zijn op datum gesorteerd. Ik zou ook niet weten wat ik er allemaal uit zou moeten lichten, op twee zaken na dan..... Heel gelukkig zijn we met ons derde kleinkind Tobias en hij is zo welkom! Fantastisch was de trouwerij van Fredrik en Suzanne in juni.

We hopen gezond te blijven in 2025! En we hopen dat we ons leven met iedereen die we liefhebben in vrede kunnen voortzetten. En dat laatste hopen we voor iedereen ook voor diegenen waar we geen persoonlijke band mee hebben.

Vanaf nu dan weer de belevenissen zoals ze zich aan ons voordoen. Vanochtend zijn Henk en Chang en Emke na het ontbijt weer vertrokken. Daarna was het heel stil in huis. We hebben eerst een heerlijke nieuwjaarswandeling gemaakt met Gösta. We hadden vandaag schitterend weer. Gisteravond heeft het nog behoorlijk gesneeuwd en daarna zakte de temperatuur zodat alle verse sneeuw is blijven liggen. Afgelopen nacht was het op de altan onder het dak -9 C.

De groep damherten kwamen we ook weer tegen. Wat een mooi gezicht!

Na de wandeling vertrokken we richting een laatste bol garen voor mijn tweede Noorse trui. Ik moest nog één boord aan de tweede mouw en kwam hiervoor net tekort. Vanavond kon ik hem pas afbreien.

Morgen gaan we denk ik weer even aan de poets en halen we wellicht al wat kerst decoraties weg. Na een maand willen we wel weer terug naar normaal. 

Ik hoop ook in 2025 blogjes te produceren  waarin ik ons wel en wee deels beschrijf. Zo houden we contact zou je kunnen zeggen al is het veelal eenzijdig.

Ik sluit af met een mooie foto genomen bij de invallende schemering.

Ze vindt het prachtig!

Wel, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd....