Bij de Deense en de Zweedse grens werden we deze keer goed gecontroleerd op de aanwezigheid van vluchtelingen in de auto. Dat was voor de controlerende ambtenaren nog een uitdaging op zich omdat Fynn onderweg ziek geworden was en had overgegeven in de Bench. Dit hadden we wel een beetje schoongemaakt, zo goed en zo kwaad als dat gaat onderweg in het donker maar de lucht blijft hangen. Zolang we rijden en de luchtstroom van voor naar achteren gaat hebben wij daar niet zoveel last van maar wanneer we stilstaan is het een indringende lucht die de betreffende ambtenaar ook tegenkwam. De betreffende ambtenaren hadden overigens een bijzondere dag achter de rug. Toen ik naar mijn werk liep vanochtend hoorde ik op de Zweedse radio, waarnaar ik tijdens het lopen vaak luister, dat de minister van vluchtelingenzaken vandaag een werkbezoek aan de grensposten zou gaan brengen. Wellicht dat hierom de controles vandaag uitputtend waren, wie weet.
We kwamen half vier 's nachts aan. De vogeltjes begonnen hier net te zingen toen we even buiten rondliepen. Een van de regenpijpen lag in de tuin, die was met de laatste storm weggewaaid en de tuin lag vol takken maar voor de rest ziet het er binnen en buiten prima uit gelukkig. Dat is altijd wel weer een beetje spannend, hoe we ons huis aantreffen.Half vijf zijn we gaan slapen en een uur of tien zijn we weer opgestaan. Omdat we hier niets in huis hadden hebben we als eerste boodschapjes gedaan bij de ICA. Dat is geen grote gebeurtenis want de ICA is naast de deur, dat is uiterst prettig. Daarna hebben we lekker rustig ontbeten om vervolgens na het opruimen eerst een wandeling naar Näs te maken. Heerlijk, het weer was prachtig en ik kon in mijn t-shirt buiten lopen. We zagen de eerste kraanvogels in het weiland staan, in de lucht vloog er ook eentje druk roepend naar zijn soortgenoot beneden. Wat klinkt de roep van de kraanvogel toch prachtig.
Na de wandeling hebben we lekker in de tuin gewerkt, takken zoeken, regenpijn weer in elkaar zetten en bladeren ruimen. Heerlijk.
 |
| Het haventje bij Näs ligt nog in de winterrust. |
 |
| De eerste tekenen van voorjaar |
Aan de zijkant van ons huis ligt nog steeds het gevalletje van stormschade. Een groot deel van een van de bomen, een oude Linde in een zeer slechte conditie dat wisten we, was eraf gewaaid. Omdat de bomen een flinke omvang hebben is ook het deel dat is afgewaaid bijna een boom op zich. We hebben beiden al wat zitten 'prakkedenken' over hoe we dat stuk het beste aan kunnen pakken. Vanochtend zijn we er na het ontbijt en de wandeling mee gestart.
We hebben de boom eerst maar gestript van alle kleine takken. Daarna zijn we begonnen met het echte werk; de kettingzaag erin. Langzaam maar zeker komen we verder, twee keer loopt de zaag vast maar dat krijgen we ook weer voor elkaar. De hele dag zijn we aan het zagen geweest. Er ligt op dit moment alleen nog een stuk heel erg dikke stam, de rest hebben we in mootjes gezaagd. Tegen de avond hebben we onze Vedklyv gehaald om de stammen te splijten. Voor de heel dikke delen viel dat nog niet mee. Het hout is erg nat en soms ook wat zacht en dat bemoeilijkt het splijten. Maar we werken stug door en aan het eind van onze werkdag, het is dan alweer half negen, hebben we een eerste stapeltje hout liggen, gezaagd en gekliefd. Kan dat maar drogen voor het stoken van de kachel in de keuken die we nog uit moeten zoeken.Het hout komt eerst tijdelijk in de tuin te liggen omdat we nog geen officiële houtopslag hebben. Nu we zoveel hout krijgen moeten we daar wel over na gaan denken.
Na zo'n hele dag buiten in het hout gewerkt te hebben voel ik mezelf wat stram. De spieren voelen zoals ze hier in Zweden vaak voelen HOUTERIG.
 |
| Dit is het laatste stuk, dat erg dik is. Dat doen we een andere keer. |
 |
| Het natte, zachte hout wil niet goed klieven |
 |
| Het begint al te schemeren en opgeruimd staat veel netter. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten