Zo.... daar was het een aantal weken stil op de blog. Ik had in mijn laatste blogpost al geschreven dat het wel eens wat onregelmatig kon worden met het posten van mijn berichten, echter het werd een pauze van wel drie weken. Een vakantiestop zou je kunnen zeggen want echt, we waren drie weken op reis samen met Gerrit zijn broer en schoonzus. Lang geleden al afgesproken want de agenda's moeten leeg gehouden worden voor zo'n lange periode. In deze post ga ik proberen om een overzicht te geven van onze gezamenlijke reis. Een reis die bij ons alle vier prachtige herinneringen achterlaat.
Ik heb een selectie van de foto's gemaakt en ik vrees dat het een lang verhaal gaat worden. Laat me van start gaan met het benoemen van onze overnachtingen zodat je een indruk krijgt van de reis.
1. Fillipstad
2. Våmhus
3. Särna
4. Røros
5. Ljungdalen
6.Östersund
7. Gäddede
8. Vilhelmina
9. Sveg
10 Thuis
Kortom we hebben met twee keer een rondje door Noorwegen, in deze reis 'Flatruet', de Fiskevägen, de 'Stekenjokk' en Vildmarksvägen gereden. D en H hadden eerder nog niet heel veel van Zweden gezien en wij dachten dat deze route hen een mooi beeld zou geven van de overweldigende schoonheid van de natuur in dit land.
Onze allereerste stop was in Grythyttan en daar hadden we geluk, de kerk was open. Menigmaal waren we daar en stonden we voor een dichte kerkdeur maar nu konden we toch echt naar binnen. En dat was de moeite waard, zie foto's.
We vervolgden onze route naar Filipstad. Niet een mooie stad maar we konden er wel stroom tanken en boodschappen halen en een overnachtingsplek zoeken op een camping in de buurt. Daar stonden we twee nachten want we dachten dat het goed zou zijn om vanuit de vertraging op te starten. Zo konden we ook mooi een bezoekje brengen aan Henk en Chang en Emke en tegelijkertijd Henk zijn project 'creatief in de tuin' aanschouwen! En het belangrijkste natuurlijk Chang feliciteren met haar verjaardag en met Emke spelen! Emke vond het zo gezellig dat we kwamen maar vond ons bezoekje veel tekort. Ze huilde tranen met tuiten toen we weer vertrokken. Een half uurtje na ons vertrek lag ze al lekker in de auto te slapen, dan weet je wel waar de tranen vandaan kwamen.
Nora ligt dan ook op de route en ook daar gingen we even kijken. We maakten er een stadswandeling.
En ook daar keken we even in de kerk.
Nora is een prachtig stadje waar je zomaar een middag kunt doorbrengen met heerlijk wandelen langs de waterkant en het brengen van een bezoekje aan de leuke winkeltjes die er te vinden zijn. We aten daar bovendien een heerlijke ijsco!
Na Nora gingen we de volgende dag richting Mora. Daar aten we een warme lunch in een restaurant aan het water, wandelden we door het stadscentrum en reisden we door naar Våmhus. De camping daar heeft twee jaar geleden nieuwe eigenaars gekregen. De hele camping heeft een facelift ondergaan. Alles keurig en schoon. Zelf je eigen plekje zoeken kan niet meer, je krijgt er eentje toegewezen. Heel geordend allemaal en heel schoon en netjes. Een heel verschil met hoe we de camping 35 jaar terug voor het eerst aantroffen.
Wat er 35 jaar geleden ook al was was onderstaande uitstalling. We zijn er eventjes naartoe gewandeld in het milde avondzonnetje. Het is er een 'maf' geheel en je kijkt je ogen uit.
de gammelgård was helaas gesloten maar zag er heel mooi uit.
De volgende dag reisden we verder naar Särna. We maken tijdens onze reis niet gebruik van de kortste verbindingen maar proberen steeds de mooiste route te zoeken.
Särna daar hebben we drie nachten gestaan. We hebben er werkelijk heerlijke wandelingen gemaakt in .....
ik nam de foto
Natuurlijk gingen we naar de Njupeskär, de waterval met de grootste valhoogte (93 meter). Tot nu toe liepen we de tocht er naartoe onderlangs maar deze keer kozen we voor de hoger gelegen route. Een werkelijk schitterende wandeling over een fjäll-achtig landschap. Wel een wandeling voor de enigszins geoefende wandelaar die goed ter been is want af en toe is het wandelen over rotsen en stenen waarbij je moet klimmen, klauteren en balanceren. Onze knieën werden getest.
Njupeskär
rustplek in de route onderlangs
idem
Njupeskär vanaf de bovenkant
idem
landschap op de route bovenlangs
lange stukken over alleen maar stenen
's Werelds oudste boom.....
Aan het stammetje te zien zou je denken van niet. Echter, de groei omhoog is een gevolg van de klimaatverandering. Het is langer warm en dat doet de stam groeien. Voorheen groeiden de bomen als heesters. Er is een meting gedaan van het wortelstelsel van de boom met de koolstof-14 methode en daaruit blijkt dat de boom een leeftijd heeft van ...........9500 jaar!!
Het is een Noorse spar lees hier
Old Tsjikko
De dag daarop namen we de laag gelegen route naar de waterval en dat was na de ervaring van de vorige dag een fluitje van een cent. Daarom liepen we ook nog een nabij gelegen route en wel die van de 8 stroomversnellingen en 1 waterval. Werkelijk schitterend, zie de foto's....
goed aangegeven met rode pijlen maar met paden die getuigen van weinig belopen
het beginpunt van de terugweg
Wij vonden deze wandeling ook zeer de moeite waard.
Na afloop van deze intensieve wandelingen hebben we een steenmannetje gemaakt en achtergelaten. Ik denk niet dat het er volgend jaar nog staat.
De camping Särna is prachtig gelegen aan een meer en grenst aan de 'Gammelgård'. Ook deze was nog niet open. Op onze laatste avond werd de oude 'Meiboom' neergehaald. De volgende dag zou het 'Midsommarafton' zijn en dan wordt de nieuw gedecoreerde boom opgezet en wordt er feest gevierd.
en kijk eens hoe prachtig!
Särna ligt dicht aan de grens met Noorwegen. Het plan was dan ook om een lusje door dit land te rijden zodat we ook Røros konden bezoeken. Dit stadje is Wereld Erfgoed! We stonden vlak bij het stadje op een camping en konden vanaf die locatie naar het centrum lopen.
In het stadscentrum van Røros zijn vele kleine winkeltjes met leuke dingen en ook een aantal galerieën met keramiek- en schilderkunst. We hebben ze allemaal bezocht en hebben ervan genoten. Daarna zijn we de kopermijn ingegaan waar een werkelijk prachtige tentoonstelling was over de geschiedenis van de koperwinning en verwerking in de mijn.
Standbeeld van een kopermijnwerker en zijn vrouw
Het was in een straal van 30 km rondom de mijn verplicht om in de kopermijn te werken. In de zomer was er één maand vrij van werken in de mijn, in die week moesten man en vrouw en kinderen werken om te voorzien in de voedselvoorraad voor de winter. Een heel hard leven, dat hebben we begrepen uit ons bezoek aan de mijn. Vanaf nu kijken we met andere ogen naar koper.
De aankleding van deze tentoonstelling is schitterend gemaakt. Van alle bewerkingsprocessen door de jaren heen is een waarheidsgetrouwe miniatuur gemaakt die ook nog eens functioneert.
Het museum heeft daarvoor in 2020 een kultuurprijs ontvangen.
rondom de mijn
We hebben er zo'n beetje een middag doorgebracht.
Na nog een nachtje slapen in Røros zijn we de volgende dag vertrokken richting Ljungdalen. Daar kom je via de hoogstgelegen weg in Zweden genaamd Flatruet. Natuurlijk kwamen we daar onze eerste rendieren tegen. Vaak staan er een aantal midden op de weg. Altijd mooi om te zien en zeker wanneer het je eerste ervaring is met rendieren!!
Het was redelijk winderig en koud op Flatruet, er waren dan ook nog niet heel veel mensen. Wij gingen er een wandeling maken naar een van de vele waterpoelen die zich hebben gevuld met smeltwater. Daarna reden we door naar Ljungdalen waar Gerrit voor D en H een stuga had gehuurd bij de plaatselijke VVV. Die stuga bleek te staan in de stugabyn, een verzameling van kleine eenvoudige huisjes voor één of meerdere personen. Wij mochten met Bosse op het terrein van de stugabyn overnachten. Zodoende kregen ook wij die ervaring mee. Die ervaring was een zeer positieve. De stugabyn, zo was te zien, was al op leeftijd. Een aantal huisjes kon ik van binnen bezichtigen omdat de sleutel gewoon in de deur zat. Van binnen zijn al die huisjes compleet vernieuwd. Ze zien er werkelijk prachtig verzorgd uit.
een twee verdiepingen stuga
Stuga voor één persoon
Midden in het 'dorpje' staat de storstuga (het grote huisje). Hieronder enkele beelden van de binnenkant.
van alle gemakken voorzien
Ben je betalende gast in het dorp dan kun je vrij gebruik maken van deze storstuga en alle voorzieningen die er zich in bevinden. Naast de storstuga was het voorzieningengebouw met douche en toilet. Super netjes en brandschoon.
Hier staan wij, met toestemming maar niet als betalende gasten
Omdat ik (Gerrit niet) wel had genoten van de heerlijke douche zijn we de volgende ochtend naar de VVV gegaan voor het geven van een donatie. Nu maar hopen dat die goed terecht komt.
We vervolgden onze route naar Östersund. Daar arriveerden we op Midsommardagen, Östersund was geheel uitgestorven!! We zijn er dan ook niet heel lang gebleven. De overnachting van die dag was op de zeer vrolijk aangeklede camping te Lit! Het is een echte flower power camping aan het worden met een heerlijk voorzieningen gebouw.
Vanuit Lit gingen we weer richting Noorwegen. Het tweede rondje door dit prachtige land waar het zo heel vaak regent. Bijna alle keren dat ik in Noorwegen ben geweest regende het er. Zo ook deze keer!
Geen overnachting in Noorwegen, daarvoor hadden wij Gäddede in gedachten. De vorige keer dat we hier op de camping stonden ging ik met Henk zwemmen in het ijskoude meer waaraan de camping ligt. Dat heb ik deze keer aan me voorbij laten gaan. Maar wat staan we daar mooi (zie foto).
We aten daar in de eetgelegenheid op de camping een warme maaltijd, eenvoudig maar vullend! En je hoeft niet te koken en af te wassen en dat scheelt na een hele dag reizen.
De volgende dag vertrokken we voor het spektakelstuk van deze reis..... 'De Stekenjokk'. Het is de plek waar de rendieren van de Samen wonen. De Stekenjokk was overweldigend mooi met nog heel veel sneeuw. zie foto's.....
precies deze dag 52 jaar getrouwd
Het was er stil en mooi en zuiver. Natuur op zijn best! We zijn er een poos gebleven om dit alles op ons in te laten werken. Veel wandelen kun je er momenteel niet, vanwege het broeden van zeldzame vogelsoorten mag je er niet wandelen.
Tweede helft van de middag reden we de prachtige route 'Vildmarksvägen'. We bezochten 'Fatmomakke' een samendorp dat nog steeds in gebruik is op Samische feestdagen. We troffen het want het was met Midsommar net feest geweest en veel kåta's waren bewoond. In het dorp zijn ook zaken gerenoveerd, het zag er lang zo vervallen niet uit als de laatste keer dat wij er waren nu een jaar of vijf geleden.
Nieuwe kåta in aanbouw
interieur van het kerkje
Na Fatmomakke kom je wanneer je verder reist, uit bij de Trappstegsforsen. Een enorme partij watervalletjes
De Vildmarksvägen zijn onvergetelijk mooi. De natuur is er overweldigend en maakt dat je je klein en nietig voelt.
Dit was het noordelijkste punt van onze reis. Aan het einde van de dag reden we naar Vilhelmina voor een overnachting, de volgende dag was het de beurt aan Sveg
Grootste houten beer ter wereld
Vanaf Sveg zijn we de volgende dag in één keer naar huis gereden. Het regende die dag maar de daarop volgende dag zou het prachtig weer worden. Zo konden we vanuit ons huis ook nog een aantal uitstapjes maken in onze eigen omgeving. Daarover meer in de volgende blog.
Tot zover ons reisverslag!
Heb het goed en ontvang een heel warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....
