Møn

Ik heb nog maar even een foto van het Vångdalen genomen voor het geval ik heimwee krijg. Zo kan ik er steeds even naar kijken nu ik daar even niet meer ben.

Zondagochtend zijn we om 10.30 in de camper gestapt. Alle spullen waren ingepakt (behalve de bropas). Het hele lijstje van huishoudelijke klusjes was afgewerkt zodat we met een gerust hart konden vertrekken.

Ons eerste doel was zuid Zweden en wanneer de reis voorspoedig zou verlopen waarschijnlijk ook de oversteek naar Denemarken. Wel de reis verliep voorspoedig dus wij de brug op, klaar voor een scherpe controle op de Corona bij aankomst in Denemarken. Op de brug was een hele versperring gemaakt i.v.m de controle, alles werd ook met grote borden aangekondigd, zelfs dat die controles nu verscherpt waren maar een daadwerkelijke controle hebben we niet genoten. De papieren maar weer terug in de reistas.

Op het bord staat 'Sista avfart i Sverige'  (laatste afslag in Zweden) en dat voelt nog altijd wat weemoedig. Maar ons doel is positief, naar Nederland naar onze kinderen.En daar kijken we reuze naar uit.

Hier gaan we over de brug. We hadden mooi weer om te reizen maar op de brug stond toch nog wel veel wind. Op de brug voelden we bij elke kabel waaraan de brug hangt een stevige windstoot. 

Onderweg naar de brug maakte ik nog even een foto van de drukte op de snelweg in Zweden. Dat zal straks in NL wel anders zijn!

Zondagavond kwamen we aan op Møn in Denemarken. Daar zijn we al heel wat keren geweest. Vooral in de nazomer. Dan is het er heerlijk. De rust keert dan weer wat terug en op de camping is het lekker rustig.

Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje in de camper zijn we vandaag gaan wandelen. We maakten een wandeling naar Mandemarke en naar Klinteholmhavn. Een fantastische wandeling over het  m.i. mooiste deel van Møn. Het landschap is hier heuvelachtig en wanneer je tussen de akkers doorloopt heb je een prachtig uitzicht over zee. Bovendien blaast de koele zeewind heerlijk over het land zodat het niet te warm wordt (we hadden vandaag namelijk prachtig zonnig weer).

Zo arriveer je in Mandemarke

Mandemarke city

en je loop er naartoe over natuurlijke wegen

Omdat de wandeling ons enorm meeviel qua uitputting dan, zijn we direct doorgelopen naar Klinteholmhavn waar ik helaas geen foto's heb genomen. We wilden even een lunch nuttigen op een terrasje (het enige terras dat open was vandaag) maar mochten er niet op vanwege Gösta. Toen hebben we in de plaatselijke winkel maar een paar flesjes water gekocht en de terugweg ingezet.

Terug namen we een andere route en daar hebben we geen spijt van gehad. We liepen over de 'Kungsberget' en hadden op het hoogste punt (ruim 170 meter boven zeeniveau) een schitterend uitzicht over dit deel van Møn. Het was even klimmen maar dan heb je ook wat.

Door het bos zijn we daarna weer teruggelopen naar de camping. Overal wordt momenteel veel bos gekapt vanwege de enorm gestegen prijzen voor hout. Zo ook hier op Møn. Omdat mijn woorden wellicht kunnen worden uitgelegd als 'Visserslatijn' ben ik maar even bij de boomstammen gaan staan. Heel oude bomen hebben de kapactiviteiten hier niet overleefd.

Weer aangekomen op de camping hadden we vandaag 16,5 km gelopen. Hulde voor mijn benen! en die van Gösta die de hele avond uitgeteld ligt te slapen.

Ik houd heel erg van de natuur in Zweden maar ik wil ook elk najaar wel een keertje naar Møn!! Echt prachtig vind ik het hier.

Ontvang een hartelijke groet van ons en...

Wordt vervolgd.......

 

Praten praatte, heeft gepraat/ att prata, pratade, har pratit en een aneurysma onderzoek en een bilprovning maar dan in een andere volgorde

Daar gaan ze weer maar wat hadden we het fijn en gezellig met elkaar! Hoezeer merk je ook dat je elkaar hebt gemist in die lange Corona periode. Een paar dagen geleden schreef ik al op mijn blog dat het fijne van het hebben van alle twee de vaccinaties is dat we weer contact met andere mensen kunnen en durven aangaan. We hadden voor gisteren in de namiddag afgesproken met Th en L. Vanaf het moment van aankomst was het weer als vanouds! Wat hebben we gepraat, de hele twee jaar dat we elkaar niet in levende lijve hebben gezien hebben we in één avond en één ochtend bijgepraat. Er kwam geen einde aan. Ondertussen een beetje peuzelen van de eenvoudige maaltijd die ik gisteravond tussen de bedrijven door had klaargemaakt. Heerlijk om elkaar weer te zien en lief maar ook leed met elkaar te delen.

Met een vol hart zwaaien we ze hier weer uit. We hopen echt dat een volgend weerzien niet weer zolang op zich laat wachten, maar in deze tijd weet je dat nooit. Het leven is waardevol, het hebben van vriendschappen ook en het beleven van die vriendschappen is nog waardevoller!

We hebben zo intens met elkaar zitten praten dat het lastig was de knop uit te zetten de afgelopen nacht en dat zal wel niet alleen voor mij hebben gegolden denk ik. Vannacht de schade maar inhalen. Na het vertrek hebben Gerrit en ik (met gevolg) eerst maar even gewandeld. Het is vandaag niet echt mooi weer, het positieve eraan is dat het bijna helemaal droog is.

Onze boer wrijft zich in de handen. Hij heeft het gras mooi droog in zijn rollen gekregen en hij heeft een rijke oogst. Gras met allerlei bloemen, ik hoop dat zijn koeien het lekker vinden en er goede melk van produceren. Dat laatste kunnen we niet checken, we drinken geen melk.

Gisteren hadden we een drukke dag al zeg ik het zelf. Al vroeg moesten we weer naar Skövde. Daar gingen we boodschappen halen voor het avondeten, we hadden die dag een technische controle van onze auto (hij kwam met vlag en wimpel door de test) en Gerrit moest voor een buikaorta onderzoek. Dat laatste is een onderzoek dat aan alle mannen van 65 jaar wordt aangeboden. Bij mannen is het risico op een  Aneurysma of scheuring van de vaatwand van de buikaorta blijkbaar groter dan bij vrouwen. Wij (vrouwen) krijgen dit onderzoek niet aangeboden. Wij moeten met onze borsten op stap. Gerrit moest voor dit onderzoek naar het ziekenhuis in Skövde. Eigenlijk had hij al in april gemoeten maar die afspraak hebben we verplaatst omdat het ziekenhuis toen rijkelijk gevuld was met Corona patiënten. Voor ons was het toen een plek waar we liever niet naartoe wilden gaan als het niet strikt nodig was. Toen Gerrit gisteren voor de techniek van lichaam en auto op stap was heb ik even alleen door het winkelcentrum geslenterd. Dat vond ik heerlijk. Even op mijn uppie door de schappen lopen. Ik heb een paar aankopen gedaan. Op twee aankopen had ik 30 % korting zodat ik er ook nog iets aan heb verdiend :-) (als je zo redeneert komt het namelijk wat op je toe, wat een fijn gevoel is wanneer je geld voor jezelf hebt uitgegeven.) Overigens was de uitslag van het onderzoek helemaal goed.

Gerrit heeft vanmiddag nog het gras gemaaid. Het was niet echt grasmaaiweer want de boel was nat en er viel zo nu en dan een drup maar het resultaat is prima. Zo kan het er weer even tegen en kunnen we weer een item van ons lijstje wegstrepen. Dat moet ook want binnenkort reizen we af naar Nederland. Zelf heb ik ook puntjes van ons lijstje weggewerkt, ik heb twee broden gebakken en de was gedaan. We komen verder. Morgen gaan we even naar Hjo.

Wel tot zover dan weer, ontvang een hartelijke groet van ons en..

Wordt vervolgd.......

 

Met Bosse naar de garage

We gaan verder met ons lijstje. Een punt van de lijst is de airco van Bosse laten repareren. Niet dat die kapot was gegaan, hij heeft het nog nooit gedaan. In het woondeel van de camper wordt het niet super warm, zeker niet wanneer we de verduistering dicht hebben tijdens het rijden. Toch willen we de airco wel gebruiken om het woondeel iets meer te kunnen koelen. Dit woondeel staat namelijk in verbinding met de garage waar de honden tijdens de reis verblijven. Bij hen wordt het wel te warm. Wanneer het woondeel iets koeler is kunnen we die koele lucht met een ventilator in de garage krijgen waardoor het voor de woefen iets aangenamer is. 

Gerrit heeft een afspraak gemaakt met de garage en gisteren moesten we naar Skövde voor het technisch onderzoek, zo werd er bij de afspraak gezegd. 'Bara felsökning!' We moesten er al om half 10 zijn. Bijna direct na aankomst werd Bosse de werkplaats ingereden. Wij mochten daar niet komen vanwege de Corona maatregelen. Na 15 minuten kregen we het bericht dat de oorzaak was gevonden. Er was een ventiel dat lekte waardoor de koelvloeistof wegstroomde. Dat hadden we al gelezen op internet dat dit een bekend probleem is wanneer een camper langere tijd stilstaat (in de showroom). Eigenlijk moet je in de periode dat je niet reist met de camper elke maand de motor even aanzetten en de airco laten draaien, dan blijft het goed gaan. 

De man die ons vertelde over het probleem zei dat het gelijk ook te repareren was. Mooi dat scheelt ons weer een reisje Skövde heen en terug. Ze moesten een onderdeel, het ventiel denk ik dan, ergens anders vandaan halen omdat het niet meer op voorraad was. Wij hebben rustig in het zonnetje zitten wachten tot Bosse weer klaar was.

Half één konden we de thuisreis weer inzetten. 

De activiteiten van die dag pasten allemaal net in elkaar. 's Middags hadden we om drie uur nog een andere afspraak in Forsvik, tussendoor konden we wandelen met de honden. Al met al geeft het je een gevoel dat je het druk hebt zo'n dag maar uiteindelijk valt dat in de realiteit erg mee. De afspraak in Forsvik was met twee iets oudere mensen. Het hele leuke was dat we ervaren dat de communicatie in het Zweeds al steeds beter gaat. Nu sprak de man ook heel lekker langzaam en duidelijk maar toch is het heerlijk om niet steeds te hoeven vragen van 'Förlåt! Vad så du?' Soms ook hoor ik Gerrit een telefoongesprek afhandelen en hoor ik hem zinnen of woorden gebruiken waarvan ik dan versteld sta. Er zit nog steeds wel vooruitgang in. Fijn is het voor ons ook dat we, nu we de twee vaccinaties hebben gehad, weer wat meer contact met anderen kunnen aangaan. Dat heeft al met al toch een jaartje stil gelegen. Want ja...samen praten we Fries en daar leer je geen Zweeds van.

Eenmaal thuis kregen we nog het droevige bericht van het overlijden van een leeftijdgenoot van ons. De echtgenoot van een voormalige collega van Gerrit. We bemerken dat dit ons diep raakt. De rest van de avond zijn we dan ook wat stil, een ieder in eigen gedachten en het gevoel dat je zo met lege handen staat ten opzichte van de persoon die achterblijft. Ons hart is bij haar.

Vandaag staat de poets op het lijstje, niet dat we zin hebben..... wanneer je eenmaal bezig bent is het ook zo weer aan kant.

Ontvang allen een hartelijke groet van ons beiden en,

Wordt vervolgd..........

Alweer een lijstje

De afgelopen twee dagen hebben we prachtig zomerweer! lekker weer om buiten dingen te doen. Gisteren, dat was zondag, hebben we een tochtje met de boot gemaakt. Op de motor want er stond bijna geen wind. We zijn naar Brosundet gevaren en weer terug.

het varen op het Vikenmeer is nog altijd wel een beetje spannend. Niet wanneer je in de vaargeul blijft, die is goed aangegeven en daarbinnen is niet aan het handje. Maar wanneer je buiten de geul gaat varen moet je heel alert zijn op de stenen. Het Vikenmeer is berucht om zijn stenen. Gelukkig staan ze op de kaart goed aangegeven maar dan moet je altijd nog het beeld van de kaart overbrengen naar de realiteit. Een deel van de stenen kun je goed zien omdat ze boven het wateroppervlak uitkomen maar een deel van de stenen zit ook onder water. Dat is dan wat minder.

Wij varen op veilig zodat we geen gekke dingen meemaken. Even lekker aan de walkant gaan liggen met de boot is er niet bij, hooguit ergens voor anker.

We hadden een heerlijk tochtje, koffie meegenomen met iets lekker erbij, de zon scheen volop en het was heerlijk warm. Wat wil je nog meer. IK denk dat dit ons laatste zomerse tochtje is geweest dit jaar.

Vanochtend hebben Gerrit en ik een lijstje gemaakt van dingen die we moeten doen. Het lijstje is weer lang genoeg. Een van de dingen die erop staat is het schoonmaken van de camper, van binnen en van buiten. De taakverdeling was Gerrit buiten en ik binnen. Ik heb alles gepoetst en gesopt en gezogen en nu is Bosse weer stralend schoon. Toen ik klaar was met de binnenkant heb ik Gerrit nog maar even met de buitenkant geholpen. Die was ook echt wel aan een beurtje soppen toe, dat was er nog niet van gekomen zolang we hem hebben.

Hij is nu zo schoon die Bosse, hij straalt ons weer tegemoet!

Twee stofzuigers, Gerrit heeft de hele garage uitgezogen, daar waar de honden slapen terwijl ik binnen met de stofzuiger in de weer was. Morgen gaan we met Bosse naar de Fiat garage. De airco werkt niet. Nu is de warmste tijd wel voorbij denk ik zo maar je wilt toch wel graag dat de boel het doet. Dus morgen vroeg uit de veren voor een ritje Skövde.

Op het moment van schrijven van dit blog is Gerrit in de weer met ons alarm systeem. Dat moet ge-update worden en ik wil graag dat de camera weer aangesloten wordt. Het wil niet vlotten met de aansluiting maar ik denk dat het uiteindelijk wel goed komt.

Na weer een dag hard werken kunnen we al een aantal zaken van ons lijstje wegstrepen. Daar doe je het tenslotte toch voor...

Ontvang een hartelijke groet van ons en ...

Wordt vervolgd.........

 

Het luie zweet eruit

Zo....het luie zweet is er weer uit. Vandaag hebben Gerrit en ik hard gewerkt in de tuin. We hadden er prachtig weer bij. Al het gras is gemaaid en opgeveegd en alle kantjes zijn getrimd en ik heb met de handmaaier de greppels en het stuk gemeente grond voor ons huis gemaaid. Dan maai ik ook altijd het gras tussen de heesters die aan de voorkant van ons huis staan. Het ziet er nu weer super verzorgd uit.

Na het maaien heb ik de hele oprit onkruidvrij gemaakt met de schoffel en alle bladeren aangeharkt. Zo ongemerkt waait er al weer heel wat blad uit de bomen. Na het schoffelen van de oprit heb ik sporen getrokken met een speciale hark die we daarvoor hebben. Die hark verdeeld ook het grus weer gelijkmatig over de oprit. Die sporen vind ik altijd mooi staan. Ze zitten er allen niet erg lang in want Gerrit banjert er zo doorheen en de honden ook. Maar toch....even stond het mooi!

Na onze avondmaaltijd heeft Gerrit de sauna opgestookt. Vaak doen we dat in het weekend, door de week komen we er niet aantoe. Ik vind een saunabad ook wel een zaterdagavond activiteit. In Nederland gingen we ook wel eens naar de sauna en dan altijd op de zaterdagmiddag en de zaterdagavond, heerlijk was dat.  Ook hier genieten we ervan. We doen altijd drie sauna-gangen. Tussendoor zitten we in de ton met koud water, iets wat ik heerlijk vind, de laatste sauna-gang kunnen we stomen, we hebben namelijk een waterreservoir in de kachel. Door het stoken van de kachel gaat dat water koken en geeft bij de laatste gang stoom. Natuurlijk doen we ook opgietingen met een geurtje. Buiten hebben we ook een douche en na de derde gang kunnen we ons lekker even buiten afdouchen. Tussen de saunagangen door zitten we voor onze sauna op een bankje in de avondschemering over het Vångdalen uit te kijken met een flinke kop thee. We horen dan ook van alles, wild dat je overdag niet ziet maar wat er wel is. 

De kraanvogels heb ik vandaag niet meer gehoord, gisteren nog wel, in de vroege ochtend. Ze waren al een poosje aan het verzamelen en het kan best zijn dat ze nu vertrokken zijn. Zuid Spanje, daar overwinteren ze.

 Ik ga nog eventjes lezen in 'De Ommegang'.

We wensen jullie allen een heel fijne zondag toe.

Wordt vervolgd.....

Vrienden worden deel IV

Vanochtend begon de dag voor mij al vroeg. Toen ik wakker werd was het buiten nog donker, na een uurtje lezen was het vijf uur en keek ik even het Vångdalen in. Wat was het er weer mooi. Buiten was het steenkoud maar in het dal hing een dikke laag mist en daarboven was het kraakhelder. Altijd weer zo mooi om te zien. Na het nemen van de foto heb ik nog lekker een paar uurtjes geslapen. Vijf uur opstaan, die tijd hebben we gehad.

Na de montage gisteravond waren we natuurlijk heel benieuwd hoe onze grasmaaier nu zijn werk zou doen. Echt maaien konden we vandaag nog niet omdat we met S en Fr hadden afgesproken met de honden te gaan wandelen in Tiveden. Toen ze ons belden dat ze met een kwartiertje bij ons zouden zijn heeft Gerrit toch nog even snel de grasmaaier gestart om een eerste snede te maaien. En....dat gaat helemaal goed!! Wat een opluchting.

Zo die doet het weer. Toen de omvang van de reparatie zichtbaar werd hebben we wel even gedacht van 'oh oh hoe moet het verder met onze maaier' maar nu is hij weer als nieuw en kan hij nog best een volgend rondje mee. 

De wandeling in Tiveden en het bezoek van Sevs aan ons was de volgende fase in het laten wennen van de honden aan elkaar. Dit proces gaat gelukkig goed. We zijn vandaag eerst maar gaan wandelen. We hadden geluk, het weer zat ons mee we hadden een stralend blauwe lucht en het werd lekker warm. Sevs en Gösta kregen het met hun donkere vachten al snel warm en toen we bij het water kwamen konden ze daar even wat afkoelen.

Ik trok mijn schoenen uit om even met Gösta het water in te lopen. Daar kon ik hem lekker even met het frisse water besprenkelen. Sevs vond het ook heerlijk in het water maar helaas voor hem....Fr. hield zijn schoenen aan:-) Het was prachtig in Tiveden. Toen ik daar liep bedacht ik me nog dat het wel drie maanden geleden was dat ik er had gewandeld omdat dit niet kon vanwege mijn enkel. Je moet er namelijk altijd ook wel een beetje klimmen en klauteren. Dat ging gelukkig vandaag weer heel goed.

Later bij ons thuis heeft Gösta echt alles uit de kast gehaald en is hij een stevig charme offensief aangegaan. Sevs laat het toe maar beantwoordt het nog niet. Het heeft tijd nodig voor hem, het is overigens een heel lieve hond. De hechting aan Fr. en S verloopt heel goed. Hij wil overal zijn waar zij ook zijn. Heel voorzichtig en zonder druk proberen ze hem steeds zijn grenzen te laten verleggen. Zo naast Gösta, die altijd nogal uitbundig is in zijn liefkozingen en deze ook komt halen wanneer hij er zin in heeft en dat is vaak, zie je wel een heel verschil.

We zijn wel tot de ontdekking gekomen dat het allemaal het beste gaat wanneer wij ons er niet mee bemoeien. Die honden die lossen het zelf wel op. Hoe meer wij aanwezig zijn hoe meer gespannen het wordt.

Fynn en Sevs is echt een goede combi. Toen Fynn Sevs weer zag achter in de auto van S en Fr sprong hij er al snel bij in. Op de terugweg ging hij weer mooi bij Sevs liggen. 

Na de wandeling hebben we in onze keuken een uitgebreide Fika genoten. Terwijl wij daar leuk met elkaar zaten te keuvelen gingen Gösta en Sevs mooi bij elkaar in de tussenhal liggen. Geen centje pijn, vrienden voor het leven zou je zeggen.

Zo rond een uur of vijf zijn S en Fr. weer naar huis gegaan. Het hondenvolk was toen ook wel wat moe. Bij ons liggen ze de hele avond al diep te ronken, dat zal voor Sevs niet anders zijn daar in Hjo.

Gerrit heeft nog even een veldje gemaaid vanavond en morgen doet hij de rest. Dan kan ik mooi even onkruid wieden. Ik ben overigens een beetje lui deze week, er komt me niet zo heel veel uit handen. Misschien dat ik morgen de motor weer een beetje kan opstarten.

Wel dat was het weer voor vandaag, de sokken hangen ook nog aan de waslijn maar dat zal niemand interesseren denk ik :-)

Ontvang een hartelijke groet van ons!

Wordt vervolgd......

de wieken van het windmolentje komen net boven de mist uit

 

Monteren

Toen ik vanochtend vroeg de gordijnen opende scheen de zon me tegemoet. Iets waarvan ik altijd blij gestemd raak. Snel gedoucht en naar beneden voor het ontbijt dat Gerrit elke ochtend klaarmaakt. Hij staat meestal iets eerder op dan ik. Tijdens ons ontbijtje hebben we even gebeld met Femke en Greetje en Louis die had net zijn koffiepauze. Gezellig hebben we een poos met elkaar zitten praten. Het gaat goed met Femke en de eerste week van haar verlof vult ze mooi op met het doen van leuke dingen samen met Greetje. Louis vindt het wat moeilijk zich op zijn werk te concentreren zo met twee vakantie vierende vrouwen. 

Na dit alles hebben we gewandeld, deze keer door het bos. Niet het bos bij ons huis, daar zitten teveel teken maar het bospaadje dat de weg naar Tived en de weg naar Skagen met elkaar verbindt. Een wandeling van ongeveer 5 kilometer.

In het bos was het prachtig en Gösta ging bijna met zijn neus door de grond zo lekker rook het er. Aan alles voel je dat de zomer op zijn retour is, het is nu om negen uur 's avonds al diep schemerig en 's ochtends om een uur of vijf wordt het pas licht. Nog steeds hoor ik de kraanvogels roepen maar ik zie ook dat ze zich aan het verzamelen zijn. Soms zie ik hele groepen in het land staan. De trek begint alweer.

In het bos staan de varens nog heel mooi.

Dat stemt me gerust, het verkleuren van de varens is een van de eerste tekenen van de binnentredende herfst. Echter even verderop zie ik een hele groep varens al bruin worden. Daar heb je het al :-)

Onze auto hebben we gisteren naar de garage gebracht voor een heeele grote beurt. De distributieriem moet worden vervangen de voorste remschijven ook en de remblokjes. De monteur was er een dag mee aan het sleutelen. Vandaag kunnen we hem weer ophalen. Dat betekent twee keer naar Skövde rijden met twee auto's. Een keer voor het brengen en een keer voor het halen. Maar we hadden vandaag ook een gelukje. Onderweg kregen we een telefoontje dat de bestelde bak waar de messen van de grasmaaier in draaien was gearriveerd. Mooi...een meevaller want het telefoontje in het begin van de week deed vermoeden dat het nog wel even kon duren. Dat was twee vliegen in één klap in Skövde.

De auto rijdt nu overigens weer lekker, hij schud niet meer bij het remmen, de distributie riem dat die vervangen is daar merken we (behalve in de portemonnaie) niets van. 

Al vroeg in de avond is Gerrit zijn werkplaats ingedoken voor het monteren van alle onderdelen aan de nieuwe bak van de grasmaaier. Dat is nog een heel gedoe, hij moet namelijk overal schroefdraad in draaien. Maar hij vordert en dat is het belangrijkste.

Hier monteert hij de klep die het gras naar de zijkant blaast. Die montage gaat vrij vlot.

de as met het nieuwe lager

Hier heeft hij de assen waar straks de messen aan gemonteerd worden erin gezet. Die messen heeft hij ook even geslepen zodat ze weer mooi scherp zijn. Bovendien heeft een van de assen nu een nieuw lager gekregen zodat beide assen weer goed draaien.

hier moet straks de aandrijfriem om gespannen worden

Ik ben net nog weer even in de werkplaats geweest en tot mijn vreugde hangt de bak met alle onderdelen erin gemonteerd nu weer onder onze grasmaaier. Gerrit is hem nu aan het stellen. De aandrijfriem heeft hij er inmiddels ook weer om.

het monteren van de bak

het vastzetten van de bak

het spannen van de aandrijfriem

het recht stellen van de bak

Gerrit komt net binnenlopen, de klus is geklaard. De machine heeft proefgedraaid en alles doet het. Ik vind het geweldig!

Naar ik hoop kunnen we nu morgen, als het weer het toelaat, ons gras weer maaien. Dat wordt tijd want met al die regen en zonneschijn groeit het gras lekker. Morgen komen overigens S en Fr. ook en gaan we een mooie wandeling in Tiveden maken met de woefen. 

Zelf heb ik vandaag niet zoveel gedaan. Mijn meest actieve activiteit (met uitzondering van de wandeling)  was de camper van Skövde naar huis rijden. Morgen heb ik weer een kans. Ik ga nu Gerrit een borreltje inschenken, dat heeft hij wel verdiend.

Ontvang een hartelijke groet van ons. 

Wordt vervolgd!