Over 40 km grusväg en als verrassing een mooie natuurcamping

 

druk even op de plus om het kaartje te vergroten.

Wij hadden een prima nacht daar op de camping te Kälarne, heel rustig en vanochtend tijdens ons ontbijt een heerlijk uitzicht over het meer.

We deden het rustig aan want op een bepaalde manier is het ook wel vermoeiend zo'n reis. We wandelden nog even met Gösta en kwamen zo door het dorp Kälarne. Ik beschrijf het dorp met Gerrit's woorden: ' De Gouden Eeuw is hier voorbij'. 

Veel jeugd zien we hier niet, het zijn vooral oude mensen die we tegenkomen. Alle winkelpanden staan er leeg. Het lijkt ons een armoedige gemeente, Hammarstrand. Niet qua natuur, wel qua economie.

's Avonds zitten we meestal in alle rust te lezen. Gerrit heeft net z'n boek uitgelezen (Jan van Aken: Het Xoanon) en ik lees op dit moment 'Dertig Dagen van Annelies Verbeke. Dat is mijn vierde boek deze vakantie dus dat gaat lekker.

Half één vandaag vertrokken we en we hoopten op een reis die iets inspirerender zou gaan worden dan die van de afgelopen twee dagen. Tot aan Torpshammar hadden we een mooie route. We reden door een gebied met vele meren en rivieren. Ergens onderweg dronken we even koffie. We zien hier vele stuwmeren waarvan ook vele met nieuwe of vernieuwde stuwdammen.

even buiten in de wind want in het zonnetje is het best wel warm

Fanbyns Kyrka

We kozen voor de route over weg 320 die loopt van Hammarstrand naar Torpshammar en vanaf Torpshammer namen we weg 305 (in onze Motormännens vägatlas staat weg 305 aangegeven met een dikke rode lijn en dat is een verharde weg. We moesten wel 60 km over deze weg rijden en wat schetst onze verbazing..... we komen op een grusväg terecht en niet eens eentje die compenseert met een mooie omgeving. We hebben er een paar uur over gedaan.

Rond een uur of vijf begonnen we te zoeken naar een overnachtingsplek en we vonden een prachtige plek op 'Sordala's naturcamp'. Op de app van Campercontact stond deze nog niet eens inhoudelijk vermeld daarom hier wat beelden van deze 'smultronställe'.

het betaalbakje voor als je niet kunt swishen.

een overdekte grillstuga

de handleiding

gelegen aan een riviertje, je kunt er kano's huren

er is voor één voertuig stroom

covid proof :-)

hier dus dat handen wassen

met schone handdoekjes

en een kleine keuken met eethoek en lekker schoon

het informatiebord

 Er kunnen ongeveer 15 voertuigen staan, je staat dan op een ruim veld en je mag zelf kiezen waar je wilt staan, er zijn geen afgebakende plaatsen. Er zijn verder ook geen voorzieningen zoals douche en wc, je moet je zelf kunnen redden. Een mooie vondst deze camping.

We reden op onze tocht over de 305 ook nog eens langs 'Sveriges Mittpunkt'. Nu zijn er vier locaties die aanspraak maken op deze titel, die van ons ligt 10 km onder Torpshammar.  

de foto heb ik geleend want we reden eraan voorbij 😝

Zoals je op het kaartje kunt zien zijn we alweer een heel eind gezakt, we zitten nu alweer een flink stuk ten zuiden van Sundsvall.

Dit is het weer voor vandaag, ontvang een warme en vredevolle vakantiegroet van ons en wordt vervolgd.

Jonna Jinton zagen we niet in de omgeving van de '......sele's'

 We stonden daar heerlijk op de Stekenjokk maar na één nacht gingen we toch weer verder. We maakten plaats voor de volgende bewoners voor één nacht. De reis vanaf de Stekenjokk is ook prachtig. Hier nog wat foto's

Op de Stekenjokk en klaar voor vertrek

Het beeld met deze bewolking is heel anders dan met het mooie weer van gisteren (zie vorige blogpost).

We rijden net!

Weer onder de boomgrens komen we dit tegen

en dit ook (hoe mooi wil je het hebben)

ergens ik weet niet meer precies waar kwamen we dit tegen. Gaat het passen?

en hoe mooi is dit.....

Ja en dan komen we aan bij de 'Trepstegforsen' waar het heel erg druk was. Inmiddels rijden we al vanaf de Stekenjokk in Lappland, het land van de Samen. En wat is het daar mooi!! Enkele tientallen kilometers na de Trepstegforsen weten we een mooi plekje. Daar hebben we eertijds al eens gestaan en precies daar gingen we wel eens vissen met vliegjes. Een heel mooie plek maar om bij goed viswater te kunnen komen moest je eerst acrobatische toeren uithalen om van de ene rotspartij op de andere te stappen zonder in het water te belanden. Nu hebben we dat maar even gelaten voor wat het is. Op onderstaande foto kun je zien hoe of het eruit ziet daar bij dat viswater.

Zo lenig als vroeger ziet het er niet meer uit Gerrit 😁

Nog altijd bijzonder mooi! We hebben een poosje op deze plek gestaan, kopje koffie gedronken waarna we verder zijn gereden. We komen dan voorbij de afslag naar 'Fatmomakke' een Samendorp dat wordt gebruikt voor feestdagen. We zijn hier al een keer of drie geweest zodat we de afslag nu voorbij zijn gereden. We bleven op de Vildmarksvägen tot aan Vilhelmina, een klein stadje in Lappland. In Vilhelmina zijn we de E45 opgegaan richting Noord, op zoek naar een camping. Bij Vojmåns station vonden we die. Het was een gerichte zoekactie omdat we dachten dat mijn broer wel eens op die camping zou kunnen staan. Hij komt er elk jaar omdat hij de beheerders kent. Bij de aanmelding vroeg ik aan hen of hij er al was geweest maar dat bleek niet het geval te zijn. We troffen hem er niet. 

Op de camping hadden we een zware nacht. De camping ligt namelijk aan een rivier genaamd 'Vojman' en het stikt er werkelijk van de muggen en de knoeten. Onze Bosse zat er vol mee. We hebben ze voorzichtig allemaal met een doekje opgepakt, op zo'n manier dat we niet overal bloedvlekken op ons plafond kregen en later op de avond na het uitlaten van Gösta konden we weer opnieuw beginnen. Ze hadden zich allemaal in zijn vacht verstopt. Gerrit heeft toen de stofzuiger gepakt om het plafond van deze plaaggeesten te ontdoen. Het was die dag een erg warme dag en we dachten met de ramen open te gaan slapen, natuurlijk wel met de horren hermetisch gesloten. Wel dat hermetisch..... zet daar maar een vraagteken bij, deze insekten zochten zich wel  een weg naar ons toe!! Zo halverwege de nacht, toen we al diverse opruimsessies hadden doorwerkt, hebben we alle ramen gesloten en het dakluikje met daarin een ventilator aangezet. Dat we dit eerder niet deden heeft niet te maken met onkunde (mocht je dat denken) maar het activeren van de ventilator vraagt om het openen van het verduisterings rolgordijntje, iets wat een probleem is wanneer het 's nachts niet donker wordt. Bovendien maakt de ventilator wat lawaai. We hebben het overleefd en we waren blij dat we de volgende dag weer konden vertrekken.

We maakten een lange en niet zo inspirerende reis over de weg 360 van Vilhelmina naar Lycksele. Mocht je die in de planning hebben voor deze zomer dan is mijn advies om deze weg over te slaan. Niks te beleven. In Lycksele namen we weg 365 naar Åsele waar we de afslag namen naar weg 90 die ons richting Junsele bracht.  18 km voor Junsele, bij 'Degerforsens kraftstation (aangegeven op de kaart) vonden we een prachtig overnachtingsplekje direct aan het water en heel rustig, tot er midden in de nacht een vlot langsvoer met daarop dansende 'ouden van dagen' die heerlijk swingende Zweedstalige muziek als gezelschap mee hadden genomen. Het duurde toen ongeveer vier uurtjes voordat ik weer insliep.

De volgende dag zijn we na de hardloopsessie (zo hard gaat het niet meer bij mij maar vooruit) en het ontbijt weer verder gegaan.

Ons plan was om bij Hammarstrand de camping op te gaan. We zijn er geweest maar zijn weer gekeerd. Een kleine camping die al bijna volstond met rijen campers en caravans opgesteld in 'straatjes' op kleine plaatsen. De camping heeft één opgang langs een kleine weg met daaraan vakantiewoningen. Een soort van fuik zeg maar. Dat zagen wij met onze Gösta niet zitten. We zijn doorgereden naar Kälarna (over weg 323) waar we nu prachtig staan aan een meer, op een camping die zelf over zijn top lijkt te zijn, in tegenstelling tot het uitzicht. Dat is echt schitterend!! Oordeel zelf...

dit is een panorama foto, in het echt is de oever recht :-)

daar staan we

Twee gasten op de camping want de camper links is van de uitbater van de camping, die overigens langs de weg staat aangeduid als vakantieoord.

In Junsele hebben we nog even boodschapjes gehaald in de plaatselijke ICA. Dat vond ik wel leuk omdat dit de omgeving is van Jonna Jinton waarvan ik de blog in het verleden heb gevolgd. Nu ze een youtube kanaal heeft kom ik er niet zo vaak meer toe om kijken. Ze maakt prachtige reportages en foto's van de omgeving waar ze woont en werkt. Waar zij woont, dat is in Gruntjärn en dat ligt aan een grusväg (daar waar de sprookjes zijn) is het vast heel erg mooi. Echter waar wij reden heb ik op mijn kaart een aantekening gemaakt met Saai.

Wel dit was het weer, het kaartje lukt me niet vanwege het zwakke internet. Hier moeten we het mee doen! 

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle vakantiegroet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.....

Onderweg naar de Stekenjokk en wel 1000 rendieren

 

Ja een heerlijk plaatje van een heerlijk moment. We zijn onderweg en rijden op de Vildmarksvägen net voorbij Strömsund. Weg 342 van Strömsund naar Gädedde. Een werkelijk prachtige route veelal langs meren en heel bijzonder, met schitterende parkeerplaatsen met uitzichten over die meren. Bij ons vertrek uit Östersund (waar we bij de Granngården nog net even brokken voor Gösta konden scoren) dachten we onze reis te vervolgen naar Gäddede en daar op de camping te gaan staan. Maar onderweg veranderde dat plan in uitkijken of we een mooie plek konden vinden om vrij in de natuur te staan, iets wat we het liefste doen. En ja hoor, zo'n 40 km voor Gäddede zagen we een prachtige bypass met een werkelijk schitterend uitzicht over het meer Fågelsjön! Er stond niemand en er was zo ongeveer plaats voor 3 voertuigen (campers of caravans). Gerrit op de rem en zo konden we net nog de parkeerplaats oprijden. Wij kozen het derde plekje zodat we de volgende dag ook weer zo weg zouden kunnen rijden. Dit plekje daar konden we heerlijk met een stoeltje aan de rand van het meer zitten in de avondzon. Hoe mooi wil je het hebben! 

Ook Gösta kon daar heerlijk even met zijn poten in het water om af te koelen. Het was tenslotte een heel warme dag.

Tot laat in de avond hebben we hier gezeten. Er stond een mild briesje zodat we niet heel veel last hadden van muggen en knoeten. Aan de andere kant van het meer hadden we het uitzicht op een uitstroom van een rivier in het meer. Het gaf een slaapverwekkend achtergrond geruis. Zo vredig allemaal!!

We genoten volop! Later op de avond kwam er nog een caravan op één van de plekken staan en nog later nog een kleine campervan en toen was het vol. Elke plek had een eigen picknickbank en mogelijkheid tot een vuurtje. Dat laatste kon later op de avond niet meer omdat er een buitje langskwam maar toch, zo volmaakt.

Je snapt wel dat we een goede nacht hadden, al moest Gösta er wel even uit voor een uitgesteld plasje 😂

's Ochtends zaten we lekker fris aan ons ontbijtje, Gerrit had al even zijn loopje gemaakt (week vier in het programma en de tweede run van 3 ) ik zou vervolgens ook maar toen begon het net behoorlijk te regenen en ben ik maar gaan douchen. Zo zaten we daar, heerlijk. 

Even later hoorden we naast ons een geronk. Ik zei nog tegen Gerrit 'Iemand die een plekje zoekt, die is er vroeg bij!'. We waren in de verwachting dat die persoon zou doorrijden, want de plekken waren immers bezet. Maar nee hoor, de motoren gingen uit (het bleken twee campers te zijn) die vlak naast ons gingen staan op nog geen 1.5 meter afstand. Later werd de voorste camper nog een beetje verreden maar nog, midden in ons uitzicht en de weg geheel blokkerend stonden ze daar. De stoeltjes werden uitgeklapt achter onze camper voor een uitgebreide fika, druk pratend. We konden alles verstaan! De vier meter afstand tussen voertuigen, daarvan hadden deze vakantiegangers  denk ik nog nooit gehoord.

Wat schetst onze verbazing, dat ze een halve dag later, toen wij al geruime tijd op de Stekenjokk stonden en net aan het avondeten zaten, dezelfde stellen hun campers vlak achter onze Bosse parkeerden. Deze keer hadden we meer geluk, ze keken even rond en keurden de plek blijkbaar af om door te rijden naar de volgende parkeerplaats. Ik hoop nu maar dat ze daar de 4 meter afstand bewaren.

We staan hier overigens prachtig op de Stekenjokk, op een kleine parkeerplaats waar ongeveer 5 a 6 voertuigen kunnen staan. We hebben een prachtig uitzicht op de deels nog met sneeuw bedekte bergen. Het hele gebied hier ligt boven de boomgrens en wordt fjällen genoemd. Het is het graasgebied van de rendieren die we hier met wel duizend tegelijk hebben gezien. Echt een. uniek beeld waarbij een grote kudde zich verplaatste van het ene graas gebied naar het andere. 

Ik heb er een filmpje van gemaakt, kijk maar even want het zijn er wel duizend.

(de dikke boer van Gösta moet je ons maar even vergeven, het is ook een heel emotioneel gebeuren voor hem met al die rendieren😂)

Het is al 10 uur 's avonds nu ik deze blog schrijf en nog schijnt de zon volop in de camper. De dagen zijn eindeloos!

Ontvang een warme en vredevolle vakantiegroet van ons en wordt vervolgd...

Östersund (Lit)

Twee dagen stonden we op de camping te Lit. Een goede camping met een heel fijne atmosfeer. Alles richt zich erop dat gasten zonder stress hun verblijf kunnen hebben. Zo staat er bijvoorbeeld bij de plek waar je de WC kunt legen op een aanwijzing....'' Wanneer je als niet verblijvende gast gebruik maakt van deze voorziening willen we je vragen om hiervoor 50 kronen te doneren bij de receptie.'' En zo staat er bij de doucheruimte een aanwijzing met ongeveer deze woorden....'' We naderen nu het hoogseizoen en met veel gasten op de camping willen we jullie vragen de douchetijd te beperken zodat iedereen kan genieten van warm water.'' Verder stonden er overal bloemen en waren de doucheruimtes heel erg vriendelijk en huiselijk aangekleed. Dus kom je voorbij en zoek je een plek dan kan ik zeggen dat Lit een fijne camping is.

Omdat we hier nu twee nachten stonden konden we ook gebruik maken van de meegenomen fietsen!

We maakten een prachtige fietstocht langs de Indalsälven. 

We kwamen voorbij 3 ski pistes. Dan moet je even je interne beeld van de skipistes in Zwitserland en Oostenrijk deleten. Hier ziet dat er als volgt uit....

De 'Indalsälven' is een grote rivier. Älv is de benaming voor grote en vooral brede rivier en het voorvoegsel geeft de locatie vaak aan. Het was prachtig!

We konden er ook heel mooi met Gösta wandelen. Daarbij maakte ik de onderstaande foto's, even voor de sfeer.....

het fundament van een oude brug vlg ons gebouwd in 1809

De nieuwe brug naast de fundering van de oude brug

een nieuw huis met daarnaast nog een oude houtzagerij (1850)

En dan nog een mooi afsluitend beeld! Prachtige wereld daar.

We wilden ook nog een bezoekje brengen aan Östersund zelf maar het was zo warm dat we Gösta niet alleen in de camper achter durfden te laten. We hebben dit plan geparkeerd tot een volgende keer. Het is ook fijner om met zulk een mooi weer in de natuur te zijn.

Dinsdag zijn we zo rond het middaguur weer verder getrokken. Richting Vildmarksvägen.

Ontvang een warme en vredevolle vakantiegroet van ons en wordt vervolgd.....