Kakkelaset oftewel het feest van de zelfgebakken koekjes, cake en andere gebak en wat er 's ochtends in onze tuin te beleven is. ...

Het dorp waarin wij wonen heeft een soort nieuwsblaadje. Dat is op internet te lezen onder de knop op deze blog getiteld 'Undenäs på gång' ' Det händer i bygden'. Dat krantje lezen we altijd wanner we de post uit de brievenbus halen. Toen we aankwamen lazen we al dat op zaterdag 23 april het wederom kakkelaset zou zijn. Kakkelaset is een traditie die sinds 2008 in ere wordt gehouden. Het is een feestje waar mensen uit de wijde omgeving op af komen. Het feestje gaat om het proeven van eigengemaakte bak producten. Omdat we nu hier zijn hadden we al afgesproken dat we deze keer naar het 'Kakkelaset' zouden gaan. We hadden vorig jaar al het receptenboekje gekocht.

Dit is een boekje waarin alle bakrecepten staan uitgeschreven en de resultaten mooi gefotografeerd worden getoond. De 'Kakkelaset' wordt druk bezocht. Het is een feestelijk gebeuren in het dorpshuis. Midden in de zaal staan een tafel waarop de bakproducten staan geëtaleerd. Je kunt er omheen lopen om je keuze te maken. Daarna ga je gezellig aan een tafeltje zitten waar koffie voor je klaarstaat. Mensen hebben de gelegenheid elkaar te ontmoeten tijdens zo'n happening. Er wordt dan ook druk bijgekletst. Wij zaten aan tafel met mensen uit Töreboda, dat is een klein stadje hier 20 km vandaan. We hebben zo goed en zo kwaad als het ging ook een beetje met elkaar gepraat. De mevrouw met wie we in gesprek kwamen wat werkzaam als kleuterjuf. Ze vertelde dat ze veel vluchtelingenkinderen in de klas heeft. Die kinderen hebben nu Ramadan. Ze vertelde dat de kinderen tot ongeveer 12 jaar overdag wel mogen eten maar de oudere kinderen en volwassenen alleen tussen 23.00 uur en 3.00 uur. Voor de kinderen en hun ouders is dit een vermoeiende tijd, zo vertelde ze. Doordat het eten

 's nachts plaatsvindt wordt er slecht geslapen en zijn de mensen overdag moe. Ook aan de kinderen was dit goed te merken zo vertelde ze.

Iedereen zit lekker te smullen en te kletsen

In Zweden krijgen vluchtelingen vanaf aankomst direct taalonderwijs. Het doel is de mensen zo snel als mogelijk in het arbeidsproces te krijgen. Nu we hier zo 10 dagen zijn geweest bemerkten we hoeveel vluchtelingen hier zijn opgenomen. Elk dorpje, iedere stad, zien we vluchtelingen wonen. Vorig jaar lazen we in de krant dat Zweden vol is en er geen ruimte meer zou zijn voor vluchtelingen. Destijds zetten we daar zo onze vraagtekens bij, zo van ' wanneer is Zweden nu vol'. Nu wordt het ons wel duidelijk hoeveel mensen hier naartoe zijn gekomen. Het kweekt iets mee begrip voor de grenscontroles. Voor zover we bemerken is de attitude naar de vluchtelingen toe hier in onze omgeving, neutraal tot positief. De kassajuffrouw in de ICA, de supermarkt in ons dorp, maakt een praatje met de mensen en de kinderen vraagt ze hoe het gaat en hoe oud ze zijn. Om hen maar te leren praten in het Zweeds, zo vertelt ze ons. Ze praat altijd eerst in het Zweeds en als dat niet lukt gaat ze over in het Engels. Vaak wordt dat goed begrepen. 

Op de kakkelaset waren geen vluchtelingen, waarschijnlijk komt dat door de entreeprijs van 60 kronen. In de bibliotheek, die eveneens in het dorpshuis is gevestigd, zaten wel kinderen te lezen en spelletjes te doen. In de bibliotheek vonden we een plank vol met leerboeken Zweeds en veel Arabisch-Zweeds woordenboeken. 

Het was een belevenis dit mee te maken.

 Vrijdag zijn we weer druk geweest met het afwerken van ons gastenverblijf. Gerrit heeft de afvoer van de spoelbak nu aangesloten met het materiaal dat we hadden gekocht in Skövde. Ik ben begonnen met het aflakken van de deurposten en de plinten. Gerrit heeft ook de sierplinten op de keukenkastjes gemonteerd. Het staat echt mooi. Ik moest nog een gordijntje maken voor het keukenraam, ook dat is nu klaar. Het is leuk om allerlei dingen nu af te maken. Bij alles wat we doen wordt het weer een beetje mooier. We hebben er veel plezier in.

Omdat Gerrit nu 60 jaar is wordt hij 's ochtends vroeg om een uur of vijf wakker van de spierpijn na een dag werken :). Dan gaan hij even naar de keuken, om een glas melk te drinken. De afgelopen dagen ontdekte hij dat het zo rond een uur of vijf stikt van de elanden in onze tuin. Hij heeft zo gefotografeerd door het raam heen. 

Hee... daar is een eland....

Hier loopt er een eland onze tuin in......

Hij of zij geniet er niet echt van maar galoppeert naar de voortuin...

Kijkt nog eventjes naar onze voorraad snoeihout, die nog afgevoerd moet worden.....

 En hoppa....steekt dan de straat over om vervolgens  over het hek van de overbuurman in het bos te verdwijnen. Erg leuk...vinden wij.

Födelsedag

Slechts 10 dagen in Zweden en twee feesten op een rij. Vandaag viert Gerrit zijn 60e verjaardag. Om kwart over 12 vannacht werd hij door Theo al welkom geheten bij de club van 60 om het even lekker in te wrijven :). Wanneer je 60 jaar wordt heb je je jeugd achter je gelaten. Dat is te merken. Hier en daar pijntjes, 's avonds voor de TV in slaap vallen, 's nachts een paar keer wakker, broers en zussen die met pensioen zijn, vrienden die met pensioen zijn of gaan, en ga zo maar door. En dat mag de pret niet drukken voor Gerrit, hij heeft altijd een goed humeur en ziet ook altijd lichtpuntjes. Dat is fijn voor mij omdat ik de zwaarmoedige kant wel eens wat teveel nabij ben. Zo houden we elkaar in balans, en dat is fijn.

Felicitaties lezen op WhatsApp en We Chat

De dag begon vanmorgen bijzonder. Toen we vanmorgen aan ons ontbijtje zaten was het plotseling of er een Boeing 747 voorbij vloog, eentje zeg ik,,,,, nee twee achter elkaar. Het bleken twee kraanvogels te zijn die bezig waren hun landing in te zetten. Ze landden precies achter bij onze tuin. Daar is een stuk land en dat hebben ze gedurende het ontbijt mooi afgestruind. Het was een prachtig gezicht en we zaten loge.
We hebben vanmorgen besloten er een gezellig dag van te maken. Gisteren hadden we hard gewerkt in de tuin. Er moest nog wat hout worden geperst en gestapeld en we moesten nog snoeien. Daarnaast moesten we ook de tweede arborist een rondleiding geven door onze tuin. De eerste heeft wel een offerte gedaan en is daarvoor betaald geworden door ons maar is niet komen opdagen om zijn werk te doen. Dat was een tegenvaller. Deze arborist zei er zin in te hebben en binnenkort met een voorstel te komen. We hopen dat het deze keer goed verloopt want onze 'honderdjarigen' hebben echt wel een snoeibeurt nodig en wij 'oudjes' kunnen de boom niet meer inklimmen met een kettingzaag.
Dus gisteren hard gewerkt en vandaag een relaxedag. We zijn opnieuw naar Skövde geweest omdat we daar een bestelling hadden lopen. Die bestelling is tevens Gerrit zijn verjaardagscadeau zo heeft hij bedacht. Wat het is... je wilt het niet geloven....een UPPSAMLARE!!! ja heus een echte uppsamlare. Dat was zijn wens en zo is het gekocht en geleverd op zijn verjaardag. We moesten ervoor naar Söderström.
Een uppsamlare kun je achterop je grasmaaier monteren zodat het gemaaide gras opgevangen kan worden. Dat scheelt je het bij elkaar moeten harken van het gras. En we hebben nogal wat gras dus deze zomer wordt het grasmaaien echt een makkie :) Het is een heel geval die uppsamlare, dat maar net achter in onze auto past.
We zijn ook nog even naar de Biltema geweest. Dat is een grote winkel waar allemaal technische dingen te koop zijn. We hebben er een afvoer aangeschaft voor het aanrecht in onze nieuwe keuken en kwamen ook nog een takkenversnipperaar tegen, die we ook maar gelijk aangeschaft hebben omdat we nogal eens een takje te versnipperen hebben. Er ligt inmiddels een behoorlijke stapel takken naast ons huis. Die zullen we allemaal niet door de versnipperaar kunnen halen denk ik. Daarvoor is het teveel.

Na deze verjaardags- en klusinkopen zijn we naar het stadscentrum gereden waar we eerst een lekker lunch genuttigd hebben. Dat is al de tweede keer deze vakantie. De vorige keer was ons goed bevallen zodoende vandaag de herhaling. De lunch was heerlijk en we zaten er gezellig naast een groepje jonge moeders met kinderen en kinderwagens die erg veel met elkaar te bespreken hadden. Voor ons een soort luisteroefening  Zweeds. Na de lunch hebben we wat geshopt. Ik heb een investering gedaan in nieuwe sokken en vond ook een paar zomerschoenen, kloeke stappers want ik loop veel.


Aan het einde van de middag zijn we naar huis gereden, op de terugweg besloten we uit eten te gaan bij de Thai in Karlsborg. We eten daar wel vaker en het eten is er erg lekker met lekker veel groenten. Op de terugweg zijn we over een binnendoor weggetje gereden. Dat weggetje daar zag Chang twee jaar geleden, of misschien inmiddels ook wel drie, ik raak de tel kwijt, een eland. Nu hebben we al een poosje geen real live elanden meer gespot dus we hoopte ze vandaag misschien tegen te komen gezien het geluk vanochtend met de kraanvogels. En....... ja hoor. Niet een niet twee maar vier elanden. Ze stonden van afstand mooi naar ons te kijken. Toen wij een eindje achteruit reden om ze goed op de foto te kunnen zetten liepen ze hoofdschuddend het bos weer in.

En daar gingen ze weer....

Ik ben dan wel niet jarig maar toch even op de foto gezet.

Nu zitten we gezellig even bij het openhaardvuur met een kopje thee. ik schrijf mijn blog en Gerrit is aan het surfen. Geen taart gehad vandaag maar wel een heel leuke dag met vele bijzondere momentjes die de dag memorabel maken. 60 jaar en een dag om niet te vergeten.

Skatteverket en 36 jaar

Vandaag is het 18 april en dat is onze trouwdag. We zijn vandaag met plezier 36 jaar getrouwd. Een klein feestje dus. Om dit heuglijke feit te vieren hebben we besloten om ......... naar 'Skatteverket' te gaan in Mariestad. Nu zul je denken een goed huwelijk is als een schat, daar moet je goed op passen, dus het uitstapje is goed passend. Echter Skatteverket is het belastingkantoor. Wat moesten we daar. Wel we hadden voor vorig jaar geen aanslag ontvangen voor belasting op ons huis. Dus dat hebben we vandaag even rechtgezet. We kregen daar een vriendelijke ontvangst. Daar staat Skatteverket om bekend dat men daar erg klantvriendelijk is.
Na ons bezoek aan Skatteverket zijn we lekker gaan lunchen. Zie foto's. Dagens lunch voor 85 kronen met drinken zoveel je wilt en een lekker kopje koffie met een stukje cake als nagerecht. Dik in orde en o zo feestelijk op deze heuglijke dag.
na de lunch en nog een paar kleine boodschapjes zijn we weer naar huis gereden.

Thuis hadden we ook nog wat dingetjes te doen. Omdat het weer wat donker is gaan weer verder met het werk aan onze keukenproject in het gastenverblijf. Het vordert. Gisteren hebben we de verlichting aangelegd. Dat was nog een heel gepruts maar we hebben nu mooi lampjes in de kastjes en onder de kastjes en het staat leuk al zeg ik het zelf.

Gerrit als loodgieter

Vandaag hebben we de spoelbak geplaatst, de kraan erin gemonteerd en het water aangesloten. Opnieuw een heel gepruts maar met voldoening want het werkt allemaal. Op de foto's zie je steeds Gerrit aan het werk, dat betekent niet dat ik niets doe. Ik neem de foto's en ben de lieftallige assistente. Wanneer Gerrit uit het keukenkastje roept 'steeksleutel 17' dat heb ik die zo. Soms is het ook de Bako of de waterpomptang of de schuifmaat. Hij hoeft maar te roepen en ik geef het aan.
De klussen in de keuken zijn nu te overzien. De afzuiging van de afzuigkap moet nog gebeuren, de plintjes van de keuken boven en onder moeten we nog monteren en de plinten langs het plafond moeten nog afgetimmerd worden. Dan moet ik er nog met de verfkwast achteraan en dan zijn we klaar in ons gastenverblijf.

Water!!!

Een kakelugn en andere zaken

Vrijdag zijn we naar Skövde geweest. Dat hoef je nl op een zaterdag niet te doen omdat de winkels hier dan al om 13.00 uur dicht gaan. Maar op vrijdag is ook prima hoor. We hadden een missie en we hebben gewoon even wat gelanterfanterd. De missie was het voortzetten van onze zoektocht naar een kachel in de keuken. We stonden eigenlijk wat ingesteld op een Vedspis. Dat is een houtgestook fornuis. Erg leuk lijkt mij, Gerrit denkt dat wij dit niet zoveel gaan gebruiken. Het kookproces is dan nl trager en wij weten vaak een kwartier voordat we gaan eten nog niet eens wat we gaan eten. Soms moeten we zelfs eerst nog naar Lena's ICA om groente en vlees te halen. Hij heeft daarmee wel een punt vind ik. Dus ik besluit mijn emotie aan kant te zetten en meer rationeel met het onderwerp kachel om te gaan. In de auto onderweg naar Skövde komen we zodoende op het onderwerp 'Kaminer'. Een kamin is en houtkachel. Kaminer is het meervoud van houtkachel, ER is de meervoudsuitgang. Met een mooie houtkachel is ook niets mis. Zo stap ik, nog deels op twee gedachten hinkend, de winkel van 'din murare' (jouw metselaar) binnen. Misschien vraag je je af wat we bij een bouwvakker moeten. Wel hier kun je o.a. ook kachels uitzoeken. De metselaar kan hem inbouwen en ook een schoorsteen aanleggen, vandaar.

Maar wat komen we dan tegen, in de showroom van Min murare (mijn metselaar)? Een tweetal heel mooie KAKELUGNAR (bij dit woord is de mv uitgang AR). Met tranen in de ogen staan we ernaar te kijken. Dat past wel heel mooi bij ons huis. kijk maar eens Gabriella kankelugnar Duvemåla

Dus i.p.v. iets goedkoper worden we op slag verliefd op koninklijke Gabriella van Duvemåla.

Ik heb zo het gevoel dat dit em gaat worden, Gerrit loopt nl ook met hartjes in zijn ogen. Dit is de kachel die bij ons huis en in onze keuken past. 

Ik moet er nog bij vertellen dat de murare heel geduldig naar mijn gebrekkige Zweeds stond te luisteren en zijn uiterste best deed me te begrijpen. Omgekeerd deed ik ook mijn uiterste best om te begrijpen wat hij terug zei. Op Zweedse les leren we niet direkt praten over kakelugnar, schoorstenen, aansluitingen, kilowatt kubieke meter etc. Maar achteraf zei hij met een brede lach tegen mij: Det gick bra!! Waarmee gezegd dat hij vond dat ik het er goed had afgebracht. Mijn dag kon niet meer stuk..... en we kopen de kachel bij deze man... Zo werkt dat nu eenmaal in de psychologie. Positief gedrag dat je positief bekrachtigt, versterkt zich.

De rest van de dag hebben we wat kleine boodschapjes gehaald zoals een helm voor gerrit zijn motorzaagwerk, plastic bloemen voor in de kamer, we zochten nog een houtversnipperaar maar konden die niet vinden. al met al was het weer leuk om even in Skövde te zijn.

Op de terugweg kwamen we een aantal Kraanvogels tegen waarvan een paar op de foto zijn gekomen.

 Zaterdag was wat een donkere dag. Omdat we toch nog geen kachel hebben, kozen we ervoor het houtwerk even te laten voor wat het is en onze werkzaamheden in ons gästhus weer op te pakken. Daar liggen nog wel een aantal klusjes op ons te wachten. Het tegelwerk en verdere afwerking van de keuken, het aftimmeren van de plinten en het afschilderen van de badkamer. Het eerste en het laatste onderdeel hebben we opgepakt. Gerrit in de tegels en ik weer aan de kwast.

Als je goed kijkt, door op de foto te klikken kun je het verschil zien tussen hoe het was en hoe het wordt. Het kozijn en het plafond staan in de grondlak, het vervolg wordt afschilderen met lakverf.

Houterig

Dinsdagmiddag zijn we weer vertrokken naar ons huis in Zweden. We hadden deze keer een goede reis. Onze auto deed het nu gelukkig prima, in tegenstelling tot de vorige terugreis waarin we vele problemen hadden met de banden, de velgen en de ruitenwissers deed ' Us Alde Swarte' het nu weer probleemloos zoals we van hem gewend zijn.
Bij de Deense en de Zweedse grens werden we deze keer goed gecontroleerd op de aanwezigheid van vluchtelingen in de auto. Dat was voor de controlerende ambtenaren nog een uitdaging op zich omdat Fynn onderweg ziek geworden was en had overgegeven in de Bench. Dit hadden we wel een beetje schoongemaakt, zo goed en zo kwaad als dat gaat onderweg in het donker maar de lucht blijft hangen. Zolang we rijden en de luchtstroom van voor naar achteren gaat hebben wij daar niet zoveel last van maar wanneer we stilstaan is het een indringende lucht die de betreffende ambtenaar ook tegenkwam. De betreffende ambtenaren hadden overigens een bijzondere dag achter de rug. Toen ik naar mijn werk liep vanochtend hoorde ik op de Zweedse radio, waarnaar ik tijdens het lopen vaak luister, dat de minister van vluchtelingenzaken vandaag een werkbezoek aan de grensposten zou gaan brengen. Wellicht dat hierom de controles vandaag uitputtend waren, wie weet.
We kwamen half vier 's nachts aan. De vogeltjes begonnen hier net te zingen toen we even buiten rondliepen. Een van de regenpijpen lag in de tuin, die was met de laatste storm weggewaaid en de tuin lag vol takken maar voor de rest ziet het er binnen en buiten prima uit gelukkig. Dat is altijd wel weer een beetje spannend, hoe we ons huis aantreffen.
Half vijf zijn we gaan slapen en een uur of tien zijn we weer opgestaan. Omdat we hier niets in huis hadden hebben we als eerste boodschapjes gedaan bij de ICA. Dat is geen grote gebeurtenis want de ICA is naast de deur, dat is uiterst prettig. Daarna hebben we lekker rustig ontbeten om vervolgens na het opruimen eerst een wandeling naar Näs te maken. Heerlijk, het weer was prachtig en ik kon in mijn t-shirt buiten lopen. We zagen de eerste kraanvogels in het weiland staan, in de lucht vloog er ook eentje druk roepend naar zijn soortgenoot beneden. Wat klinkt de roep van de kraanvogel toch prachtig.
Na de wandeling hebben we lekker in de tuin gewerkt, takken zoeken, regenpijn weer in elkaar zetten en bladeren ruimen. Heerlijk.

Het haventje bij Näs ligt nog in de winterrust.

De eerste tekenen van voorjaar

Aan de zijkant van ons huis ligt nog steeds het gevalletje van stormschade. Een groot deel van een van de bomen, een oude Linde in een zeer slechte conditie dat wisten we, was eraf gewaaid. Omdat de bomen een flinke omvang hebben is ook het deel dat is afgewaaid bijna een boom op zich. We hebben beiden al wat zitten 'prakkedenken' over hoe we dat stuk het beste aan kunnen pakken. Vanochtend zijn we er na het ontbijt en de wandeling mee gestart.

We hebben de boom eerst maar gestript van alle kleine takken. Daarna zijn we begonnen met het echte werk; de kettingzaag erin. Langzaam maar zeker komen we verder, twee keer loopt de zaag vast maar dat krijgen we ook weer voor elkaar. De hele dag zijn we aan het zagen geweest. Er ligt op dit moment alleen nog een stuk heel erg dikke stam, de rest hebben we in mootjes gezaagd. Tegen de avond hebben we onze Vedklyv gehaald om de stammen te splijten. Voor de heel dikke delen viel dat nog niet mee. Het hout is erg nat en soms ook wat zacht en dat bemoeilijkt het splijten. Maar we werken stug door en aan het eind van onze werkdag, het is dan alweer half negen, hebben we een eerste stapeltje hout liggen, gezaagd en gekliefd. Kan dat maar drogen voor het stoken van de kachel in de keuken die we nog uit moeten zoeken.
Het hout komt eerst tijdelijk in de tuin te liggen omdat we nog geen officiële houtopslag hebben. Nu we zoveel hout krijgen moeten we daar wel over na gaan denken.
Na zo'n hele dag buiten in het hout gewerkt te hebben voel ik mezelf wat stram. De spieren voelen zoals ze hier in Zweden vaak voelen HOUTERIG.

Dit is het laatste stuk, dat erg dik is. Dat doen we een andere keer.

Het natte, zachte hout wil niet goed klieven

Het begint al te schemeren en opgeruimd staat veel netter.