Weer even bij elkaar.....

We rollen van de ene activiteit in de andere. Op dit moment zijn we in Nederland.  Dat is erg leuk want we hebben dan tijd om bij onze kinderen te zijn die in NL wonen. We starten in Rosmalen en hebben het heel gezellig in de 'B en B' van Femke en Louis. Vrijdag zijn we aangekomen en zaterdag hebben we een leuke dag gehad met een bezoekje aan Breda. Daar waren we slechts éénmaal eerder geweest toen we op doorreis waren naar Frankrijk. We hebben er toen een wegenkaart gekocht bij een boekhandel en een camping-gastankje. Maar dat is echt heeel erg lang geleden. 

Vandaag hebben we er meer tijd voor genomen en we troffen het bijzonder met het weer. Er was een regenachtige dag voorspeld. Die regen kwam onderweg en eenmaal in Breda brak het zonnetje door en bleef het de rest van de dag droog.

Breda is echt een mooie stad. We zijn de dag begonnen met een heerlijk kopje koffie en zijn door het stadscentrum langs de winkels gelopen en hebben bij de burcht gekeken waarin de KMA (tegenwoordig heet het geloof ik anders) is gehuisvest. Echt een sfeervolle plek.

Hier staan we het informatiebord te lezen.

 Onderweg ernaar toe kijken we even naar het schilderwerk van een historisch pand. We hebben immers net zelf een forse klus gehad aan het schilderwerk van ons eigen historisch pand :)!

natuurlijk mogen ook de familie kiekjes niet ontbreken.

 Bij ons vertrek uit Zweden zagen we per dag de kleur van de bomen veranderen. Ook hier in Nederland komen de bomen in hun herfsttooi.

 Femke en ik zagen nog twee leuke shirtjes voor Suzanne die we hebben meegnomen. Suzanne had de laatste keer geen geluk met het vinden van leuke truitjes zodoende. Femke heeft ze thuis even gepast als 'stand in'. Het past prima dus die nemen we mee naar Zweden.

 Zo helpen we elkaar ook al wonen we op afstand. We hadden zo een superleuke dag met elkaar. Morgen zondag hebben we een rustige dag met niets in de planning en gaan we 's avonds met elkaar uit eten!

Wordt vervolgd....

Weer terug naar huis......

Ja....en dan staat er een grote fles met kamerplanten in de keuken, de bank is weer voor mij alleen, de koelkast staat vol met veganistische restanten, het logeerbed ligt opgemaakt klaar.....en Gerrit en ik zitten weer samen in de keuken.
Dat is altijd weer even wennen! Vanuit de actieve modus van alle dagen iets doen met z'n drieën en gezellig de tijd doorbrengen en een kwebbelende dochter om je heen hebben is het hier nu weer stil.
Vanmiddag hebben we haar naar de trein gebracht in Skövde samen met een extra koffer vol met fraaie loppis inkopen. Daarvoor hadden we nog een lunch samen met Suzanne en Fredrik. Een mooi afscheid van een leuke tijd.
Wij vinden onze balans wel weer terug, daarvoor hebben we niet eens zoveel tijd want binnenkort is er een reisje naar Nederland.
Morgen eerst maar weer aan de poets en de was en de spullen weer een beetje opruimen.
Ik houd het voor de verandering vandaag maar kort!

Wordt vervolgd....

Örebro en Wadköping

Een tijdje terug kwamen Pim en Jekke zo goed als onverwacht bij ons langs. We hebben toen heel gezellig koffie gedronken en al pratende kwam het onderwerp 'bezoekjes aan Örebro' aan de orde. Zij hebben ons toen geïnformeerd over een aantal bezienswaardigheden. Het park, waarin zomers kunstwerken tentoongesteld staan, meest beeldhouwwerken natuurlijk, en het historische stadscentrum gelegen achter het park vanaf het stadscentrum uit bekeken. Zo een historisch centrum hebben we in Linköping en in Lulea al eens bekeken. Het zijn plekken waarin de historische sfeer van een stad geconserveerd is geworden. Vaak worden delen van zo'n oud centrum ook nog bewoond wat de levendigheid bevordert.

Vandaag zouden we met Greetje naar Örebro gaan. Deze keer dus niet naar Marieberg, het koopcentrum met ketens als Ikea en Bauhaus maar naar het centrum van Örebro. Daar zijn we al een paar keer geweest, en één van die keren hebben we daar een rondleiding gehad door het slot. Erg de moeite waard!

Vandaag hebben de adviezen van Pim en Jekke de inhoud van de dag bepaald en ik moet zeggen dat we een geweldig mooie dag hebben gehad. We hebben als eerste door het stadspark gewandeld langs het water vanaf het slot. Aan die waterkant staan ook prachtige oude huizen. Hierbij hadden we heerlijk zonnig weer en konden we dus lekker in het zonnetje lopen. Toch heeft de natuur niet meer de uitstraling van de zomer, de roodbruine kleuren nemen toe. Het park is prachtig onderhouden er zijn delen met recreatief groen, met bloemenperken en met speelplaatsen. Voor een ieder wat te kiezen. Al wandelend kwamen we zo aan bij Wadköping, zo wordt het oude stadscentrum genoemd.

Het rode huis dat je tussen de bomen door kunt zien is het begin van Wadköping.

 De start van Wadköping ligt in het jaar 1899. Men wilde toen in het stadscentrum van Örebro een nieuw plein aanleggen en hierbij stond de zgn Kungsstuga in de weg. Destijds zag die er zo uit:

Rechts de Kungsstuga en links het huis van Cajsa Wargs

Men heeft toen dit verblijf verhuisd naar de plek waar het nu ligt. Later heeft men hier ook het historische pand van een andere beroemde persoon (Cajsa Warg) uit Örebro naartoe verhuisd en zo ontstond er een aanzet tot een historisch centrum. In 1950, toen er in Örebro veel nieuwbouw heeft plaatsgevonden zijn er meerdere historische panden naar die plek gebracht. In 1965 bestond Örebro 700 jaar en is ook Wadköping, een soort van openlucht museum, geopend. Er zijn huizen en werkplaatsen geconserveerd die een beeld geven over de voorgaande eeuwen. De naam Wadköping is afkomstig uit één van de boeken van Hjalmar Bergman, een schrijver afkomstig uit Örebro. In 1919 schreef hij het boek 'Makurells i Wadköping'. In Wadköping is tevens een Hjälmar Bergman museum. We zijn daar even geweest. Op de foto hieronder zie je het bureau waaraan hij al zijn boeken heeft geschreven. Het bureau heeft hij gekregen van zijn vader, die het weer had gekregen van een van zijn vrienden. Een bureau met een weggeef historie zou je kunnen zeggen. Overigens heeft de schrijver zelf het bureau altijd in zijn bezit gehouden.

Oude panden zoals die voor de verplaatsing nog in het stadscentrum stonden. Je kunt dit zien aan de nieuwbouw op de achtergrond.

Bij het afbreken van de oude panden (1957) werden deze goed gedocumenteerd en voorzien van foto's en bouwtekeningen zodat ze na enkele jaren (1963) opnieuw met behulp van deze informatie weer opgebouwd konden worden op de nieuwe locatie. Bertil Waldén, een kunsthistoricus heeft een grote rol gespeeld in de keuze van de stadspanden en het maken van het plan voor Wadköping.

Ullavihuset

Het mintgroene huis is het grootste huis in Wadköping. Het bijzonder aan dit huis is dat het  geheel in originele staat is verplaatst. De mintgroene kleur heeft het huis altijd gehad. Alles aan het huis is origineel. Hiervoor heeft de verplaatsing en conservering van dit huis een cultuurerf prijs ontvangen.

 Hieronder nog wat inkijkjes:

De inrichting van een keukenvertrek in het huis van Cajsa Warg

De eetkamer in het huis van Cajsa Warg

Originele plafondbeschilderingen in het huis van Cajsa Warg

 We hebben wel een aantal uren in Wadköping doorgebracht en er erg van genoten! Zeker de moeite van het bezoeken waard. Met dank aan Pim en Jekke voor de tip.

Daarna zijn we nog even door het huidige stadscentrum gewandeld en hebben we ergens een hapje gegeten. Een zeer geslaagde dag en een waardige afsluiting van onze 10 dagen met Greetje waarvan we erg hebben genoten. Morgen vertrekt ze weer naar Oxford.


Wordt vervolgd......

De boot onderdak en een wandeling in Tiveden....

Jarl, dat is de man waar wij winterberging van huren voor boot en caravan, moest op zaterdag de hele dag werken omdat hij de organisatie van de bondensmarknad en konstpromenad deed, zodat we de boot niet op zaterdag bij hem in de berging konden brengen maar wel op zondag. Daarom vanochtend al weer vroeg in de benen want het tochtje neemt toch al gauw weer drie kwartier zo met 30 km per uur.

Op een eerder moment hadden we gemeten of onze Sinnestriel door de deur van de loods kon, dat zou net moeten kunnen. Toen we er gisteren kwamen bleken er wat spullen naast de deuren te staan waardoor ze niet helemaal open konden zodat we aan elke kant van de boot maar een paar centimeter over hadden. Voor de boot wel voldoende maar we zouden dan over een lange lengte niet kunnen manoeuvreren. Nu heeft Jarls op het terrein ook nog een loods voor zijn eigen boot en die van zijn broer. Daarin heeft hij ons nu ruimte aangeboden. Daar konden we ruimschoots inrijden. Zo werd het dus toch nog wat passen en meten maar met een goede afloop. De boot ligt nu lekker onderdak voor de winter. Jammer dat we er geen bonnetje voor hadden geschreven....

De dag begon zondag prachtig als een voortzetting van de zaterdag zodat wij besloten een lekkere wandeling te gaan maken in Tiveden. We kozen voor de paarse route die naar Vitsand leidt. Je loopt  dan hele delen langs de waterkant en het is daar erg mooi. Greetje en ik hebben beiden foto's gemaakt en gisteravond onze mooiste foto uitgezocht. Die deel ik even.

Deze foto is die van mijzelf....

en onderstaande foto is die van Greetje. Beide foto's zijn onbewerkt.

Het was er erg mooi zo met het door de bomen schijnende zonlicht.

Hieronder nog wat andere foto's:

 Ik had verwacht heel veel paddestoelen te kunnen zien maar dat viel me toch nog wat tegen. Misschien moet ik nog een beetje geduld hebben  en komen ze wanneer we verder in de herfst zijn.

Bij Vitsand hebben we even aan de waterkant gezeten. Het was er deze keer erg rustig, geen zwemmers meer. Daarvoor wordt het water al wat te koud. toen we daar zo zaten verdween ook de zon uit beeld en werd het een stuk kouder.

 Met elkaar loop je ongeveer 10.000 stappen over 53 verdiepingen zo geeft de gezondheidsapp aan, het is dus een lekkere pittige wandeling. Heerlijk genieten van de omgeving en de lekkere geur van het bos. Hieronder nog wat foto's die ik van Greetje kreeg.

Waar zag ik dit toch eerder.....?

 Net als onze honden waren ook wij voor de rest van de dag wel uitgeteld.



wordt vervolgd.....

Boer en kunst en lekker eten bij Suzanne en Fredrik...

Op mijn middelbare school had ik een vriendin Hilda. Drie jaar lang heb ik trouw naast haar gezeten en we hebben in die tijd veel lol met elkaar beleefd. Hilda rook naar de boerderij, ik vond dat lekker ruiken, haar vader was boer en haar moeder was creatief en was veel in het buitenland geweest. Moeder sprak vloeiend Frans, iets wat ik niet begreep, dat je dat kon!! Ik heb goede herinneringen aan die tijd en aan Hilda en haar ouders aan boer en kunst!!

Vandaag bevond ik me wederom weer in de combinatie boer en kunst maar dan elders. In Karlsborg was het namelijk 'bondensmarknad' in combinatie met de Konstpromenad. Wij zijn met z'n drieën daarvoor naar Karlsborg gereisd. De organisatie had veel geluk met het weer want op deze eerste herfstdag was het prachtig zomerweer met bijbehorende zomerse temperaturen. Dat was wel even echt genieten.

 Zo was onze ontvangst in Karlsborg!

De Konstpromenad (konst is kunst en promenad is wandeling maar dat spreekt bijna voor zich) stond heel goed aangegeven. Een grote pijl met Konst met nog een wapperend lint aan het bord. Locale kunstenaars hadden verspreid over een wandelroute de presentatie van hun werk. Het ging om schilderkunst, beeldhouwkunst, handwerkkunst, kunst met aardewerk en fotografie. (het gevaar van een rijtje is dat je iets vergeet maar volgens mij was dit het ongeveer). De kunstenaars waren zelf aanwezig bij hun werk, iets wat mij verschrikkelijk lijkt. Zo mensen even vluchtig zien kijken naar waar jij uren met hart en ziel mee bezig bent geweest, maar goed, ik ben dan ook geen kunstenaar en het is mijn probleem niet.

Wij gingen steeds even twee bij twee omdat de honden niet mee konden naar de kunst.

Zij moesten even wachten, iets wat ze niet zo leuk vinden. Met een oor omhoog zijn ze alert tot we weer compleet zijn.

Aan het Vättern is een Bageri annex koffiehuis. Ook daar was kunst uitgestald en wij gingen daar in het atelier even kijken. Onderweg naar het atelier zagen we onderstaande tafeltjes met prachtig mozaïek. Kunstwerkjes op zich. In het atelier stond volgens Gerrit Surrealistische kunst uitgestald (samenvoegen van dingen uit de werkelijkheid op een onwerkelijke manier) Gerrit wist nog precies de definitie van hoe hij het vroeger heeft geleerd.

Wij hebben er ook even een heerlijke fika genoten nu we er toch waren en ik werd daar ook nog getrakteerd op twee prachtige Barsoi  honden. De Barsoi wordt ook wel de hond der Tsaren genoemd, het is een Russische windhond. De Barsoi was van oorsprong een hond voor de adel, en werd gebruikt voor de jacht op klein wild. Het zijn mooie, zachtaardige honden met een krullende vacht.
Maar dit alles even terzijde.
Behalve de kunst was er ook nog een boerenmarkt. Ook die hebben we bezocht. Je kon er allemaal zelf gekweekte of zelf verwerkte producten kopen. Helaas voor de boeren waren wij kijkers en geen kopers.

 Op de markt was het gezellig druk. Mensen staan genoeglijk even met elkaar te kletsen, zeker een functie van een dergelijke happening, elkaar ontmoeten.

Dit vond ik dan ook wel weer aandoenlijk. Twee Alpaca's. Wat een lief gezicht deze beesten!. Met een krullende bos haar op hun kop en de bruine had ook van die vooruit stekende tanden, wat hem een aandoenlijke uitstraling gaf.

 Maar ook de witte vond ik erg leuk.

Greetje heeft er ook nog een paar foto's van genomen:

Dit soort apparatuur dendert ook regelmatig bij ons door het dorp. Onze plaatselijke boer is voorzien van goed materieel, zoals dat op bovenstaande foto. We beseffen ons dan terdege dat we 'på landet' wonen.

Na ons bezoek aan de markt zijn we nog even door de vesting in Karlsborg gelopen. Ook daar begint de herfst al een beetje te komen.

 Maar zoals Fredrik zegt, in Zweden spreekt men pas van herfst als de gemiddelde temperatuur een week lang onder de 10 graden zakt en de score van vandaag brengt dit gemiddelde weer flink omhoog. Een heerlijke zomerse dag.

 Al met al hebben we een aantal uren over de markten gelopen. Om half vijf waren de honden uitgeput! Ze konden geen poot meer verzetten.

 Gisteren hadden we ook al zo'n leuke dag. Die dag begon met het winterklaar maken van de motor van de boot (wat ik persoonlijk dan weer een wat minder leuk klusje vind). Gerrit heeft de thermostaat eruit gehaald, dat is ergens voor nodig ik meen me te herinneren dat die eruit moet omdat de antivries anders niet in de motor wil, wanneer die nog niet warm is gaat de thermostaat niet open. Maar vergeef me wanneer ik ernaast zit met mijn uitleg. Daarna moest ik de antivries in de wierpot schenken en later het water uit het motorruim dweilen.  De boot had namelijk even zonder tent gelegen. Daarna heb ik ook het dek nog even schoongemaakt en de gangboorden want ik was toch bezig met de niet leuke werkjes.
Daarna knapte de kwaliteit van de dag hard op.We gingen weer naar Skövde. Deze keer naar het stadscentrum. Daar hadden we ook even een fika en Greetje wilde graag even naar de Indiska. Dat is een van alles wat winkel waar zij altijd leuke servetten koopt. Aan het einde van de middag hebben we inkopen gedaan voor het avondeten en zijn we naar Suzanne en Fredrik gegaan.
Daar hebben we heerlijk gegeten. Rijstevellen met allerlei ingrediënten samen met een heerlijke stukje verse zalm. Hieronder staat Fredrik de zalm te bereiden. Het is een topkok net zoals de anderen.

De chef en de groentensnijder...

De zalm...heerlijk!

 Ja en wij moesten even lachen voor de foto maar zaten eigenlijk watertandend te wachten tot een ieder aan tafel kon gaan. We hadden een  lekkere en bovenal super gezellige avond!

Inmiddels is het alweer weekend (ruimschoots) en wensen Gerrit en ik een ieder morgen nog een fijne zondag toe!