Waar zijn we nu?

Op de camping te Kyrkhult zouden we de drukte van Pinksteren overbruggen. Vandaag was het er echter zo druk dat we vanochtend zijn vertrokken. Er waren velen die met dit fantastisch tropische weer, een mooi rustig campinkje zochten blijkbaar. En een ieder leek elkaar te kennen en men liep over en weer, wij hadden er genoeg van! We hebben er drie fantastische dagen gehad en de laatste anderhalve dag die vergeten we weer.

Wat wel weer heel leuk was is dat we vandaag naar Tingsryd zijn gereden. Daar is de Börjes, dat is een winkel waar ze van alles hebben, een winkel met een lange historie. Je kunt er ook een kopje koffie krijgen met bijvoorbeeld een rijkelijk belegde räksmörgås, dan betaal je voor de koffie 1.50 kronen en voor de smörgås 39 kronen. (Ik deel altijd door 10 en doe er dan nog een beetje af om zo bij de euro's te komen; 3.50 euro samen zegt Gerrit) Altijd wanneer we in de buurt zijn gaan we er eventjes naartoe. Zo ook vandaag! We hadden een lijstje gemaakt van zaken waar we naar wilden kijken en we zijn gedeeltelijk geslaagd. Heel leuk om daar weer eventjes te kijken.

Om in Tingsryd te komen moesten we Urshult passeren. Dat is de plek waar in 1976 voor ons de liefde voor dit land begon. Vandaag reden we er weer door en het was niet veel veranderd. De huizen zien er ietsje welvarender uit maar verder is alles nog zoals het was. Op de foto hieronder zie je de kerk van Urshult (1808).

Ja en dan wordt het volgende item in deze post er eentje van ...... Waar zijn we?

Hier de foto's!

 Ben je hier nog nooit geweest dat kun je het niet weten natuurlijk maar ik weet zeker dat er lezers van mijn blog zijn die het goed zullen herkennen. Ik hoor het graag. Morgen ga ik er meer over vertellen.

Warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd....

Een mooie wandeling rond het meer

Dit is voor ons de derde dag op deze camping. We genieten van deze plek en van het fantastische weer. We kunnen merken dat we ietsje verder in de tijd komen want vanavond is het echt drukker geworden op de camping. De rust en de ruimte worden een beetje ingeperkt en het geeft natuurlijk ook gezelligheid.

Wij stellen ook eventjes niet zoveel eisen aan onszelf in de zin dat we niet zoveel hoeven. Vandaag hebben we slechts een mooie wandeling gemaakt rondom het meer waaraan de camping ligt. Zo'n kleine zes kilometer. Gelukkig ging een deel van de wandeling door het bos waar veel schaduw was want in de zon is het echt al te warm voor Gösta.

Voor een indruk zie onderstaande foto's.

Gerrit nam ook weer twee foto's waarvan ik er deze keer eentje plaats :-)

En overal waar je komt die muurtjes van keien die men uit de landbouwgrond heeft gehaald.

Op een gegeven moment zagen we tijdens onze wandeling onze camping aan de overkant van het meer liggen. De camping ligt mooi verscholen tussen de bomen en het bos.

Als je goed kijkt krijg je Bosse helemaal in het midden in beeld.

De loslopende koeien in het weiland, dat was wel even spannend maar het ging uitstekend.

Eenmaal weer thuis hadden we het gevoel niets meer te hoeven vandaag en zijn we in het zonnetje weggedoken in onze boeken. Ik lees op dit moment van Erik Valeur ' Schipbreuk van een leven', een boek dat me steeds meer te pakken krijgt. Op de achterkant staat' Schipbreuk van een leven is een indrukwekkende roman over de illusies van het leven, en een onvergetelijk verhaal over de gecompliceerde relatie tussen ouders en kinderen', een psychologische roman, net wat voor mij.  Gerrit leest van Vaclav Smil (een emeritus hoogleraar aan de universiteit van Manitoba Canada ' Zo zit de wereld in elkaar' met als ondertittel 'Wat de wetenschap ons leert over het verleden het heden en de toekomst'. Onderwerpen zijn energie, voedselproductie, materialen, globalisering, risicomanagement en het milieu. Door een kwantitatieve lens naar de wereld kijken, net wat voor Gerrit. Je snapt het, daar vermaken we ons wel even mee.

Aan het einde van de middag kwam er nog een grote Concorde de camping oprijden om vervolgens midden op het veldje waarop we staan en voor onze neus een plekje te zoeken. Het eerst wat er gebeurde was de schotel in positie stellen. Uit die Concorde kwamen twee honden rollen, waarvan er eentje een kopie is van Bosse (de hond die vroeger bij ons in de straat woonde en die tot Gösta's grootste vijand is geworden). Nu vonden we net dat Gösta het heel goed deed op de camping. Hij liet alles gebeuren en raakte niet overstuur en is lekker ontspannen, een hele verbetering met voorgaande jaren. Maar toen de kopie van Bosse uit de camper kwam...... Die hond ligt overigens heel mooi rustig voor de grote camper, Gösta zal eraan moeten wennen in de dagen dat we hier nog staan. Ik hoop nu maar dat we vanavond niet gelijktijdig een laatste rondje gaan lopen :-(

Wel heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....

                        

Van Aspan naar Kyrkhult (Blekinge)

Ook gisteren hadden we weer een mooie rit. We vertrokken uit Aspan, reden nog een klein eindje langs de kust en gingen toen ietsje naar het noord-westen het binnenland in. Het was geen lange reis en rond een uur of drie stonden we alweer op onze nieuwe plek.

Aan de weg wordt deze plek aangeduid als 'paradiset' en dat is het ook wel een beetje. Een camping gelegen aan een meer en omgeven door bomen en in beheer van een vereniging. Je mag hier overigens ook als gast staan.  We werden zeer vriendelijk ontvangen en mochten zelf een plek uitzoeken. Geen afgebakende plekken zoals we tegenwoordig zo vaak meemaken maar ruime plekken met veel eigen leefruimte. Een prachtige locatie om een paar dagen te staan, zodat ik ook mijn was even kan doen. De bewoners van deze camping zijn zeer vriendelijk en gastvrij. Ze dringen zich niet op maar nodigen ons uit bij hun activiteiten. Zo is er tussen 18.00 uur en 19.00 uur een bbq en na de bbq is er gelegenheid tot saunabezoek. Tot nu toe hebben we de bbq even overgeslagen want we eten weinig tot geen vlees maar de sauna gisteravond konden we natuurlijk niet afslaan. Heel gezellig!

Wat treffen we het ook met het weer, het is helemaal zomers met temperaturen ver in de twintig graden. We weten gewoon niet wat ons overkomt. Een rustige camping, vriendelijke mensen en mooi weer. Hoe wil je het hebben in je vakantie.....

We hebben dus besloten dat we hier een paar dagen blijven staan. Het komende weekend is het Pinksterweekend en dan zal het op diverse plaatsen wel druk worden. De kamp oudste (zo zal ik hem maar noemen) die ons bij aankomst ontving, heeft al tegen Gerrit gezegd dat we prima het pinksterweekend kunnen blijven. Nu weten we niet of we dit gaan doen maar het is heerlijk om even een aantal dagen pas op de plaats te maken. 

Er was alleen één dingetje en dat waren de boodschappen. Nu we hier iets langer verblijven raakten we door onze voorraden heen. Nu kunnen we prima Bosse inpakken en naar een supermarkt rijden maar op de camping zagen we een aantal fietsen staan. We hebben gevraagd of we daarvan gebruik konden maken en dat was helemaal oke! Dus Gösta in de camper met de ventilatie aan en de ramen dicht en wij op de fiets naar Kyrkhult. Een ritje van zo'n zes km. heuveltje op en heuveltje af. 

Op internet hadden we gelezen over de supermarkt in Kyrkhult. Dat is geen gewone ICA näre maar een winkel in beheer van een vereniging. We weten allemaal dat het in kleine dorpen voor winkels moeizaam overleven is. Dit was ook het geval in Kyrkhult. De bestaande winkel, een lanthandel is nu in beheer van een vereniging waar dorpsbewoners tegen een  inleg van 1000 kronen (een kleine 100 euro) lid kunnen worden. Een inleg die overigens weer wordt terugbetaald bij het verlaten van de vereniging. Die vereniging is een samenwerking aangegaan met de 'Stor ICA' in een nabij gelegen stad. De bemanning van de winkel bestaat uit leden van de vereniging, de Stor ICA zorgt voor de aanvoer van producten en de techniek. Voor leden van de vereniging is de winkel 05/00 uur geopend, toegang is dan met je mobile bank ID en afrekenen met zelfscan. De normale openingstijden, dus die met personele bezetting, is van 9.00 tot 11.00 en van 15.00 tot 17.00 uur. Wij dus op de fiets naar Kyrkhults lanthandel om daar onze boodschapjes te doen. Dat ging prima, alles wat we op ons lijstje hadden staan was in de winkel voorhanden. Een deel van de bemanning van de winkel bestaat uit gepensioneerden. Die wilden wel even een praatje met ons maken. Ze vroegen ons of we onze producten konden vinden. Wanneer we iets misten konden we het aan hen vragen. Eventueel, wanneer we weer terug kwamen, konden we de gemiste producten ook op een lijstje schrijven dan zou het er de volgende dag zijn. Hoe mooi!

Wij kochten twee tassen vol boodschappen zodat we de komende Pinksterdagen kunnen overbruggen.

 

het was wel even zweten bij de heuveltjes op....

Echt een grandioze oplossing, eentje die een gemeenschap levendig houdt!! Want hoe belangrijk is een winkel wel niet voor de levendigheid in een dorpsgemeenschap.

Na onze boodschappen gingen we heuveltje op en heuveltje af weer terug naar Bosse en Gösta. Die had zich goed gedragen en Gösta was mooi stil gebleven. Meestal gaat hij lekker liggen slapen wanneer wij weg zijn.

Na aankomst ging Gerrit de aankopen opruimen en ik de was opvouwen en dan is een dag ook alweer op z'n retour. Ook hier hebben we het dus reuze naar onze zin en zetten we onze reis eventjes in de cooling down.

Tot zover onze belevenissen van vandaag. Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd....

Van Torhamn naar Aspan, de Zuid Zweedse scherenkust

Ha... hier nu toch een kaartje over ons reisje van vandaag! Gerrit had het gewoon op zijn telefoon. Die trackt met Topo GPS, een app die wij een paar jaar terug getipt kregen van Pim en die wij veel gebruiken voor het maken van wandelingen omdat de kaarten heel gedetailleerd zijn. Deze keer helaas wel een stukje snelweg omdat het niet anders kon.

We trekken zo langs de scherenkust van Zuid Zweden. Eigenlijk niet zo bekend. Wellicht dat men dit deel vaak overslaat om, eenmaal in Zweden, snel noordelijker te gaan. Zo verging het ons tenminste wel altijd. De scherenkusten bij Stockholm en Göteborg zijn wel gewilde vakantiebestemmingen maar over dit deel van Zweden lees ik niet heel vaak iets. Het is hier mooi, minstens net zo mooi als de scherenkust bij Göteborg, met veel pittoreske hoekjes. Zodra je van de snelweg af een schiereilandje oprijdt, verandert de stemming van het landschap. Eigenlijk net zo als wanneer je bijvoorbeeld op een van de waddeneilanden aankomt. Direct heb je dan het vakantiegevoel te pakken. Zo is het hier ook! Zeer de moeite van een bezoekje waard!

Gisteren maakten we opnieuw een kort ritje, we reden van Torhamn naar Jamjö voor een paar boodschapjes en daarna door naar Möcklö, over de brug naar Senoren, weer een brug naar Sturkö en nog een brug naar Tjurkö. 

Daarna weer terug, want dat heb je als je eilandjes bezoekt, je moet heen en terug, terug naar de snelweg om Karlskrona te passeren, op naar Listerby/Ronneby. Daar weer snel van de snelweg af naar een landtong die geen eigen naam lijkt te hebben. We vonden op de app 'Stellplatz' een wonderschoon hoekje waar we nu met Bosse staan. Op de andere twee apps die ik gebruik (Campercontact en Park4night) is deze plek niet te vinden. Het is een camperplek bij Aspan waar 4 campers kunnen staan. Maar pas op, de lengte van onze camper (ietsje minder dan 8 meter) is wel zo'n beetje de max om de draai van de toegang tot de plek te kunnen maken. Grotere bakken kunnen er niet op en lopen vast op het smalle weggetje naar de camperplaats. Gelukkig lukte het ons net met de draai en we staan hier nu prachtig en heel rustig. Je kunt hier heerlijk douchen maar verdere campervoorzieningen zijn niet voorhanden. Anders is dat bij een camperplek die we later tegenkwamen. Daar was alles voorhanden en ook daar sta je mooi aan het water (locatie: haven van Ronneby). Ietsje minder rustig wellicht want de plek ligt in het stadje.

hier zaten we genoeglijk in het namiddagzonnetje

Iedereen heeft het naar de zin, laat dat duidelijk zijn.

In de directe omgeving van de camperplek kunnen we heerlijk wandelen. Dat deden we gistermiddag. Daarbij passeerden we diverse kleine en iets grotere zomerhuisjes. Bij een van de huizen zat een vrouw op een steen te telefoneren. We passeerden haar met een groet waarna ze ons nariep of Gösta een Varghund is. Ze stond op van haar steen, dat ging maar ternauwernood en vertelde ze ons (terwijl ze nog steeds aan het bellen was met iemand anders) dat ze de hele dag in haar tuin had gewerkt en nu wat stram was in de knieën. Ze had diverse vragen over Gösta en soms was het voor ons moeilijk te begrijpen of de vraag aan ons werd gesteld of aan de persoon waarmee ze aan het bellen was. Tenslotte sloten we het gesprekje met elkaar af en hoorden we haar nog een samenvatting geven over Gösta aan de persoon waarmee ze aanvankelijk aan het bellen was. Lachend liepen wij verder. 

Eens kijken hoe de dag van morgen eruit gaat zien, dat is het leuke van vakantie....

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....

 

Van Bergkvara naar Torhamn

Zo rond 1600 was Blekinge (Zuid Zweden) een deel van Denemarken. De stad Avaskär (een stad op de grens met Zweden) was voor de Denen moeilijk te verdedigen. Om dit te verbeteren bouwde de Deense koning Christian IV een vestingstad op een eiland, 500 meter ten zuiden van Avaskär, met daaromheen een negen meter hoge muur. Die nieuwe stad kwam in 1606 gereed en had ongeveer 700 inwoners, meest militairen. Die nieuwe stad kwam Kristianopel te heten, naar de pas geboren zoon (Kristian) van de Deense koning. 

Het midzomerweekend van 1611 werd voor Kristianopel een grote katastrofe. De Deense koning had namelijk een aanval uitgevoerd op Kalmar en de militairen uit Kristianopel hadden hieraan deelgenomen. Voor de Zweedse koning Karl IX, een uitgelezen moment om zijn zoon op strafexpeditie te sturen naar Kristianopel. De bevolking aldaar was niet in staat zich te verdedigen en vluchtte de kerk in. Echter de Zweedse kroonprins stak de hele stad in brand, inclusief de kerk. Slechts de priester bleef in leven.

De Denen bouwden de stad opnieuw en deze keer nog sterker op en in 1624 was de stad weer klaar.

De Zweden gaven niet op en de strijd ging door. in 1645 kwamen er vredesonderhandelingen waarbij Blekinge een deel van Zweden werd (Vrede van Roskilde 1658). De hoge belastingen en zware tol betalingen maakten dat de plaatselijke bevolking niet positief was t.a.v. de nieuwe machthebber. Toen de Deense koning in 1676 opnieuw een aanval op Blekinge deed kreeg hij daarbij de hulp van de 'Skåningar en Blekingar'. De Deense vlag wapperde opnieuw in Kristianopel. In 1677 moest die weer worden verruild voor de Zweedse vlag, de oorlog werd in 1679 beëindigd. De Zweden ontmantelden de stad, de stadsrechten werden afgenomen en de bevolking werd gesommeerd te vertrekken.De stenen van de stadswal werden gebruikt voor de wederopbouw van Karlskrona.

Bron: Vistit Karlskrona

Dit is in vogelvlucht de geschiedenis van Kristianopel het stadje waar wij op onze reis doorheen reden. Een prachtig stadje en heel authentiek en prachtig gelegen aan het Kalmarsund.

Niets vermoedend reden we het kleine stadje binnen.

een deel van de vestingmuur

idem

idem

zicht op het stadje vanaf de vestingmuur

de doorgaande weg

en daar komt de kerk (1600) in beeld

foto Svenska Kyrkan

Vandaag hebben we de kustroute gereden die loopt van Kalmar naar Torhamn. Zoveel mogelijk naast de snelweg. Echt een schitterende route. Nu hadden wij ook geluk want we hadden er prachtig weer bij. Zelfs zo mooi en warm dat Gösta er tijdens de niet eens zo heel lange wandeling alweer bij ging liggen. Hij vond het te warm en wilde niet verder lopen. 

Voor dit soort situaties hebben wij inmiddels zo onze trucjes zodat we toch bij Bosse terug kwamen.

Vandaag hebben we een korte rit gemaakt en zo rond een uur of half twee waren we alweer geïnstalleerd op onze nieuwe overnachtingsplek. Deze keer op het haven terrein van Torhamn. Wederom een uitzicht om bij weg te dromen.

Omdat we zo vroeg alweer een plekje hadden konden we mooi nog een wandeling maken. Inmiddels was het iets harder gaan waaien en Torhamn is omgeven door zeewater dat nog erg koud is. Hier wilde Gösta ook wel weer wandelen. We liepen naar de andere haven, meer een gastenhaven geloof ik. Hier ook meer gezelligheid en vertier.

bloembakken in de vorm van een bootje, zie je overal in Torhamn

Bij de haven een klein restaurantje waar je gezellig kunt zitten en met een schitterend uitzicht.

Gerrit nam weer even twee foto's

Is het geen plaatje?

Ik was van plan om deze reis in Google Maps te zetten en in mijn blogposten te uploaden. Echter wanneer ik de route die we hebben gereden erin zet geeft Maps in het te downloaden bestand een geheel andere route aan. Het lukt me met het weinige internet dat we steeds hebben niet om dit te optimaliseren. 

Heb het goed en ontvan een warme en vredevolle groet van ons, wordt vervolgd.......